Hoe de vuist te sluiten

De vuist sluiten lijkt misschien iets gemakkelijks te doen. Als je het echter niet op een relatief nauwkeurige manier knijpt, zou je je hand kunnen beschadigen wanneer je je vuist daadwerkelijk gebruikt om te slaan. Leer de juiste manier om je vuist te sluiten en oefen de techniek tot je de instinctieve manier vindt om het te doen.

Inhoud

Stappen

Deel 1sluit de vuist
Deel 2test je vuist
Deel 3gebruik de vuist

stappen

Deel 1
Sluit de vuist

Strek de vingers van de hand, minus de duim. Houd je hand recht en verleng de vier vingers natuurlijk. Het oefent druk uit zodat ze bij elkaar blijven en laat de duim los.

De hand moet er ongeveer zo uitzien als hoe je hem handdruk geeft.
Knijp in de vingers van de hand met voldoende druk om ze in een vaste massa te veranderen. Ze mogen geen pijn doen of star zijn, maar er mogen geen spaties of gaten tussen zitten.

Schroef je vingers. Vouw je vingers naar de palm van je hand. Rol ze totdat de vingertop van elke vinger is aangeraakt met de bijbehorende basis.

In deze stap moet je je vingers buigen over de tweede knokkel. De nagels moeten duidelijk zichtbaar zijn en de duim moet los blijven aan de zijkant van de hand.

Schroef de gebogen vingers naar binnen. Blijf de vingers in dezelfde richting draaien, zodat de basisknokkels naar buiten komen en de andere knokkels naar binnen bewegen.

Tijdens deze stap buig je de derde knokkels, die zich meer tegen het einde van de vingers bevinden. De nagels moeten gedeeltelijk in de palm van de hand verdwijnen.

De duim moet nog steeds los blijven tijdens deze stap.

Vouw de duim naar beneden. Vouw de duim naar beneden zodat deze langs de bovenste helft van de wijsvinger en de middelvinger wordt geplaatst.

De exacte plaats van de duim is niet zo belangrijk, maar hij moet worden neergeklapt, nooit losraken.

Als u met de duim op de vouw van de tweede knokkel van de wijsvinger drukt, kunt u het risico op beschadiging van de duimgraten verkleinen.

Het vouwen van de duim onder de wijsvinger en de grote teen werkt goed, en is een algemene tactiek, maar je moet ervoor zorgen dat je vuist ontspannen blijft tijdens het slaan. Een gespannen duim duwt de botten van de basis van de hand naar beneden, wat het risico op polsblessures kan vergroten.

Deel 2
Test je vuist

Druk op het gat. Druk met de duim van je vrije hand op het gat in de binnenste plooi van de tweede knokkels. Deze test kan je helpen bepalen hoe strak je vuist is op dat moment.

Zorg ervoor dat je je duim gebruikt en niet je thumbnail.
Je moet niet in staat zijn om met je duim druk uit te oefenen op het gat, maar de poging om het te proberen zou je geen pijn moeten bezorgen.
Als je je duim in het eerste gat kunt steken, is de vuist erg los.
Als je op je vuist drukt, krijg je veel pijn, het betekent dat je erg gespannen bent.

Knijp langzaam in je vuist. Een tweede test die je kunt proberen om je vuistspanning te meten, vereist dat je geleidelijk je vuist aanspant, sterker en sterker wordt. Gebruik deze test om een idee te krijgen van hoe een strakke vuist zou moeten voelen.

Sluit je vuist en plaats je duim tegen de knokkels van de wijs- en hoofdvinger.

Knijp je vuist een beetje. De eerste twee knokkels moeten samen gespannen zijn, maar de vuist moet enigszins los voelen. Wanneer je je vuist gebruikt om te slaan, is dit de maximale spanning die je zou moeten hebben.

Blijf de vuist balanceren totdat de duim de knokkel van de ringvinger bereikt. Je zou moeten voelen dat de eerste knokkel van de wijsvinger verzwakt. De pink zal naar binnen knijpen op een manier waardoor de knokkel naar binnen klapt. Op dit punt is de vuiststructuur erg vervormd om effectief te zijn of veilig om te gebruiken bij het slaan.

Deel 3
Gebruik de vuist

Draai je vuist. Draai de vuist zodat de palm en de gevouwen duim naar de grond wijzen. De knokkels aan het begin van de vingers moeten naar boven wijzen.

Als je je vuist aanvankelijk met je hand in begroetingspositie sluit, moet je hem ongeveer 90 graden draaien terwijl je voorbereidingen treft om te slaan.
Zorg ervoor dat de structuur en spanning van de vuist consistent zijn terwijl je deze draait.

Verleng de vuist in een rechte hoek. De pols moet tijdens het slaan recht blijven, in die mate dat de voorkant en de bovenkant van de vuist min of meer een rechte hoek vormen.

De pols moet stevig en onveranderlijk blijven terwijl je met je vuist slaat. Als u achteruit draait of diagonaal draait, kunt u de botten en spieren die u daar heeft, beschadigen. Als u doorgaat met slaan nadat de pols is gewond, is het mogelijk dat permanent letsel optreedt bij zowel de pols als de hand.

Bal je vuist als je slaat. Oefen druk uit om de knokkels vlak voor en tijdens het moment van impact te verenigen. Knijp alle botten in je hand tegelijkertijd.

Door in de vuist te knijpen, kunnen de botten elkaar versterken en werken als een stevige maar flexibele massa. Als de botten je tegenstander raken als een groep kleine, individuele botten, zullen ze kwetsbaarder en kwetsbaarder zijn.

Vermijd het aanspannen van de hand van meer. Als u dat wel doet, kunnen de botten van de hand falen en instorten na een botsing. Als de vorm van de vuist vervormd is wanneer u op de knokkels drukt, duwt u mogelijk te hard.

U moet druk uitoefenen op het moment dat zich het dichtst bij de botsing bevindt. Je vuist balanceren kan je misschien vertragen en misschien de effectiviteit van de slag verminderen.

Vertrouw op de sterke knokkels. In het ideale geval moet je contact maken met je doelwit met behulp van de twee sterkste knokkels: die van de wijs- en hoofdvinger.

In het bijzonder, focus op het gebruik van de knokkels aan het begin van de index en de belangrijkste vingers.

De knokkels van de ring en de kleine vingers zijn minder sterk, dus vermijd het gebruik ervan om te slaan, indien mogelijk. Anders kunt u ze verwonden en kan uw blaastechniek ineffectief zijn.

Als je je vuist goed hebt gesloten en de pols op de juiste manier hebt geplaatst, zou het relatief gemakkelijk moeten zijn om contact te maken met je doelwit met alleen de twee sterkste knokkels.

Ontspan je vuist een beetje tussen elke slag. Tussen elke slag kun je je vuist voldoende ontspannen om de spieren van je hand rust te gunnen, maar laat de pink nooit loskomen tijdens het proces.

Blijf je vuist niet klemmen na het moment van impact, vooral als je in een echte gevechtsituatie bent. Je vuist balanceren na het moment van impact kan je bewegingen langzamer maken en kan je onbeschermd achterlaten tegen tegenaanvallen.

Ontspannen met de vuist kan de handspieren behouden en uw weerstand verbeteren.

Delen op sociale netwerken:

Verwant