Hoe het duel tegemoet te treden

Begrijpt dat de "stadia" van verdriet niet concreet zijn. De verschillende stadia van de dood die in dit artikel worden genoemd, zijn gebaseerd op onderzoek dat begon met de studies van de psychiater Elisabeth Kübler-Ross in 1969. Sindsdien hebben vele andere psychiaters en artsen hun eigen ideeën over de stadia toegevoegd van verdrukking en rouw. Men gelooft dat er vijf algemene stadia van verdriet zijn: ontkenning, woede, onderhandeling, depressie en acceptatie. Er is echter geen echte volgorde in de volgorde van deze stappen. Sommige mensen ervaren twee of drie stappen tegelijk, terwijl anderen er misschien geen ervaren. Verdriet is een heel persoonlijke ervaring. Dit artikel biedt alleen methoden die je door je ervaringen leiden.

Houd er rekening mee dat er geen tijdslimiet bestaat als het gaat om verdriet. Verdriet kan weken, maanden of zelfs jaren bij je blijven. Het belangrijkste is om te weten dat sommige dagen beter zullen zijn dan andere. Accepteer elke dag zoals deze wordt gepresenteerd. Op een ochtend word je wakker met een gevoel van vrede over wat er is gebeurd. Stel jezelf niet teleur als je de volgende dag weer wakker wordt met een gevoel van verdriet. Kwelling is iets dat komt en gaat.

Houd er rekening mee dat er verschillende soorten verdriet zijn. Verdriet verwijst niet alleen naar de aandoening die je voelt voor de dood van een geliefde. Je kunt ook angst voelen bij het uiteenvallen van een relatie, het verlies van een huisdier, of omdat je je realiseerde dat je droom nooit zal uitkomen. Iedereen mag een aandoening voelen, ongeacht de oorzaak ervan. Voel je niet bang om in rouw te zijn. Accepteer je emoties en later zul je zien dat het niet langer nodig is om erin te blijven.

Druk je gevoelens uit via een tastbaar medium. De manier waarop je het doet, is van jou afhankelijk. Het belangrijkste is om je emoties te materialiseren in iets concreets dat je kunt zien en voelen. Als je dit doet, begrijp je wat je ervaart en concentreer je je emoties op iets productievers.

Verwacht niet om een ​​bepaalde manier te voelen of laat anderen je vertellen hoe je je zou moeten voelen. Je duel is van jou. Niemand weet zeker hoe je je voelt of wat je ervaart, omdat elke persoon verdriet op zijn eigen manier onder ogen ziet. Als iemand je vertelt dat je je op de een of andere manier "moet" voelen, laat dat dan niet beslissen hoe je met verdriet te maken krijgt. Houd in gedachten dat die persoon je gewoon probeert te helpen en je de manier waarop je je voelt niet moet veranderen.

Zorg voor je lichamelijke gezondheid. Vaak wordt verdriet beschouwd als een uniek emotioneel proces - het kan echter ook fysieke veranderingen veroorzaken. Fysieke reacties op verdriet omvatten: gebrek aan eetlust, onvermogen om te slapen en een zwak immuunsysteem. Om deze bijwerkingen te bestrijden, is het belangrijk om te onthouden dat je gezond voedsel moet eten (zelfs als je geen honger hebt), sport en genoeg slaap krijgt. Wanneer u voor uw lichaam zorgt, helpt u uw emotionele en mentale toestand verbeteren.

Doe activiteiten die je leuk vindt. Een goede manier om je humeur te verbeteren, is door dingen te doen die je leuk vindt en die je bezig houden. Wanneer je je energie concentreert op het werken aan een project waar je een passie voor hebt, of het nu kunst is of een wandeling door het bos maakt, je helpt je hersenen serotonine af te scheiden, de chemische stof die je gelukkig maakt. Iets doen waar je van houdt is ook een goede manier om niet meer aan je verlies te denken en je energie te concentreren op iets anders dan verdriet.

Bereid je voor op wat je verdrietig kan maken. Vooral feestdagen, verjaardagen en andere belangrijke gebeurtenissen kunnen gevoelens van grote droefheid veroorzaken. Bepaalde plaatsen en dingen, zoals een bepaald object of een soort bloem, kunnen ook je verdriet doen ontwaken. Dit is volkomen normaal. Het is belangrijk om strategieën te maken, zoals het wijzigen van je schema of excuses om die plek te verlaten. Bijvoorbeeld:

Word enthousiast Dit kan betekenen dat je minstens een keer per week een bubbelbad neemt of naar je favoriete sportschool gaat om te sporten, zelfs als je denkt dat je geen tijd hebt om het te doen. Het is belangrijk om tijd te maken om jezelf toe te staan ​​alles te doen wat je helpt ontspannen.

Word lid van een steungroep. Soms kan het delen van je verlies met degenen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt, heel therapeutisch zijn. In het duel kun je je heel eenzaam voelen, zelfs wanneer je vrienden of familie aan je zijde staan, zodat het omringen van jezelf met mensen die je begrijpen je kan helpen om je minder alleen te voelen.

Praat met een therapeut of counselor die gespecialiseerd is in het rouwproces. Als je voelt dat je teveel verdriet ervaart om alleen te behandelen of dat de mensen om je heen niet echt behulpzaam zijn, overweeg dan om een ​​therapeut of counselor te zien die gespecialiseerd is in het rouwproces. Een ervaren counselor kan u helpen omgaan met uw emoties.

Vind troost in je overtuigingen. Dit zou kunnen betekenen dat je naar je geloof gaat voor ondersteuning of meer tijd doorbrengt in de natuur of wordt omringd door dingen waar je van houdt. Als je tot een religie behoort, zoek dan troost in de rouwrituelen die worden bepaald door je geloof. Evenzo kan mediteren of bidden je een gevoel van vrede geven. Als je niet tot een religie behoort, maar het geeft je rust om in het bos te wandelen of op het strand te zitten, dat is wat je zou moeten doen. Misschien zijn je overtuigingen gebaseerd op familiebanden. Het krijgt kracht dankzij de mooie dingen waar je van houdt of in gelooft.

Begrijpt ontkenning Ontkenning is een reactie van het lichaam op de schok die door het verlies wordt gegenereerd. Ontkenning is wat de mens toelaat om niet overweldigd te worden door alle emoties en lichamelijke reacties veroorzaakt door een groot verlies. Misschien geloof je niet dat je geliefde echt niet meer bij je zal zijn. Na verloop van tijd zul je echter de realiteit gaan accepteren van wat er is gebeurd. Dit zal je sterker maken.

Houd in gedachten dat je woede kunt ervaren. Je kunt boos zijn op je god, de artsen en zelfs tegen jezelf omdat je denkt dat je niet genoeg hebt gedaan om het verlies te voorkomen. Woede is een emotie die gemakkelijk kan worden herkend en die gemakkelijker te beheersen is dan andere emoties. Woede kan worden gericht op een persoon, gebeurtenis of object. Het belangrijkste is om te erkennen dat je boosheid voortkomt uit je pijn en dat je hem moet richten op iets dat je gemakkelijker kunt begrijpen.

Houd er rekening mee dat je op een gegeven moment mentale onderhandelingen moet maken. Een van de stadia van rouw die niet erg goed gedefinieerd is, is dat moment waarop je begint te denken "Wat zou er gebeurd zijn als ...?" En hoe je zou kunnen hebben veranderd wat er gebeurde. Misschien begin je te denken aan iets als: "Ik zal nooit meer boos worden op mijn man als hij maar weer bij me komt." Je zou ook kunnen gaan obsederen met de gedachte "Als alleen ...". Als dit gebeurt, praat met iemand, leid jezelf af of herinner jezelf eraan dat je alles hebt gedaan wat je kon.

Sta jezelf toe een heel groot verdriet te voelen. Een deel van het rouwproces is heel, heel verdrietig zijn. Het is mogelijk dat u de hele tijd huilt of dat u vaak nadenkt over wat er is gebeurd. Je voelt je misschien leeg of depressief. Zoals met elke emotie, zal deze grote droefheid ook kalmeren, hoewel het heel normaal is om je geliefde met genegenheid te herinneren en je diep verdrietig te voelen, zelfs met het verstrijken van de jaren.