Hoe het zuurstofniveau in het bloed te meten

Pulsoximetrie en arteriële bloedgassen zijn methoden die worden gebruikt om de hoeveelheid zuurstof in het bloed te meten. Normale niveaus van zuurstofverzadiging variëren tussen 97% en 99% bij gezonde mensen. Wanneer het zuurstofniveau in uw bloed erg laag is, wordt dit `hypoxemie` genoemd. Uw arts kan u vragen om een ​​bloedzuurstofniveautest vanwege een verscheidenheid aan medische aandoeningen en procedures. Pulsoximetrie en arteriële bloedgassen worden veel gebruikt. Dit laatste kan nauwkeuriger zijn, maar het eerste kan worden gebruikt om bloedzuurstofniveaus gedurende een bepaalde periode te controleren.

stappen

2

Bereid je voor op de procedure. Hoewel de arteriële bloedgastest veel voorkomt en redelijk veilig is, wil je hoe dan ook voorbereid zijn. Neem contact op met uw arts om te zorgen dat u de test begrijpt en stel eventuele vragen die u erover heeft. Het is ook handig als u de arts vertelt als:

3

Ken de risico`s. De arteriële bloedgastest is een routineprocedure en er is weinig kans op ernstige problemen. Onder de potentiële kleine risico`s zijn:

4

Laat een gezondheidswerker de plaats voor het examen kiezen. Bloed zuurstof te meten door deze methode om bloed vanuit een slagader. Normaliter is gekozen op de pols (radiale slagader), maar kan ook bloed worden getrokken uit een ader van de lies (dijbeenslagader) of de arm boven de elleboog (slagader). een naald te trekken bloedmonster te gebruiken.

5

Laat een gezondheidswerker een bloedmonster nemen. Nadat u het gebied hebt geselecteerd, bereidt de zorgverlener het gebied voor en gebruikt een naald om bloed af te nemen.

6

Volg de instructies na de procedure. In de meeste gevallen zullen patiënten snel en zonder problemen herstellen van het lichte ongemak van een arteriële bloedgasanalyse. In het begin moet je echter voorzichtig zijn met de arm of het been waarmee bloed werd afgenomen. Vermijd het optillen of dragen van voorwerpen van twintig minuten tot een uur na de test.

7

Stuur het bloedmonster naar een laboratorium. Zodra het bloedmonster is afgenomen, stuurt de gezondheidsdeskundige het naar een laboratorium om de test te voltooien. Wanneer het monster het laboratorium bereikt, kunnen technici speciale apparatuur gebruiken om het zuurstofgehalte in het bloed van uw monster te meten.

8

Interpreteer de resultaten. De arteriële bloedgastest geeft een aflezing van de partiële druk van zuurstof en koolstofdioxide in uw bloed. Dit is specifieker en nuttiger voor gezondheidswerkers dan de percentages die resulteren uit pulsoximetrie. Normale zuurstofresultaten liggen tussen 75 en 100 mmHg (eenheid die wordt gebruikt om de druk te meten). De normale kooldioxideresultaten liggen tussen 38 en 42 mmHg. Uw arts zal met u praten over de conclusies van de resultaten van uw test. Het zal u ook vertellen hoe uw "normale" niveau kan variëren als gevolg van verschillende factoren, zoals:

2

Bereid je voor op de procedure. Pulsoximetrie is een niet-invasieve methode om het zuurstofniveau in uw bloed te meten, dus u hoeft meestal niet veel te doen om u voor te bereiden op deze test. Uw arts zal u echter vertellen over de test en eventuele vragen beantwoorden.

3

Ken de risico`s. Er zijn zeer weinig risico`s verbonden aan pulsoximetrie. Deze risico`s zijn minimaal, maar omvatten:

4

Laat uw arts de pulsoximeter voorbereiden. De sensor die wordt gebruikt om het zuurstofniveau in het bloed te meten door middel van pulsoxymetrie, is een apparaat dat op een clip lijkt en een sonde wordt genoemd. De pulsoximeter heeft een lichtbron, een lichtdetector en een microprocessor. Het licht van de lichtbron aan de ene kant van de clip passeert door je huid en bereikt de lichtdetector aan de andere kant van de clip. De microprocessor berekent, met een zeer lage foutenmarge, het zuurstofniveau in uw bloed op basis van de informatie die het van de detector ontvangt.

5

Laat uw arts de sensor op uw lichaam aansluiten. Normaal gesproken wordt het op een vinger, een oor of op de neus geplaatst. Op dit moment gebruikt de sensor licht om het zuurstofniveau van uw bloed te meten.

6

Laat de sensor de aflezing krijgen. De sensormicroprocessor vergelijkt de transmissie van twee golflengten van licht, rood en infrarood, terwijl deze door de relatief dunne huid van uw vinger, oor of andere plaats passeren. Het hemoglobine in je bloed dat zuurstof heeft opgenomen, absorbeert meer infraroodlicht, terwijl het hemoglobine dat zuurstof mist meer rood licht absorbeert. De sensor berekent het verschil tussen deze twee waarden en resulteert in uw bloedzuurstofniveau.

7

Verwijder de sonde. Als u uw zuurstofniveau meet om een ​​enkele meting te krijgen, dan kan de probe worden verwijderd zodra de sensor de nodige stappen heeft uitgevoerd en de berekeningen heeft voltooid. In sommige gevallen (zoals bij sommige congestieve hartaandoeningen) kan uw arts u echter vragen de buis op zijn plaats te houden voor continue bewaking. Als ze hierom vragen, verwijder de sensor dan alleen als uw arts dit toestaat.

8

Volg de instructies na de procedure. Over het algemeen zijn er geen speciale beperkingen na een pulsoximetrietest en kunt u onmiddellijk terugkeren naar uw normale activiteiten. Afhankelijk van uw individuele medische toestand kan uw arts u echter speciale instructies geven na de procedure.

9

Interpreteer de resultaten. Zodra uw arts de resultaten van de pulsoximetrietest heeft, zal hij deze samen met u beoordelen. Een niveau van zuurstofverzadiging van ongeveer 95% is normaal. Uw arts zal met u de conclusies bespreken die uit uw test kunnen worden getrokken, inclusief hoe sommige factoren de resultaten van de test kunnen veranderen, bijvoorbeeld: