Hoe ADHD bij adolescenten te behandelen

Een tiener opvoeden is moeilijk, maar het verhogen van een met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is nog meer het geval. Adolescenten met deze stoornis hebben leerproblemen en volgen de instructies. De taken die voor jongeren van dezelfde leeftijd eenvoudig zouden kunnen zijn, kunnen een echt probleem zijn. Het is belangrijk om te onthouden dat een tiener met ADHD niet probeert zijn leven moeilijker te maken. Voor hem zouden de aanzienlijke uitdagingen waarmee jongeren van dezelfde leeftijd worden geconfronteerd, veel moeilijker kunnen zijn. Echter, met wat compassie en kennis, kun je een tiener helpen omgaan met de problemen die ADHD met zich meebrengt. Je inspanningen kunnen je toestaan om de moeilijkheden van je leven te overwinnen en te slagen in tegenspoed.

Inhoud

Stappen
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Tips
Waarschuwingen

stappen

Deel 1

Herken ADHD

Kijk of je moeite hebt om op te letten. ADHD heeft twee componenten. Onder kinderen onder de leeftijd van 17, minstens zes hebben een diagnose van ADHD. De eerste reeks symptomen bestaat uit het onvermogen om op te letten of zich te concentreren. Een kind met een aandachtstoornis vertoont de volgende symptomen:

Hij maakt fouten door onzorgvuldigheid en let niet op details.
Heeft moeite om op te letten (tijdens huiswerk en spelletjes).
Hij lijkt niet op te letten wanneer iemand tegen hem praat.
Hij volgt geen aanwijzingen (huiswerk, klusjes, banen) en is snel afgeleid.
Het is moeilijk voor hem om te organiseren.
Vermijd taken die een constante concentratie vereisen (bijv. Schoolwerk).
Je kunt niet volgen of je verliest meestal je sleutels, bril, papieren, gereedschap, etc.
Hij raakt gemakkelijk afgeleid.
Het is vergeetachtig.

Let op tekenen van hyperactiviteit. De andere categorie symptomen gerelateerd aan ADHD bestaat uit hyperactiviteit of gebrek aan impulscontrole. Mensen met ADHD zouden zes of meer van de volgende symptomen moeten hebben:

Hij is rusteloos of ongemakkelijk en beweegt voortdurend zijn handen of voeten.

Hij beweegt niet goed of voelt zich rusteloos.

Hij heeft moeite met rustig spelen of stille activiteiten.

Het beweegt heel haastig.

Overmatig praten

Reageer vlug voordat u vragen stelt.

Het is moeilijk voor hem om zijn beurt af te wachten.

Onderbreek anderen en stoor de gesprekken of spelletjes van anderen.

Lees meer over de oorzaken van ADHD. De hersenen van mensen met ADHD zijn iets anders dan de anderen. Specifiek zijn er twee structuren die meestal kleiner zijn: de basale ganglia en de prefrontale cortex.

De basale ganglia reguleren de beweging van spieren. Het geeft aan wat zou moeten werken en wat zou moeten rusten tijdens de vastgestelde activiteiten.

Als een kind in zijn map in de klas zit, moeten de basale ganglia een bericht verzenden dat aangeeft dat de voeten in rust moeten zijn. In het geval van een persoon met ADHD kunnen de voeten het bericht misschien niet opvangen. Meestal blijven ze in beweging terwijl het kind met ADHD zit. Meestal kan een tekort aan basale ganglia ook rusteloze bewegingen van de handen of het tikken van het potlood veroorzaken.

De prefrontale cortex is het centrum van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het uitvoeren van taken van hogere orde. Het is de plaats waar geheugen, leren en de regulering van aandacht samenkomen om ons te helpen intellectueel te presteren.

De prefrontale cortex beïnvloedt het niveau van de neurotransmitter die bekend staat als dopamine. Dit hangt samen met het concentratievermogen en de neiging om zich op een lager niveau te bevinden bij mensen met ADHD.

Serotonine is een andere neurotransmitter die wordt aangetroffen in de prefrontale cortex. Het beïnvloedt de stemming, slaap en eetlust. Het eten van chocolade verhoogt bijvoorbeeld het serotonineniveau, wat een tijdelijk gevoel van welzijn veroorzaakt. Wanneer serotoninespiegels echter verminderen, treden depressie en angst op.

Een kleinere prefrontale cortex met een lager niveau van dopamine en serotonine belemmert de concentratie enorm. Dientengevolge, mensen met ADHD vinden het moeilijk om zich te concentreren op slechts een ding tegelijk en worden gemakkelijker afgeleid.

De prefrontale cortex blijft zich gedurende de late adolescentie ontwikkelen. Dit kan de waargenomen tekortkomingen bij adolescenten met ADHD nog ernstiger maken.

Besteed aandacht aan andere veel voorkomende problemen. Typisch, ADHD optreedt samen met andere mentale problemen.

Specifiek wordt bij één op de vijf mensen met ADHD de diagnose gesteld van een andere ernstige aandoening, zoals depressie en bipolaire stoornis, die vaak voorkomen.

Een derde van de kinderen met ADHD heeft ook een gedragsstoornis, zoals gedragsstoornis of oppositionele opstandige stoornis.

ADHD heeft ook de neiging zich te verhouden tot leerproblemen en angst.

Krijg een diagnose Als uw tiener veel van deze symptomen vertoont, moet u de arts raadplegen om u een professioneel oordeel te geven. Als je weet of ADHD de oorzaak is van de problemen van je tiener, kun je gemakkelijker verder komen.

Deel 2

Behandel ADHD

Herken de moeilijkheden die zich met ADHD voordoen. Het is belangrijk om te onthouden dat ADHD een ernstige ziekte is. Het is niet eenvoudig dat je tiener niet hard genoeg probeert of dat hij een "dwaas" is. Probeer deze moeilijkheden te begrijpen en reageer op een meelevende manier.

Mensen met ADHD worden geconfronteerd met ernstige obstakels terwijl ze ernaar streven om doelen in hun leven te bereiken. Vaak voelen ze zich verkeerd begrepen. Het is gebruikelijk dat tieners die aan deze stoornis lijden, geloven dat anderen ze dom vinden.
Andere mensen, inclusief familieleden, kunnen moeite hebben om de dingen te begrijpen die jij en je tiener doormaken.
Bereid u voor om tijd en geld te investeren in therapieën, medische consulten en medicijnen. Over het algemeen moet je ook veel tijd besteden aan schoolaangelegenheden.
Kinderen met impulsieve problemen gaan meestal vaker naar de SEH of krijgen meer schorsing op school.
Veel van deze problemen doen zich tijdens de weekdagen voor. Als zodanig kan de bestede tijd het verlies van salaris betekenen of de noodzaak om een baan aan te vragen waarvoor minder verantwoordelijkheden nodig zijn of minder uren nodig zijn.

Kies een medicijn Voor veel mensen met ADHD zijn medicijnen een belangrijk hulpmiddel om met deze aandoening om te gaan. Er zijn twee basiscategorieën voor geneesmiddelen tegen ADHD: stimulantia (bijv. Methylfenidaat en amfetamines) en niet-stimulerende middelen (bijv. Guanfacine en atomoxetine).

Het lijkt misschien vreemd om hyperactiviteit te behandelen met stimulerende middelen, maar het stimuleren van het cerebrale circuit helpt de impulsiviteit te beheersen en de concentratie te verbeteren. Stimulerende middelen (waaronder Ritalin, Concerta en Adderall) helpen bij het reguleren van de neurotransmitters (noradrenaline en dopamine). Op dezelfde manier worden niet-stimulerende antidepressiva vaak gebruikt om ADHD te behandelen.

Het is moeilijk om de juiste vorm en het specifieke recept voor de medicatie te bepalen. Verschillende mensen reageren verschillend op verschillende medicijnen. Bovendien verandert de effectiviteit van medicijnen tijdens perioden van versnelde groei, hormonale fluctuaties, veranderingen in dieet en gewicht en naarmate de weerstand toeneemt.

Medicijnen kunnen het concentratievermogen vergroten en het impulsieve gedrag verminderen.

Veel van de medicijnen kunnen via een format met verlengde afgifte worden ingenomen. Dit elimineert de noodzaak om doses te nemen op school.

Na verloop van tijd kunnen medicijnen onnodig worden of gereserveerd voor een speciale gelegenheid, zoals bij het afleggen van een eindexamen of toelating tot de universiteit.

Voed uw tiener met voedsel dat helpt bij het beheersen van ADHD. Een verandering in het dieet kan de effecten van hormonale tekortkomingen die u mogelijk ervaart, verminderen. Als u het juiste voedsel levert, kunt u uw omstandigheden minder intens maken.

Een dieet rijk aan complexe koolhydraten kan het serotonineniveau verhogen om de stemming, het slaapritme en de eetlust te verbeteren. Vermijd het voeden van uw tiener met eenvoudige koolhydraten zoals suikers, honing, jam, snoep, frisdrank, enz. Deze soorten voedsel veroorzaken een tijdelijke toename van serotonine. Kies in plaats daarvan voor complexe koolhydraten zoals volle granen, groene groenten, zetmeelrijke groenten en bonen, die geleidelijk energie leveren.

Je kunt de concentratie van je kind verbeteren door hem een eiwitrijk dieet te geven dat verschillende van zijn hele dag door bevat. Dit zal helpen dopamine-niveaus hoog te houden. Tot de eiwitten die u kunt leveren, behoren vlees, vis, noten, peulvruchten en bonen.

Vermijd het geven van "slecht gaas" aan uw kind, zoals die gevonden in transvetten en gefrituurd voedsel, hamburgers en pizza`s. Kies in plaats daarvan voor voedingsmiddelen die omega 3-vetten bevatten, zoals zalm, noten en avocado`s. Deze vetten kunnen helpen om hyperactiviteit te verminderen en tegelijk de organisatorische vaardigheden te verbeteren.

Een dieet rijk aan zink kan ook nuttig zijn. Geef je tiener verse zeevruchten, gevogelte, verrijkte granen en ander voedsel dat een hoog gehalte aan zink bevat. Je kunt ook zinksupplementen geven. Dit mineraal helpt de niveaus van hyperactiviteit en impulsiviteit te verminderen.

Sommige kruiden kunnen ook nuttig zijn. Saffraan gaat depressie tegen terwijl kaneel de aandacht stimuleert.

Voorkom dat uw tiener schadelijk voedsel eet. Net zoals sommige voedingsmiddelen ADHD kunnen helpen behandelen, zijn er andere die de effecten kunnen versterken. Bijvoorbeeld:

Vermijd het eten van uw kind met kleurstoffen, vooral als het rood is. Sommige studies suggereren dat er een verband zou kunnen bestaan tussen voedselkleuren en de symptomen van ADHD.

Het kan ook voordelig zijn om tarwe en zuivelproducten, evenals verwerkt voedsel, suikers, additieven en kleurstoffen te elimineren.

Zoek naar een therapie om ADHD te behandelen. Over het algemeen kan een goede therapeut u en uw tiener helpen de moeilijkheden te beheersen die optreden als gevolg van ADHD. Normaal begint de therapie met een analyse en herstructurering van de gezinsomgeving. Het doel is om een omgeving te creëren die past bij de manier waarop het brein van het kind werkt, zodat hij of zij betere resultaten kan behalen.

De therapie biedt ook een veilige omgeving voor familieleden om hun frustraties op een gezonde manier uit te drukken en hun problemen op te lossen met professionele begeleiding.

Mensen met ADHD zullen er veel baat bij hebben hun toestand beter te kennen en weten dat zij niet de enige zijn die aan deze aandoening lijden.

Gebruik dagelijkse strategieën om gedrag te beheersen. Naast deze soorten behandeling zijn er ook strategieën die u dagelijks kunt gebruiken om de symptomen van ADHD onder controle te houden. Bijvoorbeeld:

Praat met leraren om uw kind op elastische stoelen of op grote oefenballen te laten zitten. Dit vermindert de bezorgdheid over extra geluid of eindeloze gevechten met de student om te stoppen met slingeren van de benen.

Om te gaan met rusteloze handen, moedig je kind aan om een anti-stressbal te gebruiken die hij kan knijpen in plaats van op het potlood te slaan of geluid te maken met zijn vingers. Dit kan erg nuttig zijn tijdens examens.

Overweeg om je tiener toe te staan om draagbare elektronische spellen te spelen in de stille modus tijdens een lange wachttijd. Dit kan handig zijn in restaurants of bij gelegenheden waar u rustig moet zitten (bijvoorbeeld in de kerk, in de wachtkamer van een kliniek, enz.).

Vlak voor een langere wachttijd kan het nuttig zijn dat uw kind een plek heeft om te rennen. Voed uw kind om een paar ronden te lopen of keer op keer over het hek te springen, want de oefening kan erg handig zijn.

Deel 3

Ontwikkel nuttige opvoedvaardigheden

Stel routines vast De sleutel tot succes ligt in het vaststellen van constante planningen en routines in combinatie met de organisatie en structuur. Dit vermindert de stress van het kind met betrekking tot ADHD. Het moet ook het slechte gestimuleerde gedrag als gevolg van stress verminderen.

Kinderen met ADHD hebben taken nodig die zijn onderverdeeld in stappen die een voor een of schriftelijk worden verstrekt. Ouders moeten positieve feedback geven wanneer het kind elke stap voltooit.
Breng routines tot stand die consistente instructies stap voor stap weergeven. Vraag uw kind vervolgens om het aan u te herhalen.
Dit is handig met taken die kunnen worden onderverdeeld in kleinere stappen of takenlijsten. Stel je bijvoorbeeld voor dat je tiener de leiding heeft over het maaien van het gazon. Je zou hem kunnen vertellen dat hij eerst de voortuin moet trimmen, dan het gebied naast het huis en ten slotte de achtertuin. Aan het einde van elke stap, zou je hem kunnen prijzen voor hoe goed het gebied eruit ziet. Als er verschillende taken zijn die u over een dag moet uitvoeren, overweeg dan om hen een takenlijst te geven. Nogmaals, prijs het elke keer dat je een item op de lijst voltooit.
Hoe minder stress uw kind heeft, hoe hoger het slagingspercentage. Hoe meer succes en lof u ontvangt, hoe hoger uw zelfrespect. Dit zorgt ervoor dat uw kind in de toekomst meer succesvol zal zijn.

Verminder het conflict over de taken en taken van het huis. Routines zijn belangrijk om de uitvoering van huiswerk en huiswerk te garanderen. Stel een regelmatig schema op om ze allemaal te ontmoeten.

Deze routine moet coherent zijn, dat wil zeggen gestructureerd op dezelfde uren en dezelfde plaatsen elke dag. Houd een grote hoeveelheid materialen bij de hand in containers als je voldoende ruimte hebt.

Zorg ervoor dat het huiswerk niet begint zodra uw kind de deur binnengaat. Laat het zich ontdoen van overtollige energie door een leuke activiteit te doen.

Geef hem waar nodig het werk te organiseren en manieren aan te bevelen om prioriteiten te stellen voor taken. Verdeel de projecten en stel deadlines vast voor de voltooiing van de afzonderlijke fasen.

Het is een goed idee om waar mogelijk met docenten te coördineren. Geeft de leerkracht een lijst met dagelijkse taken over of promoot de school het gebruik van agenda`s? Als dat niet het geval is, koop dan een agenda met veel ruimte waar je aantekeningen kunt maken en je kind kunt leren hoe het moet worden gebruikt.

Het vermindert discussies over de toewijzing van taken door een consistent schema op te stellen en te versterken. Laat uw kind, wanneer mogelijk, wennen aan het regelmatig ontvangen van een beloning. Houd de bedieningselementen voor videogames bijvoorbeeld uit het zicht en geef ze alleen als u klaar bent met de toegewezen taken.

Plaats visuele aanwijzingen om uw kind te herinneren aan de taken die hij moet doen. Kalenders en schriftelijke programma`s of borden voorkomen dat uw kind zijn huiswerk vergeet.

Het biedt een extra structuur tijdens de vakantie. Winter-, lente- en zomerpauzes kunnen een nachtmerrie zijn voor ouders met kinderen met ADHD, omdat de structuur en het programma van het afgelopen schooljaar ineens voorbij zijn. Plan vooruit en werk een structuur uit zodat uw gezin geen complicaties heeft.

U moet de ontbrekende structuur vervangen door een ander regulier programma. Moedig je tiener aan om lid te worden van een club, auditie te doen voor een toneelstuk of vrijwilliger te zijn bij een goed doel dat regelmatig uren heeft. Dit kan je helpen om een routine te behouden.

Organiseer de omgeving Mensen met ADHD proberen voortdurend hun omgeving te begrijpen. Ouders kunnen hen helpen door thuis activiteiten te organiseren.

Breng een opslagsysteem tot stand dat objecten in categorieën scheidt en overbevolking vermindert.

Plaats een doos of een opslagcontainer op een centrale plek in het huis waar je de spullen kunt stapelen die je kind in huis heeft, zoals kleding, boeken of spelletjes. Dit maakt schoonmaken gemakkelijker en biedt ook een voor de hand liggende plaats voor uw kind om de verloren voorwerpen te vinden.

Behandel het conflict tussen broers. Het is belangrijk om na te denken over hoe de broers en zussen van het kind met ADHD de situatie assimileren. Zorg ervoor dat uw andere kinderen begrijpen dat er een goede reden is voor de verschillende behandeling van uw kind met ADHD.

Sommige ouders gaan ervan uit dat hun andere kinderen de reden begrijpen waarom ze zoveel tijd doorbrengen met het kind met speciale behoeften. In werkelijkheid kunnen deze broers en zusters de hoeveelheid tijd die aan het andere kind is besteed, de kortere takenlijst die hun broer met ADHD moet halen, of de grote hoeveelheid beloningen waarover hij beschikt die zijn andere broers en zussen niet ontvangen, afkeuren.

Spreek eerlijk met uw kinderen over de situatie. Gebruik de taal die geschikt is voor uw leeftijd en geen vooroordelen.

Leg uit dat je waarde hecht aan hun vermogen om verantwoordelijk en onafhankelijk te zijn in deze moeilijke tijden. Zorg ervoor dat ze weten dat je hen zal ondersteunen als dat nodig is en dat je net zo veel van hen houdt als je broer met ADHD.

Reserveer een moment om een speciale emotionele band op te bouwen met je andere kinderen. Het hebben van een tienerzoon met ADHD kan veel tijd, energie en aandacht vergen. Probeer daarom voor uw andere kinderen te zorgen en aan hun behoeften te voldoen.

Pas goed op jezelf Het is mentaal, emotioneel en fysiek vermoeiend om de vader te zijn van een kind met ADHD. Zorg ervoor dat je voor jezelf en je partner zorgt (als je die hebt).

Neem pauzes voor je zoon, hoeveel je ook van hem houdt. Je zult je best niet in staat zijn om je kind te helpen als je op raakt zonder een pauze te nemen. Uw kind heeft ook tijd nodig om zijn of haar persoonlijkheid te bevestigen en om relaties buiten het huis te zoeken.

Je kunt ook overwegen om naar een therapeut te gaan om je te helpen de uitdagingen aan te gaan als een ouder met speciale behoeften.

Deel 4

Discipline effectief

Wees consistent Alle kinderen hebben discipline nodig en leren dat slecht gedrag consequenties heeft: ADHD nemen: de complete, gezaghebbende gids voor ouders van Russell A. Barkley (2005). Voor discipline om het gedrag van kinderen met ADHD te veranderen, moet het consistent zijn.

Tieners moeten de regels en consequenties kennen van het overtreden ervan. Deze consequenties zouden altijd moeten optreden telkens wanneer de regels worden overtreden.
Beide ouders moeten aan deze regels deelnemen en op dezelfde manier consequenties hebben.

Pas de disciplinaire maatregel onmiddellijk toe. Omdat adolescenten met ADHD concentratieproblemen hebben, is het belangrijk om de gevolgen zo snel mogelijk vast te stellen.

De gevolgen moeten onmiddellijk effect hebben zonder vertraging op te lopen. Mensen met ADHD hebben meestal moeite met het begrijpen van tijdconcepten, dus vertraagde gevolgen hebben mogelijk geen betekenis.

Als het kind de gevolgen van een eerder slecht gedrag vergeet, zal er een conflict optreden.

Maak de discipline intens. De gevolgen voor slecht gedrag moeten aanzienlijk zijn. Als je tiener ze gemakkelijk kan vergeten, zal hij ze niet serieus nemen.

Als het gevolg van te snel rijden een boete van één dollar zou zijn, zouden we allemaal de wet doorbreken. Dat is niet een gevolg dat intens genoeg is om ons gedrag te veranderen. Meestal controleren we de snelheid om de boete van $ 200 plus de hoge verzekeringspremies te voorkomen. Hetzelfde geldt voor kinderen met ADHD - ze moeten sterk genoeg zijn om afschrikwekkend te werken.

Heb geen spijt van de gevolgen. Als je een ernstige consequentie dreigt en de beloofde straf niet toepast, zal je tiener de volgende keer niet naar je luisteren. Als je respect en gehoorzaamheid wilt, moet je consistent zijn met wat je zegt en doet.

Blijf kalm Pas de disciplinaire maatregel toe op een manier die suggereert dat je rationeel bent en de situatie onder controle hebt.

Je woede of verheven stem kan angst veroorzaken of je kind laten inzien dat hij je kan beheersen door je boos te maken. Blijf kalm en genegenheid zal de gewenste boodschap overbrengen.

Wees positief Mensen met ADHD hebben de neiging om `altijd` dingen te verpesten of problemen te krijgen. Ongeacht je opvoedingsstijl of persoonlijkheid, het is uitermate belangrijk dat je je positivisme behoudt. Een kind met ADHD moet het gevoel hebben dat hij meer lof ontvangt dan kritiek.

Positieve opmerkingen moeten aanzienlijk groter zijn dan negatieve opmerkingen om faalgevoelens tegen te gaan. Probeer het goede gedrag van je kind te herkennen en prijs hem voor zijn prestaties.

Waar mogelijk worden de regels van het huis omgekeerd, zodat ze als positief worden geïnterpreteerd. Zeg bijvoorbeeld in plaats van "Niet storen!", Gebruik de woorden "Wacht op uw beurt" of "Laat uw zuster afmaken wat zij zei". Het vereist waarschijnlijk oefening om negatieve uitdrukkingen zoals "Niet praten met je mond vol" te converteren naar "Voltooi wat in je mond is voordat je spreekt", maar met geduld zal het een gewoonte worden. Positieve regels maken fouten niet zoveel als mislukkingen.

Anticipeer op de problemen. Als u een kind met ADHD heeft, moet u leren anticiperen op toekomstige problemen. Anticipeer op de problemen die kunnen ontstaan en plan interventies om ze te voorkomen.

Help uw kind een goed begrip te ontwikkelen van oorzaak en gevolg en probleemoplossend vermogen door mogelijke problemen die zich voordoen op te lossen. Wen aan het denken en bespreken van mogelijke problemen met uw kind voordat zich moeilijke situaties voordoen.

Als uw tiener vindt dat hij overeenstemming heeft bereikt over hoe hij met een situatie moet omgaan, kan hij meer geneigd zijn om door te gaan met passend gedrag. Als dat niet het geval is, lijken de gevolgen in ieder geval minder willekeurig.

Deel 5

Overwint moeilijkheden op school

Communiceer met docenten Adolescenten met ADHD hebben vaak problemen op school. Over het algemeen klagen ouders dat scholen en leraren niet weten hoe ze kinderen met ADHD moeten behandelen als kinderen met een handicap. Op hun beurt kunnen leraren denken dat ze koppig, ongehoorzaam zijn en niet hard genoeg proberen. Daarom is het belangrijk om met hen te communiceren om er zeker van te zijn dat ze de ware aard van het probleem begrijpen.

Hopelijk leidt de ontmoeting met de leraren van je kind tot een gezamenlijke inspanning. Leraren kunnen hun professionele ervaring combineren met de kennis van de ouders over wat werkt met hun kind. Op deze manier kunnen ze een plan ontwikkelen waarin het kind kan slagen, zowel op academisch als op gedragsgebied.
Ouders moeten verschillende onderwerpen bespreken met docenten. Dit omvat effectieve beloningen en consequenties, hoe effectieve werkroutines kunnen worden vastgesteld, de methode van communicatie die leerkrachten regelmatig gebruiken over problemen en successen, hoe ouders de methoden die leraren in de klas gebruiken kunnen nabootsen. om meer samenhang te bereiken, etc.

Het helpt om een routine te ontwikkelen. Net als bij huiswerk en huiswerk zal een student met ADHD een hoger slagingspercentage hebben als hij of zij een consistente routine heeft. Doe alles wat in uw macht ligt om uw kind te helpen een productieve routine op te zetten.

Voor sommige studenten zal het succes relatief gemakkelijk zijn met constante schema`s, routines en communicatie over huiswerk.

Effectieve organisatorische hulpmiddelen zoals dagboeken, mappen met kleurcodes en takenlijsten kunnen ook nuttig zijn.

Vraag speciale diensten aan. Zelfs met een constante routine en de hulp van leraren, zullen sommige studenten extra hulp nodig hebben. Gelukkig is er een verscheidenheid aan diensten beschikbaar die ouders die weten hoe ze te krijgen kunnen gebruiken om hun kinderen te helpen. Deze variëren van een extra tijd om examens te geven aan onafhankelijke klaslokalen met speciaal opgeleide leraren en assistenten.

Kinderen kunnen een gratis speciaal onderwijs krijgen op basis van een van de twee belangrijkste redenen: ze moeten een kwalificerende handicap hebben of een veel lager academisch niveau hebben dan hun leeftijdsgenoten.

Als u denkt dat uw kind meer hulp nodig heeft, vraagt u een evaluatie aan voor een speciale opleiding. U moet dit verzoek schriftelijk indienen.

Pas op voor scholen die zeggen dat ADHD geen classificatory handicap is. Iemand kan je vertellen dat ADHD niet behoort tot de categorie die wordt geboden door de Education for Education (IDEA). Categorie negen wijst echter op "andere gezondheidsbelemmeringen". Dit wordt later gedefinieerd als "[...] chronische of acute gezondheidsproblemen zoals astma, aandachtstekortstoornis of attention deficit hyperactivity disorder [...] die de academische prestaties van het kind negatief beïnvloeden".

Een geïndividualiseerd educatief programma uitwerken. Een geïndividualiseerd onderwijsprogramma (IEP) is een document dat is ontwikkeld door schoolpersoneel en ouders. Het beschrijft de academische, gedrags- en sociale doelen van speciale studenten. Het specificeert ook de manier waarop de resultaten zullen worden gemeten, de specifieke interventies om de doelstellingen te bereiken, enz.

Nadat u de documentatie met de ADHD-diagnose van uw kind hebt verstrekt in aanvulling op een evaluatie voor speciaal onderwijs, moet u deelnemen aan een conferentie om een IEP te ontwikkelen.

Een IEP somt beslissingen op over onafhankelijke klaslokalen, percentage van de tijd doorgebracht in reguliere klaslokalen, huisvesting, discipline, evaluatie, enz.

De school is wettelijk verplicht om de richtlijnen in het IEP te volgen. Leraren die zich niet aan hen houden, stellen zichzelf en de school bloot aan eisen.

De school moet ook ouders uitnodigen voor regelmatige conferenties over het IEP om de voortgang van het kind en de effectiviteit van het programma te evalueren. Pas het zo nodig aan.

Een eerste IEP maakt het eenvoudiger om speciale onderwijsdiensten op te zetten wanneer je van school verandert.

Vraag om tijdelijke hulp. Wanneer een kind 16 wordt, is het tijd om te bepalen wat hun toekomstige behoeften zullen zijn als ze de overstap maken naar een middelbare school. Wanneer kinderen onder een IEP 16 worden, verandert de focus van de documentatie richting transitiediensten. U kunt dit proces eenvoudiger maken.

Veel adolescenten met ADHD hebben speciale voorbereiding nodig om naar de universiteit te gaan. Dit omvat het vinden van de juiste instelling die uw specifieke behoeften ondersteunt. Het omvat ook het verkrijgen van afspraken over evaluaties en het beslissen hoe speciale behoeften tijdens het aanvraagproces moeten worden aangepakt.

Middelbare schoolstudenten met ADHD hebben mogelijk een lager prestatieniveau dan hun leeftijdsgenoten op het gebied van levensvaardigheden. Ze weten bijvoorbeeld niet hoe ze een bankrekening moeten openen, een autoverzekering afsluiten, een koop bespreken, het contract lezen om een mobiele telefoon aan te schaffen of een maandelijks budget vaststellen. Dit zijn allemaal aspecten die alle adolescenten moeten beheersen. In het geval van mensen met ADHD kunnen scholen echter aanvullende begeleiding bieden.

Mensen met ADHD moeten ook hun behoeften op het gebied van geestelijke gezondheid bewaken. Kun je afspraken plannen zoals nodig met huisartsen, therapeuten en andere gezondheidswerkers? Weten ze welke medicijnen moeten worden genomen, wanneer en hoe ze moeten worden gebruikt, en ook wanneer ze moeten worden aangevuld? Het is belangrijk om deze en andere kwesties meer te behandelen in combinatie met diensten op basis van het IEP van de school.

Seksuele ontwikkeling is ook vaak een reden tot bezorgdheid. De moeilijkheden bij het begrijpen van het concept oorzaak en gevolg gaan samen met impulsiviteit om een "perfecte storm" te creëren. Sommige scholen hebben programma`s om studenten de verantwoordelijkheden van het ouderschap te leren. Ze kunnen ook informatie verschaffen over voorbehoedsmiddelen en onthouding. Adolescenten met ADHD moeten een gedegen oriëntatie hebben die hen helpt deze moeilijkheden te overwinnen.

Help je tiener om de mogelijkheid te overwegen om een studie aan te vragen. Nadat je de middelbare school hebt voltooid, moet je kind doorgaan met zijn opleiding of de professionele wereld betreden. Je kunt hem begeleiden zodat hij gemakkelijker een beslissing kan nemen. Hier zijn enkele ideeën die nuttig voor u kunnen zijn:

De universiteit is niet voor iedereen. Sommige studenten met ADHD zullen zich gelukkiger voelen om de universiteit te vermijden en een professioneel instituut te zoeken of andere loopbaanpaden na te streven. ADHD is echter geen belemmering om te studeren aan de universiteit.

Alle universiteiten hebben ondersteunende diensten voor studenten, maar het is aan hen om zich in te schrijven voor deze diensten. Universiteiten mogen aanvragers niet vragen of ze een soort overeenkomst of ondersteuning nodig hebben of willen hebben. Om deze reden is het belangrijk dat de student met ADHD de beschikbare services kent en aan de slag gaat voordat de lessen beginnen.

Er zijn verschillende universiteiten met solide structuren om studenten met ADHD te begeleiden. Ze zijn verantwoordelijk voor het helpen bereiken van academisch succes en het leren van manieren om uit te blinken in het vakgebied van hun keuze.

De meeste studenten met ADHD denken misschien dat naar school gaan minder stressvol en bevredigender is als ze niet te ver weg van huis komen. Het hebben van een sterke structuur en ondersteuning aan de universiteit helpt je ook een balans te vinden. Het kiezen van een kleinere universiteit waar uw kind zich niet overweldigd voelt, kan ook nuttig zijn.

Analyseer de optie om een beroepsopleiding te volgen. Dit zou het antwoord kunnen zijn waarnaar sommige studenten met ADHD zoeken. Het is een uitstekende optie voor diegenen die beter zijn in praktisch leren in plaats van traditioneel academisch onderwijs.

Scholen voor beroepsopleiding (ook bekend als professionele instituten) bieden praktische en technische training en certificering op verschillende gebieden. Veel van deze instellingen bieden beroepsopleiding aan in korte certificeringsprogramma`s of in opleidingen met een langere duur (2 jaar).

Deze opties kunnen studenten de nodige kwalificaties geven om te werken als elektriciens, loodgieters, monteurs, veterinaire technici, grafisch ontwerpers, secretaresses en op veel andere gebieden.

Eenmaal voltooid, kunnen sommige van deze programma`s door een aantal universiteiten worden geaccrediteerd om een vierjarig diploma te behalen.

Werk samen met school- of universiteitscounselors om u te helpen bij het kiezen van beroepsopleidingsprogramma`s.

Overweeg om je kind bij de strijdkrachten in te schrijven. Het betreden van de strijdkrachten zou een haalbare optie kunnen zijn voor sommige adolescenten met ADHD. Over het algemeen is het een goed alternatief voor mensen die moeite hebben om zich aan een aangepaste structuur te houden en die baat hebben bij een beroepsopleiding.

In het verleden was ADHD een reden voor automatische diskwalificatie om de Amerikaanse militaire dienst te betreden. Tegenwoordig laten de nieuwe richtlijnen volwassenen met ADHD toe die al een jaar of langer geen medicijnen hebben genomen en die "geen grote impulsiviteit of gebrek aan aandacht" vertonen om zich in te schrijven voor de strijdkrachten.

tips

De kwestie van medicijnen is een zeer individuele beslissing die mogelijk in de loop van de tijd moet worden aangepast of ingrijpend moet worden gewijzigd.
Praat met uw arts om uw drugsgebruik door ADHD te controleren op eventuele belangrijke veranderingen die u in uw dieet wilt aanbrengen. Zorg ervoor dat er geen conflicten zijn die de effectiviteit van voorgeschreven medicijnen negatief kunnen beïnvloeden of veranderen. Artsen kunnen ook aanbevolen doses van verschillende supplementen voorstellen en waarschuwen voor mogelijke bijwerkingen. Melatonine kan bijvoorbeeld de slaap bij mensen met ADHD verbeteren, maar het kan ook een lucide slaap veroorzaken, wat onaangenaam kan zijn.
Soms komen ouders naar een conferentie voor de ontwikkeling van een eerste IEP, maar krijgen ze een voltooide conferentie, wordt hen gevraagd het te lezen of het aan hen uit te leggen en vervolgens moeten ze tekenen. Doe het niet! Zorg ervoor dat u rekening houdt met het programma en dat het uw kind en zijn unieke behoeften accuraat weergeeft.
ADDitude Magazine is een gratis website die informatie, strategieën en ondersteuning biedt aan volwassenen en kinderen met ADHD, evenals aan hun families.

waarschuwingen

Stimulerende middelen hebben bijwerkingen zoals verminderde eetlust of slaapproblemen. Dit laatste kan worden opgelost door de dosis te verlagen of door een medicijn voorschrijven om de slaap te verbeteren, zoals clonidine of melatonine.
Niet-stimulerende medicijnen kunnen een beter effect hebben bij mensen met ADHD, maar sommige van de bijwerkingen kunnen zorgwekkender zijn. Jonge mensen die atomoxetine innemen, zouden bijvoorbeeld continu toezicht moeten krijgen, omdat dit medicijn het risico op zelfmoordgedachten verhoogt.

Meer weergeven ... (72)

Delen op sociale netwerken:

Verwant