Hoe een breuk te identificeren

Een gebroken bot is een ernstig lichamelijk trauma. De spieren, pezen, ligamenten, bloedvaten en zelfs de zenuwen die aan het bot zijn gehecht, kunnen worden beschadigd of gebroken door de vernietiging van het bot. "Open" fracturen gaan gepaard met een zichtbare en open wond en kunnen infecties veroorzaken. Een "gesloten" breuk (wanneer het bot wordt gebroken zonder een duidelijk letsel aan de huid en met minder trauma dan de open fractuur) is nog steeds een pijnlijke ervaring die tijd nodig heeft om te genezen. Binnen deze twee basistypes van fracturen zijn er veel andere classificatiesystemen.

stappen

2

Meer informatie over gesloten fracturen. Gesloten fracturen, zoals de naam impliceert, treden op wanneer het bot breekt maar niet door de huid gaat. Gesloten fracturen kunnen stabiel, transversaal, schuin of verbrijzeld zijn.

3

Identificeer de breuken in het getroffen bot. Er zijn twee soorten fracturen die aan deze criteria voldoen en die moeilijk te onderscheiden zijn. Impactiefracturen (ook bekend als waaier of botbreuk) komen meestal voor aan de rand van lange botten wanneer een stuk bot is ingebed met een ander stuk bot. Compressie fracturen zijn vergelijkbaar, maar worden meestal gevonden in de wervels wanneer het spongieuze bot instort.

4

Erken onvolledige fracturen. Onvolledige breuken resulteren niet in twee afzonderlijke stukken bot, maar kunnen nog steeds de gebruikelijke symptomen van een fractuur vertonen. Er zijn veel varianten van onvolledige fracturen:

5

Begrijp de verschillende fracturen. Er zijn veel andere classificaties van fracturen op basis van de specifieke locatie of vorm van de verwonding. Het kennen van de soorten breuken kan je helpen ze te begrijpen, te vermijden en beter te behandelen.

2

Controleer of u een onmiddellijke en intense pijn voelt, gevolgd door gevoelloosheid en tintelingen. Er kan ook een brandende pijn zijn (behalve bij schedelbreuken) die direct na het letsel in intensiteit verandert. U kunt zich gevoelloos of koud voelen als het gebied onder de fractuur niet genoeg bloed krijgt. Aangezien de spieren erin slagen om het bot op zijn plaats te houden, kunt u ook spierspasmen ervaren.

3

Controleer op pijn, zwelling en blauwe plekken met of zonder bloeding. De zwelling van de weefsels rond de breuk treedt op vanwege de beschadigde bloedvaten, waardoor er bloedverlies op de aangetaste plaats ontstaat. Dit resulteert dan in een opeenhoping van vloeistoffen, wat een zwelling veroorzaakt die pijn bij aanraking veroorzaakt.

4

Zoek naar een vervorming van de ledematen. Het letsel kan een misvorming veroorzaken, afhankelijk van de ernst van de fractuur. Misschien is de pop bijvoorbeeld in een vreemde hoek gebogen. Misschien is de arm of het been gebogen in een onnatuurlijke hoek waar geen verbinding is. In het geval van een gesloten fractuur is de botstructuur veranderd in de ledematen. In het geval van een open fractuur steekt het bot naar buiten op de plaats van het letsel.

5

Besteed aandacht aan de shock symptomen. In het geval van massaal bloedverlies (inclusief inwendige bloedingen), kan de bloeddruk plotseling dalen, wat resulteert in een shocktoestand. Mensen in shock kunnen bleek worden en warm of rood worden, maar daarna kan overmatige verwijding van bloedvaten veroorzaken dat mensen een koude, klamme en vochtige huid hebben. Ze kunnen stil, verward, misselijk of duizelig zijn. Uw ademhaling is in het begin misschien snel, maar kan vertragen tot gevaarlijke niveaus als het bloedverlies ernstig is.

6

Controleer op een verminderd of abnormaal bewegingsbereik. Als het gebroken bot zich naast een gewricht bevindt, zult u waarschijnlijk moeite hebben om het ledemaat normaal te bewegen. Dit is een teken dat het bot is gebroken. De beweging van de ledematen kan onmogelijk zijn zonder pijn te ervaren of u kunt misschien niet het gewicht op het aangetaste deel van het lichaam brengen.

2

Neem een ​​röntgenfoto. Dit is de eerste maatstaf voor het geval een botbreuk wordt vermoed of ontdekt. Röntgenstralen kunnen breuken detecteren en artsen helpen de omvang van uw verwonding te analyseren.

3

Neem een ​​botscan. Als een röntgenfoto geen enkele fractuur kan detecteren, kan een botscan worden gebruikt als alternatief. Botscans zijn onderzoeken van afbeeldingen die lijken op CT of MRI. Enkele uren voordat u uw botscan gaat uitvoeren, wordt u geïnjecteerd met een kleine hoeveelheid radioactief materiaal. Artsen kunnen de loop van radioactief materiaal door uw lichaam volgen om te bepalen waar botmateriaal wordt gerepareerd.

4

Vraag naar een CT-scan (computertomografie). CT-scans zijn perfect voor het onderzoeken van inwendig letsel of ander fysiek trauma. De artsen voeren ze uit wanneer ze weten dat ze te maken hebben met een complexe fractuur met meerdere fragmenten. Door meerdere röntgenfoto`s in één afbeelding te combineren met computerverwerking, kunnen artsen een meer driedimensionaal beeld van de breuk krijgen met een CT-scan.

5

Overweeg om een ​​MRI (magnetic resonance imaging) te nemen. Een MRI is een test die gebruikmaakt van radiofrequentiepulsen, een magnetisch veld en computers om gedetailleerde beelden van het lichaam te verkrijgen. In het geval van een fractuur kan een MRI meer informatie bieden over de omvang van de schade. Het is nuttig om onderscheid te maken tussen schade aan bot en schade aan kraakbeen en ligamenten.