Hoe om te gaan met de opsluiting van uw partner

Behandel je eigen trauma en schande. Misschien schaam je je voor de gevangenisstraf van je echtgenoot. Misschien voel je je schuldig over de misdaad die je hebt gepleegd of voel je je op een of andere manier verantwoordelijk voor je opsluiting. Je vraagt ​​je misschien af ​​wat je anders had kunnen doen of hoe dingen hadden kunnen veranderen als je een andere rol had gespeeld. Je kunt je depressief voelen omdat je het verlies van je partner voelt, die naar de gevangenis gaat. Het is belangrijk dat u met deze gevoelens en oplossingen omgaat.

Accepteer de realiteit. Het leven is nu anders. Nu encargarás u de zorg voor uw kinderen, het betalen van rekeningen en klusjes doen zonder de hulp van uw echtgenoot nu moeten accepteren dat uw echtgenoot niet aanwezig op feestdagen zal zijn. Het is goed om de gelukkige momenten te onthouden die je samen hebt doorgebracht, maar blijf niet denken aan het verleden, wachtend tot het je cadeau is. Zo veel als je wilt dingen te veranderen, dat is uit uw controle. Aan jou om de veranderingen die zich hebben voorgedaan te accepteren.

Bepaal wat je anderen moet vertellen. Misschien heb je schamen om anderen te vertellen dat uw echtgenoot in de gevangenis zit en je ziet het maken van excuses zoals "Het is in een bedrijf" of "is een bezoek aan zijn familie." Voordat dit gaat te ver, na te denken over wat je wilt om anderen te vertellen over de afwezigheid van uw echtgenoot. Denk aan de mensen waarvan je de waarheid wilt kennen en de mensen waarvan je niet wilt dat ze het weten. Denk vervolgens na over wat u hen wilt zeggen. Hoeveel wil je dat ze weten? Wil je dat ze weten dat je partner in de gevangenis zit, wat ze hebben gedaan, of hoe lang ze gevangen worden gehouden?

Wees voorzichtig Misschien wil je je partner steunen en altijd aan hun zijde staan. Hoewel het uitstekend is dat je zorgt voor en ondersteuning (en ook je kinderen), zorg er ook voor dat je voor jezelf zorgt. Houd contact met je vrienden en ga verder met je sociale leven, rust genoeg, eet gezond en doe een beetje oefening. Je zou je misschien zoveel zorgen maken om voor anderen te zorgen dat je vergeet om voor jezelf te zorgen.

Praat met uw kinderen. U kunt zich overweldigd voelen door na te denken over wat u tegen uw kinderen kunt zeggen over de opsluiting van uw echtgenoot. Ze kunnen je voelen: bang, verward, boos, verdrietig of eenzaam. Praat met hen en laat hen weten dat de dingen thuis anders zullen zijn. Laat ze weten dat ze kunnen blijven praten met hun moeder aan de telefoon en haar kunnen zien wanneer ze haar bezoeken.

Word lid van een steungroep. Vergeet niet dat het moeilijk is om zoveel veranderingen door te maken en toch een balans te vinden om een ​​"normaal" leven te leiden. Vooral als je het niet leuk vindt om over je problemen met familie en vrienden te praten, kan een steungroep handig zijn om je bij andere mensen te voegen die weten hoe het voelt om een ​​geliefde in de gevangenis te hebben. Misschien kunnen zij hun advies met u delen, u ondersteunen en naar u luisteren, in tegenstelling tot andere mensen.

Je moet van je partner verwachten dat hij gedrag verandert. Het kan voor haar moeilijk zijn om een ​​andere rol te hebben als "reclusa" en ver van haar traditionele rol als "moeder", "vrouw" of "zakenvrouw". Terwijl u met deze veranderingen te maken krijgt, kunt u verdrietig, van streek, depressief, angstig of boos worden. Probeer misschien de macht in het gezin of het bedrijf te herwinnen en word veeleisender of bedreiger. Vergeet niet dat het een grote verandering is voor je partner en sympathiseer.

Ga je gang met je leven. Je leven eindigt niet met de gevangenneming van je echtgenoot. Je hebt nog steeds een beetje tijd om te leven. Gebruik het constructief. Je partner zal zich ook slecht voelen als je dat niet doet. Ga door met je leven en wacht tot het wordt vrijgegeven.

Communiceer met je partner binnen jouw mogelijkheden. Denk na over wat u zich kunt veroorloven en hoe vaak u met haar kunt communiceren. Je wilt haar misschien dagelijks bellen, maar houd rekening met de kosten. Je wilt misschien ook pakketten, foto`s en geld sturen, maar ga niet verder dan je wilt. U wilt misschien iedereen laten zien dat uw huwelijk kan duren terwijl uw echtgenoot in de gevangenis zit, maar straf uzelf niet door de hele dag op een telefoontje te wachten.

Houd een notebook bij de telefoon. In het algemeen duren oproepen 15 minuten en er is veel te zeggen in zo`n korte tijd. Schrijf de hele dag door waar je met je partner over wilt praten en breng die lijst naar de telefoon. Op deze manier bent u voorbereid en behandelt u de belangrijke onderwerpen voor u.