Hoe een koor harmoniseren in de stijl van Bach

• Er zijn 4 vocale partijen in een Bachkoor. Aangezien elk akkoord gewoonlijk 3 noten heeft, moet een van de twee worden verdubbeld. De beste noten om in een akkoord te verdubbelen zijn de grondtoon en de vijfde. Vermijd het buigen van de derde noot van het akkoord. Bach deed het alleen toen hij werd gedwongen door de hoofdstem, maar het beste is om het te verbergen. Een uitzondering is het vii6-akkoord, waarin de derde is verdubbeld in plaats van de vijfde, die ook kan worden verdubbeld.
• In de kleinere koralen kan de laatste cadans (die meestal een perfecte cadans is) worden afgewerkt in het hoofdtonicum (dat wil zeggen, met een hoog derde deel). Dit wordt Tierce di Picardie (Derde van Picardie) genoemd en komt veel voor in Bach`s koorgeschriften.
• In het grootste deel van het werk van de harmonie, moet het de hoofdtoon van de belangrijkste stijgt wanneer het wordt gebruikt in een dominant akkoord (V (7), vii (7)) naar de tonica akkoord verandert. Echter, Bach koralen in de hoofdtoon worden opgelost vijfde van de tonic.
• Suspensies, zoals alle vreemde tonen, moeten worden voorbereid en opgelost.
• Er zijn meestal gewenste akkoordprogressies die moeten worden opgenomen om de meeste merken te winnen. Als de koraalmelodie toelaat, gebruik maken van een cyclus van de vijfde (vi-ii7b-V7-I, of gewoon vi-ii-V-I) voor een laatste perfecte cadans. Ic-V-I progressie, ondanks het feit dat een gemeenschappelijk kenmerk in de klassieke muziek, op geen enkele manier niet op zijn plaats in een Bach koraal, en op zich is een zeer goede progressie. De nadruk ligt echter meer op de hoofdstem dan op de harmonische progressies.
• Een zevende aggregaat een gemeenschappelijke (stilistische) afhankelijk van de slotcadens en ook door de term. In de voorlaatste zin akkoord (chord V), een van de interne onderdelen naar beneden naar de zevende akkoord alvorens te beslissen over het slotakkoord I (de derde).
• Veel seconden omgekeerde akkoorden hebben een lage noot gebogen.

IV-Ic-IVb

IV-Ic-IVb wordt gebruikt voor een deel van de koormelodie die maakt: la-so-fa. De progressie IV-Ic-IVb moet de notities hebben: fa-mi-fa in een intern deel, en doe-het-doen in de andere.

IVb-Ic-IV

IVb-Ic-IV wordt gebruikt voor een deel van de koormelodie dat doet: fa-so-la. De progressie IVb-Ic-IV moet de notities hebben: fa-mi-fa in een intern deel, en doe-het-doen in de andere.

Ib-Vc-I

Ib-Vc-I wordt gebruikt voor een deel van de koormelodie die doet: do-re-mi. De voortgang Ib-Vc-I moet de notities hebben: do-si-do in één intern deel en sol-sol-sol in de andere ..

I-Vc-Ib

I-Vc-Ib wordt gebruikt voor een deel van de koormelodie die zorgt voor: mi-re-do. De progressie I-Vc-Ib moet de notities hebben: do-si-do in een intern deel en sol-sol-sol in het andere.

• Als een bepaald materiaal prominente stilistische functies bevat (te veel pass-notities, opschortingen, enz.), Heeft het de voorkeur om ze in uw afstemmingen te gebruiken.

Tweede investeringen - zesde en vierde van passage

De tweede investeringen kunnen worden gebruikt onder twee hoofdomstandigheden: de eerste, de cadential 6-4. Het bestaat uit enkele van deze progressies: IV-Ic-IVb, IVb-Ic-IV, Ib-Vc-I of I-Vc-Ib. Deze progressies werden weinig gebruikt door Bach, maar de tegengestelde beweging tussen het deel van de bas en de koormelodie betekent dat de kans dat parallellen worden geproduceerd, wordt geminimaliseerd.

• Als u een herhaling van de koormelodie moet harmoniseren, verdient een variatie in harmonie de voorkeur.
• Laat de delen elkaar niet overlappen of snijden. Het is moeilijker om dit in de twee delen van het medium te verifiëren, omdat ze zich in verschillende notenbalken bevinden.
• Als de koorstemming een modulatie aangeeft (soms zijn de wijzigingen triggers), dan moeten de cadans in de gemoduleerde sleutel staan. Hiermee worden alleen nauw verwante sleutels gemoduleerd (sleutels waarin de sleutelsignatuur de afstand tot de tonica-sleutel of de relatieve sleutel wijzigt). Je kunt meer dan eens moduleren. Na een cadans kun je terugschakelen naar de tonica-toets, maar het is gebruikelijker om opnieuw te moduleren.
• Het is erg belangrijk om de onderdelen goed te schrijven. Voor een juiste afstand tussen de partijen denken sopraan, alt en tenor alsof ze waren minder dan een twaalfde met inbegrip van wat sumo het basbereik kan onder de tenor.
• Er zijn voorbeelden van allerlei akkoorden in de Bach koralen, hoewel aangevulde triades, de Napolitanen akkoorden, aangevuld akkoorden en zesde zijn zeldzaam, omdat ze meer om later stijlperioden behoren. Verminderde zevende akkoorden en semidiminished zijn frequent in mineur, geroosterd hij als alle secundaire dominant.
• Als je geharmoniseerd bent van de baslijn, zorg er dan voor dat het deel van de sopraan (het bovenste gedeelte) een melodieuze interesse heeft. Het is het grootste deel, dus je moet de stemming hebben.
• Om parallellen te vermijden, probeer vooral tegengestelde bewegingen te gebruiken, vooral tussen de bas en de andere stemmen.
• De meeste van Bach`s koor inwijdingen hebben frequente tonen en frequente buren.

• Soms passen de ophangingen niet, omdat de stemmen niet goed passen, afhankelijk van de toets waarin u zich bevindt. Over het algemeen kun je de zevende plaatsen, dus als dat het geval is, plaats dan niet de opschorting maar de zevende.
• De delen van de stop en de tenor moeten minder dan een octaaf van elkaar verwijderd zijn.
• Laat het derde deel van een akkoord nooit weg.
• Akkoorden moeten worden vermeden geïnvesteerd tweede, hoewel 6-4s cadans zijn gebruikelijk in de geschriften van Bach (Ic-V-I), en ook niet ongewoon langs de 6-4s.
• Nooit het derde deel van een akkoord verdubbelen, tenzij dit nodig is voor de hoofdstem of voor het vii6-akkoord.
• Verdubbel nooit de hoofdnoot van de sleutel waarin u zich bevindt.
• Perfecte parallelle kwinten en octaven en unison zijn heel zeldzaam in de koralen van Bach, omdat ze zich verwijderen van de onafhankelijke beweging van de afzonderlijke delen, en in het algemeen klinkt het vreselijk. Past tones kunnen parallellen creëren, maar ze kunnen ze niet verbergen!
• Je moet het oversteken van de stemmen vermijden, maar het kan worden gedaan om een ​​melodisch effect te bereiken.
• Converteer nooit een verhoogd interval naar een melodische sprong.

• Johann Fux - `Gradus ad Parnassum`. Dit boek is geschreven door de beroemde componist en muziektheoreticus Johan Fux in 1725. Hoewel ontworpen om contrapunt stijl zestiende eeuw te leren, is een echte aanrader voor iedereen die wil leren vanaf nul oefening contrapunten.