Hoe te weten of u schizofrenie heeft

Schizofrenie is een complexe klinische diagnose met een zeer controversiële geschiedenis. Het is niet mogelijk om een ​​diagnose te stellen met deze ziekte. Om dit te doen, moet u een getrainde professional raadplegen, zoals een psychiater of een klinisch psycholoog. Alleen een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg kan een nauwkeurige diagnose stellen van schizofrenie. Als u zich echter zorgen maakt over het feit dat u aan deze ziekte lijdt, kunt u enkele criteria leren die u zullen helpen te begrijpen wat de symptomen van schizofrenie zijn en of u het risico loopt eraan te lijden.

stappen

Deel 1

2

Bepaal of je aan hallucinaties lijdt. de Waanideeën zijn irrationele overtuigingen die vaak naar voren komen als een reactie op een waargenomen dreiging die andere mensen niet in grote of volledige mate kunnen bevestigen. Wanen blijven bestaan ​​ondanks het bewijs dat ze niet waar zijn.

3

Denk aan als je hallucinaties ervaart. de Hallucinaties zijn zintuiglijke ervaringen die echt lijken, maar in je geest worden gecreëerd. Vaak Hallucinaties kunnen auditieve (dingen die je hoort), visueel (dingen die je ziet), olfactorische (dingen die je snuiven) of tastbare (dingen die je het gevoel dat de angstaanjagende insecten op de huid). Hallucinaties kunnen sommige van uw zintuigen beïnvloeden.

4

Denk aan je religieuze overtuigingen en culturele normen. Het hebben van een geloof dat anderen als "vreemd" kunnen zien, is geen teken dat je waanideeën hebt. Op dezelfde manier is het zien van dingen die anderen misschien niet zien niet altijd een gevaarlijke hallucinatie. Overtuigingen kunnen alleen worden beoordeeld als `delirious` of gevaarlijk op basis van lokale cultuur en religieuze normen. Overtuigingen en visies worden over het algemeen alleen beschouwd als tekenen van psychose of schizofrenie als ze ongewenste of disfunctionele obstakels creëren in je dagelijks leven.

5

Bepaal of uw taal en manier van denken ongeorganiseerd zijn. Ongeorganiseerde taal en denken zijn in principe wat ze lijken. Het kan voor u moeilijk zijn om vragen effectief of volledig te beantwoorden. De antwoorden kunnen raar, gefragmenteerd of onvolledig lijken. In veel gevallen gaat ongeorganiseerde taal gepaard met een onvermogen of onwil om oogcontact te houden of non-verbale communicatie te gebruiken, zoals gebaren of andere lichaamstaal. Mogelijk hebt u hulp van andere mensen nodig om te bepalen of dit met u gebeurt.

6

Identificeer extreem gedesorganiseerd of katatonisch gedrag. Zeer ongeorganiseerd of katatonisch gedrag kan zich op verschillende manieren manifesteren. U voelt mogelijk onscherp, waardoor het moeilijk wordt om zeer eenvoudige taken uit te voeren, zoals uw handen wassen. Je kunt je op een onvoorspelbare manier onrustig, dwaas of opgewonden voelen. "Abnormaal" motorisch gedrag kan ongepast, ongericht, buitensporig of doelloos zijn. U kunt bijvoorbeeld verwoed handen schudden of een vreemde houding aannemen.

7

Bedenk of u een functie heeft verloren. Negatieve symptomen zijn die symptomen die een "afname" of vermindering van "normaal" gedrag vertonen. Een afname in bereik of emotionele expressie zou bijvoorbeeld een `negatief symptoom` zijn. Het zou ook een verlies van interesse zijn in de dingen die je vroeger leuk vond of een gebrek aan motivatie om dingen te doen.

Deel 2

2

Denk aan de manier waarop u met uw werk omgaat. Een van de criteria voor "disfunctie" is als u in staat bent om de vereisten van uw werk te voltooien. Als je een voltijdstudent bent, kun je je vaardigheden op school overwegen. Overweeg de volgende aspecten:

3

Denk na over je relaties met andere mensen. U moet dit aspect overwegen, rekening houdend met wat normaal voor u is. Als u altijd een gereserveerde persoon bent geweest en niet wilt socialiseren, betekent dit niet noodzakelijk dat dit een teken van disfunctie is. Als u echter gemerkt heeft dat uw gedrag en motivaties veranderen in dingen die niet `normaal` voor u zijn, dan zou het iets kunnen zijn dat u met een professional in de geestelijke gezondheidszorg zou moeten bespreken.

4

Denk aan je persoonlijke zorggedrag. "Persoonlijke verzorging" verwijst naar uw vermogen om voor uzelf te zorgen en gezond en functioneel te blijven. Je moet dit aspect ook beoordelen in het kader van wat "normaal" voor je is. Als u bijvoorbeeld normaal gesproken 2 tot 3 keer per week oefent maar dit in drie maanden niet hebt gewild, kan dit een teken van storing zijn. De onderstaande gedragingen zijn ook tekenen van verlopen persoonlijke verzorging:

Deel 3

2

Verwijdert andere mogelijke ziekten (criterium D). Schizo-affectieve en depressieve stoornissen of bipolaire stoornissen met psychotische kenmerken kunnen symptomen veroorzaken die erg lijken op die van schizofrenie. Andere lichamelijke ziekten of trauma`s, zoals cardiovasculaire ongelukken en tumoren, kunnen ook psychotische symptomen veroorzaken. Dit is de reden waarom het is essentieel om hulp te zoeken bij een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg. Je kunt dit onderscheid niet alleen maken.

3

Verwijdert het gebruik van stoffen (criterium E). Het verbruik van stoffen, zoals medicijnen of alcohol, kan symptomen veroorzaken die lijken op die van schizofrenie. Wanneer de diagnose wordt gesteld, zal uw arts ervoor zorgen dat de stoornissen en symptomen die u ervaart niet te wijten zijn aan de "directe fysiologische effecten" van een stof, zoals een illegale drug of medicatie.

4

Overweeg de relatie met de wereldwijde ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis. Dit is een ander element dat een getrainde arts moet behandelen. De algemene ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis kan enkele symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die van schizofrenie.

5

Begrijp dat deze criteria niet "garanderen" dat u schizofrenie heeft. De criteria voor schizofrenie en vele andere psychiatrische diagnoses zijn wat bekend staat als "polythetics." Dit betekent dat er veel manieren zijn om de symptomen en verschillende manieren te interpreteren waarop ze kunnen worden gecombineerd en weergegeven. Het diagnosticeren van schizofrenie kan zelfs voor getrainde professionals lastig zijn.

Deel 4

2

Houd een dagboek bij Schrijf de tijden op wanneer je denkt dat je hallucinaties of andere symptomen hebt. Houd bij wat er vlak voor of tijdens deze afleveringen is gebeurd. Dit zal je toelaten om de manier te ontdekken waarop deze dingen normaal gebeuren. Het zal u ook helpen wanneer u een professional raadpleegt om een ​​diagnose te stellen.

3

Record ongewoon gedrag. Schizofrenie, vooral bij adolescenten, kan geleidelijk verschijnen gedurende een periode van 6 tot 9 maanden. Als u merkt dat u zich anders gedraagt ​​en niet weet waarom, praat dan met een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg. Niet alleen verschillende gedragingen "weggooien" alsof ze niets waren, vooral als ze erg ongebruikelijk voor je zijn of angst of disfunctie veroorzaken. Deze veranderingen zijn tekenen die aangeven dat er iets mis is. Dat iets misschien geen schizofrenie is, maar het is belangrijk om dat in gedachten te houden.

4

Indienen voor een screeningstest. Een test op het internet kan u niet vertellen of u schizofrenie heeft. Alleen een getrainde professional kan een diagnose stellen na het uitvoeren van tests, examens en interviews. Een betrouwbare screeningstest kan u echter helpen ontdekken welke symptomen u kunt hebben en of ze schizofrenie kunnen suggereren.

5

Praat met een professional. Als u zich zorgen maakt over het feit dat u mogelijk schizofrenie heeft, praat dan met uw arts of therapeut. Hoewel u gewoonlijk niet over de middelen beschikt om schizofrenie te diagnosticeren, kan een huisarts of therapeut u helpen meer te weten te komen over wat deze ziekte is en of u een psychiater zou moeten zien.

Deel 5

2

Bepaal of u verwanten hebt met schizofrenie of soortgelijke stoornissen. Voor een deel is schizofrenie afhankelijk van de genetica. Uw risico op het ontwikkelen van schizofrenie is ongeveer 10% hoger als u ten minste één "eerstegraads" familielid (bijv. Ouders, broers en zussen) heeft met de stoornis.

3

Bepaal of je in de baarmoeder aan bepaalde dingen werd blootgesteld. Kinderen die in de baarmoeder worden blootgesteld aan virussen, toxines of ondervoeding hebben meer kans op het ontwikkelen van schizofrenie. Dit geldt met name als de blootstelling plaatsvond tijdens het eerste en tweede kwartaal.

4

Overweeg de leeftijd van je vader. Sommige studies hebben aangetoond dat er een verband bestaat tussen de leeftijd van de vader en het risico op het ontwikkelen van schizofrenie. Eén studie toonde aan dat kinderen van wie de ouders 50 jaar of ouder waren toen ze werden geboren, drie keer meer kans hadden om schizofrenie te ontwikkelen dan degenen van wie de ouders 25 jaar of jonger waren.