Hoe de tekenen van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit te herkennen

Attention deficit hyperactivity disorder is een gedragsstoornis die een klein percentage van kinderen en volwassenen wereldwijd treft. De belangrijkste kenmerken zijn: concentratieproblemen, overactiviteit en impulsief gedrag. Mensen met ADHD concentreren zich anders dan mensen die er niet aan lijden en, zoals veel neurologische aandoeningen, hebben deze mensen de neiging om de wereld om hen heen op zeer specifieke manieren te verwerken en te gebruiken. Hoewel ADHD waarschijnlijk al eeuwenlang bestaat (een auteur zelfs suggereert dat ADHD is een evolutionaire aanpassing levensstijl mens "jager-verzamelaars") dynamiek van vandaag), multitasking samenleving en vaak zet mensen met ADHD hebben een groter nadeel dan in het verleden. Er wordt ook aangenomen dat ADHD vaker voorkomt bij mensen met voorouders in landen als Noorwegen en Finland die ongebruikelijke daguren hebben, waardoor mensen worden afgeleid door het gewijzigde dagschema.

Inhoud

Stappen
Tips
Waarschuwingen

Op de meeste plaatsen is er geen regelmatige test om ADHD op te sporen. Daarom, om een diagnose en behandeling te krijgen, moet u eerst een vermoeden hebben van de aandoening en vervolgens naar een arts gaan om een formele diagnose te krijgen. Als u denkt dat u of iemand die u kent mogelijk ADHD heeft, kan het nuttig zijn om de symptomen te kennen om het uw arts gemakkelijker te maken.

stappen

Onderzoekt. Veel mensen kennen alleen de stereotypen van het gedrag veroorzaakt door ADHD, maar ze realiseren zich niet dat er veel onmerkbare symptomen zijn, vooral bij meisjes en volwassenen. Zoek op internet of in uw lokale bibliotheek naar boeken, artikelen en websites die ADHD duidelijk voor u verklaren.

Ken de drie soorten ADHD. Mensen met ADHD kunnen een verscheidenheid aan symptomen vertonen die drie soorten ADHD vormen: type met overwegend aandachtstekort, type met overheersend hyperactief-impulsief en gecombineerd type. Het type met een overwegend aandachtstekort wordt gekenmerkt door afleiding, dagdromen, dingen verliezen en problemen om een taak te voltooien. Het overwegend hyperactief-impulsieve type wordt gekenmerkt door een gebrek aan organisatie, overmatige activiteit, impulsieve besluitvorming en voortdurende beweging. Het gecombineerde type is meestal een combinatie van de symptomen van de twee voorgaande typen.

Herken de symptomen van de kindertijd. De meeste generieke beoordelingsinstrumenten zijn gericht op kinderen en een van de vereisten voor het diagnosticeren van ADHD is de aanwezigheid van symptomen vóór de leeftijd van 7 jaar. Maar nu ben je een volwassene, kennen en herkennen van de symptomen van de kindertijd kan u helpen te bepalen of u in aanmerking komt voor een diagnose van ADHD zijn of als uw symptomen zijn meer recente (en dus zou geen ADHD). De American Psychiatric Association gebruikt de volgende vragenlijst om ADHD bij kinderen te beoordelen. Sectie A zijn de symptomen die kenmerkend zijn voor het type met overwegend aandachtstekort en sectie B zijn de symptomen die indicatief zijn voor het overwegend hyperactief-impulsieve type.

A. Zes of meer van de volgende symptomen van onoplettendheid zijn aanwezig gedurende ten minste 6 maanden tot het punt dat ze schadelijk en ontoereikend zijn voor het ontwikkelingsniveau:

Hij besteedt vaak niet veel aandacht aan details of maakt onzorgvuldige fouten in het klaswerk, huiswerk of andere activiteiten.

Hij heeft vaak moeite om de aandacht te houden op taken of activiteiten.

Hij lijkt vaak niet te luisteren als hij rechtstreeks met hem wordt gesproken.

Hij volgt vaak geen instructies en slaagt er niet in lessen, routinetaken of functies op de werkplek af te ronden (niet vanwege oppositioneel gedrag of het niet begrijpen van de instructies).

Hij heeft vaak problemen met het organiseren van activiteiten.

Hij vermijdt vaak, houdt niet van of wil dingen niet doen die veel mentale inspanning vergen over een lange periode van tijd (zoals klaswerk of huiswerk).

Hij verliest vaak de dingen die nodig zijn om taken en activiteiten uit te voeren (bijvoorbeeld speelgoed, huiswerk, potloden, boeken of gereedschap).

Het wordt vaak snel afgeleid.

Hij is vaak vergeetachtig in dagelijkse activiteiten.

B. Zes of meer van de volgende symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit zijn gedurende ten minste 6 maanden in die mate aanwezig dat ze schadelijk en niet geschikt zijn voor het ontwikkelingsniveau:

hyperactiviteit:

Hij beweegt vaak nerveus met zijn handen of voeten of kronkelt in zijn stoel.

Hij staat vaak op van zijn stoel wanneer van hem wordt verwacht dat hij blijft zitten.

Hij spoelt vaak of klimt over dingen waar en wanneer het niet gepast is.

Hij heeft vaak moeite met spelen of ontspannen genieten van recreatieve activiteiten.

Hij "beweegt vaak van de ene plaats naar de andere" of hij gedraagt zich vaak alsof "een motor hem drijft".

Hij praat vaak in overmaat.

impulsiviteit:

Hij geeft vaak antwoorden vrij voordat ze vragen hebben beantwoord.

Hij heeft vaak moeite om te wachten op zijn beurt.

Hij onderbreekt of bestrijdt vaak anderen (hij komt bijvoorbeeld in gesprekken of games).

Herkent de symptomen bij volwassenen. Hoewel alle volwassenen met ADHD in de kinderjaren symptomen hadden moeten vertonen, was dit gedrag mogelijk niet problematisch genoeg voor een diagnose. Bovendien evolueren de symptomen met de leeftijd om gedrags- of milieuveranderingen te weerspiegelen. Volwassenen met ADHD hebben meer kans op de volgende symptomen:

Typ met overwegend aandachtstekort

uitstel

Besluiteloosheid, moeite met onthouden en organiseren van details die nodig zijn voor een taak

Inefficiënt tijdmanagement, verlies van het begrip tijd

Vermijd taken of taken die constante aandacht vereisen

Moeilijkheden om taken te starten

Moeilijkheden bij het voltooien en afronden van taken

Moeilijkheden om multitasking uit te voeren

Moeilijkheden om uw aandacht van de ene taak naar de andere te veranderen

Hyperactief-impulsief type met overwicht

Kies stimulerende en zeer actieve banen

Vermijd situaties met weinig lichaamsbeweging of zittend werk

Ik zou kunnen kiezen om vele uren te werken of twee banen te kiezen

Tracht voortdurend bezig te zijn

Wordt snel verveeld

Hij is ongeduldig

Verdraagt geen frustratie en raakt snel geïrriteerd

Hij is impulsief, neemt overhaaste beslissingen en toont onverantwoord gedrag

Verliest de beugels gemakkelijk en wordt snel boos

Begrijp dat ADHD in elke persoon anders is. Er zijn veel trends in de symptomen van ADHD, bijvoorbeeld dat kinderen meer kans hebben om het overwegend hyperactief-impulsieve type te presenteren en volwassenen en meisjes hebben meestal meer symptomen van aandachtstekort dan symptomen van hyperactiviteit. De symptomen verschillen echter van persoon tot persoon, evenals de mate van interferentie die door deze symptomen wordt veroorzaakt. Voor sommige mensen is deze aandoening geen probleem in de kindertijd, maar deze kan schadelijker zijn voor de toename van de werkdruk (bijvoorbeeld wanneer een persoon begint met studeren, het personeel betreedt of kinderen heeft). Sommige mensen brengen hun hele leven door zonder ADHD, wat een reëel probleem vertegenwoordigt.

Begrijpt de effecten van ADHD. Naast de symptomen die het definiëren, kan ADHD een grote impact hebben op levensstijl en gedrag. Meisjes met ADHD hebben vaak moeite om zich te verhouden tot hun leeftijdsgenoten en hebben daarom moeite om vrienden te maken en vriendschap te onderhouden. Volwassenen kunnen ontmoedigd als gevolg van een schijnbare onvermogen om taken te voltooien, of contact houden met uw collega`s en veel vrouwen zijn gediagnosticeerd met een depressie of een bipolaire stoornis ten onrechte terwijl het in feite de oorzaak van uw klachten is ADHD. Er komt steeds meer onderzoek naar voren dat ADHD in verband brengt met slaapproblemen, moeheid en uitputting in de middag, evenals eetgewoonten zoals eetaanvallen.

Meer informatie over de omgevingsfactoren die van invloed kunnen zijn op ADHD. Sommige studies suggereren dat omgevingsfactoren zoals de inname van suiker en voedseladditieven ongunstige effecten op de zorg kunnen hebben en dat de eliminatie of regulatie van hun consumptie de ernst van ADHD-symptomen kan verminderen. Relaties met een oppas kunnen ook een grote invloed hebben op de aandachtsspanne van een kind, wat mogelijk verband houdt met een groter aantal ADHD-symptomen bij pleegkinderen en slachtoffers van kindermishandeling.

Meer informatie over behandelingsopties. Veel medicijnen om ADHD te bestrijden zijn welbekend (zoals Ritalin en Adderall), maar medicijnen vormen slechts een klein onderdeel van de effectieve behandeling van ADHD en worden niet in alle gevallen aanbevolen. Medicijnen kunnen het concentratievermogen en de kalmte van sommige symptomen van hyperactiviteit vergroten, maar gedrags- en zelfs dieetveranderingen kunnen belangrijk zijn bij het beheersen van de symptomen. Er zijn veel websites over ADHD die nuttige ideeën bieden, maar het beste middel is om een psycholoog of therapeut te gebruiken die ervaring heeft met het beheersen van aandachtstoornissen.

Praat met een arts om te zien of ze een diagnose kunnen stellen. Praat met uw arts over de mogelijkheid om gediagnosticeerd te worden met ADHD. Vaak kan een huisarts (huisarts) een basale ADHD-test doen met behulp van de bovengenoemde vragenlijst en dan medicijnen voorschrijven, maar het is het beste om ze door te verwijzen naar een psycholoog of neuroloog. Deze kunnen u een meer gedetailleerde beoordeling geven via interviews en gedrags-vragenlijsten. Sommigen voeren zelfs een uitgebreide test van leerstoornissen uit die de hersenactiviteit kwantitatief meten en beoordelingen geven van gehoor, visie, spraak en taal. Deze tests zijn erg diep en kunnen verborgen leermoeilijkheden opsporen die vaak gepaard gaan met ADHD, zoals sensorische integratiestoornissen.

tips

Er zijn veel voorwaarden die moeten worden uitgesloten voordat een definitieve diagnose van ADHD wordt bereikt. Sommige van deze aandoeningen kunnen op ADHD lijken. Deze omvatten: hypothyreoïdie, bloedarmoede, loodvergiftiging, chronische ziekten, visuele of auditieve beperkingen, drugsgebruik, bijwerkingen van medicijnen, slaapproblemen en kindermishandeling.
Opvoeders kunnen de aanwezigheid van ADHD vermoeden en adviseren een arts of psycholoog een evaluatie uit te voeren.
Een geïndividualiseerd onderwijsprogramma (IEP) zou kunnen worden ontwikkeld om een kind met ADHD bij te staan in hun leerproces. Ouders en leerkrachten kunnen samenwerken om een geschikt IEP voor elk kind te ontwikkelen.
Als u vermoedt dat u of uw kind ADHD heeft, ga dan naar een specialist om een diagnose te krijgen. Controleer de mogelijkheid om een medicijnvrije behandeling te volgen, omdat veel van de anti-ADHD-medicijnen langdurige bijwerkingen kunnen hebben.
Kinderen met de diagnose ADHD kunnen zich kwalificeren voor educatieve hulp via het schoolresourcesprogramma.

waarschuwingen

Zelfdiagnose is gevaarlijk als de persoon aan een aandoening lijdt. Hoewel deze symptomen wijzen op de aanwezigheid van ADHD, zijn er vele andere aandoeningen en factoren die moeten worden uitgesloten voordat een diagnose en behandeling worden gedaan.
Evenzo nooit zelfmedicatie! Veel voorkomende medicijnen tegen ADHD zijn gereguleerde stoffen in lijst II (van de wetgeving met gereguleerde stoffen) in de Verenigde Staten, wat betekent dat ze een hoog risico hebben op afhankelijkheid en misbruik. Bovendien is het illegaal om ze zonder medisch recept te hebben. Ook hebben deze stimulerende geneesmiddelen een verscheidenheid aan bijwerkingen (van verlies van eetlust tot hoge bloeddruk en hartritmestoornissen) die erg ernstig kunnen zijn als je al andere aandoeningen hebt.

Delen op sociale netwerken:

Verwant