Hoe emoties te beschrijven

Of je nu je dag vertelt, een dagboek schrijft of een verhaal schrijft, het beschrijven van emoties duidelijk en levendig kan heel ingewikkeld zijn. Zeggen dat je gelukkig bent, laat je niet zien echt voor anderen hoe je je voelt - het is noodzakelijk dat je een beeld schetst dat zo helder is dat het zelfs met de tonen van de bloemen niet te vergelijken is. We bespreken verschillende manieren om emoties te beschrijven, hoe ze hun bron kunnen benaderen en hoe ze in je schrijven kunnen worden opgenomen. Begin stap 1 om de emoties te beschrijven en hun betekenis en intensiteit uit te drukken.

stappen

2

Gebruik de dialoog tussen personages. Door een echt gesprek te gebruiken, kan de lezer meer betrokken raken bij het verhaal dan te zeggen: Ze fronste haar wenkbrauwen omdat hij erg afstandelijk leek. Een dialoog moet op een bepaald moment worden gebruikt, in tegenstelling tot de vertelling van het verhaal. Het laat de geschiedenis stromen en is iets echts voor het personage - als de dialoog correct is.

3

Gebruik tekst tussen regels. Vaak zijn we ons niet volledig bewust van hoe we ons voelen of wat we doen. We knikken en glimlachen terwijl onze ogen branden van woede of we ademen. In plaats van hier direct naar te verwijzen, insinueer het. Laat je karakter zich op een beleefde manier vestigen en accepteren terwijl je een servet maakt. Je verhaal zal de lagen intact houden.

4

Praat over de zintuigen van het personage. Wanneer je je emotioneel voelt, worden bepaalde zintuigen soms extra gevoelig. Je bent meer geneigd te ontspannen bij de essentie van een geliefde en hoort elke piep als je alleen thuis bent. Je kunt deze elementen gebruiken om emoties uit te drukken zonder ze te hoeven beschrijven.

5

Probeer de pathetische denkfout te gebruiken. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, heeft het niets te maken met zielig zijn. Deze term wordt gebruikt wanneer de omgeving de emoties weergeeft die in een scène heersen. Wanneer bijvoorbeeld de spanning tussen rivalen toeneemt, breekt een venster (dit moet een oorzaak hebben, tenzij een van deze mensen telekinetische krachten heeft). Een student ontspant na een ingewikkeld examen te hebben afgelegd en een briesje doet het gras kraken. Het is een beetje goedkoop, maar effectief als je niet onhandig of triviaal bent.

6

Spreek in termen van lichaamstaal. Probeer dit: denk aan een emotie. Denk daar veel over na. Denk aan de omstandigheden van de laatste keer dat je het voelde. Nu, begin te praten over emotie. Hoe je je voelde en hoe je de wereld voelde. Als je deze oefening onder de knie hebt, observeer je je lichaam. Wat doe je met je handen? Met je voeten? Met de wenkbrauwen? Hoe manifesteert deze emotie zich in termen van lichaamstaal?

2

Gebruik uw persoonlijke ervaringen Als je de emotie hebt gevoeld die je wilt beschrijven, is dit de beste grondstof. Waar kwam het vandaan? Denk aan wat het was dat je de emotie liet voelen. Toen je het voelde, dacht je niet Hoe zielig voel ik me! Wat zal ik doen? Je zat vast zonder de drang voelen om een ​​deel te zijn van wat je omringt. Je merkte niet dat je hand trilde - maar je voelde je zo onzeker dat je niet kon stoppen met trillen. Deze ervaring geeft je de details die je verbeelding je nooit zou kunnen geven.

3

Je moet het weten Hoe reageer je op je karakter? Emoties zijn abstracte concepten die verschillende mensen op verschillende manieren kunnen ervaren. Terwijl één persoon een sonnet kan reciteren door Shakespeare om zijn persoonlijke marteling uit te drukken, kan iemand anders zeggen: Ik wil daar niet over praten terwijl hij zijn tanden maalt en weg kijkt. Eigenlijk kunnen de twee precies hetzelfde zeggen.

4

Toon het, zeg het niet. In je werk moet je een foto voor je publiek schilderen. Zij moeten op basis van uw woorden bij een opgenomen afbeelding blijven. Het is niet genoeg om te zeggen wat er gebeurt, je moet wel laat het zien

5

Wees niet bang voor de simpele. In dit artikel wordt vermeld dat het goed is om expliciet naar een emotie te verwijzen, maar niets is absoluut. Je moet alleen nieuwe en relevante informatie op deze manier communiceren, maar een zeldzame en eenvoudige passage kan voor sommige beschrijvingen veel beter zijn dan voor een hele alinea. Wees niet bang om weinig te zeggen.

2

Vervang voor je eerste ontwerp de emotie door een actie of een eenvoudige afbeelding. Zelfs de zin "ze observeerde en glimlachte" Het is een goed begin voor je eerste versie. Alles dat anders is "ze was gelukkig" het is een stap in de goede richting. Dit zal tijdens je schrijven evolueren en verbeteren - nu heb je gewoon iets nodig om alles samen te stellen.

3

Voeg meer details toe voor uw tweede concept. ¿Waarom observeerde je en lachte je? Wat dacht hij? Dacht hij dat de jongen op de hoek schattig was? Heb je iemand eraan herinnerd? Wat motiveerde die emotie?

4

Vermijd clichés en frases. Deze zullen je verhaal niet vooruit helpen (ze zijn te banaal). Weinig dingen zijn minder communicatief dan "doodgaan van geluk" of "Ik voelde dat de wereld instortte". Als je personage zo blij is, laat hem dan spontaan een andere persoon omhelzen en dan hardop lachen. Als hij boos was, leg uit wat er is gebeurd. Mensen kunnen de emotionele impact van een belangrijke gebeurtenis begrijpen - als je het beschrijft, zullen ze weten wat het heeft veroorzaakt in de betrokken mensen.

5

Wees geschikt Wees net zo grafisch en voorzichtig als de rest van je schrijven. Gebruik metaforen en afbeeldingen die overeenkomen met het thema van de inhoud en zorg ervoor (vooral in de eerste persoon) dat de taal en afbeeldingen die u gebruikt, overeenkomen met de tekens. Praat niet over snelheden of crossover-kabels in het oude Westen!

6

Als je bijna klaar bent, stem je dan af op de emotie waarover je gaat schrijven. Luister naar muziek, lees poëzie of verhalen van auteurs die over vergelijkbare onderwerpen schrijven. Wanneer je ondergedompeld bent in emotie, kom dan terug en lees je verhaal. Komt het overeen met wat je voelt? Zijn er inconsistenties? Iets lijkt onwaarschijnlijk? Als dat zo is, knip het uit en keer terug naar de diepgang.