Hoe het restvolume van de long te meten

De meting van het longvolume wordt meestal gedaan als onderdeel van tests om de longfunctie te bepalen, wat vaak nodig is voor mensen met ademhalingsproblemen. Bepaalde longvolumes kunnen tijdens een normale spirometrietest worden gemeten, maar het berekenen van het resterende longvolume vereist speciale technieken. Het resterende longvolume vertegenwoordigt de hoeveelheid lucht die in de longen is achtergebleven na een geforceerde uitademing, dat wil zeggen na het uitademen van zoveel mogelijk lucht. In feite wordt het niet direct gemeten, maar kan het worden berekend met behulp van speciale methodieken. Beperkende longziekten, zoals pulmonaire fibrose, asbestose en myasthenia gravis worden gekenmerkt door lage resterende pulmonale volumes.

Inhoud

Stappen

Deel 1de longvolumes begrijpen
Deel 2bereken het restvolume van de long

Tips

stappen

Deel 1
De longvolumes begrijpen

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 1

Begrijp dat het longrestvolume niet uw ademvolume is. De ademfrequentie is het aantal ademhalingen dat u per minuut maakt. Bij de geboorte varieert de gemiddelde humane ademhalingsfrequentie van 30 tot 60 ademhalingen per minuut, terwijl deze bij volwassenen veel lager is, tussen 12 en 20 ademhalingen per minuut. Het ademvolume is de hoeveelheid lucht die wordt ingeademd of uitgeademd tijdens normaal ademen, wat bij mannen en vrouwen rond de 0,5 liter is.

Het ademvolume neemt toe tijdens diepe slaap en meditatie, maar neemt af met stress, zenuwen en paniekaanvallen.
In tegenstelling hiermee fluctueert het longrestvolume niet met toestanden van bewustzijn of gemoedstoestand.
Mannen hebben een iets groter longvolume, omdat ze de neiging hebben om grotere lichamen en longen te hebben.

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 2

Houd er rekening mee dat het restvolume van de long niet hetzelfde is als de functionele restcapaciteit. Wanneer je uitademt terwijl je normaal ademt, wordt de lucht die in de longen blijft bekend als functionele restcapaciteit Het is NIET uw restvolume. In plaats daarvan, het resterende volume is nog in je longen na een geforceerde uitgeademde lucht, die indirect meet de kracht van uw ademhalingsspieren (diaphgram, intercostale spieren, enz.) Alsook de gezondheid van uw longweefsel.

Oppervlakkige ademhaling, bijvoorbeeld door astma, resulteert in een grotere functionele restcapaciteit, zodat een resterend longvolume een teken is van een goede fysieke conditie en gezond longweefsel.

De gemiddelde functionele restcapaciteit is ongeveer 2,30 liter lucht bij mannen en 1,80 liter bij vrouwen.

Daarentegen is een pulmonaal restvolume altijd lager dan de resterende functionele capaciteit van 1,20 liter bij mannen en 1,10 liter bij vrouwen.

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 3

Vergeet niet dat het restvolume van de longen niet gemakkelijk te meten is. Hoewel het restvolume van de long de hoeveelheid lucht is die je in je longen hebt achtergelaten na volledig uit te ademen, is de realiteit dat het praktisch onmogelijk is om het zelf te meten. Derhalve wordt het resterende longvolume niet gemeten, bijvoorbeeld ademvolume, in plaats daarvan moet worden berekend volgens werkwijzen zoals verdunning gesloten circuit (waaronder helium verdunning), gewassen stikstof (Fowler`s methode) en plethysmografie van het lichaam.

Als er geen speciale test is, kan het longrestvolume worden geschat op basis van een lichaamsgewicht of vitale capaciteit, evenals de lengte, het gewicht en de leeftijd van de persoon. Deze schattingen zijn echter niet bijzonder nauwkeurig en zijn niet erg nuttig voor het bepalen van longziekten.

Het pulmonaire restvolume is verminderd met restrictieve longziekte, maar het heeft ook enkele veranderingen in reactie op zwangerschap, significante gewichtstoename en spierzwakte als gevolg van leeftijd.

Deel 2
Bereken het restvolume van de long

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 4

Zorg voor een verwijzing naar een medisch specialist die een heliumoplossingstest kan uitvoeren. Als uw huisarts denkt dat u een beperkende longziekte heeft, zal hij of zij u doorverwijzen naar een ademhalingsspecialist (longen) voor meer tests. Deze methode voor het oplossen van inert gas maakt gebruik van helium om uw resterende longvolume direct te identificeren. Om de test te starten, ademt u normaal uit en dan wordt u verbonden met een gesloten systeem met bekende volumes helium en zuurstof. Eenmaal verbonden, inhaleer je het helium en wordt de hoeveelheid die je uitademt gemeten. Het verschil tussen beide volumes helium is een redelijk nauwkeurige schatting van uw resterende longvolume.

Helium is een inert, kleurloos, geurloos en smaakloos gas en is niet giftig voor uw longen, dus er zijn geen gezondheidsproblemen gerelateerd aan deze test.
Deze techniek zou het restvolume van de long kunnen onderschatten omdat het alleen het longvolume meet dat communiceert met de luchtwegen. Dit kan problematisch zijn voor patiënten met ernstige luchtwegbeperkingen.

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 5

Overweeg de techniek van stikstofwassen (Fowler-techniek). U moet ook worden doorverwezen naar een specialist in de luchtwegen om deze test te laten uitvoeren, die de lucht meet die in uw geleidende luchtwegen achterblijft. Om de test te starten, ademt u normaal uit en verbindt u vervolgens met een spirometer die 100 procent zuurstof bevat. Dan inhaleer je diep en adem je zo hard als je kunt uit en de spirometer meet de hoeveelheid uitgeademde stikstof in vergelijking met het volledige volume uitgeademde lucht. Het middelpunt van het percentage uitgeademde stikstof stelt de arts in staat om de hoeveelheid gas die je uitademt te berekenen, wat gelijk is aan het restvolume van de long.

Vergeet niet dat de lucht die we normaal ademen 21 procent zuurstof en 78 procent stikstof is. Deze test dwingt je om 100 procent zuurstof in te ademen en meet dan de uitgeademde stikstof, waarvan een vooraf bepaald percentage het resterende longvolume vertegenwoordigt.

Evenals in het geval van de helium-dissolutietechniek kan stikstofwassing ook het longresidevolume onderschatten bij patiënten met ernstig beperkte luchtwegen.

Titel afbeelding Measure Residual Lung Volume Step 6

Maak een plethysmografie voor een nauwkeurigere meting. Deze zeer nauwkeurige methode voor het meten van de pulmonaire restvolume gebruikt een plethysmograaf, dat een gesloten instrument (een gesloten kamer waarin je voelt) gebruikt om de verandering in volume van een orgaan opnemen. Als u zich eenmaal in de gesloten plethysmograaf bevindt, die eruit ziet als een kleine telefooncel, wordt u gevraagd normaal uit te ademen en vervolgens in te ademen tegen een gesloten mondstuk. Naarmate de borstkas groter wordt, zal de druk van de petismograaf stijgen en worden berekend. Adem dan zo hard als je kunt uit door het mondstuk. Het verschil in druk vertegenwoordigt het pulmonaire restvolume.

Lichaamsplethysmografie behulp gaswet van Boyle (druk en het volume van een gas een omgekeerde relatie wanneer de temperatuur constant) het restvolume longen en andere longvolumes bepalen.

Body plethysmografie wordt als nauwkeuriger beschouwd dan gasverdunningsmethoden voor het berekenen van longvolumes, vooral als de long verstopt is.

tips

Het meten van uw resterende longvolume kan helpen bepalen of u een longziekte heeft en, zo ja, welk type het is.
Longziekten en beperkende problemen worden gekenmerkt door een afname van het longvolume. Alle restrictieve longproblemen veroorzaken een afname van de elasticiteit van de longen en de borstwand.
Restrictieve longproblemen kunnen worden veroorzaakt door: verminderd (lobectomie, longdestructie door roken), abnormale structuren die de longen te duwen (pleura stoornis, misvorming van de thoracale wervelkolom, obesitas) en inspiratoire spierzwakte longvolume.

Delen op sociale netwerken:

Verwant