Hoe de symptomen van gebrek aan kalium te herkennen
Kaliumspiegels kunnen de zenuwen en de communicatie met spiercellen in het spijsverteringsstelsel, het hart en alle andere spieren beïnvloeden. Het meeste kalium in het lichaam bevindt zich in de cellen en het kaliumgehalte in het bloed wordt normaal gesproken binnen een bepaald bereik gehouden dankzij het endocriene systeem. Hypokaliëmie is een medische aandoening waarbij uw kaliumspiegel laag is en uw gevoeligheid voor insuline afneemt. Mensen die aan deze aandoening lijden, zullen een verscheidenheid aan fysieke problemen ervaren.
stappen
Methode 1
Identificeer de tekenen van een laag kaliumgehalte1
Observeer de eerste waarschuwingssignalen. De eerste symptomen van een matig laag kaliumgehalte kunnen spierpijn, krampen en abnormale zwakte zijn (inclusief ademhalings- en gastro-intestinale spieren in geval van ernstige zwakte). Lage kaliumspiegels stellen neuromusculaire cellen niet in staat om snel hun energie op te laden, waardoor ze geen constante informatie kunnen uitzenden, waardoor de spieren problemen hebben om samen te trekken.
- Zwakte, spierspasmen en tintelingen of gevoelloosheid in de spieren kunnen erop wijzen dat de kaliumgebrek erger wordt, en u moet onmiddellijk naar de arts gaan voor een onderzoek.
2
Zoek naar een vroege diagnose. Het ontbreken van kalium voor een lange tijd of ernstig niveau kan van invloed zijn op de hart. Lage kaliumgehaltes kunnen veranderingen in de goede werking van het hart veroorzaken, waaronder onregelmatige hartslagen, zoals de gevaarlijke aritmie in de meest ernstige gevallen. Langdurig een laag kaliumgehalte kan structurele en functionele veranderingen in de nier veroorzaken.
3
Ken de omstandigheden die kunnen leiden tot een tekort aan kalium. Als u diarree, uitdroging, braken of zwakte heeft, dan heeft u mogelijk een examen nodig om uw kaliumspiegels te kennen. Dit medisch onderzoek bestaat uit het verzamelen van een bloedmonster om een basisch metabolisch panel (MBP) van verschillende tests te verkrijgen, waaronder een van elektrolyten (die de niveaus van natrium, kalium, calcium, magnesium, chloride, waterstoffosfaat en waterstofcarbonaat meten) .
Methode 2
Krijg een diagnose1
Laat jezelf je kaliumniveau onderzoeken. Een serumkaliumgehalte van minder dan 3,5 millimol per liter (mmol / L) kan als laag worden beschouwd. Het normale bereik is 3,6 tot 5,2 mmol / L. De niveaus van andere elektrolyten zoals calcium, glucose, magnesium en fosfor kunnen ook in diezelfde test worden beoordeeld.
- Een bloedtest kan ook wijzen op niveaus van bloedureumstikstof (BUN) en creatineniveaus, die indicatoren zijn voor de nierfunctie.
- Patiënten die digitaliseren, moeten ook hun digoxinespiegel controleren, omdat die medicatie het ritme van het hart beïnvloedt.
2
Voer een elektrocardiogram (ECG) uit. Het ECG maakt het mogelijk om de werking van het hart te controleren op tekenen van schade of andere problemen in het hart. Om dit te doen, is het waarschijnlijk dat de arts sommige delen van uw huid moet scheren als u veel haren heeft en 12 elektroden op de armen, borst en benen plaatst. Elke elektrode verzendt informatie over de elektrische activiteit van het hart naar een monitor gedurende 5 tot 10 minuten. De patiënt moet zo stil mogelijk blijven zodat het niet nodig is om het ECG te herhalen.
Methode 3
Bepaal de oorzaak van het lage kaliumgehalte1
Raadpleeg uw arts voor het gebruik van diuretica. Het gebruik van diuretica kan direct bijdragen aan het gebrek aan kalium. Sommige patiënten met medische problemen zoals hypertensie Misschien hebben ze een behandeling nodig op basis van diuretica. Als de diuretica echter een daling van het kaliumgehalte veroorzaken, moet u de arts raadplegen over een alternatief geneesmiddel.
- Diuretica zijn een klasse van geneesmiddelen die furosemide en hydrochloorthiazide bevatten. Diuretica proberen hypertensie te verlichten door het plassen te verhogen. Dit kan er echter voor zorgen dat mineralen zoals kalium moeite hebben om op het juiste niveau te blijven omdat ze worden uitgescheiden via de urine.
2
Evalueer uw levensstijl om enkele mogelijke oorzaken te bepalen. Hoewel sommige oorzaken van het gebrek aan kalium te wijten zijn aan medische problemen, kunnen sommige andere worden voorkomen door veranderingen in levensstijl. Als u te veel alcohol drinkt, zeer vaak laxeermiddelen gebruikt of constant zweet in overvloed, zou uw levensstijl de oorzaak kunnen zijn van uw gebrek aan kalium. Praat met de dokter over hoe u deze slechte gewoonten kunt veranderen of uw leefomgeving kunt veranderen om het probleem op te lossen.
3
Voer tests uit om andere medische problemen uit te sluiten. Het ontbreken van kalium kan wijzen op de aanwezigheid van andere, meer ernstige medische problemen. Chronisch nierfalen en diabetische ketoacidose kunnen leiden tot lage kaliumspiegels en moeten onmiddellijk worden behandeld. Andere medische problemen die een tekort aan kalium kunnen veroorzaken zijn foliumzuurgebrek of maagaandoeningen die veel braken of diarree veroorzaken.
4
Verander je dieet De beste manier om uw kaliumspiegel te verhogen, is door voedingsmiddelen te eten die rijk zijn aan kalium. U kunt ook een kaliumsupplement nemen, maar zorg ervoor dat u dit eerst bij de arts raadpleegt, zodat u niet te veel inslikt. Sommige voedingsmiddelen die rijk zijn aan kalium zijn de volgende:
tips
- Medische tests kunnen ook aangeven dat u kaliumsupplementen in tabletten of in vloeibare vorm moet nemen om de kaliumspiegel in het bloed te verhogen. Neem ook contact op met uw arts over eventuele onderliggende problemen die uw lage kaliumspiegel veroorzaken, waaronder voedsel en verschillende medicijnen zoals diuretica.
- Kalium is een chemisch element dat alleen in de natuur voorkomt in de vorm van zouten. Kaliumchloride wordt bijvoorbeeld gebruikt als vervanging voor zout, maar het is minder smakelijk, omdat het een andere smaak heeft dan keukenzout (natriumchloride). Over het algemeen wordt kalium gevonden in zeewater en in veel mineralen. Bovendien is het een essentieel element voor bijna alle organismen.
- Ernstige gevallen van hypokaliëmie kunnen ook medisch worden behandeld door een kaliumoplossing direct in de aderen te injecteren of kaliumtabletten oraal in te nemen. Patiënten in diabetische coma en diabetische ketoacidose hebben deze interventie wellicht nodig.
- Het is waarschijnlijk dat milde hypokaliëmie geen medische behandeling vereist, zolang er geen duidelijke symptomen zijn. De arts zal alleen wijzigingen in het dieet aanbevelen en zal vertrouwen op het vermogen van het lichaam om het lage kaliumgehalte op natuurlijke wijze te reguleren, door de consumptie van voedingsmiddelen rijk aan dit mineraal.
Delen op sociale netwerken:
Verwant
- Hoe kaliumspiegels te verlagen
- Hoe tandvleesaandoeningen te detecteren
- Hoe het Prader Willi-syndroom te diagnosticeren
- Hoe ICPD te diagnosticeren
- Hoe malabsorptie te diagnosticeren
- Hoe de kaliumspiegels in het lichaam te verhogen
- Hoe krampen te elimineren
- Hoe spierkrampen met mineralen te elimineren
- Hoe de tekenen en symptomen van een verstoring van de elektrolytenbalans te identificeren
- Hoe waarschuwingssignalen van een lage bloedsuikerspiegel te identificeren
- Hoe de symptomen van een vrouwelijke hartaanval te identificeren
- Hoe meer kalium in de voeding op te nemen
- Hoe u op natuurlijke wijze van het hoge kaliumgehalte in het lichaam kunt afkomen
- Hoe de anion gap te berekenen
- Hoe de tekenen van leukemie te herkennen
- Hoe de symptomen van lactose-intolerantie herkennen
- Hoe de symptomen van de intensivering van hartfalen te herkennen
- Hoe herhaalde krampen behandelen
- Hoe diabetische ketoacidose te behandelen
- Hoe lage niveaus van kalium in het bloed te behandelen
- Hoe u uw natriumgehalte in het bloed kunt verhogen