emkiset.ru

Hoe liedjes te nemen, samen te stellen en te analyseren

Dit is een kleine handleiding om liedjes te componeren of mee te nemen met je favoriete instrument. Gericht op medium-gevorderde muzikanten.

stappen

Titel afbeelding Play In a Jazz Combo Stap 1
1
Houd er rekening mee dat er echt geen methoden of formules zijn om liedjes te schrijven. Zodra je echter een geïnspireerde melodie of een interessante akkoordprogressie vindt, is het altijd goed om een ​​aantal trucs te hebben die ons helpen het onderwerp vorm te geven.
  • Titel afbeelding Change Musical Keys on a Piano Step 1
    2
    Overweeg eerst een type modulatie, dat wil zeggen, een verandering van toon binnen een nummer, zeer gebruikt. Het is een indirecte manier om een ​​nieuwe tonaliteit te betreden en the Beatles zijn degenen die het meeste uit sap hebben gehaald, dus zullen we sommige van hun liedjes gebruiken als een voorbeeld.
  • 3
    Meer informatie over harmonisatie. Om dit te laten werken is het noodzakelijk om de "officiële" harmonisatie (diatonisch is de correcte naam) van de majeur-toonladder te nemen, dat wil zeggen de tonica, subdominant en dominant (dat wil zeggen, de graden I, IV en V die de bluesakkoorden zijn) het correspondeert met majeur akkoorden, terwijl met de vi, ii en iii graden die hun respectievelijke "kleine verwant" zijn, ze overeenkomen met mineure akkoorden en met de zevende klas een verminderd akkoord. Alle akkoorden van deze toets bevatten alleen noten van de schaal van oorsprong (zelfs als u de dominant in het 7e akkoord converteert zoals gewoonlijk) die nodig is om het oor "indirect" in een nieuwe sleutel te krijgen. Je kunt het vergelijken, hier zijn de hoofdtonen, met hun graden, gescheiden door halve tonen:
  • Zoals je ziet gebeurt alles in de akkoorden van de toonsoort C majeur (C) tot het de brug bereikt, hier beneden in het diagram dat je kunt zien, zoals wanneer het Gm bereikt op de brug, het lied van C majeur gaat (C ) tot F majeur (F) indirect, dat wil zeggen via een route ii-VI bot Gm-C7-F. Naar de nieuwe trend gaan via aflopende kwinten lijkt het meest logisch, maar dan
  • / I / / ii / / iii / IV / / V / / vi / / VIIº / I
  • / C / / Dm / / Em / F / / G / / Am / / Bº / C
  • / D / / Em / / F # m / G / / A / / Bm / / C # º / D
  • / Eb / / Fm / / Gm / Ab / / Bb / / Cm / / Dbº / Eb
  • / E / / F # m / / G # m / A / / B / / C # m / / Ebº / E
  • / F / / Gm / / Am / Bb / / C / / Dm / / Eº / F
  • / G / / Am / / Bm / C / / D / / Em / / F # º / G
  • / A / / Bm / / C # m / D / / E / / F # m / / G # º / A
  • / B / / C # m / / Ebm / E / / F # / / G # m / / A # º / B
  • Waarom zou een G7 niet beter zijn in plaats van een G7? Het antwoord is simpel: het oor zou geen verandering in tonaliteit merken. Zoals we al weten, bevatten alle akkoorden van een toets alleen tonen van die toets en zoeken naar een oplossing richting het tonicum, bij het introduceren van een Gm in plaats van een grotere G introduceren we een vreemde noot in de toets zodat wanneer we van Gm naar C7 gaan de Gehoord interpreteert C niet langer als het tonicum, maar als de dominante (V) van de nieuwe tonaliteit (F) en op deze manier wordt een geleidelijke stap bereikt die over het algemeen wordt gecombineerd met een verandering van ritme om dat gevoel van klimaatverandering te geven.
  • / I / / ii / / iii / IV / / V / / vi / / VIIº / I
  • / C / / Dm / / Em / F / / G / / Am / / Bº / C
  • / F / / Gm / / Am / Bb / / C / / Dm / / Eº / F
  • | C | Am | C | G |
  • C: I vi I V
  • | F7 | Am | C G | C Am |
  • IV vi I V I vi
  • | Gm | C7 | F | - |
  • F: ii V I
  • C: I IV
  • | D7 | - | G | # 5 (aug) |
  • C: V-van-V V
  • Hier op de brug moduleert het de vierde (de nieuwe tonaliteit is de IV van de vorige) door middel van dezelfde route ii-V-I, vergelijk de toonaarden:
  • I ii iii IV V vi VIIº
  • G Am Bm C D Em F # º
  • C Dm Em F G Am Bº
  • 4
    Kijk naar de dag Het zal duidelijker zijn in het onderstaande schema. Zoals je ziet gebeurt alles uitsluitend in G-tonaliteit totdat je de brug bereikt waar de vierde (C) door het hiervoor genoemde ii-V-I, Dm7-G-C in dit geval wordt gemoduleerd. Het interessante hier is dat het nog een tijdje langer blijft in zijn nieuwe tonaliteit en wanneer het een tweede keer arriveert bij de nieuwe tonic (C) gaat het naar D major (dezelfde repetitieve getokkel tussen C en D van de intro), D is kleiner in tonaliteit van C, de nieuwe noot die een hogere D introduceert, stuurt ons verrassend naar de toonsoort G (zonder G! Chord te spelen) en geeft de kracht van het verrassingseffect aan die CD-aanval, die al sterk is.
  • ---------------------------- 2X ----------------------------;
  • | G | D | Em | Bm
  • G: I V vi
  • | C D | G Em | C D | G
  • IV V I vi IV V I
  • bridge
  • | Dm7 | G | C | Am |
  • C: ii V I vi
  • | Dm7 | G | C CCD | ----- CCD |
  • C: ii V I
  • G: IV IV V IV V
  • | ----- CCD | - - - - | - - - - || G (bekijk)
  • G: IV V I
  • Om de veelzijdigheid van de truc te laten zien, is het bovenstaande enkele jaren later in een psychedelisch nummer van de Beatles. Het eerste deel in de sleutel van A de koorde B niet overeenkomt met die toon maar de parallelle modus (dat zou de sleutel van Am is (lager)) over deze akkoorden binnenkort.
  • Natuurlijk kun je naast het vierde ook andere kleuren moduleren. `Ruby Tuesday` van de Rolling Stones, gebruikt deze en andere trucs om het oor te disconcert met het gevoel van tonaliteit, behalve dat het tegelijkertijd met de tekst speelt. (Niet iedereen denkt dat dit effectief is, maar het lijdt geen twijfel dat de componisten dit altijd hebben geprobeerd)

    Afbeelding met titel Rolling Stones in Statesboro
  • 5
    Houd rekening met het gevoel van rust en de onafgemaakte sensatie en spanning. Zoals we allemaal weten, als we een zin of strofe in de tonica afmaken, zal het ons een gevoel van rust geven en we weten ook dat als we het eindigen in zijn dominante (de vijfde of V) het oor dringend om een ​​oplossing voor het tonicum zal vragen en zo niet we geven het het gevoel dat het onvoltooid en gespannen zal blijven vanwege de afwezigheid van het tonicum.
  • Ruby Tuesday Rolling lijken te spelen met de tonica (D) en dominant of V (A7) om de aanwezigheid en afwezigheid van de heldin van de song (althans in het eerste deel) beter te vertegenwoordigen.
  • De eerste zin eindigt kalm in de melodie D "... she eits from" de tweede lijkt erg op elkaar, maar culmineert in de spanning van de dominante A7 terwijl Jagger ons uitlegt dat "she`re gone" ze verliet. En hier komt het beste: in plaats van terug te gaan naar de tonica, gaat het naar het Bm7-akkoord dat, samen met de akkoorden E7 en A, een II-V-I vormt, dat wil zeggen, een modulatie naar V zelf (A). De truc is nog verontrustender omdat 3 van de 4 noten die het Bm7-akkoord vormen overeenkomen met de drie tonen van D. Na het herhalen van de ii-VI in A, keert het terug naar het akkoord (en de tonaliteit) van D maar waarschuwt ons dat " ze komt en gaat "(ze komt en gaat) en net over dit laatste woord klinkt de dominant van de afwezigheid nog een keer.
  • Dan in het refrein wisselen D en A elkaar snel af, waarmee al die berekende spanning verdwijnt (de beroemde start of versnelling van het lied in het refrein dat, zonder enige twijfel, een harmonische uitwerking is) maar wacht ons nog een slag: Het refrein bestaat uit een snel komen en gaan tussen I en V (D en A) maar wanneer je bij het woord CHANGE (veranderen) komt, en in precies hetzelfde ritme, beweegt de IV een volle toon terug: C en G ( Technisch gezien een korte modulatie naar bVII) om te eindigen door het probleem in de originele sleutel te sluiten.
  • 6
    Leer een eenvoudigere manier om te moduleren. We hebben al een modulatievorm en een andere truc gezien. Afgezien van de niet-diatonische akkoorden afkomstig van de parallelle modus, in feite de verminderde zevende of platte (bVII) in "Ze zei dat ze zei" en "Ruby Tuesday" en ook dat alleen kan worden gebruikt en ook moduleren, dan zullen we zien dit meer systematisch. Maar eerst zal een eenvoudiger en directere manier worden getoond om de IV te moduleren (dat wil zeggen, niet de indirecte manier die we eerder zagen).
  • Het nummer is in E en tot de solo gebruikt het alleen 4 akkoorden E, C # m, A en B (I-vi-IV-V), de clichéakkoorden van de ballads van jaren `50. Eigenlijk is het meest interessante ding hoe ze met deze vier akkoorden het liedje vorm kunnen geven, het is duidelijk niet dezelfde spanning als je van het ene akkoord naar het andere of een derde gaat of als ze worden vervangen in de ritmische structuur en dat is wat die een goede componist doet om het nummer vorm te geven en het zal later worden gezien.
  • Maar wanneer je die middelen hebt uitgeput en de solo hebt bereikt, biedt een modulatie je de mogelijkheid variatie aan het nummer te blijven toevoegen: ze dragen dezelfde graden (I-VI-IV-V) over naar hun rang IV (A) zoals je kunt zien in tab: AF # m D en E.
  • Ook een belangrijk detail: aan het einde voegen ze een B-akkoord toe dat dominant is van E en dient als een spil om terug te keren naar die sleutel.


    Titel afbeelding Change Musical Keys on a Piano Step 6
  • 7
    Gebruik de parallelle modus. Het is duidelijk dat terwijl je speelt of componeert je naar het akkoord kunt gaan dat je uit het gewone wilt, maar deze die zijn geharmoniseerd vanuit de derde mineur van dezelfde tonaliteit hebben een heel bijzonder geluid en worden vaak gebruikt voor vrij specifieke doeleinden, vooral om iets te pauzeren of te markeren omdat het onderscheidend is dat ze harmonisch anders zijn. Ze zijn ook goed om te moduleren of om je liedje als een cowboyfilm te laten klinken. In deze tabel heb je de vergelijking tussen de belangrijkste tonaliteiten en hun parallelle (kleine) toonaarden:
  • (Gebruik het om de voorbeelden te controleren)
  • GREATER / I / / ii / / iii / IV / / V / / vi / / VIIº / I
  • MINOR / i / / IIº / bIII / / iv / / v / bVI / / bVII / / i
  • MEER / C / / Dm / / Em / F / / G / / Am / / Bº / C
  • MINOR / Cm / / Dº / Eb / / Fm / / Gm / Ab / / Bb / / Cm
  • MEER / D / / Em / / F # m / G / / A / / Bm / / C # º / D
  • MINOR / Dm / / Eº / F / / Gm / / Am / Bb / / C / / Dm
  • MEER / E / / F # m / / G # m / A / / B / / C # m / / Ebº / E
  • MINOR / Em / / F # º / G / / Am / / Bm / C / / D / / Em
  • MEER / F / / Gm / / Am / Bb / / C / / Dm / / Eº / F
  • MINOR / Fm / / Gº / Ab / / Bbm / / Cm / Db / / Eb / / Fm
  • MEER / G / / Am / / Bm / C / / D / / Em / / F # º / G
  • MINOR / Gm / / Aº / Bb / / Cm / / Dm / Eb / / F / / Gm
  • MEER / A / / Bm / / C # m / D / / E / / F # m / / G # º / A
  • MINOR / Am / / Bº / C / / Dm / / Em / F / / G / / Am
  • MEER / B / / C # m / / Ebm / E / / F # / / G # m / / A # º / B
  • MINOR / Bm / / C # º / D / / Em / / F # m / G / / A / / Bm
  • Over het cowboylied heeft het bIII-akkoord bijvoorbeeld een heel country- of motown-geluid. Het is in deze drie liedjes, allemaal in E dus zijn bIII is altijd G. En in de eerste hebben we ook een BVII (D) een andere graad van m. parallel.
  • De A7 is ook niet natuurlijk, maar de functie van "dominant van Dm" ligt voor de hand, onthoud dat de natuurlijke dominanten van de mineurakkoorden ook klein zijn en voor het kleine derde deel ontbreekt een halve toon als een dominante noot ("leidende noot").
    Titel afbeelding Look Like a Cowboy Step 3
  • Een vergelijkbaar gebruik maakt de Beatles v (vierde mineur) in "She loves you"
  • MEER / G / / Am / / Bm / C / / D / / Em / / F # º / G
  • MINOR / Gm / / Aº / Bb / / Cm / / Dm / Eb / / F / / Gm
  • Het nummer bevindt zich in G en het gebruikt een mineurakkoord als een vierde (iv) been, in dit geval wordt het eerst gebruikt in de chorus en vervolgens in het gedeelte dat op het tabblad wordt beschreven als post-chorus, dit is het meest interessant omdat de pauze harmonisch betekent dat een geleend akkoord samenvalt met een pauze in de percussie, alsof je heel serieus zegt dat je met zo`n liefde gelukkig moet zijn.
  • De vierde mineur akkoord is heel goed om delicate momenten (en een grote favoriet van de Beatles) over te brengen en hoewel het is oud, het is een truc die je in veel moderne liedjes kunt vinden, zoals "Niet terug te kijken in woede "door Oasis of" Never Say Goodbye "door Bon Jovi. Laten we nu eens twee van de dingen combineren die we hebben gezien: modulatie en parallelle modus met deze klassieker van Roy Orbison.
  • Naast de modulatie, een andere van de trucs van deze track is om de spanning die de sleutel (E7) als het maken van ons wenst op te schorten herstart cyclus te houden, zijn beroemde riff komt overeen met dat deel en dit in Hue E en niet de tonica A. is het na één van deze "stops" in E7 verrast ons, gaan in plaats van een te Dm7 in wat het begin van een (als oud II-VI, indirecte modulatie nu als Dm7-GC) naar C, dat wil zeggen, een parallelle modustoets (bIII). Maakt geen gebruik van chord "pivot" uit modulatie te krijgen, maar laat de akkoorden van alle politieke stromingen botsen tonics (blijf bij mij want ik heb je nodig ...) brengen, dat het onderscheidend geluid dat we in andere nummers had gezien met Biii ( "Geen regen", "Please please me", "Over een meisje"). Een ander interessant om op te merken is dat de toonaarden C en Am (parallel-modus A) zijn ten opzichte van elkaar dat wil zeggen bevatten precies dezelfde akkoorden, maar in een andere volgorde: Als je kijkt naar de vergelijkingen hierboven zie je dat het starten van de tonaliteit aM door C (Biii) net de omvang van hetzelfde ben als u de sleutel van C door aM te starten (vi) kreeg de sleutel van C. Osea is analoog aan wat er gebeurt met schubben, zijn de kleuren niet te vergeten het zijn harmonisaties van schalen.
  • Hier is de modulatie Bb is direct, bedoel ik het verplaatsen van de tonic naar andere noten die sleutel, kunt u ook zien dat deze modulatie wordt vergeleken met Gm tint op Bb (die allemaal dezelfde akkoorden heeft), zodat elke noot hier kan worden beschouwd als parallelle modus, met uitzondering van de D7 zoals we zagen in "What a Wonderful World" kan dominant zowel verhoogde als minder dus even het wordt gebruikt als een spil van een tint maken naar de andere.
  • Titel afbeelding Speel
    8
    Houd rekening met de relatieve modi in dezelfde akkoorden. Relatieve modi met precies dezelfde akkoorden misschien absurd modulaire lijken meer in de relatieve mineur (vi), maar in feite is het heel gebruikelijk is en dat de eerste modulatie van deze track (G Em) is. Over het algemeen als de plaats waar het een iii (zou Bm in dit geval) zou gaan vond een III7 (B7) is zeer waarschijnlijk dat we worden geconfronteerd met een van deze modulaties (We zagen die dominant zijn in de 7e beste werken als dominant van mineurakkoorden dan zijn eigen natuurlijke dominanten.). Met betrekking tot de tweede van dit nummer hier heb ik het als die van een belangrijke sleutel maar in de praktijk is een medium afgenomen die het midden houdt tussen ii grotere tonaliteit en een lager (Je kunt zien iets soortgelijks gisteren, beginnend met F en gaat naar de iv (Dm) tot e verminderde (IIº Dm) A7 (V Dm en III7 F) en tenslotte Dm, behalve dat de sequentie van het tweede deel van het nummer dat begint en afneemt) in het diagram kunt u het zien.
  • 9
    Meer informatie over modulatie naar Em. Dit wordt gedaan door een andere heel gebruikte truc met de naam "Teleurstellende Cadans" (omdat het niet eindigt in de tonica), dat is dat het einde van een cyclus bereikt in plaats van eindigend in I die je doorgeeft aan vi: de tonica en de relatieve minor hebben in feite twee van hun drie tonen gemeen, maar de seconde om kleiner te zijn heeft uiteraard een donkerder geluid, het klinkt echt als een meer introspectieve toon, goed hier maak van de gelegenheid gebruik om een ​​wandeling door de minor tonaliteit te maken door je iv en v natuurlijke te draaien in IV en V7 in al het deel dat gaat van het "begrijpen" waar het teleurstellende akkoord gaat tot
  • Zoals al in verschillende nummers gezien, zijn er andere niet-diatonische akkoorden met uitzondering van de "geleend van de onderste parallelle" in het algemeen probeert een grotere mate waarin het een "relatief kleine" zou gaan om te zetten (vergeet niet dat ik zag, II en III zijn de respectievelijke relatieve minderjarigen van IV en V).
  • Nou, het nummer staat in G en het gaat naar E waar we een Em zouden verwachten, dit is een sterk geluid dat lijkt op de liedjes die we zagen voor het voorbeeld van bIII, in feite als je de rollen omdraaide zou het zijn om van bIII naar I te gaan als feit gebeurt in genoemde liedjes (No Rain and About a girl). Van de F zou je kunnen zeggen dat het een parallel akkoord is (de bVII in feite) maar hier is zijn functie eerder een andere: de relatie van F tot D (dominant van G die anders het lot zou zijn van een gewone afdaling van vierde E -Am-D) is hetzelfde als de initiaal van G tot E. Op deze manier wordt de strofee gevormd door twee cadensen (dat is wat de beweging van het ene akkoord naar het andere wordt genoemd) gelijk, geketend door een mineurakkoord. Het is alsof je vast komt te zitten met een "sterke" beweging, ontspan dan met de voorspelbare beweging naar de vierde (vierde van het vorige akkoord, natuurlijk, als graad is ii) en dan is de laatste D dat je opnieuw verrast bent met dezelfde eerste beweging, een zeer effectieve herhaling.
  • 10
    Meer informatie over de "geleende parallelle" akkoorden. Voordat je verdergaat naar het laatste deel, zul je nog meer gevallen van "geleende parallelle" akkoorden zien, vooral de oudere die je dat donkere en diepe geluid geven dat er meestal zo goed uitziet.
  • Het is niet hetzelfde om van het ene akkoord naar het andere te gaan, als we een akkoord spelen, bijvoorbeeld C, zou het meest natuurlijke en bevredigende voor het oor zijn naar zijn vierde (F) gaan of zoals het ook wordt genoemd, vijfde aflopend (het is het omgekeerde) van de vijfde vanaf de andere kant van het octaaf.) De vijfde goed gezegd of oplopend (G) heeft een veel minder aantrekkelijk geluid, in feite zijn de meest aantrekkelijke cadensen na de vierde die van de tweede, deze zijn ii en VII (Dm en Bº in het geval van C, hoewel de 2e iets sterker zijn wanneer ze boven de cadans van IV naar V stijgen en uiteindelijk de vijfde op het niveau van de cadans van de 3e (graden vi en iii) die van de derde, vooral ze hebben noten gemeen met het tonicum, dus ze hebben de neiging om zwak te zijn, maar als ze voor die zeer zachtheid en wat emotionele vloeibaarheid hebben (A-akkoord en zijn relatieve minderjarige (vi) hebben 2 van hun drie tonen gemeen, bijvoorbeeld G (GBC ) en Em (EGB)). Dus de meest praktische en veilige manier om een ​​lied te componeren is om van het tonicum naar het vierde te gaan, dan naar het vierde deel van het vierde enzovoort. Dit is in feite misschien de meest voorkomende van de progressies en kan worden gedaan beginnend bij elk akkoord (majeur of mineur) zonder ooit de tonaliteit te verlaten.
    Titel afbeelding Sonata Music 8868
  • 11
    Bekijk de eerste voortgang (Am-Dm-G-C). Dit is een kwart cyclus (elk akkoord is de IV van de voorgaande) totdat het de "relatieve major" bereikt en van daaruit keert het terug naar de tonica (dat zou een 3 e cadans zijn). Ook, na de solo (het gedeelte dat zegt: "En onthoud alsjeblieft .."), wordt de cyclus opnieuw afgespeeld, maar met een variatie: beginnend vanaf Dm (Dm-G-C-Am). De beroemde chorus (dooon chuuuuuuu craaaaiii ..) dient om een ​​belangrijke uitzondering op wat we zeiden over de sterkte van de cadensen illustreren: Terwijl cadences 2e zijn niet zo sterk als de 4de, gaande van IV tot en met V, VA naar I met meer kracht dan enige eerdere voortgang.
  • In deze klassieker probeert hij ook bewust een niet-dynamische start te behouden: een cadans van de 5e (GD), dan een 2e down (D-Em) en dan, in plaats van van Em naar C te gaan, wordt hij als een snaar geplaatst van stap a D waarmee wordt vermeden dat emotionele vloeibaarheid (ze reserveren het) van 3era het ontbinden in 2 van 2da (Em-D en DC). Zulke zorg is de moeite waard als het nummer op de brug wordt uitgebracht met een meer emotionele cadans van 3rd G-Em (onthoud dat ik het zag vallen in de categorie van 3eras, in feite is het het omgekeerde van de 3e minor). Dan is er een modulatie naar bVII (A # -F als IV-I en dan de rest) die we al zagen, maar die de moeite van het waarderen waard is vanwege de grote zorg die de Aerosmith in de compositie heeft gestopt.
    Titel afbeelding Change Musical Keys on a Piano Step 3
  • tips

    • De volgorde waarin deze niet erg academische kennis wordt geschreven, kan een beetje chaotisch zijn, als ze het ene deel niet met het andere kunnen bewijzen. Ze kunnen zelfs gaan proberen waar ze het meest van houden.
    • Probeer dit toe te passen op nummers van jouw voorkeur.
    • Mijn advies is gewoon elke dag gitaar spelen, improviseren en de eerste spelen die in je opkomt en dan kun je verbeteren wat je hebt gecreëerd.
    Delen op sociale netwerken:

    Verwant
    Hoe een goed lied te componerenHoe een goed lied te componeren
    Hoe liedjes te schrijvenHoe liedjes te schrijven
    Hoe je je eigen songtekst schrijftHoe je je eigen songtekst schrijft
    Hoe een goed countrylied te schrijvenHoe een goed countrylied te schrijven
    Hoe een emotioneel en zinvol lied te schrijvenHoe een emotioneel en zinvol lied te schrijven
    Hoe ideeën op te doen voor het schrijven van liedjesHoe ideeën op te doen voor het schrijven van liedjes
    Hoe een songwriter te wordenHoe een songwriter te worden
    Hoe te weten in welke toonsoort u zich bevindtHoe te weten in welke toonsoort u zich bevindt
    Goede ideeën hebben voor liedjesGoede ideeën hebben voor liedjes
    Hoe liedjes op de viool te spelenHoe liedjes op de viool te spelen
    » » Hoe liedjes te nemen, samen te stellen en te analyseren
    © 2021 emkiset.ru