Hoe u uw partner kunt vertellen dat u een eetstoornis heeft

Het herstel van eetstoornissen kan gecompliceerd zijn, omdat alleen maar toegeven dat je lijdt, je onpasselijk, beschaamd of schuldig kunt voelen. Als u echter een partner heeft, kunt u zich tot haar wenden voor sterkte en ondersteuning. Daarom, als je wilt vertellen over je stoornis, moet je eerst bepalen of je je situatie begrijpt en je vervolgens voorbereiden op alle mogelijke reacties. Kies vervolgens een goed moment om het te vertellen en wees duidelijk over hoe u het formuleert, en zorg ervoor dat u eerlijk bent over uw behoeften. Als u een eetstoornis heeft, is het belangrijk om uw partner te vertellen dat hun relatie opener en eerlijker kan zijn.

stappen

2

Bepaal hoeveel u uw partner zult vertellen. Misschien wil je in het begin gewoon je partner de basis vertellen over je aandoening, zoals de specifieke naam en behandeling die je hebt gevolgd, in plaats van meteen alle details te onthullen. Alleen jij kunt bepalen wat je gemakkelijk kunt onthullen.

3

Bereid je voor op de mogelijke reactie van je partner. Houd er rekening mee dat als je je partner vertelt over je probleem, er een reactie zal optreden die afhankelijk is van de persoon (je kunt bijvoorbeeld geschrokken, boos, bezorgd, verdrietig, boos of opgelucht zijn). Ontvang in elk geval een nieuwtje zoals dit kan behoorlijk alarmerend zijn, dus je moet je voorbereiden op alle mogelijke emoties die je partner zal ervaren, vooral negatieve emoties.

4

Denk aan wat je nodig hebt. Hoogstwaarschijnlijk is het erg stresserend om je partner te vertellen en dat jouw reactie (zelfs als deze positief is) je veel emoties zal bezorgen. Houd er echter rekening mee dat u gefocust moet blijven op uzelf en uw eigen herstel, ongeacht hoe uw partner reageert. Stop niet voor uzelf te zorgen, volg uw behandeling en concentreer u op uw herstel.

2

Schrijf op wat je gaat zeggen. Het kan handig zijn om op te schrijven wat je tegen je partner wilt zeggen voordat je dit doet om je ideeën beter in te delen en de druk van het moment zelf enigszins te verminderen. U kunt bijvoorbeeld al uw spraak schrijven, kogels schrijven van de dingen die u wilt zeggen of een lijst maken van de sleutelwoorden die u niet wilt vergeten.

3

Kies de juiste plaats en tijd. Het is belangrijk om uw partner over uw eetstoornis op de juiste plaats en op het juiste moment te vertellen. Om te beginnen zou het moeten zijn in een tijd waarin beide vrij zijn van afleidingen en er een lang gesprek over kunnen hebben. Je zou ook een rustige en besloten plek moeten kiezen en dat niet doen wanneer je omringd bent door mensen.

4

Over uw triggers gesproken. Het is belangrijk dat u uw partner vertelt wat de triggers zijn die ervoor zorgen dat u zich slecht voelt, dat u overstuur raakt of een terugval krijgt, vooral als u veel tijd met haar doorbrengt. Hoewel u zich misschien nerveus, beschaamd of schuldig voelt als u over uw triggers spreekt, moet u dit op de meest gedetailleerde en eerlijke manier doen om het uw partner duidelijk te maken.

5

Informeer uw partner over eetstoornissen. Het kan nuttig zijn om informatie te hebben over eetstoornissen die u uw partner kunt geven wanneer het tijd is om het aan te geven, omdat u de eetstoornissen misschien alleen kent door wat in de media wordt gepubliceerd en de details niet kent (bijvoorbeeld dat er zijn verschillende soorten van deze aandoeningen of die als psychische stoornissen worden beschouwd). Daarom kunt u informatie zoeken in boeken, websites en bronnen van het kantoor van uw arts om uw partner beter te leren.

6

Verklaar de behandeling die u volgt. Nadat u uw partner heeft verteld over uw eetstoornis, moet u ook praten over de behandeling die u volgt en uw herstelproces. U kunt bijvoorbeeld vermelden of u in een revalidatiecentrum bent geweest, als u medicatie neemt, als u naar de therapie gaat en op welke manier u hulp krijgt van uw therapeut, uw voedingsdeskundige of andere professionals met wie u werkt.

7

Benadruk dat uw partner geen verantwoordelijkheid draagt ​​voor "je genezen". Dit is een van de dingen die belangrijk is om met je partner te communiceren als je met haar praat over je aandoening. U moet benadrukken dat de reden waarom u hen vertelt dat u een aandoening heeft, niet is om u te genezen of verantwoordelijkheid te nemen voor uw behandeling, maar alleen om u hun steun en begrip te geven.

2

Leg aan je partner uit dat advies en complimenten niet productief zijn. Misschien biedt je partner je advies of complimenten, denkend dat het een manier is om je beter te laten voelen over jezelf. U moet echter uitleggen dat dit u niet zal helpen, omdat uw probleem niet eenvoudig een kwestie is van slecht over uzelf voelen, maar een ernstige psychische stoornis.

3

Vraag hem om niet zelfvoldaan te zijn. Psychische aandoeningen in het algemeen worden vaak serieus genomen, maar eetstoornissen worden nog steeds alleen beschouwd als iets dat mensen doen om aandacht te krijgen of om af te vallen of als een nood die zich ontwikkelt omdat ze de voedselporties niet kunnen controleren. U moet uw partner echter vertellen dat eetstoornissen ernstige mentale stoornissen zijn en hem vragen het niet lichtvaardig te nemen.

4

Vertel uw partner dat u uw eetgewoonten ook niet moet beheersen. Het kan zijn dat je partner het doet omdat hij denkt dat het zijn manier is om je te helpen. Echter, het monitoren van het voedsel dat je thuis hebt en het aantal dat je tijdens een maaltijd eet, zal je nog meer pijn doen, omdat je daardoor je schaam en schuldig zult voelen en dit op zijn beurt destructief gedrag kan veroorzaken.

5

Vraag je partner om niet te veel op je lichaam te focussen. Dit kan uiterst schadelijk zijn en zelfs destructief gedrag tot ontploffing brengen, ongeacht of uw partner positieve of negatieve opmerkingen maakt. Daarom vragen ze je uiterlijk of je lichaam niet op te merken, het maakt niet uit welk aspect je hebt, en accepteer je als je kijkt op dat moment.

6

Stel voor dat uw partner naar de therapie gaat. Het kan nuttig zijn om een ​​behandeling met uw partner bij te wonen als zij moeite heeft uw aandoening te accepteren. Op deze manier kunt u meer te weten komen over eetstoornissen, de meest geschikte manier om een ​​persoon te ondersteunen die het heeft en het copingproces.