Hoe een glazuur te verdikken

Een glazuur voorbereiden kan moeilijker zijn dan het lijkt. Als je problemen hebt met het glazuur, omdat wat je hebt gehavend erg dun is, ben je op de juiste plek. Blijf lezen om een paar trucs te leren om het glaasje dikker te maken en het de ideale consistentie te geven.

Inhoud

Ingrediënten
Stappen

Deel 1maak een glazuur met aanvullende ingrediënten
Deel 2dikker een glazuur zonder ingrediënten
Deel 3preventieve maatregelen

Dingen die je nodig hebt

ingrediënten

Poedersuiker
Meringue poeder
maïzena
tapioca
Pijlwortelzetmeel
meel
Roomkaas
Boter of boter
Dikke crème
Cacaopoeder

stappen

Deel 1
Maak een glazuur met aanvullende ingrediënten

Voeg meer poedersuiker toe. De meeste glazuren bevatten poedersuiker, en de meest gebruikelijke manier om een glaasje te verdikken is door geleidelijk een beetje meer poedersuiker toe te voegen om de vloeibare ingrediënten tegen te gaan.

Voeg gewoon een beetje suiker per keer toe. Strooi 1 of 2 eetlepels. (van 15 tot 30 ml) in het glazuur en meng goed. Als je in één slag veel toevoegt, zal de glazuur heel zoet worden en meer verdikken dan zou moeten. Als dit gebeurt, zult u meer vloeistof moeten toevoegen om het mengsel in evenwicht te brengen en het is waarschijnlijk dat het probleem van consistentie zal blijven bestaan.
De poedersuiker bevat maïszetmeel. Het zetmeel absorbeert de vloeistof en het maïszetmeel dat aanwezig is in de poedersuiker verhindert dat het verhardt.

Meng een beetje meringue poeder met de poedersuiker. Om de zoetheid van de ongrijpbare suiker te verminderen, kunt u het meringue poeder toevoegen. Dit zal je glazuur verdikken zonder het meer te verzoeten dan het zou moeten.

Als u meer dan ½ kopje (125 ml) ongrijpbare suiker toevoegt aan een zeer vloeibaar mengsel van echte glazuur, moet u in het algemeen 1 of 2 eetlepels toevoegen. (5 tot 10 ml) meringue poeder. Dit is erg belangrijk als je mix al meringuepoeder bevat.

Het meringue poeder is gemaakt van gedroogde eieren, suiker en kauwgom. Suiker absorbeert een deel van de vloeistoffen en gom is een natuurlijk verdikkingsmiddel. Als u het te veel gebruikt, kunt u eindigen met een zeer dik en vezelig glazuur.

Gebruik tapioca, maïszetmeel of pijlwortelzetmeel. Droge zetmelen zoals deze absorberen de vloeistof en zijn ideaal voor het verdikken van een glazuur zonder de smaak ervan te veranderen.

Voeg 1 eetl. Toe (15 ml) maizena naar uw glazuur. Verwarm het glazuur op laag vuur terwijl u het zetmeel toevoegt. Haal het uit de keuken zodra het begint te verdikken.

Maïszetmeel is het meest populaire type zetmeel in glazuren omdat het niet veel glanst, het heeft niet zoveel smaak en het past goed bij zuivelproducten. Het stolt wanneer het wordt blootgesteld aan lage temperaturen, hoewel het niet zo goed is om het op te nemen in glazuren die moeten worden gekoeld. Het werkt het best met glazuur dat in een keuken wordt gekookt voordat het op kamertemperatuur wordt afgekoeld.

Het pijlwortelzetmeel schijnt helder en werkt zeer goed met zure vloeistoffen. Het heeft de neiging om slak te krijgen als het wordt toegevoegd aan melk, maar als je glazuur zuivelproducten bevat met een hoge zuurgraad, zoals zure room of milkmilk, zal het heel goed werken. Het verdikt ook bij lage temperaturen en is het meest geschikt voor glazuren die koud moeten blijven.

Tapioca heeft ook veel helderheid, maar het blijft erg goed bij lage temperaturen en blijft dik bij lage temperaturen, het is ook een goede optie als je glazuur koel moet blijven.

Gebruik alleen bloem voor gekookte glazuren. Als u een warme glazuurlaag op uw fornuis aanbrengt, kunt u proberen het met een beetje bloem te verdikken.

Gebruik geen bloem in recepten voor koud glazuur. Meel heeft een karakteristieke smaak als het koud wordt en de enige manier om van die smaak af te komen, is door hem te koken. Je kunt meel gebruiken voor gekookte glazuur, ervan uitgaande dat je glazuur nog door het vuur moet gaan, maar het wordt niet aanbevolen als je koude glazuur wilt dikker maken dat niet gaar hoeft te worden.

Het meel zal niet dikker worden als het niet door hitte gaat.

Strooi 1 theelepel. of 1 eetl (5 tot 15 ml) bloem in het glazuur en laat het op het fornuis sudderen totdat het begint te verdikken.

Verwijder het glazuur van het vuur zodra het begint te verdikken. Het te gaar meel kan ervoor zorgen dat het glazuur weer vloeibaar wordt.

Probeer roomkaas. Als je glazuur erg zoet en erg vloeibaar is, probeer dan roomkaas toe te voegen om de consistentie te verdikken en geef het een contrasterende smaak aan de zoetheid van het glazuur.

Voeg 1 oz (30 ml) roomkaas toe aan je glazuur en meng goed. Dit werkt het best bij glazuren die al roomkaas bevatten of die er baat bij hebben als ze de zoetheid verlagen.

Verhoog de hoeveelheid cacaopoeder. Dit is geen optie als uw glazuur vanille, roomkaas of een ander glazuur is dat geen chocolade bevat. Cacaopoeder wordt alleen toegevoegd als het preparaat chocolade bevat.

Voeg 1 of 2 theelepel (5 tot 10 ml) cacaopoeder toe aan het glazuur. Als u niet de juiste hoeveelheid toevoegt, kunt u eindigen met een zeer dik of zeer sterk glazuur. Omdat cacaopoeder een bittere smaak heeft, kan het glazuur, als het te veel wordt toegevoegd, een zeer bittere smaak krijgen.

Cacaopoeder is een soort zetmeel dat dikker wordt, maar hoeft niet te worden gekookt om een vloeistof dikker te maken. Cacaopoeder is het beste wat kan worden toegevoegd aan een chocoladeglazuur.

Het cacaopoeder zonder zoete verdikt meer dan de bittere chocolade. De laatste heeft meer zetmeel dan de andere.

Meng met meer boter of boter. Voor glazuur dat boter of boter bevat, kan het gebruik van een beetje meer van een van de twee ingrediënten helpen om een glazuur dat erg vloeibaar is te verdikken.

Voeg gewoon 1 cda toe. (15 ml) om te voorkomen dat de smaak en consistentie drastisch worden vervormd.

Houd er rekening mee dat u bij het toevoegen van boter geen onmiddellijk resultaat zult krijgen. Als het glazuur het mengsel opwarmt, smelt de boter en verdikt de consistentie. Koel de op boter gebaseerde glazuren om u een idee te geven van hoe dik het glazuur is.

Overweeg een snuifje room te mengen. Voor de glazuren die moeten worden geklopt en afgekoeld, is room een geweldige optie om de consistentie te verdikken zonder het glazuur veel te verzachten.

De crème geeft het een dikke textuur.

Dit is de beste optie als u van plan bent het glazuur na het toevoegen van de crème te verwarmen of te verslaan. Bij het verwarmen van de crème wordt deze verminderd, waardoor deze dikker wordt. De slagroom zorgt ervoor dat het sponsje wordt, waardoor het ook dikker wordt en het glazuur lichter wordt.

Voeg gewoon ¼ kopje (60 ml) crème toe aan het glazuur. Als je veel gooit, zal je het glazuur alleen maar meer verlichten.

Deel 2
Dikker een glazuur zonder ingrediënten

Koel het glazuur. Sommige glazuur wordt alleen lichter omdat ze tijd nodig hebben om tot rust te komen. Als dit het geval is, laat hem 30 tot 90 minuten in de koelkast afkoelen.

Dit advies werkt het best met glazuren die op een fornuis zijn gekookt. Plaats het glazuur in de koelkast en laat het rusten. Terwijl de temperatuur laag is, wordt de consistentie dikker.
Dit kan ook werken als uw glazuur gebaseerd is op boter of slagroom bevat. Deze ingrediënten zijn gevoelig voor warmte, dus hoe langer ze worden blootgesteld aan kamertemperatuur, hoe meer vloeistoffen ze zullen zijn. Door ze terug in de koelkast te plaatsen, keren ze terug naar de consistentie die ze eerder hadden.

Kook het hete glazuur langer. Als een gematteerd glazuur er erg vloeibaar uitziet, kunt u mogelijk de vloeistof verminderen door het nog een moment langer te koken.

Houd er rekening mee dat u voorzichtig moet zijn bij het gebruik van deze techniek. Als u lange tijd een glazuur kookt, kan deze branden of afbreken. Meng het glazuur tijdens het koken en als het na een paar extra minuten niet dikker lijkt te zijn, haal het dan van het vuur en probeer een andere tactiek.

Deel 3
Preventieve maatregelen

Volg de instructies naar de letter. Hoewel het glazuur eenvoudig lijkt, kan een minimale verandering in de ingrediënten de consistentie hiervan schaden.

De chocolade zonder zoet zal je glazuur dikker maken dan een die melkchocolade heeft. Cacaobestanddelen helpen, terwijl zoetere chocolaatjes meer suiker bevatten en niet zo goed werken. Als je, ondanks wat in het recept staat aangegeven, een halfzoete chocolade gebruikt, is de consistentie waarschijnlijk niet wat je verwachtte.
Roomkaas en melk zijn andere voorbeelden. Over het algemeen is er niet veel verschil tussen een glazuur gemaakt met 2% melk en één met volle melk, maar als een recept om half en half, of roomkaas vraagt, probeer het dan niet te vervangen door melk. Houd er ook rekening mee dat roomkaas met laag vetgehalte erom bekend is dat het glazuur zeldzamer wordt als een recept u voorschrijft normaal te gebruiken.

Meng alle ingrediënten volgens de volgorde. Normaal gesproken worden aan het einde de vloeibare ingrediënten van een glazuurrecept toegevoegd. Door deze stappen te volgen, vermijdt u dat uw glazuur erg vloeibaar is.

Als de suiker en boter (of boter) eerst worden gemengd, voeg dan de andere vloeistoffen toe, zoals water of melk. Deze ingrediënten worden toegevoegd om het glazuur gemakkelijker te kloppen en te verspreiden, deze moeten voorzichtig worden toegevoegd om te voorkomen dat het glazuur te vloeibaar wordt.

Voeg de ingrediënten langzaam en langzaam toe. Een van de belangrijkste redenen waarom een glazuur consistentieproblemen heeft, is meer toevoegen dan zou moeten.

Zowel vloeistoffen als poedersuiker moeten langzaam en in kleine hoeveelheden worden toegevoegd. Als een glazuur erg dik is, voeg dan wat vloeistof toe, want als je meer toevoegt, verlies je veel.