Hoe kaliumspiegels te verlagen

Over het algemeen is de chronische verhoging van kaliumspiegels (ook bekend als hyperkaliëmie) een teken van nierfalen. Het kan echter ook ontstaan ​​door bepaalde medicijnen, acute verwondingen of een ernstige diabetische crisis (genaamd "diabetische ketoacidose"), onder andere. De toename van kalium kan een ernstige en mogelijk fatale aandoening zijn (wanneer deze erg hoog is). Daarom is het een aandoening die altijd de aandacht van een gezondheidswerker verdient.

stappen

2

Realiseer een elektrocardiogram. Aangezien hoge niveaus van kalium zeer gevaarlijk zijn voor het hart kan worden (en sinds cardiale symptomen zijn een van de belangrijkste manieren van de diagnose van het probleem), zal uw arts u vragen om een ​​elektrocardiogram (een test die het hartritme evalueert uitvoeren en hun patronen) zo snel mogelijk als die niveaus aanzienlijk hoog zijn.

3

Raadpleeg uw arts de lijst met medicijnen die u momenteel gebruikt. Misschien neemt u een voorgeschreven medicijn dat hyperkaliëmie of hoge kaliumspiegels veroorzaakt. De arts zal voorstellen dat u overschakelt naar een nieuw medicijn of dat u de dosis verlaagt. Ook zal het suggereren dat u stopt met het innemen van kalium- of multivitaminesupplementen die kalium bevatten.

4

Laat een intraveneuze lijn plaatsen. Ervan uitgaande dat uw kaliumspiegel hoog genoeg zijn om meer agressieve medische behandeling nodig heeft, zal uw arts u vragen een verpleegster maakte een IV om u te helpen een passende efficiëntere en effectievere behandelingen.

5

Vraag naar diuretica. Soms worden diuretica (of waterpillen) toegediend om overtollig kalium in de urine te elimineren. U kunt ze oraal innemen in een dosis van 0,5 tot 2 mg, 1 of 2 keer per dag of intraveneus, in een dosis van 0,5 tot 1 mg. Uw arts kan het toedienen van het diureticum om de 2 of 3 uur, tot 2 doses, indien nodig herhalen.

6

Voorlegging aan hemodialyse. Als u lijdt aan nierfalen of als u een kaliumgehalte significant verhoogd, hemodialyse (proces waarbij een machine verwijdert afvalstoffen uit het bloed, inclusief extra kalium, omdat de nieren niet in staat zijn om dat te doen) is de beste keuze van de behandeling.

7

Ga door met het toezicht van uw arts na de behandeling. Nadat u de behandeling voor uw hoge kaliumspiegel hebt ontvangen, is het zeer belangrijk om deze niveaus te blijven controleren om ervoor te zorgen dat ze binnen een normaal en veilig bereik blijven. Over het algemeen verblijven patiënten kort na het ontvangen van een behandeling voor hoog kalium in het ziekenhuis, omdat ze daar zijn aangesloten "hartmonitoren" (die de hartfunctie controleren) en worden bewaakt totdat de arts vaststelt dat het veilig is om naar huis terug te keren.

8

Pas je dieet aan Het is raadzaam om een ​​dieet te nemen met minder dan 2 g kalium per dag om te voorkomen dat er weer hoog kalium ontstaat. Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat het gebruik van kaliumrijk voedsel zelden de oorzaak is van hoge kaliumspiegels. Zoals we eerder vermeldden, zijn de meest voorkomende oorzaken nieraandoeningen of medicijnen.

2

Let op misselijkheid en braken. Hoge kaliumspiegels kunnen maagklachten, misselijkheid en braken veroorzaken. Deze symptomen veroorzaken op hun beurt uitdroging.

3

Observeer als u vermoeidheid en zwakte vertoont. Kalium draagt ​​bij aan het functioneren van spieren. Dus als je een teveel of gebrek aan kalium hebt, kunnen de spieren verzwakken en voel je je zwak, moe en sloom. Deze gewaarwordingen kunnen verergeren door andere symptomen, vooral braken.

4

Besteed aandacht aan de gewaarwordingen van gevoelloosheid of tintelingen. De gewaarwordingen van gevoelloosheid of tintelingen zijn ook gerelateerd aan spieractiviteit. U kunt deze gewaarwordingen als eerste opmerken in de ledematen (handen en voeten) en vervolgens rond de mond, gevolgd door spiersamentrekkingen. Zoek medische hulp als u deze symptomen vertoont.

5

Houd er rekening mee dat u waarschijnlijk geen symptomen heeft. Veel mensen manifesteren geen symptomen en ontdekken alleen hoge niveaus van kalium wanneer bloedonderzoeken worden gedaan.