Hoe vaginisme te behandelen

Vaginisme is een type van vrouwelijke seksuele disfunctie waarbij de spieren van de vagina zich onvrijwillig samentrekken tijdens geslachtsgemeenschap pogingen die ongemak en pijn veroorzaken. Naast het verstoren van een gezond seksleven, kan vaginisme ook voorkomen dat vrouwen tampons gebruiken of bekkenexamens hebben. De oorzaken van vaginisme variëren en zijn de moeite waard om te onderzoeken voor behandelingsdoeleinden. Hoewel deze aandoening vervelend, gênant en stressvol kan zijn, is het absoluut behandelbaar.

stappen

Deel 1

2

Besteed aandacht aan andere problemen met vaginale penetratie. Naast pijn tijdens geslachtsgemeenschap, kunnen vrouwen met vaginisme ook problemen hebben met andere vormen van penetratie, waaronder het inbrengen van tampons en bekkenexamens. Andere symptomen zijn onder meer:

3

Besteed aandacht aan andere spierspasmen. Vaginale spiersamentrekkingen en spasmen zijn kenmerkend voor vaginisme, maar sommige vrouwen ervaren ook spasmen in de benen of onderrug. Deze spasmen komen het vaakst voor tijdens geslachtsgemeenschapspogingen.

4

Evalueer uw seksuele onthouding. Veel vrouwen met vaginisme vallen in een patroon van seksuele onthouding. Het vermijden van seksuele activiteit of romantische relaties als gevolg van pijn of schaamte over uw symptomen is een duidelijk teken dat u medische hulp moet zoeken.

5

Ga naar een dokter. Maak een afspraak met uw huisarts of gynaecoloog om de mogelijkheid van vaginisme te bespreken. Wees duidelijk over de omvang en ernst van uw symptomen.

6

Gooi andere voorwaarden weg. Uw arts dient een bekkenonderzoek uit te voeren en te controleren op vaginaal ongemak of samentrekking. Ook raad ik waarschijnlijk aanvullende tests aan om andere mogelijke oorzaken van uw symptomen uit te sluiten.

7

Krijg een diagnose Als alle andere mogelijke oorzaken van uw symptomen zijn uitgesloten, kan uw arts u diagnosticeren met primaire of secundaire vaginisme. Ook kun je je conditie beschrijven als globaal, als dit voorkomt in alle situaties waarbij insertie is vereist, of situationeel, als het alleen voorkomt in bepaalde situaties (zoals opzettelijke seksuele activiteit).

Deel 2

2

Herkent de onderliggende overtuigingen over seks en seksualiteit. Vrouwen met vaginisme hebben meer kans dan anderen om een ​​diepe negativiteit te voelen met betrekking tot seks en seksualiteit. Deze gevoelens kunnen worden teruggevoerd tot de kindertijd of ze kunnen verband houden met een bepaalde traumatische gebeurtenis.

3

Houd rekening met de rol van ervaringen uit het verleden. Naar schatting hebben vrouwen met vaginisme tweemaal zoveel kans op een voorgeschiedenis van seksuele inmenging in de kindertijd. Er wordt aangenomen dat de gebeurtenissen bijdragen aan de trauma`s in een bereik van mild tot ernstig, en het volgende omvatten:

4

Houd er rekening mee dat problemen in een relatie kunnen bijdragen. Als je secundair en situationeel vaginisme hebt, is het mogelijk dat je geworteld bent in problemen met je seksuele of romantische partner. Deze problemen kunnen onder meer gebrek aan vertrouwen, angst voor betrokkenheid of gebrek aan bezorgdheid over het te kwetsbaar worden of het openstellen voor pijn en teleurstelling zijn.

5

Houd er rekening mee dat aandoeningen en medicijnen een rol kunnen spelen. Een reeks aandoeningen kan de symptomen van vaginisme veroorzaken of vergroten. Dit is met name waarschijnlijk als uw vaginisme verscheen na een periode van normale seksuele activiteit. Mogelijke medische aandoeningen die kunnen bijdragen aan vaginisme zijn:

6

Erkent de mogelijke rol van reproductieve mijlpalen. Voor veel vrouwen is het begin van secundair vaginisme gerelateerd aan de bevalling. Dit is waarschijnlijker als het erg moeilijk was of als er enige verwonding was aan de geslachtsorganen. Andere vrouwen hebben vaginisme vanwege de hormonale veranderingen en droogheid die normaal optreedt tijdens de menopauze.

7

Accepteert een mogelijk gebrek aan duidelijke oorzaken. Sommige vrouwen weten nooit waarom ze vaginisme hebben. Ze hebben geen fysieke oorzaken en geen bekende fysieke oorzaken.

Deel 3

2

Vraag naar belichtingstherapie. Een behandeling voor vaginisme staat bekend als "exposure therapy" en omvat de geleidelijke desensitisatie van penetratie. Blootstelling aan penetratie geholpen door een therapeut is een effectieve behandeling, zelfs voor vrouwen met een leven lang vaginisme. Technieken voor blootstelling omvatten meestal vaginale penetratieoefeningen met dilators.

3

Zoek een fysiotherapeut. Vraag uw arts om een ​​fysiotherapeut aan te raden die ervaring heeft met het behandelen van vaginisme en andere vormen van seksueel gestoorde vrouwen. Omdat bekkenbodemspieren zo`n belangrijke rol spelen bij vaginisme, is fysiotherapie een van de beste behandelingsopties. Je fysiotherapeut kan:

4

Doe Kegel-oefeningen. Kegel-oefeningen zijn ontworpen om de spieren van de bekkenbodem te helpen beheersen. Om een ​​Kegel-oefening te doen, moet je alleen de spieren die je zou gebruiken om de stroom van urine te stoppen, samentrekken, een paar seconden vasthouden en dan ontspannen. Probeer zo vaak mogelijk ongeveer 20 weeën tegelijk te doen.

5

Overweeg om vaginale dilators thuis te gebruiken. Uw arts kan vaginale dilators aanbevelen die u thuis kunt gebruiken. Dit zijn kegelvormige instrumenten die in de vagina worden geplaatst. Ze worden steeds groter, waardoor de spieren van je vagina zich kunnen uitrekken en gewend zijn aan penetratie.

6

Neem rustig seksuele activiteiten. Vrouwen met vaginisme moeten geduld hebben en behandelingsopties proberen voordat ze weer seks hebben. Als u meteen seksueel actief probeert te zijn, kunt u pijn of ongemak ervaren, en dit bereidt u voor op een cyclus van pijn en angst die vaginisme verergert. Het is essentieel dat u een geduldige partner hebt en dat u hen steunt.