Hoe het piriformissyndroom te diagnosticeren

Piriformis syndroom is een pijnlijke aandoening die optreedt wanneer de (langste spier helpt de rotatie van de heupen) peervormig comprimeert de heupzenuw, dat zich vanaf het ruggenmerg naar het lumbale gebied en langs de poten . Deze compressie veroorzaakt pijn in de onderrug, heupen en billen. Het bestaan van het piriformis-syndroom is controversieel in de medische gemeenschap, omdat sommigen van mening zijn dat deze aandoening overdreven is gediagnosticeerd, terwijl anderen denken dat het slecht gediagnosticeerd is. Alleen een getrainde arts kan het piriformissyndroom diagnosticeren. U kunt echter de symptomen leren herkennen en weten wat u van een consult met uw arts kunt verwachten.

Inhoud

Stappen

Deel 1begrijp risicofactoren
Deel 2herken de symptomen
Deel 3zoek naar een medische diagnose
Deel 4behandel het piriformis-syndroom

Waarschuwingen

stappen

Deel 1
Begrijp risicofactoren

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 1

Overweeg je geslacht en leeftijd. Onderzoek wijst uit dat vrouwen zesmaal meer kans hebben om te lijden aan het piriformis-syndroom dan mannen. Piriformis-syndroom komt meestal voor bij mensen van 30 tot 50 jaar oud.

Het hogere diagnostische percentage bij vrouwen kan worden verklaard door het verschil in biomechanica van het bekken van mannen en vrouwen.
Vrouwen kunnen tijdens de zwangerschap ook het piriformis-syndroom ontwikkelen. Aangezien het bekken tijdens de zwangerschap breder wordt, kan dit samentrekking van nabijgelegen spieren veroorzaken. Zwangere vrouwen ontwikkelen vaak een bekkenkanteling om zich aan het gewicht van de baby aan te passen, waardoor ook nabijgelegen spieren zich kunnen samentrekken.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 2

Evalueer uw gezondheid. Het is waarschijnlijker dat u gediagnosticeerd bent met het piriformis-syndroom als u bepaalde medische aandoeningen heeft, zoals lage rugpijn.

Ongeveer 15% van de gevallen is het gevolg van een aangeboren of structurele anomalie gerelateerd aan de relatie tussen de piriformis-spier en de heupzenuw.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 3

Overweeg je activiteiten. De meeste gevallen van piriformis syndroom ontstaan door wat artsen `macrotraumatismen` of `microtrauma` noemen.

een macrotrauma is te wijten aan een belangrijke traumatische gebeurtenis, zoals een val of auto-ongeluk. Macrotrauma in de billen (die weke delenontsteking, spierspasmen en zenuwcompressie veroorzaakt) is een veelvoorkomende oorzaak van het piriformissyndroom.

een Microtrauma is een patroon van herhaalde kleine verwondingen in een gebied. Zo laten bodemlopers hun benen bloot aan constant microtrauma, wat op de lange duur zenuwontsteking en spierspasmen kan veroorzaken. Rennen, lopen, traplopen of zelfs langdurig zitten kan ervoor zorgen dat de piriformis-spier de heupzenuw samendrukt en vasthoudt en pijn veroorzaakt.

Een andere vorm van microtrauma die kan leiden tot het syndroom van piriformis is "portie sciatica". Deze situatie kan optreden wanneer een persoon een portemonnee (of mobiele telefoon) in de achterzak van de broek draagt, wat de heupzenuw onder druk zet en irritatie veroorzaakt.

Deel 2
Herken de symptomen

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 4

Besteed aandacht aan de bron, het type en de intensiteit van pijn. Een van de meest voorkomende symptomen van piriformis syndroom is de pijn in de billen, waar de piriformis zich bevindt. Als je constant een scherpe pijn voelt in een van de billen, heb je waarschijnlijk het piriformis-syndroom. Andere pijnpunten waaraan u aandacht moet schenken en die kunnen wijzen op de aanwezigheid van deze aandoening zijn:

Pijn bij zitten, staan of liggen gedurende meer dan 15 tot 20 minuten.
Pijn die zich uitstrekt tot de achterkant van de dij en soms tot de achterkant van het kalf en de voet.
Pijn die verbetert als je beweegt en erger wordt als je stil zit.
Pijn die niet volledig is verlicht met een verandering van positie.
Pijn in de lies en het bekken. Dit kan pijn in de schaamlippen zijn in het geval van vrouwen en pijn in het scrotum in het geval van mannen.
Dyspareunia (pijnlijke geslachtsgemeenschap) bij vrouwen.
Pijnlijke ontlasting

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 5

Evalueer je manier van lopen. De compressie van de heupzenuw ten gevolge van het piriformis-syndroom kan moeilijkheden bij het lopen veroorzaken. U kunt ook zwakke benen voelen. De twee belangrijkste dingen waar u op moet letten bij problemen met lopen zijn:

Antalgiek lopen: is de gang die je ontwikkelt om pijn te vermijden. Meestal maakt dit je slap of verkort je je gang om te voorkomen dat je pijn voelt.

Foot drop: is het onvermogen om de voorkant van de voet op te tillen als gevolg van pijn in het onderbeen. Omdat je je voet niet kunt optillen, sleep je hem.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 6

Besteed aandacht aan tintelingen of gevoelloosheid. Wanneer de nervus ischiadicus wordt gecomprimeerd vanwege het piriformis-syndroom, kunt u een tintelend of gevoelloos gevoel in de voet of het been beginnen te krijgen.

Deze sensaties of "paresthesieën" kunnen verschijnen als "kietelen", gevoelloosheid of tintelingen.

Deel 3
Zoek naar een medische diagnose

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 7

Denk erover om naar een specialist te gaan. Het syndroom van Piriformis is moeilijk te diagnosticeren omdat de symptomen meestal hetzelfde zijn als die van de meest voorkomende lumbale radiculopathie (gevoelloosheid in het been door lage rugpijn). Beide aandoeningen zijn te wijten aan compressie van de heupzenuw. Het enige verschil is de plaats waar de heupzenuw is gecomprimeerd. Het Piriformis-syndroom is veel zeldzamer dan lage-rugpijn en de meeste huisartsen hebben niet veel training bij dit syndroom. Dus beter overwegen om naar een orthopedist, een specialist in fysische geneeskunde of een osteopaat te gaan.
U moet mogelijk eerst contact opnemen met uw primaire arts om u door te verwijzen naar een specialist.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 8

Houd in gedachten dat er geen definitieve test is voor het piriformissyndroom. Uw arts moet mogelijk een grondig lichamelijk onderzoek en verschillende tests uitvoeren voordat hij tot een diagnose is gekomen.

Sommige tests (zoals MRI, computertomografie of zenuwgeleiding) kunnen dienen om andere aandoeningen zoals hernia uit te sluiten.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 9

Vraag de arts om diagnostische tests uit te voeren. Om te bepalen of u het syndroom van piriformis heeft, zal uw arts eerst uw bewegingsbereik beoordelen en u vragen om verschillende oefeningen uit te voeren, waaronder uitgerekte beenliften en beenrotaties. Er zijn veel andere tests die de aanwezigheid van het piriformis-syndroom kunnen aangeven, waaronder:

Het teken van Lasègue: De arts zal u vragen om op uw rug te liggen, buig uw heup in een hoek van 90 graden en trek uw knie uit. Een positief Lasègue-teken betekent dat de druk in de piriformis-spier in deze positie pijn veroorzaakt.

Het teken van Freiberg: In deze test zal de arts draaien en uw been optillen terwijl u op uw rug ligt. Pijn in de billen voelen tijdens deze beweging kan wijzen op de aanwezigheid van het piriformis-syndroom.

Het teken van Pace: in deze test lig je aan de gezonde kant. Uw arts zal uw heup en knie buigen en vervolgens de heup roteren terwijl hij op de knie drukt. Als u pijn voelt, kunt u het piriformis-syndroom hebben.

De arts kan ook "voelen" (contact op met uw vingers) uw grotere sciatic gat, een gat in een van de bekken, waardoor passeert de piriformisspier.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 10

Kijk of er sensorische veranderingen zijn. De arts zal waarschijnlijk het aangedane been onderzoeken om te zien of er sprake is van sensorische veranderingen of verlies van gevoel. Uw arts kan bijvoorbeeld het aangedane been licht aanraken of een werktuig gebruiken om een gevoel op te wekken. Het aangedane been zal merkbaar minder sensatie vertonen dan het gezonde been.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 11

Laat de arts je spieren onderzoeken. De arts moet de kracht en de maat van uw spieren controleren. Het aangedane been is zwakker en kan korter zijn dan het gezonde been.

De arts kan ook de gluteus (de langste spier in de billen) voelen om de conditie van de piriformis-spier te bepalen. Als de spier erg strak en samengetrokken is, kan het als een worst aanvoelen.

Ook zal hij de intensiteit van de pijn die je ervaart als gevolg van druk op de gluteus controleren. Als u pijn voelt of een diepe gevoeligheid in de billen of in de heup regio, is dit een teken dat de piriformis spier is gecontracteerd.

De arts zal waarschijnlijk controleren op gluteale atrofie (spierkrimp). Bij chronische gevallen van piriformis syndroom begint de spier te verzwakken en te krimpen. Dit kan worden opgemerkt in een visuele asymmetrie, waarbij de aangedane bil kleiner is dan de gezonde bil.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 12

Vraag naar een CT-scan of een MRI. Terwijl artsen kunnen zien of u tekenen van piriformis syndroom hebt door fysieke onderzoeken te doen, is er momenteel geen diagnostische test die het syndroom volledig kan diagnosticeren. Dat is de reden waarom uw arts u kan vragen om een CT-scan en een MRI om te bepalen of iets anders de heupzenuw comprimeert.

Computertomografie maakt gebruik van geautomatiseerde processen met röntgenstralen om 3D-beelden van de binnenkant van het lichaam te maken. Dit wordt bereikt door het nemen van foto`s van dwarsdoorsneden van de wervelkolom. Dit is handig om vast te stellen of er afwijkingen zijn in de buurt van de piriformis-spier en om eventuele jichtige veranderingen te registreren.

Magnetische resonantie maakt gebruik van radiogolven en sterke magnetische velden om beelden van de binnenkant van het lichaam te creëren. Dit kan andere oorzaken van lage rugpijn of sciatische zenuwpijn uitsluiten.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 13

Raadpleeg uw arts voor een elektromyografische studie. Elektromyografie evalueert de reactie van spieren wanneer ze worden gestimuleerd met elektriciteit. Meestal wordt deze methode gebruikt wanneer de arts probeert te achterhalen of u het syndroom van piriformis of een hernia hebt. Als u het piriformis-syndroom heeft, zullen de spieren rond de piriformis normaal reageren op elektromyografie. Aan de andere kant zullen de piriformis-spier en de gluteus maximus abnormaal reageren op elektriciteit. Als u een hernia heeft, kunnen alle spieren in het gebied abnormaal reageren. De elektromyografie-examens hebben de volgende twee componenten:

De zenuwgeleidingsstudie maakt gebruik van elektroden die aan de huid zijn bevestigd om motorneuronen te evalueren.

Bij het naaldelektrodenexamen wordt een kleine naald gebruikt die in de spieren is ingebracht om de elektrische activiteit ervan te evalueren.

Deel 4
Behandel het piriformis-syndroom

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 14

Stop met het doen van de activiteiten die je pijn bezorgen. Uw arts kan u aanraden tijdelijk activiteiten te stoppen die pijn veroorzaken, zoals hardlopen of fietsen.

Als uw pijn te wijten is aan druk van langdurig zitten, neem dan regelmatig een pauze om op te staan en uit te rekken. Artsen raden aan om elke 20 minuten op te staan, rond te lopen en zich iets uit te strekken. Als u langere tijd rijdt, neem dan regelmatig een pauze om op te staan en uit te rekken.
Vermijd zitten of staan op posities die pijn veroorzaken.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 15

Krijg fysiotherapie. Behandeling met fysiotherapie is meestal gunstig, vooral als het tijdig begint. Uw arts kan samenwerken met uw fysiotherapeut om een regime te ontwikkelen dat geschikt voor u is.

Je fysiotherapeut begeleidt je waarschijnlijk door verschillende stukken, push-ups, add-ups en rotatieoefeningen.

Zachte weefselmassage van het gluteale gebied en het lumbosacrale gebied kan ook helpen om irritatie te verlichten.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 16

Overweeg om toevlucht te nemen tot alternatieve geneeswijzen. Chiropractie, de yoga, Acupunctuur en massages Ze worden gebruikt om het piriformis-syndroom te behandelen.

Omdat alternatieve geneeskunde niet in dezelfde mate wetenschappelijk is onderzocht als meer conventionele medische methoden, kunt u overwegen om deze methoden met uw arts te bespreken voordat u met de behandeling begint.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 17

Overweeg de therapie van triggerpoints. Af en toe kunnen de symptomen van piriformis syndroom optreden als gevolg van triggerpoints (meestal bekend als spierknopen). Meestal zijn deze knopen aanwezig in de piriformis-spier of de gluteale spier. De druk in de genoemde knopen kan een lokale pijn veroorzaken. Meestal kunnen triggerpoints het piriformissyndroom nabootsen. Dit is een reden waarom veel medische tests negatief zijn en waarom artsen deze aandoening zeer weinig diagnosticeren.

Zoek een gezondheidswerker die is getraind in triggerpoint-therapie, zoals een massagetherapeut, chiropractor, fysiotherapeut of zelfs een arts. Als de oorzaak triggerpoints zijn, raden ze vaak een combinatie van acupressuur, rekoefeningen en krachtoefeningen aan.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 18

Vraag de arts om een stretching-regime. Naast de oefeningen die door de fysiotherapeut worden aangegeven, kan uw arts u aanraden om thuis wat te stretchen. De meest voorkomende oefeningen zijn:

Rol van links naar rechts terwijl u ligt. Buig en strek de knieën terwijl je aan elke kant ligt. Herhaal de oefening, afwisselend aan de zijkant, gedurende 5 minuten.

Ga staan met je armen ontspannen langs je lichaam. Roteer van links naar rechts gedurende 1 minuut. Herhaal de oefening om de 2 of 3 uur.

Ga op je rug liggen. Til je heupen op met je handen en pedaal met je benen alsof je op een fiets zit.

Buik zes keer in de bochten, elke 2 of 3 uur. Gebruik indien nodig een aanrecht of een stoel om u te ondersteunen.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 19

Gebruik therapie met warmte en koude. Het toepassen van vochtige warmte kan de spieren loslaten, terwijl het aanbrengen van ijs na inspanning de pijn en ontsteking kan verminderen.

Om warmte toe te passen, gebruikt u een verwarmingskussen of plaatst u een vochtige handdoek enkele seconden in de magnetron voordat u het op het getroffen gebied aanbrengt. Je kunt ook een warm bad nemen om de spanning en irritatie te verminderen die veroorzaakt wordt door het piriformis-syndroom. Laat het lichaam in het water drijven.

Gebruik voor het aanbrengen van koude ijs in een handdoek gewikkeld of koud kompres. Breng ijs of koud kompres niet aan gedurende meer dan 20 minuten.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 20

Neem NSAID-analgetica. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID`s) helpen pijn en ontsteking te verlichten. Ze worden meestal aanbevolen voor de behandeling van pijn en ontsteking als gevolg van het piriformis-syndroom.

De meest voorkomende NSAID`s zijn aspirine, ibuprofen (Motrin, Advil) en naproxen (Aleve).

Raadpleeg de arts voordat u ze gebruikt, want deze kunnen interageren met andere medicijnen of medische aandoeningen.

Als NSAID`s onvoldoende verlichting bieden, kan de arts spierverslappers voorschrijven. Neem ze volgens de instructies van de arts.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 21

Vraag de arts over de injecties. Als u pijn blijft houden in het piriformis-gebied, moet u uw arts raadplegen over lokale injecties, waaronder mogelijk anesthetica, steroïden of Botox.

Anesthetische injecties (die in het algemeen lidocaïne of bupivacaïne omvatten die direct op het moment van activering wordt geïnjecteerd) zijn in 85% van de gevallen effectief in combinatie met fysiotherapie.

Als lokale anesthetica de pijn niet verlichten, kan uw arts een injectie met steroïden of botulinumtoxine type A (Botox) aanbevelen, omdat is aangetoond dat deze stoffen spierpijn verlichten.

Titel afbeelding Diagnose Piriformis Syndrome Step 22

Raadpleeg uw arts voor chirurgische opties. Chirurgie wordt beschouwd als een behandeling van het laatste redmiddel voor het piriformis-syndroom en zal niet worden gebruikt totdat alle andere opties zijn uitgeput. Als echter geen van de andere behandelingen de pijn verlicht, kunt u uw arts raadplegen over de mogelijkheid om een operatie te ondergaan.

Chirurgische decompressie van de piriformis-spier is alleen effectief als er neurologische tekortkomingen zijn. De arts zal elektromyografie en andere tests gebruiken om te bepalen of u een operatie met compressieve neuropathie moet ondergaan om de heupzenuw los te laten en de pijn te verlichten.