Hoe je je pols te verbinden

Je pols is kwetsbaar voor aandoeningen die pijn veroorzaken. De pijn in uw pols kan te wijten zijn aan een verwonding, zoals een plotselinge verstuiking of overbelasting, aan een medische aandoening, zoals artritis of carpaaltunnelsyndroom, of aan herhaald gebruik, zoals bij het sporten (bowlen of tennis). Tendinitis of een fractuur kan ook pijn in de pols veroorzaken. Daarom kan het verband, evenals andere basiszorgmaatregelen, pijn verlichten en de genezing van de verwonding bevorderen. Meer ernstige verwondingen kunnen een spalk, een orthese of zelfs een gipsverband vereisen in het geval het bot is gebroken. Bij sommige soorten sporten wordt de pols meestal verbonden om letsel te voorkomen.

Inhoud

Stappen
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5

stappen

Deel 1

Verkoop een gewonde pop

Verkoop je pop Het verbinden van uw pols zorgt voor compressie, wat zwelling vermindert, pijn vermindert en stabiliteit biedt om de beweging te beperken, waardoor uw blessure effectiever wordt.

Gebruik een elastisch verband om uw pols te comprimeren en te ondersteunen. Beginnen met wikkelen op het punt het verst van het hart.
Doe het om te voorkomen dat het onderste deel van de ledematen zwelt bij het omwikkelen van de pols. Door de compressie kan bloed uit het veneuze en lymfatische systeem terugkeren naar het hart.

Begin met zwachtelen vanuit de hand. Begin met de vingers, net onder de knokkels, en bedek de handpalm.

Nadat u het verband tussen duim en wijsvinger hebt gepasseerd, geeft u het rond de pols en gaat u naar de elleboog.

Het is raadzaam om het gebied dat van de hand naar de elleboog gaat te verbinden om meer stabiliteit te bieden, genezing te bevorderen en verdere verwonding van de pols te voorkomen.

Elke stap van het verband moet de helft van de vorige bedekken.

Keer het adres om. Na het bereiken van de elleboog, blijf het verband passeren totdat je weer bij de handzone bent. Het kan nodig zijn om meer dan één elastisch verband te gebruiken.

Voeg ten minste één extra verband toe in de vorm van 8, waarbij het verband door de ruimte tussen uw duim en wijsvinger wordt geleid.

Bevestig het elastische verband. Bevestig het uiteinde aan een stabiel gedeelte van het verband langs de onderarm met behulp van nietjes of zelfklevende uiteinden.

Controleer of de vingers warm zijn om te zorgen dat het verband niet te strak zit. Zorg ervoor dat de vingers mobiel zijn, dat er geen gevoelloosheid is en dat het verband niet te strak aanvoelt. Het verband moet strak zitten, maar niet zo strak dat de bloedsomloop wordt afgesneden.

Verwijder het verband. Verwijder het verband wanneer het tijd is om ijs op het getroffen gebied aan te brengen.

Slaap niet met het verband om. In het geval van enkele verwondingen, kan uw arts u `s nachts een steunmethode voor uw pols aanbevelen. Volg de gegeven instructies.

Blijf je pols langer dan 72 uur verkopen. Het is mogelijk dat je blessure vier tot zes uur duurt om te genezen.

Door de pols tijdens deze periode verbonden te houden, kunt u uw activiteiten geleidelijk hervatten, uw letsel ondersteunen en verdere complicaties voorkomen.

Het risico van zwelling neemt af na 72 uur blessures.

Gebruik een andere verbandtechniek als u uw activiteiten hervat. Een andere manier om de pols te verbinden kan zorgen voor meer stabiliteit in het geblesseerde gebied en u in staat stellen een lichte activiteit te hervatten wanneer u er klaar voor bent.

Begin het proces door het elastische verband net boven het letsel vast te maken, dat wil zeggen aan de kant van de elleboog op het gewonde deel van de pols. Wikkel het verband rond de onderarm twee tot drie keer op deze plaats.

Passeer het verband langs het gewonde gebied en vervolgens meerdere keren rond de onderarm, net onder het letsel en dichter bij je hand. Deze methode zorgt voor meer stabiliteit in het gewonde deel van de pols, dat zich nu tussen de twee delen van de ingepakte elastische band bevindt.

Passeer het verband minimaal een 8-vormig tussen de duim en de wijsvinger en zorg ervoor dat elk van hen een extra wikkel rond de pols heeft.

Blijf met uw hand in de richting van de elleboog verbinden en bedek de helft van het vorige gedeelte met elke lus rond de arm.

Keer het adres om en verkoop opnieuw richting de hand.

Bevestig de uiteinden van het elastische verband met nietjes of gebruik het zelfsluitende lipje.

De beste manier om een polsblessure te behouden, is door het verband uit te breiden van de vinger of de palm van de hand naar de elleboog. Je hebt waarschijnlijk meer dan één elastisch verband nodig om de gewonde pols in te pakken.

Deel 2

Behandel de gewonde pols

Behandel de verwonding thuis. Het is mogelijk om lichte verwondingen die gepaard gaan met verstuikingen of wendingen van de pols te behandelen.

Een verstuiking omvat het overmatig strekken of trekken van een spier of pezen die de laatste verbinden met het bot.
Een verstuiking ontstaat wanneer een ligament te veel uitrekt of scheurt. De ligamenten verbinden het ene bot met het andere.
De symptomen van verstuikingen en verrekkingen lijken erg op elkaar. Hoogstwaarschijnlijk doet het gebied pijn, zwelt en heeft het gewricht of de spier beperkte beweging.
Kneuzingen komen vaak voor wanneer er sprake is van een verstuiking, evenals een geluid ten tijde van een verwonding. Verstuikingen hebben betrekking op spierweefsel, dus spierkrampen kunnen soms voorkomen.

Gebruik de RICE-methode. Beide verstuikingen en stammen reageren goed op dit type therapie.

In het Engels betekent de afkorting RICE rust, ijs, compressie en hoogte.

Laat je pols rusten. Vermijd het gebruik van je pols zo veel mogelijk gedurende meerdere dagen om te beginnen met helen. Rust is de belangrijkste stap in de vier gebieden van de RICE-methode.

Om je pols te laten rusten, moet je activiteiten vermijden waarbij je je hand gebruikt. Zorg er zo mogelijk voor dat uw pols geen werk verricht.

Dit betekent geen voorwerpen optillen met een aangetaste hand, niet de pols of hand draaien of de eerste buigen. U mag niet handmatig of op de computer schrijven, afhankelijk van de ernst van de verwonding.

Als je je pols wilt laten rusten, kun je een spalk kopen, wat vooral belangrijk is als je een peesblessure hebt. Een spalk geeft steun aan uw pols en helpt u deze te immobiliseren om verdere verwonding te voorkomen. U kunt polsbanden kopen in de meeste apotheken.

Breng ijs aan. Breng ijs aan op de gewonde pols, omdat de lage temperatuur het buitenste deel van de huid passeert en de diepere delen van het zachte weefsel binnendringt.

Lage temperaturen verminderen de bloedstroom in het gebied, minimaliseren de zwelling en verminderen de ontsteking in het getroffen gebied.

Om ijs aan te brengen, kunt u een zak, bevroren groenten of een andere vorm van kompressen gebruiken. Wikkel het ijspak, de zak of bevroren groenten in een doek of handdoek en vermijd het plaatsen van bevroren voorwerpen direct op uw huid.

Breng het ijs 20 minuten aan en laat het gebied nog eens 90 minuten opwarmen tot kamertemperatuur. Herhaal het proces zo vaak mogelijk, minstens twee tot drie keer per dag, tijdens de eerste 72 uur van het letsel.

Druk op de pols. Compressie helpt de zwelling te verminderen, biedt een lichte stabiliteit en helpt plotselinge bewegingen voorkomen die pijnlijk kunnen zijn.

Gebruik een elastisch verband en begin het op de vingers of hand te leggen en ga dan door de pols en bereik de elleboog. Om de grootste stabiliteit te bieden en de genezing van de verwonding te bevorderen, wikkel je het gebied van de hand en de vingers tot aan de elleboog.

Dit dient om te voorkomen dat het onderste deel van de ledematen opzwelt terwijl het verband aan is.

Elke wending van het elastische verband moet 50% van de vorige omsluiten.

Zorg ervoor dat het verband niet te strak zit en dat het gebied niet verdoofd is.

Verwijder het verband wanneer u ijs op het getroffen gebied wilt aanbrengen.

Slaap niet met het verband om. In het geval van enkele verwondingen, kan uw arts u `s nachts een steunmethode voor uw pols aanbevelen. Volg de instructies van de arts.

Brengt de pols omhoog. Het opheffen van de pols kan helpen pijn, zwelling en blauwe plekken te verminderen.

Bij het aanbrengen van ijs, vóór compressie en tijdens het rusten houdt u uw pols hoger dan de hoogte van het hart.

Blijf de pols langer dan de eerste 72 uur verbinden. Uw verwonding kan vier tot zes weken nodig hebben om te genezen. Door tijdens deze periode de pols vast te houden, kunt u uw activiteiten geleidelijk hervatten, ondersteuning bieden voor uw verwonding en verdere schade voorkomen.

Hervat uw reguliere activiteiten. Probeer geleidelijk het vorige niveau van activiteit van je geblesseerde pols te hervatten.

Het is normaal om een klein ongemak te voelen bij het herwinnen van mobiliteit of tijdens reconditioneringsoefeningen.

Neem zo nodig NSAID`s, zoals Tylenol, ibuprofen of aspirine, in om pijn te verlichten.

Vermijd en pak geleidelijker alle activiteiten aan die pijn veroorzaken.

Elke persoon en elk letsel is anders. Hoogstwaarschijnlijk duurt de tijd van uw herstel vier tot zes weken.

Deel 3

Verkoop je pop om te sporten

Vermijd hyperextensie en hyperflexie. Het verbinden van de pols om sportgerelateerde verwondingen te voorkomen, is de meest gebruikelijke methode om twee veel voorkomende soorten verwondingen in dit gebied te voorkomen, zoals hyperextensie en hyperflexie.

Hyperextensie is het meest voorkomende type polsblessure. Het treedt op wanneer uw hand uitgerekt is om te voorkomen dat u valt en u landt met uitgestrekte palm.
Dit type val zorgt ervoor dat je pols verder naar achteren buigt om het gewicht en de impact van de val te ondersteunen. Dit staat bekend als hyperextensie van de pols.
Hyperflexie treedt op wanneer het buitenste deel van je hand je gewicht ondersteunt bij het vallen. Hierdoor buigt uw pols te veel naar de binnenkant van de arm.

Verbind de pols om hyperextensie te voorkomen. In sommige sporten komt dit letsel vaker voor, en atleten verbinden vaak hun polsen om een hyperextensieverwonding of de heropleving van één te voorkomen.

Bij het verbinden van een pols, is de eerste stap om hyperextensie te voorkomen het uitvoeren van een pre-bandage.

Een prevendaje is een soort verband dat licht hechtend en gelamineerd is en dat de huid beschermt tegen irritatie die soms optreedt door de sterkere lijmen die worden gebruikt in sportproducten en pleisters.

Het prevendaje wordt geleverd in een standaardmaat van ongeveer 7 cm (2.75 inch) en is verkrijgbaar in verschillende kleuren en texturen. Sommige prevendajes zijn dikker of hebben een textuur die lijkt op schuim.

Begin met het vastmaken van de pols met een prevendaje van ongeveer een derde of de helft van de afstand tussen de pols of elleboog.

Het prevendaje moet worden aangepast, maar niet te veel. Plaats het meerdere keren om de pols en tot het de hand bereikt, waarbij het prevendaje minimaal één keer tussen de duim en wijsvinger wordt gepasseerd. Breng vervolgens het vorige kindje weer naar de pols en onderarm en pas het nog een aantal keer rond dit gebied.

Houd het vorige blok vast. Gebruik 4 cm (1,5 inch) atletische tape of standaardtape en houd de prevender op verschillende punten vast ("ankers" genoemd) om hem op zijn plaats te houden.

Ankers zijn stukken tape die de pols omspannen met een paar centimeter extra om het verband vast te zetten.

Bevestig de ankers door ze om het heengaan te wikkelen, beginnend bij het punt dat zich het dichtst bij de elleboog bevindt. Ga door met het plaatsen van de ankers op het vorige deel, langs het gebied van de pols en onderarm.

De pre-bandagesectie die door de hand gaat, moet ook worden vastgezet met een langer stuk tape dat hetzelfde patroon volgt als het pre-bandage.

Begin met het verbinden van de pols. Gebruik de standaard 4 cm (1,5 inch) atletische tape of tape en begin, beginnend bij het dichtstbijzijnde punt van de elleboog, de pols in een continue beweging met een stuk tape. Rol meer uit als nodig van de originele lintrol.

Volg hetzelfde patroon dat je bij het vorige middel gebruikte, waarbij je verschillende keren door het gebied tussen duim en wijsvinger liep.

Ga door met het verbinden van de pols om alle gebieden voor het verbinden te dekken, evenals de randen van de ankers.

Voeg een fan toe. Een ventilator is een essentieel onderdeel dat niet alleen het verband versterkt, maar ook stabiliteit in de positie van de hand biedt om een blessure of de heropleving van één te voorkomen.

Hoewel het bekend staat als een fan, heeft het eigenlijk een kriskras vorm, vergelijkbaar met een strikje. Begin met een stuk tape dat lang genoeg is om vanuit de palm van je hand, door de pols, naar een derde van de onderarm te reiken.

Plak een stuk tape licht op een schoon, plat oppervlak. Plaats vervolgens nog een stuk van dezelfde grootte dat de helft van de eerste kruist en een kleine hoek vormt.

Plaats een ander stuk lint op dezelfde manier, maar aan de andere kant van het originele stuk en vorm dezelfde scherpe hoek. Op deze manier heb je een vorm die lijkt op een vlinderdas.

Plaats een ander stuk tape direct bovenop de eerste om de ventilator meer weerstand te geven.

Plak de ventilator aan de band. Plaats het ene uiteinde van de ventilator in de palm van je hand. Plaats uw hand voorzichtig in een enigszins gekantelde positie. Bevestig het andere uiteinde van de ventilator langs de binnenkant van de pols.

De hand mag niet te diep naar binnen gebogen zijn, want dat zou het vermogen om het tijdens een sportieve activiteit te gebruiken belemmeren. Door uw hand in een licht gebogen positie te bevestigen, zorgt u ervoor dat de persoon deze kan blijven bewegen zonder risico van hyperextensie.

Volg het patroon van het lijmen van de ventilator met een laatste volledig verband dat het op zijn plaats fixeert.

Vermijd hyperflexie. De verbandtechniek om hyperflexie te voorkomen, wordt uitgevoerd met dezelfde stappen als die om hyperextensie te voorkomen, met uitzondering van de plaatsing van de ventilator.

De ventilator is op dezelfde manier gemaakt en vormt een vlinderdas.

Plaats vervolgens de ventilator aan de buitenkant van de hand en trek deze iets naar buiten om een zeer lichte hoek te vormen die de hand opent. Bevestig het andere uiteinde van de ventilator voorbij de pols, op het gedeelte waar u de tape op de buitenkant van de onderarm plaatste.

Bevestig de ventilator op dezelfde manier als bij de methode om hyperextensie te voorkomen door de pols opnieuw te verbinden met een stuk doorlopende tape. Zorg ervoor dat alle uiteinden van de ventilator stevig zijn bevestigd.

Gebruik een minder beperkende band In sommige gevallen is het alleen nodig om een lichte bandage te plaatsen.

Plaats een pre-verband strook rond de hand, langs de knokkels, passeren tussen de duim en wijsvinger.

Plaats een tweede voorverpakkingsstrip net onder het gebied rond de pols, aan de kant van de elleboog.

Leg twee stukken lint in de vorm van een kruis op de buitenkant van je hand, voeg de uiteinden van de ene kant aan het vorige deel toe door de duim en wijsvinger, en het andere uiteinde bevestigd aan het prevendaje dat zich in je onderarm bevindt.

Maak dezelfde kruisvorm en voeg deze op dezelfde manier toe, maar aan de binnenkant van je hand, pols en onderarm.

Met een voorbandage, meerdere keren de pols verbinden vanaf de onderarm. Maak vervolgens een kruispatroon. Passeer het prevendaje met de duim en wijsvinger, vervolgens rond de hand langs de knokkels en uiteindelijk terug naar het gebied van de pols.

Ga door met het verbinden van de hand om het kruispatroon aan de binnen- en buitenkant van de hand te bevestigen, waarbij elk verband op de pols en onderarm stevig wordt vastgemaakt.

Plaats vervolgens ankers met sporttape of standaardtape. Het begint in het gebied van de onderarm en beweegt zich naar de hand. Volg hetzelfde patroon dat je hebt gebruikt met prevendaje.

Zodra de ankers zijn gefixeerd, begint u te hechten met een ononderbroken deel van de tape, volgens hetzelfde patroon dat u gebruikte met het vorige.

Zorg ervoor dat alle gebieden waar u het vorige model hebt geplaatst goed bedekt zijn, evenals alle losse uiteinden van de ankers.

Deel 4

Zoek medische zorg

Zorg ervoor dat je pols niet kapot is. Als uw pols gebroken of gebroken is, heeft u onmiddellijk medische hulp nodig. Een gebroken pols kan de volgende symptomen hebben:

Intensieve pijn die verergert wanneer je iets vasthoudt of knijpt.
Zwelling, stijfheid en moeite om de hand en de vingers te bewegen.
Gevoeligheid en pijn bij het uitoefenen van druk.
Gevoelloosheid van de hand
Een voor de hand liggende misvorming die ontstaat wanneer de hand in een abnormale hoek wordt geplaatst.
In het geval van een ernstige breuk, kan de huid open en bloedend zijn en kan het uitstekende bot worden opgemerkt.

Wacht niet te lang om medische hulp te zoeken. Het uitstellen van de medische zorg voor een gebroken pols kan het genezingsproces schaden.

Dit kan problemen veroorzaken en voorkomen dat u uw normale bewegingsbereik terugkrijgt, en de mogelijkheid om objecten goed vast te houden weer hervatten.

Uw arts zal uw pols onderzoeken en medische beelden (bijv. Röntgenfoto`s) maken om de aanwezigheid van fracturen of gebroken botten te bepalen.

Besteed aandacht aan signalen dat uw scafoïdbot gebroken kan zijn. Het scafoïdbot is een bootvormig bot dat zich aan de buitenkant van de andere botten van de pols bevindt en het dichtst bij de duim ligt. Er is geen specifieke indicatie die het breken van dit bot aantoont, omdat de pols niet zal vervormen en slechts een beetje zal opzwellen. De symptomen die duiden op de breuk van een scafoïdbot zijn de volgende:

pijn en gevoeligheid om aan te raken;

moeite met het vasthouden van een voorwerp;

een algemene verbetering van de pijn na een paar dagen, zodat het vervolgens weer opduikt (gevoel van doffe pijn);

hevige pijn en gevoeligheid bij het uitoefenen van druk op de pezen die zich tussen de duim en de rest van de hand bevinden.

Raadpleeg een arts om een diagnose te stellen voor het geval u last heeft van deze symptomen. Je hebt de hulp van een arts nodig, want het diagnosticeren van een gebroken scafoïd-bot is niet altijd duidelijk.

Zoek medische hulp als uw symptomen ernstig zijn. Als uw pols bloedt, te opgezwollen is en u ernstige pijn hebt, moet u zo snel mogelijk naar een arts gaan.

Andere symptomen die medische aandacht verdienen, zijn de aanwezigheid van pijn bij het draaien van de pols, het bewegen van de hand en de vingers.

Als u uw pols, hand of vingers niet kunt bewegen, is het noodzakelijk dat een arts u onmiddellijk onderzoekt.

Als uw verwonding mild lijkt en u thuis een behandeling ondergaat, moet u een arts raadplegen als de pijn en zwelling langer dan een paar dagen aanhouden of als de symptomen erger worden.

Deel 5

Voorkom een polsblessure

Neem calcium Calcium helpt de botsterkte te verhogen.

De meeste mensen moeten ten minste 1000 mg per dag consumeren. In het geval van vrouwen ouder dan 50 jaar is de aanbevolen dosis calcium minimaal 1200 mg per dag.

Vermijd vallen. Een van de belangrijkste redenen voor een polsblessure is om te vallen en jezelf te beschermen met je hand.

Om vallen te voorkomen, draag de juiste schoenen en zorg ervoor dat de kamers en gangen goed verlicht zijn.

Plaats leuningen op buitentrappen of in gebieden waar gangen onregelmatig zijn.

Overweeg de mogelijkheid om leuningen in de badkamer en aan beide zijden van de trap te installeren.

Het maakt gebruik van ergonomische apparaten. Als u gewoonlijk op de computer schrijft, overweeg dan een ergonomisch toetsenbord of muismatten te gebruiken die zijn ontworpen om uw pols op een meer natuurlijke manier te plaatsen.

Neem regelmatig pauzes en organiseer uw bureau zodat uw armen en polsen in een ontspannen en neutrale positie kunnen rusten.

Gebruik de juiste beschermingsmiddelen. Als je aan sport doet die de actie van de pop vereist, zorg er dan voor dat je de juiste apparatuur gebruikt om letsel in dat deel van het lichaam te voorkomen.

Veel sporten kunnen een polsblessure veroorzaken. Het gebruik van de juiste apparatuur (bijv. Polsbanden en beugels) kan blessures minimaliseren en soms voorkomen.

Sommige van de sporten die meestal gerelateerd zijn aan polsblessures zijn inline skaten, regelmatig schaatsen, snowboarden, skiën, gymnastiek, tennis, voetbal, bowlen en golfen.

Conditioneer je spieren Regelmatige conditionering, stretching en spierversterkende activiteiten kunnen u helpen uw spieren te ontwikkelen om blessures te voorkomen.

Door je spieren op de juiste manier te stemmen en te conditioneren, kun je veiliger deelnemen aan de sport van je keuze.

Overweeg de mogelijkheid om samen te werken met een sportcoach. Als je blessures wilt voorkomen, en vooral de heropleving ervan, neem dan samen met een coach de nodige maatregelen zodat je je lichaam op de juiste manier kunt ontwikkelen en kunt genieten van de sport van je keuze terwijl je het risico op blessures vermindert.

Meer weergeven ... (119)

Delen op sociale netwerken:

Verwant