Hoe te weten of u een TID- of Dissociatieve identiteitsstoornis heeft

Dissociatieve identiteitsstoornis (DID), in het verleden bekend als multiple personality disorder, is een identiteitsstoornis waarbij een persoon minimaal twee verschillende persoonlijkheidsstatussen bezit. Over het algemeen ontstaat de TID als gevolg van een ernstig geval van kindermishandeling, wat ongemak en verwarring kan veroorzaken, zowel bij de persoon in kwestie als bij degenen om hen heen. Als je bang bent om een ​​geval van DIS te hebben, kun je dit met succes diagnosticeren door te worden beoordeeld door een professional, door de symptomen en waarschuwingssignalen te identificeren, door de basisprincipes van DID te begrijpen en door veelgemaakte fouten over deze aandoening weg te nemen.

stappen

Deel 1

2

Overweeg extreme veranderingen in affect en gedrag. Mensen die lijden aan een TID hebben de neiging om radicale veranderingen in affect (waarneembare emotie), gedrag, bewustzijn, geheugen, waarneming, cognitie (gedachten) en sensorisch-motorisch functioneren te ervaren.

3

Identificeer geheugenproblemen. Mensen met IDD hebben last van belangrijke geheugenproblemen, waaronder de moeilijkheid om alledaagse gebeurtenissen, belangrijke persoonlijke informatie of traumatische gebeurtenissen te onthouden.

4

Bewaak uw stressniveaus. De DID wordt alleen gediagnosticeerd als de symptomen een significante verslechtering in sociale, beroeps- of andere gebieden van het dagelijks functioneren veroorzaken.

Deel 2

2

Gooi een medisch probleem weg. Soms hebben mensen met DIS last van geheugenproblemen en agitatie, wat ook kan gebeuren vanwege een aantal medische aandoeningen. Het is belangrijk dat u ook uw arts (huisarts) evalueert om een ​​van de mogelijkheden uit te sluiten.

3

Wees geduldig wanneer je professionele hulp zoekt. Houd er rekening mee dat de diagnose van een TID tijd kan vergen. Af en toe worden mensen die lijden aan een verkeerde diagnose gesteld. De belangrijkste reden hiervoor is dat veel mensen die aan DID lijden ook andere diagnoses hebben die verband houden met geestelijke gezondheid, zoals depressie, posttraumatische stressstoornis, eetstoornis, slaapstoornissen, paniekstoornis of verslavingsziekte. Deze ziekten komen op een manier voor dat de symptomen van DID overlappen met de andere stoornissen. Als gevolg hiervan heeft de arts waarschijnlijk enige tijd nodig om de patiënt te leren kennen voordat hij een duidelijke diagnose stelt.

Deel 3

2

Houd rekening met je verleden van misbruik. Typisch, TID ontstaat als gevolg van extreme misbruik voor jaren. In tegenstelling tot films als `Sinister Mind`, die een plotseling begin van de stoornis laat zien als een gevolg van een recente traumatische ervaring, trad meestal op vanwege chronisch misbruik in iemands leven. Een persoon zal gewoonlijk jarenlang emotioneel, fysiek of seksueel misbruik lijden in de kindertijd en zal IDD ontwikkelen als een coping-mechanisme dat hen in staat stelt om met dergelijk misbruik om te gaan. Over het algemeen is het geleden misbruik erg extreem, zoals frequente schendingen door een ouder of ontvoering en misbruik gedurende een langere periode.

3

Blijf op de hoogte van verloren tijd en geheugenverlies. De term "verlies van tijd" verwijst naar gevallen waarin een persoon zich plotseling bewust wordt van zijn omgeving en een recente tijdsperiode heeft (bijv. De vorige dag of de activiteiten van die ochtend) die hij helemaal niet onthoudt. allemaal. Dit hangt nauw samen met geheugenverlies, dat optreedt wanneer een persoon een specifiek geheugen of een reeks gerelateerde herinneringen verliest. Beide omstandigheden kunnen zeer traumatisch zijn voor de persoon die lijdt, omdat ze verwarring en onwetendheid veroorzaken over wat er met hem gebeurt.

4

Detecteert dissociatie. Dissociatie is het gevoel gescheiden te zijn van je eigen lichaam, je ervaringen, gevoelens of herinneringen. Iedereen ervaart deze toestand tot op zekere hoogte (bijvoorbeeld als je lang in een saaie klas zit en je plotseling beseft dat de bel gaat zonder dat je merkt wat er het afgelopen uur is gebeurd). Een persoon met DIS zou echter vaker dissociatie kunnen ervaren, alsof ze "dagdromen". Deze persoon kan uitleggen dat hij zijn activiteiten uitvoert alsof hij van buitenaf naar zijn lichaam kijkt.

Deel 4

2

Erken dat DID een veel voorkomende aandoening is. In veel gevallen wordt DID beschouwd als een geestesziekte die een of twee keer voorkomt bij een groot aantal mensen, een situatie waardoor het een zeer zeldzame aandoening lijkt. Recente studies suggereren echter dat tussen 1 en 3% van de bevolking daadwerkelijk lijdt aan deze ziekte, waardoor deze binnen het normale bereik voor diagnoses van geestesziekten komt. Houd er ook rekening mee dat de ernst van deze aandoening varieert, afhankelijk van het type persoon dat is getroffen.

3

Houd er rekening mee dat de DID een hoger percentage diagnose heeft bij vrouwen dan bij mannen. Ongeacht of het een resultaat is van sociale conditionering of dat het te wijten is aan een grotere algemene waarschijnlijkheid van vrouwen die lijden aan traumatisch misbruik van de jeugd vergeleken met mannen, de eerste heeft drie tot negen keer meer kans op een diagnose van TID dan zijn mannelijke tegenhangers. Bovendien vertonen vrouwen meer toestanden of persoonlijkheden dan mannen, met een gemiddelde van 15 of meer, terwijl de laatste slechts gemiddeld 8 of meer is.

Deel 5

2

Houd in gedachten dat psychologen geen valse herinneringen oproepen bij mensen met DIS. Hoewel er meerdere gevallen zijn geweest van mensen met valse herinneringen omdat slecht opgeleide psychologen hen inductieve vragen hebben gesteld of ze hebben onderworpen aan hypnose, zullen patiënten met DIS zelden al het misbruik dat ze hebben geleden vergeten. Omdat je dit type traumatische mishandeling over het algemeen gedurende een langere periode hebt doorgemaakt, kun je misschien niet alle herinneringen onderdrukken - misschien vergeet je sommige, maar niet alle.

3

Houd in gedachten dat het lijden aan een TID niet hetzelfde is als het hebben van een alter ego. Veel mensen beweren meerdere persoonlijkheden te hebben, terwijl ze in werkelijkheid alleen een alter ego hebben. Het alter ego is een tweede persoonlijkheid gecreëerd of bedacht door een persoon, die het gebruikt als een manier van handelen of zich anders gedraagt ​​dan zijn of haar normale persoonlijkheid. Veel mensen die lijden aan TID zijn zich niet volledig bewust van hun meerdere persoonlijkheidstoestanden (als gevolg van geheugenverlies), terwijl degenen die een alter ego hebben zich niet alleen bewust zijn van hun tweede persoonlijkheid, maar ze hebben ook hard gewerkt om het op een manier te creëren bewust.