Hoe een progressieve afasie te diagnosticeren

Progressieve afasie is een aandoening waarbij mensen communicatieproblemen hebben, zowel schriftelijk als mondeling. Het wordt gepresenteerd als een geleidelijke afname van communicatie- en taalvaardigheden, waardoor het vermogen van mensen om hun gedachten te uiten (in geschreven of mondelinge vorm) wordt beïnvloed en woorden worden begrepen of "gevonden". Om progressieve afasie te diagnosticeren, moet de arts een reeks klinische evaluaties uitvoeren om andere aandoeningen die op een vergelijkbare manier kunnen voorkomen uit te sluiten, en om het type en de ernst van communicatieve beperkingen te analyseren. Houd in gedachten dat progressieve afasie gewoonlijk "primaire progressieve afasie", "progressieve afasie zonder dementie" of "APP" wordt genoemd.

stappen

2

Het herkent de indicaties van het "ongrammaticale of niet-bloeiende" subtype van de APP. Dit subtype van progressieve afasie vertoont voornamelijk spraakproblemen. De spraak zal meestal bestaan ​​uit een paar woorden, ontbrekende woorden, onvolledige zinnen, onjuiste grammaticale zinnen en een moeilijkheid om de juiste woorden te `vinden` (of te onthouden) om naar dingen te verwijzen. Meestal blijft in dit APP-subtype het begrip van wat de andere persoon zegt intact. Het is vooral een stoornis in de woordproductie.

3

Besteed aandacht aan de indicaties van het "logopénico" -subtype van de APP. Dit subtype van progressieve afasie heeft voornamelijk invloed op het zoeken naar woorden. Het discours wordt normaal gesproken bewaard, maar er zijn problemen bij het onthouden van de namen van de objecten en moeilijkheden bij het handhaven van de nauwkeurigheid van de vocabulaire die eerder is gebruikt.

4

Blijf op de hoogte voor elke hint van het "semantische" subtype van de APP. Het grootste probleem met dit subtype van progressieve afasie is het verlies van begrip van de woorden. U herkent of begrijpt bijvoorbeeld niet de betekenis van de woorden die u eerder hebt begrepen. U kunt vaak om opheldering vragen of u kunt verward lijken wanneer u probeert te begrijpen wat iemand anders zegt.

5

Bedenk of u zich in de populatie bevindt die het meest door de APP wordt getroffen. De APP komt vaker voor bij mensen tussen de 40 en 80 jaar oud, met een maximale incidentie bij mensen van 60 jaar. Deze aandoening komt twee keer zo vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Er is verondersteld dat er een genetische component in progressieve afasie kan zijn, omdat deze meestal voorkomt bij mensen met een familiegeschiedenis die een cognitieve stoornis hebben (zoals een ander familielid is gediagnosticeerd met dementie of afasie).

6

Let op hoe het begon. Progressieve afasie presenteert als een geleidelijke verslechtering van taalkundige en communicatieve vaardigheden. Het is niet geassocieerd met een activerende gebeurtenis en heeft geen definitieve "starttijd". In plaats daarvan beseffen de meeste mensen dat ze subtiele problemen hebben met de taal en communicatie die geleidelijk verschijnen, zonder enig ander teken of symptoom van cognitieve achteruitgang.

7

Houd een dagboek bij van hoe uw symptomen veranderen (of erger worden) na verloop van tijd. Houd in gedachten dat een van de kenmerken van progressieve afasie is dat het zich na verloop van tijd blijft "ontwikkelen" (dwz erger worden). Het is niet iets dat plotseling begint te verbeteren. Het heeft ook geen fluctuerende koers (met perioden waarin het erger wordt gevolgd door momenten waarop het verbetert).

2

Gooi elke andere ziekte weg die zich op een vergelijkbare manier kan voordoen. De reden dat de arts u verschillende vragen stelt en een zeer gedetailleerd onderzoek doet, is hoofdzakelijk om de mogelijkheid uit te sluiten dat u aan andere ziekten lijdt. Als het andere gebieden van uw leven beïnvloedt en als u andere tekenen van mentale achteruitgang vertoont, kunt u last hebben van een andere ziekte zoals de ziekte van Alzheimer, die zich meer algemeen manifesteert dan alleen het beïnvloeden van taal en communicatie.

3

Krijg een CT of een MRI van je hoofd. Als onderdeel van de diagnostische procedure heeft u waarschijnlijk een CT-scan of MRI-scan. Dit komt omdat uw arts, naast het uitsluiten van andere psychische aandoeningen, mogelijke tekenen van een beroerte of traumatisch hersenletsel wil uitsluiten. De beste manier om dit te bereiken is met de combinatie van een neurologisch onderzoek en beeldvormende technieken (ofwel een CT of een MRI).

2

Leer nieuwe communicatiestrategieën. Omdat de pathofysiologie van progressieve afasie niet omkeerbaar is en zich alleen in de loop van de tijd zal blijven ontwikkelen, is het belangrijk om andere manieren van communicatie te onderzoeken die u kunnen helpen verder te gaan. Uw logopedist kan niet-verbale strategieën voorstellen om met u te communiceren, zoals gebaren of tekenen, die verschillende patiënten nuttig vinden als hun ziekte ernstiger wordt.

3

Maak contact met een communitygroep die aan dezelfde aandoening lijdt. Een van de belangrijkste elementen voor mensen, omdat hun aandoening erger wordt, is het vinden van een gemeenschap van mensen die deze ziekte kennen en die zowel emotioneel als sociaal van hulp kunnen zijn. Verbinding maken met een communitygroep die lijdt aan afasie kan ook inzichten en strategieën bieden over hoe je je ziekte beter kunt beheren en over hoe je je interacties en je communicatie met de mensen om je heen kunt verbeteren, omdat je wordt blootgesteld aan mensen met soortgelijke problemen in je dagelijkse leven

4

Neem informatie mee over uw diagnose. Naarmate uw ziekte zich ontwikkelt, hebben sommige mensen identificatiekaarten of papieren met informatie over hun diagnose die zij aan anderen kunnen geven. Op deze manier, als communiceren een groot probleem wordt, kan het andere mensen helpen de interactie zo goed mogelijk te begrijpen en zo mogelijk te verzachten.