Hoe distale radiofracturen te classificeren

De menselijke onderarm heeft twee lange botten: de straal en de ellepijp. De straal wordt smaller aan het distale uiteinde (in de buurt van het polsgewricht) en breuken zijn heel gebruikelijk op dit zeer zwakke punt. Sinds de achttiende eeuw werden distale radiofracturen ingedeeld naar eponiemen, ter ere van de artsen die ze bestudeerden. Onlangs zijn ze geclassificeerd met een nieuw systeem, dat meer nadruk legt op fysiologie en biomechanica. In dit artikel zullen we beide classificatiesystemen herzien.

stappen

Methode 1

2

Ken de karakteristieken van het distale uiteinde van de straal. Het distale uiteinde van de straal is biconcave en driehoekig en is bedekt met hyalien kraakbeen. Het heeft een gladde rand verdelen van het gewrichtsoppervlak in twee kanten: een driehoekig zijde die aansluit op scaphoid (een been van de pols) en een mediale zijde vier zijden, die aansluit op de lunate (andere polsgewricht ).

3

Begrijp hoe de radio is verbonden met de pols. Het polsgewricht wordt gevormd door de distale uiteinden van de radius en de ellepijp, carpalia acht (pols) en de proximale einden van de vijf middelhandsbeentjes (hand).

Methode 2

2

Identificeer de Smith-fractuur. De Smith-fractuur vindt plaats op dezelfde locatie als de fractuur van Colles - in feite wordt het vaak een "omgekeerde Colles-fractuur" genoemd. Het is minder vaak voor dan collesfractuur en meestal gebeurt wanneer iemand terugvalt op de palm van zijn uitgestrekte hand (of, in sommige gevallen, als een directe klap op de achterkant van de onderarm). Het gebroken segment, hand en pols bewegen vooruit in relatie tot de onderarm.

3

Begrijp wat de Barton-breuk is. Barton breuk optreedt ook aan het distale eind van de radius, maar gaat gepaard met een verplaatsing van de radio-carpale (waarin de straal verbonden met het polsbeenderen) gewricht. Het gebroken stuk kan voorwaarts of achterwaarts bewegen.

4

Herken de chauffeursfractuur. Deze breuk (ook bekend als Hutchinson-fractuur) treedt op wanneer het scafoïdbot wordt samengeperst, waardoor het radiale styloïdproces wordt gebroken. Het gebeurt wanneer iemand op een uitgestrekte arm valt en de hand naar buiten wordt gedraaid met de palm naar voren.

5

Identificeer de "die punch" breuk. " Deze intra-articulaire distale radius fractuur verzonken in de fossa lunate (een concaaf oppervlak van de distale radius, waarvan de ene lunate polsbeenderen huizen). Het gewricht wordt onstabiel door de avulsie van het ligamentum van de radio-lunate.

Methode 3

2

Ken de Melone-classificatie. Deze classificatie wordt alleen gebruikt voor intra-articulaire fracturen. Het compromitteert de diafyse, de radiale styloïde, het middelste ruggedeelte en het mediale deel van de palma`s. Er zijn vier soorten distale radiusfracturen volgens het Melone-classificatiesysteem:

3

Overweeg de universele classificatie. Deze classificatie is de eenvoudigste - denk alleen aan de toewijding en de gezamenlijke verplaatsing. Het onderscheidt ook stabiele fracturen van onstabiele. Er zijn vier soorten distale radiusfracturen volgens deze classificatie:

Methode 4

2

Identificeer de groene stengelbreuk. Breuken greenstick incompletas- ook optreden wanneer het bot wordt gebogen plotseling vallen reiken of lijden loodrechte directe hit. De bolle kant van het bot breekt, maar het holle oppervlak blijft intact.

3

Ken de epifysaire fracturen. Deze komen in de radiale groeiplaat en onderverdeeld in vijf typen, afhankelijk van de locatie van de breuklijn. Breuken van dit type, ook wel "Salter-Harris breuken" omvat soms voortijdig smelten van de groeiplaat, die leidt tot ledematen verkorten.