Hoe te weten of een kind een trauma heeft door een of andere gebeurtenis

Kinderen die hun eerste traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt voordat ze de leeftijd van 11 jaar hebben bereikt, hebben drie keer meer kans om psychologische symptomen te ontwikkelen dan degenen die hun eerste trauma ervaren in de adolescentie of de volwassenheid.

Hoewel een traumatische ervaring een kind kan schaden als er niet over wordt gesproken of behandeld, is het goede nieuws dat kinderen beter in staat zijn om met een traumatische gebeurtenis om te gaan als zij de steun van ouders en andere vertrouwde volwassenen krijgen, zoals familie, vrienden, leraren, etc.

Een kind helpen een traumatische ervaring door te maken is belangrijk om de veerkracht (het vermogen om het hoofd te bieden) van een kind te ontwikkelen, zodat hij leert om het hoofd te bieden aan wat er is gebeurd, om verdriet te voelen en vervolgens zijn leven te hervatten en verder te gaan.

Hulp voor kinderen die een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt, moet zo snel mogelijk na het evenement beginnen. Als zodanig is het belangrijk om de tekenen van trauma bij een kind te identificeren en niets van zijn zwijgen op te nemen, maar het is ook noodzakelijk om ervoor te zorgen dat hij rustig is en dat hij zich gesteund voelt.

2

De soorten gebeurtenissen die een traumatische reactie bij een kind zouden kunnen veroorzaken omvatten een natuurramp, een voertuigongeval, andere soorten ongevallen, kinderverlating, misbruik (verbaal, fysiek, emotioneel of seksueel), verkrachting, oorlog en gewelddadige intimidatie of slachtoffering.

3

Een ouder die lijdt aan een posttraumatische stressstoornis kan er ook voor zorgen dat een kind een traumatisch antwoord krijgt. In feite kan een kind intenser reageren op het trauma omdat de volwassenen om hem heen hetzelfde hebben gedaan, vooral de ouders, vanwege hun gehechtheid aan hen.

4

Begin met het evalueren van de fysieke symptomen. Een kind dat een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt, kan de volgende fysieke tekenen vertonen:

5

Hij wordt gemakkelijk boos, huilt en klaagt.

6

Hij heeft weer hetzelfde gedrag als toen hij jonger was, zoals het bed natmaken en aan zijn duim zuigen.

7

Het gedraagt ​​zich slecht.

8

U hebt ziekteverschijnselen, zoals hoofdpijn, braken of koorts.

9

Zoek naar een van de volgende fysiologische symptomen bij een kind. Een getraumatiseerd kind kan sommige of al deze gedragingen vertonen na een ramp:

10

Hij wordt boos over het verlies van zijn speeltje, zijn deken, zijn favoriete teddybeer of situaties die volwassenen als onbeduidend beschouwen, maar die belangrijk voor hem zijn.

11

Hij gaat van stil zijn, gehoorzaam en aanhankelijk zijn tot luidruchtig, schandalig en agressief zijn of zelfs van extrovert tot timide en angstig.

12

Ontwikkel nachtangsten Je bent misschien bang om `s nachts alleen te slapen, met het licht uit en in je eigen kamer of last te hebben van nachtmerries en nachtmerries.

13

Hij is bang dat het evenement opnieuw zal gebeuren.

14

Verliest het vertrouwen in volwassenen. Ze waren tenslotte niet in staat de ramp onder controle te krijgen, dus ze denken: "Wie kan?" En besluiten dat het antwoord niemand is.

15

Ze wil niet dat haar ouders uit het zicht raken en weigert naar school of kinderopvang te gaan.

16

Voel je schuldig of beschaamd omdat je de ramp hebt veroorzaakt vanwege iets dat hij zei of deed.

17

Voelt zich gemarginaliseerd van andere kinderen

18

Ontwikkel een angst voor wind, regen en plotselinge harde geluiden.

19

Hij maakt zich zorgen over de plaats waar hij en zijn gezin zullen leven of overleven.

20

U mag spreken of interesse tonen in de zelfmoord.

21

Een psycholoog of psychiater kan tekenen van angst, depressie of angstloosheid in zich zien.

22

Houd er rekening mee dat zelfs als een kind geen of slechts een paar van deze symptomen vertoont, dit niet betekent dat hij of zij voor een trauma staat. Een kind kan worden getroffen door een traumatische gebeurtenis, maar hij onderdrukt het door een onjuiste behoefte te tonen om sterk te zijn door moeder of dapper voor vader, etc.

23

Stel dat een kind dat een traumatische gebeurtenis heeft meegemaakt extra aandacht nodig heeft om hem of haar erover heen te helpen.

24

Sommige kinderen kunnen gedurende enkele weken of zelfs maanden geen bewijs van overstuur vertonen. Vermijd hem te haasten om zijn gevoelens te verkennen en uit te drukken. Het kan tijd kosten voor sommige kinderen om te verwerken wat er is gebeurd.

25

Krijg zo snel mogelijk hulp. De reacties, reacties en vaardigheden van degenen die direct verantwoordelijk zijn voor een kind, beïnvloeden hun vermogen om een ​​traumatische gebeurtenis aan te pakken.

26

Terwijl je met je kind kunt en moet praten over hun gevoelens en je beschikbaarheid op elk moment duidelijk kunt maken, kan het veel nuttiger zijn om de hulp van een professional te hebben.

27

Typen therapie die het herstel van een kind kunnen bevorderen, zijn psychotherapie, psychoanalyse, cognitieve gedragstherapie, hypnotherapie en desensibilisatie en opwerking van oogbewegingen (EMDR).

28

Probeer het niet alleen te doen. Hoewel het normaal is dat u als ondersteuning voor uw kind wilt dienen, kan het moeilijker zijn om dit proces zelf uit te voeren, vooral als u ook die traumatische gebeurtenis hebt meegemaakt.

29

Door anderen toe te staan ​​uw kind te helpen, mag u uw verantwoordelijkheid om voor hen te zorgen niet schenden. Breid uw herstelmogelijkheden uit met de hulp van verschillende mensen, waaronder uzelf en uw gezinsleden.

30

Je kunt veel helpen door te proberen zo snel mogelijk een routine te herstellen, door je kind te blijven voeden met een voedzaam dieet en door hem te helpen speel- en speelschema`s te behouden. oefening om verbindingen met anderen van dezelfde leeftijd te verzekeren, evenals een lichaamsbeweging die hun gezondheid ten goede komt.

31

Houd je beschikbaarheid voor je kinderen en probeer je te concentreren op wat belangrijk is in het heden in plaats van na te denken over de gebeurtenis in het verleden.