Hoe een stethoscoop te gebruiken

De stethoscoop is een medisch instrument dat wordt gebruikt om te luisteren naar geluiden die worden uitgezonden door het hart, de longen en de maag. Het gebruik van een stethoscoop om deze geluiden waar te nemen staat bekend als auscultatie. In het algemeen zijn medische professionals getraind om dit apparaat te manipuleren, maar u kunt ook leren om het te gebruiken. Ga door met lezen voor meer informatie.

stappen

Methode 1

2

Pas de hoofdtelefoon van de stethoscoop aan. Het is belangrijk dat u ervoor zorgt dat de hoofdtelefoon naar voren wijst en dat deze goed in uw oren past. Anders kunt u waarschijnlijk niets horen.

3

Controleer de spanning van de balhoofdset. Zorg er met andere woorden voor dat de koptelefoon zich dicht bij uw hoofd bevindt, maar niet te dichtbij. Als uw hoofdtelefoon te strak of los zit, stelt u deze opnieuw af.

4

Selecteer een geschikt borststuk voor uw stethoscoop. Er zijn verschillende borststukken beschikbaar. Kies er een die bij u past. U kunt borststukken van verschillende maten vinden voor volwassenen en kinderen.

Methode 2

2

Plaats uw patiënt op zijn plaats. Om naar het hart en de buik te luisteren, moet u de patiënt in een achteroverliggende positie plaatsen. Om naar de longen te luisteren, moet je de patiënt het gevoel geven. Met andere woorden, vraag de patiënt om te gaan liggen. De geluiden van het hart, de longen en de darmen kunnen verschillen afhankelijk van de positie van de patiënt (bijvoorbeeld als u zit, staat, op uw zij ligt, enz.).

3

Bepaal of u het diafragma of de bel gaat gebruiken. Het diafragma (of de platte kant van de trommel) dient voor het waarnemen van scherpe of medium geluiden. De bel (of het ronde gedeelte van de trommel) wordt gebruikt om basgeluiden te horen.

4

Laat uw patiënt een ziekenhuisjas aantrekken of zijn kleren optillen om zijn huid bloot te leggen. Gebruik de stethoscoop op de blote huid om te voorkomen dat u het geluid van wrijving met de stof waarneemt. Als de patiënt een man is met veel haar op zijn borst, houd de stethoscoop dan stil om krokante geluiden te voorkomen.

Methode 3

2

Luister even naar het hart. Vraag de patiënt om te ontspannen en normaal te ademen. U moet de normale hartgeluiden herkennen (die als volgt klinken: "pum pum"). Deze geluiden staan ​​ook bekend als systolische en diastolische bloeddruk. De systolische is de eerste "pum" en de diastolische is de tweede.

3

Tel het aantal beats dat je binnen een minuut hoort. De normale hartslag voor volwassenen en kinderen ouder dan 10 jaar in rust moet liggen tussen 60 en 100 slagen per minuut. Voor goed getrainde sporters kan de normale hartfrequentie in rust slechts tussen 40 en 60 slagen per minuut zijn.

4

Het detecteert abnormale geluiden van het hart. Terwijl u de tellen telt, moet u abnormale geluiden detecteren. Alles dat niet als een hartslag klinkt, kan als abnormaal worden beschouwd. Als u een abnormaal geluid kunt detecteren, moet de patiënt naar de arts gaan voor een aanvullende evaluatie.

Methode 4

2

Gebruik het diafragma van de stethoscoop om naar de longen van de patiënt te luisteren. Ausculteer de bovenste en onderste lobben en de voor- en achterkant van de patiënt.

3

Herkent normale geluiden tijdens het ademen. Normale ademgeluiden zijn duidelijk (zoals wanneer je iemand in een kopje hoort blazen). zoeken een geluidsvoorbeeld van gezonde longen en vergelijk het met wat je hoort in de longen van de patiënt.

4

Detecteert abnormale ademgeluiden. Deze omvatten piepende ademhaling, stridor, rhonchi en rammelaars. Als u geen enkel geluid hoort tijdens de ademhaling, kan de patiënt lucht of vocht rond de longen hebben, stijfheid rond de borstwand, langzame luchtstroom of pulmonaire insufflatie.

Methode 5

2

Herken normale darmgeluiden. Deze treden op als je maag brult. Al het andere kan suggereren dat iets niet klopt en dat de patiënt aanvullende evaluatie nodig heeft.

3

Detecteert abnormale darmgeluiden De meeste geluiden die worden gehoord bij het luisteren naar de ingewanden van de patiënt zijn alleen die van de spijsvertering. Hoewel de meeste hiervan als normaal worden beschouwd, zijn er enkele afwijkingen die op een probleem kunnen wijzen. Als u niet zeker weet of de darmgeluiden van de patiënt normaal zijn of andere symptomen aangeven, raden wij u aan een arts te raadplegen voor verdere evaluatie.

Methode 6

2

Plaats het diafragma van de stethoscoop op een van de halsslagaders. Deze slagaders bevinden zich aan de voorzijde van de nek van de patiënt (aan beide zijden van de adamsappel). Als u uw wijs- en middelvinger door de voorzijde van de keel haalt, volgt u de locatie van beide halsslagaders.

3

Detecteren carotisgeruis. Een ruis is een sissend geluid dat aangeeft dat een slagader smal is. Soms wordt het vaak verward met een ademhaling omdat de geluiden vergelijkbaar zijn. Als de patiënt een gemurmel hoort, is het sissend geluid bij het luisteren naar de halsslagader sterker dan bij het luisteren naar het hart.

Methode 7

2

Druk het diafragma van de stethoscoop over de slagader van de arm vlak onder de rand van de bloeddrukmeter. Als u problemen heeft met het horen van de bel, kunt u het diafragma gebruiken. Je moet de geluiden van Korotkoff detecteren, die als laag kloppen worden gehoord en de systolische bloeddruk van de patiënt aangeven.

3

Pomp de sfygmomanometer op tot 180 mmHg of 30 mm boven de verwachte systolische bloeddruk. U kunt de meetwaarde op de meter van de bloeddrukmeter vinden. Laat de lucht vervolgens met een matige snelheid (3 mm / seconde) uit. Terwijl je de lucht uitblaast, luister je met de stethoscoop en houd je de bloeddrukmeter in de gaten.

4

Ontdek de geluiden van Korotkoff. Het eerste gepiep dat je hoort, is de systolische bloeddruk van je patiënt. Houd dat aantal in het achterhoofd, maar blijf de bloeddrukmeter in de gaten houden. Zodra het eerste geluid stopt, noteert u het nummer waar het gestopt was. Dat aantal is de diastolische druk.

5

Ontgrendel en verwijder de bloeddrukmeter. Laat het leeglopen en verwijder het direct nadat u het tweede nummer hebt gekregen. Als u klaar bent, moet u twee cijfers hebben die de bloeddruk van de patiënt uitmaken. Noteer deze nummers naast elkaar, gescheiden door een diagonaal. Bijvoorbeeld 110/70.

6

Als u de bloeddruk van de patiënt nog een keer wilt controleren, moet u enkele minuten wachten. Mogelijk moet u de bloeddruk van de patiënt opnieuw meten om te zien of deze hoog is.