Hoe een blaasverzakking te diagnosticeren en te behandelen

Wanneer de blaas van een vrouw uit de positie raakt en in de vagina valt, wordt er gezegd dat deze "verzakt" is. Anatomisch ligt de blaas tussen het schaambeen (op de voorkant) en de baarmoeder (de rug) en op de top van de vagina. Blaas- (of cystocele) optreden wanneer de spieren van de vaginawand verzwakken en niet goed ondersteunt de bekkenorganen. In deze situatie steekt de blaas in de vagina uit. Ongeveer 11% van de vrouwen heeft een operatie nodig die de verzakking van het bekkenorgaan corrigeert. Omdat cystoceles ongemak en incontinentie kunnen veroorzaken, is het belangrijk om de symptomen zo snel en effectief mogelijk te diagnosticeren en te behandelen.

stappen

2

Observeer de aanwezigheid van bekkenpijn of ongemak. Als u pijn, druk of ongemak in de onderbuik, het bekkengebied of de vagina voelt, moet u een arts raadplegen. Elk type aandoening kan deze symptomen veroorzaken, waaronder een blaasverzakking.

3

Overweeg de urinaire symptomen. Als u de neiging heeft om urine te filteren als u hoest, niest of moeite doet, heeft u wat bekend staat als "stress-incontinentie". Vrouwen die zijn bevallen, zijn bijzonder vatbaar en een blaasverzakking kan een belangrijke oorzaak zijn. Ga naar je dokter om het probleem op te lossen.

4

Neem pijn tijdens geslachtsgemeenschap serieus. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap wordt "dyspareunie" genoemd en kan optreden vanwege een reeks lichamelijke aandoeningen, waaronder een blaasverzakking. Als u last heeft van dyspareunie, moet u zo snel mogelijk naar de arts of gynaecoloog gaan.

5

Besteed aandacht aan pijn in de rug. Sommige vrouwen die cystocele hebben, ervaren ook pijn, druk of ongemak in de onderrug. Pijn in de rug is een zeer algemeen symptoom dat veel (of helemaal niets) kan betekenen, maar het is raadzaam om een ​​afspraak te maken met uw arts. Dit is vooral het geval als u een van de andere symptomen ervaart.

6

Houd er rekening mee dat sommige vrouwen helemaal geen symptomen hebben. Als uw geval van blaasverzakking mild is, merkt u mogelijk geen van de bovengenoemde symptomen op. Sommige cystoceles worden voor de eerste keer gedetecteerd tijdens routine gynaecologische onderzoeken.

2

Herkent de rol van de menopauze. Postmenopauzale vrouwen lopen een aanzienlijk risico op blaasverzakking als gevolg van verlaagde niveaus van oestrogeen, het vrouwelijke geslachtshormoon. Oestrogeen is gedeeltelijk verantwoordelijk voor het behoud van de sterkte, versterking en weerstand van de vaginale spieren. Hierdoor de lage niveaus van het hormoon in de overgang naar menopauze maken deze spieren dunner en minder elastisch, wat leidt tot een algemene verzwakking.

3

Overweeg het feit dat spierzwelling een factor kan zijn. Soms kan intensieve inspanning of tillen gewichten een prolaps veroorzaken. Wanneer u een uitzetting in de bekkenbodemspieren te lijden, loopt u het risico van blaasverzakking (vooral als de spieren van je vaginawand al verzwakt door de menopauze of bevalling) uit te voeren. De soorten spierzwelling die een cystokeen kunnen veroorzaken, zijn de volgende:

4

Overweeg je gewicht. Als u lijdt aan overgewicht of obesitas, loopt u een groter risico op een verzakking van de blaas. Het extra gewicht zorgt voor extra belasting van de bekkenbodemspieren.

2

Voorleggen aan een bekkenexamen. Als eerste stap zal uw arts waarschijnlijk een routine gynaecologisch onderzoek uitvoeren. In deze test wordt de cystocele gedetecteerd door het inbrengen van een speculum (een instrument gebruikt om de lichaamsopeningen inspecteren) tegen het achterste vaginawand (achter) terwijl u liggen met gebogen knieën en enkels in de beugels van de brancard. De arts zal u waarschijnlijk vragen "te duwen" (zoals u doet bij het baren van een kind of bij het ontlasten) of te hoesten. Als er een cystocele is, zal uw arts een zachte massa zien of voelen die in de anterieure (voorste) vaginawand steekt op het moment van inspanning.

3

Dien meer tests in voor het geval u bloeding, incontinentie of seksuele disfunctie ondervindt. Hoogstwaarschijnlijk zal uw arts tests aanbevelen die bekend staan ​​als cystometrie of urodynamica.

4

Praat met uw arts over aanvullende tests. In sommige gevallen, meestal wanneer uw verzakking ernstiger is, kan uw arts aanvullende tests aanbevelen, die zijn:

5

Vraag een specifieke diagnose. Zodra de arts de aanwezigheid van een verzakking van de blaas bevestigt, moet u een meer gedetailleerde diagnose vragen. De cystoceles zijn verdeeld in categorieën op basis van hun ernst. De beste behandeling hangt af van het type cystocèle dat u heeft en van de symptomen die u heeft. Een blaasverzakking kan in een van de volgende "graden" passen:

2

Oefen de Kegel-oefeningen. Kegel-oefeningen worden uitgevoerd door de spieren van de bekkenbodem samen te trekken (alsof je probeert de stroom van urine te stoppen), deze gedurende een korte periode vast te houden en vervolgens weer vrij te geven. Deze oefeningen vereisen geen speciale apparatuur en kunnen overal worden gedaan (hetzij in een wachtrij, op een bureau of terwijl u ontspant op de bank) - daarnaast kan regelmatig doen uw spieren versterken. In milde gevallen kunnen ze voorkomen dat de verzakte blaas verder daalt. Om ze uit te voeren, moet je het volgende doen:

3

Gebruik een pessarium. Het is een klein siliconenapparaat dat, wanneer het in de vagina wordt ingebracht, de blaas (en andere organen van het bekken) op zijn plaats houdt. Sommige zijn gemaakt, zodat u ze alleen kunt invoeren, terwijl andere door een arts moeten worden geplaatst. Pessaria zijn er in verschillende vormen en maten, dus een medische professional kan u helpen de juiste keuze voor u te maken.

4

Probeer oestrogeenvervangingstherapie. Omdat een verlaagd niveau van oestrogeen meestal verantwoordelijk is voor een verzwakking van de vaginale spieren, kan uw arts een oestrogeentherapie voorstellen. Ik kon dit hormoon voorschrijven in de vorm van een pil, vaginale crème of ring die in de vagina werd ingebracht om de zwakke spieren van de bekkenbodem te versterken. De crème wordt niet zo goed opgenomen, dus de effecten zijn erg sterk in het gebied waar het wordt aangebracht.

5

Voorleggen voor chirurgie Als de andere behandelingen niet werken of als uw cystokeen ernstig is (graad 3 of 4), kan uw arts een operatie aanbevelen. Chirurgie werkt bij sommige vrouwen beter dan bij anderen. Als u bijvoorbeeld in de toekomst kinderen wilt hebben, kunt u de operatie uitstellen tot nadat u uw gezin hebt ingesteld om te voorkomen dat de verzakking opnieuw optreedt na de bevalling. Oudere vrouwen kunnen ook een hoger risico hebben in verband met operaties.