Hoe maak je wodka

Wodka is een neutrale gedistilleerde drank die geen onderscheidend vermogen, aroma, smaak of kleur heeft. In het algemeen is deze drank niet verouderd en kan worden bereid uit granen, aardappelen, suikers en fruit dat is gefermenteerd om alcohol te produceren. Degenen die thuis wodka bereiden, moeten heel voorzichtig zijn om methanol te verwijderen tijdens het distillatieproces, omdat dit dodelijk kan zijn als het wordt geconsumeerd. Op sommige plaatsen, zoals Australië en de VS, is het illegaal om alcohol thuis te distilleren, terwijl in andere landen, zoals Nieuw-Zeeland en de Tsjechische Republiek, het misschien nodig is om de distilleerder te registreren of een vergunning voor de destillatie van alcohol te verkrijgen. Voordat u dit proces start, moet u de lokale wetgeving goed raadplegen.

Inhoud

Stappen

Deel 1kies de ingrediënten
Deel 2bereid verschillende puree`s voor
Deel 3vergist alcohol
Deel 4kies een stil
Deel 5alcohol destilleren
Deel 6voeg de laatste hand toe

Tips
Waarschuwingen

stappen

Deel 1
Kies de ingrediënten

Kies welke ingrediënten je wilt laten fermenteren om wodka te maken. Deze drank wordt meestal bereid uit tarwe, rogge, gerst, maïs of aardappelen. Ook kunnen suiker of melasse alleen of samen met andere ingrediënten worden gebruikt. Er is zelfs een distilleerderij die een innovatieve wodka bereidt uit rode wijn pinot noir Ongeacht wat u kiest, moet het suikers of zetmeel bevatten, zodat uiteindelijk alcohol kan worden geproduceerd. De gist voedt zich met suikers of zetmeel en scheidt alcohol en koolstofdioxide af.
Om wodka van granen en aardappelen te bereiden, moet u een puree bereiden die actieve enzymen bevat die de zetmelen van deze ingrediënten afbreken en suikers produceren die kunnen worden gefermenteerd.
Het vruchtensap zelf bevat suikers, dus het is niet nodig om enzymen te gebruiken die het zetmeel afbreken. Net als bij vruchtensap, hoeft de wodka die bereid is van suikers van voorbereiding, alleen te gisten, dus het is niet nodig om een puree te bereiden.
Als u media gebruikt die al zijn gegist, zoals wijn, kunnen deze onmiddellijk worden gedistilleerd om wodka te produceren.

Bepaal of het nodig is om extra enzymen te gebruiken. Het is mogelijk dat u enzymen moet toevoegen om zetmeel in suikers om te zetten, hoewel dit afhangt van de ingrediënten waaruit u besluit de wodka klaar te maken. Je hebt extra enzymen nodig als je granen en aardappelen gebruikt, omdat dit bronnen van zetmeel zijn, dus er zijn enzymen nodig die het afbreken en suikers vormen.

Extra enzymen zullen niet nodig zijn als u gemoute volle granen gebruikt. Deze granen, zoals gemoute gerst of tarwe, bevatten een hoog gehalte aan natuurlijke enzymen die de zetmelen afbreken en suikers vormen die kunnen worden gefermenteerd.

Je zult ook geen extra enzymen nodig hebben als je geraffineerde suiker en melasse gebruikt omdat dit al suiker bevat.

Voeg indien nodig extra enzymen toe. Als u bijvoorbeeld aardappelen gaat gebruiken, kunt u het food-grade amylase-enzympoeder thuis in een slijterij krijgen en dit aan de puree toevoegen om het zetmeel in fermenteerbare suikers te veranderen. U moet de aanbevolen hoeveelheid gebruiken voor de hoeveelheid zetmeel die u wilt afbreken. Bij gebruik van poedervormige enzymen is het niet nodig om gemoute granen te gebruiken die rijk zijn aan enzymen, zoals gemoute gerst of tarwe.

Om de enzymen de zetmelen af te breken, is het eerst noodzakelijk dat ze gelatineren. In het algemeen zijn de vlokken met schilfers al gegelatiniseerd, terwijl niet-gegelatiniseerde ingrediënten, zoals aardappelen of gemoute of niet-opgerolde bonen, in water moeten worden verwarmd tot de verstijfselingstemperatuur van het specifieke te gebruiken zetmeel.

Aardappelen, gerst en tarwe worden meestal gegelatiniseerd bij ongeveer 66 ° C (150 ° F). In theorie zou het alleen nodig moeten zijn om een aardappelpuree te verwarmen tot hij 66 ° C (150 ° F) bereikt. Als een lage temperatuur wordt gebruikt met de aardappelen, moeten ze fijn worden geraspt voordat ze aan het water worden toegevoegd.

De enzymen die het zetmeel afbreken werken alleen bij specifieke temperaturen en worden bij hoge temperaturen vernietigd. De temperatuur van 66 ° C (150 ° F) is normaal, maar meer dan 70 ° C (158 ° F) zorgt ervoor dat de enzymen worden vernietigd. De maximale temperatuur is 74 ° C (165 ° F).

Deel 2
Bereid verschillende puree`s voor

Probeer een gepureerde tarwe. Verhit 23 liter water bij een temperatuur van ongeveer 74 ° C in een metalen pot met een deksel met een capaciteit van 38 liter (10 gallon). Voeg 8 liter (2 gallon) droge tarwe toe in vlokken en roer. Controleer de temperatuur om te bepalen of deze tussen 66 en 68 ° C (150 tot 155 ° F) ligt. Bevat 4 liter (1 gallon) gemalen tarwemout. De temperatuur moet ongeveer 65 ° C (149 ° F) zijn. Bedek de pot en laat hem 90 minuten tot 2 uur staan, af en toe roeren.

In de loop van deze tijd moeten de zetmelen worden omgezet in fermenteerbare suikers en het mengsel moet veel minder stroperig worden.
Wanneer ze zijn gepasseerd van 90 minuten tot 2 uur, moet u het mengsel afkoelen tot het tussen 27 en 29 ° C (80 tot 85 ° F) komt. Om snel af te koelen, kunt u een koelmachine gebruiken door onderdompeling of gewoon de hele nacht laten afkoelen, maar u moet voorkomen dat de temperatuur ver onder de 27 ° C (80 ° F) daalt.

Kies voor een aardappelpuree. Reinig 9 kg (20 pond) aardappelen en kook ze ongeveer een uur in een grote waterkoker tot ze verstijfselen. Gooi het water weg en vermaal de aardappelen heel goed, met de hand of via een keukenmachine. Breng ze terug naar de waterkoker en voeg tussen 19 en 23 liter (5 tot 6 gallon) leidingwater toe. Meng ze zodat ze goed worden opgenomen en verhoog de temperatuur tot iets meer dan 66 ° C (150 ° F).

Voeg 900 g (2 pond) gemalen gemoute gerst of tarwe toe en roer goed. Bedek en roer regelmatig gedurende twee uur. Laat het vervolgens een nacht afkoelen tot het een temperatuur tussen 27 en 29 ° C (80 tot 85 ° F) bereikt.

Door het voor lange tijd laten afkoelen, hebben de gerstmout-enzymen ook meer tijd om het zetmeel in de aardappel af te breken.

Bereid een maïspuree. Doe het door het recept voor de gepureerde tarwe te volgen door de gemarakte tarwe te vervangen door maïs in eerder gegelatiniseerde vlokken. Een andere optie is om zelf maïs te laten ontkiemen in de loop van drie dagen en het te gebruiken om een puree te bereiden zonder gemoute granen toe te voegen. Elke korrel moet een wortel van ongeveer 5 cm (2 inch) lang produceren.

De maïs die ontspruit, bevat de enzymen die zijn gevormd tijdens het kiemproces.

Deel 3
Vergist alcohol

Reinig al uw keukengerei en bereid het gebied goed voor. De gisting moet worden uitgevoerd in schone en gesteriliseerde containers. Deze zijn meestal open, maar worden vaak afgesloten van contact met lucht om kruisbesmetting te voorkomen. Over het algemeen duurt de gisting tussen de 3 en 5 dagen.

Evenzo is het mogelijk om de vergisting uit te voeren in containers die niet schoon of gesteriliseerd zijn. Terwijl wat wordt gedestilleerd een alcohol kan produceren die kan worden gedronken, is het mogelijk dat de fermentatie resulteert in een grote hoeveelheid ongewenste smaakverbindingen en een hogere hoeveelheid alcohol door de werking van bacteriën en ongewenste giststammen.
Je kunt oxidatieve reinigingsmiddelen, evenals desinfecterende middelen zoals iodofoor, thuis in slijterijen krijgen.

Kies en configureer de luchtvergrendeling. Dit is een mechanisme waardoor de CO₂ kan ontsnappen zonder de O te laten₂ in te voeren. Je kunt batches van 19 liter (5 gallon) gegoten puree gisten in een emmer van voedselkwaliteit met een capaciteit van 28 liter (7,5 gallon) of in een 23-liter (6 gallon) mandenfokkerij. Hoewel het mogelijk is om een deksel op een emmer te bevestigen (evenals op de demijohns met geboorde rubberen stoppen), moet u de container nooit volledig afsluiten als u een deksel of een plug gebruikt, omdat de druk veroorzaakt door de productie van Koolstofdioxide kan explosief worden.

U moet altijd een luchtvergrendeling op de doppen of de geboorde rubberen stoppen aanbrengen om te voorkomen dat zich een explosieve druk opbouwt.

Als je de gisting in een open bak gaat uitvoeren, bedek het dan met een rietje om insecten en andere ongewenste elementen op een afstand te houden.

Zeef de puree of vloeistof over het fermentatievat. Als u een puree hebt bereid, moet u een fijnmazige zeef gebruiken om de puree van de vloeistof te scheiden en deze over te brengen naar de schone en gesteriliseerde gistingstank. Probeer de vloeistof te spatten en giet hem van een afstand zodat hij goed belucht kan worden.

In het begin heeft de gist lucht (zuurstof) nodig om te groeien en een kwaliteitsgisting te starten. Dit komt omdat de gist celstof produceert uit zuurstof in de vorm van lipiden. Zodra de eerste fase van de groei voorbij is, is echter geen zuurstof meer nodig omdat de gist alcohol produceert wanneer deze niet aanwezig is.

Op dit punt zou je dat kunnen voeg een suikeroplossing toe en beluister het door het van een afstand in het fermentatievat te gieten.

Als u sap gaat vergisten, moet u het beluchten door het vanaf een bepaalde hoogte in het vergistingsvat te gieten via een zeef.

Voeg gist toe aan het fermenteerbare medium. Je moet de juiste hoeveelheid gedehydrateerde distilleergist of elk ander type dat je wilt hydrateren en het aan de vloeistof toevoegen. Gebruik een schone, gesteriliseerde lepel om de gist te roeren en gelijkmatig te verdelen. In het geval u een waterslot gaat gebruiken, zal deze tijdens actieve fermentatie bubbelen en, als de vloeistof volledig ferreert, zal dit borrelen drastisch vertragen of helemaal stoppen.

Om een goede en efficiënte gisting te bevorderen, moet de vloeistof in een ruimte worden bewaard bij een temperatuur tussen 27 en 29 ° C (80 tot 85 ° F). Een andere optie voor koude gebieden is om een verwarmingsriem te gebruiken.

De gist van de distilleerder zal op een schone manier worden gefermenteerd en zal een grote hoeveelheid alcohol (ethanol) en relatief weinig ongewenste verbindingen produceren, zoals alcoholen anders dan ethanol. De hoeveelheid gist die u moet gebruiken, is afhankelijk van het specifieke merk of type gist.

Het is mogelijk dat voedingsstoffen samen met de gist in het pakket zijn opgenomen. Voedingsstoffen zijn nodig voor de gist in gevallen waarin het fermentatiemedium, zoals suikeroplossingen, weinig voedingsstoffen bevat. Echter, als deze worden gebruikt in combinatie met voedingsrijke media, zoals die gemaakt van granen, kunnen ze ook de fermentatie verbeteren.

Verzamel de puree. Extraheer de gefermenteerde en alcoholische vloeistof (genaamd wassen) met een sifon en breng het over in een schone en gesteriliseerde container of in de destillatie-inrichting. Je moet het bezinksel van de gist in het fermentatievat laten omdat het kan verbranden wanneer het in de stilstand wordt verwarmd. Voordat u het gaat distilleren, kunt u het volgende verduidelijken was dat je hebt geëxtraheerd, hetzij door het te filteren of op een andere manier.

Deel 4
Kies een stil

Gebruik indien mogelijk een kolom. De stilstaande beelden van dit type zijn ingewikkelder en verfijnder dan die van de pot en kunnen worden gekocht of geconstrueerd met gemakkelijk verkrijgbare materialen, hoewel de laatste zal afhangen van het ontwerp van de stil. Beide typen hebben echter een relatief vergelijkbaar mechanisme.

In het algemeen wordt water gecirculeerd voor koeling door een afgesloten compartiment in de destillatiekolom, die de condensatie van verdampte alcohol en andere stoffen in de kolom veroorzaakt. Dit betekent dat een stil van dit type moet Rechtstreeks op een kraan aansluiten of aan een mechanische pomp, zodat deze het water van de voorraad naar de stil kan transporteren.
Als u geen water uit een enkele voorraad wilt recirculeren, kan het nodig zijn om duizenden liters water te gebruiken om slechts een kleine hoeveelheid wodka te bereiden. Door water uit een centraal reservoir met behulp van een pomp te recirculeren, kan ongeveer 190 liter (50 gallons) water worden gebruikt, hoewel water zal opwarmen en de effectiviteit zal verliezen.

Kies een pot nog steeds als u geen kolom één kunt krijgen. Eenvoudige stiltes van dit type zijn vergelijkbaar met snelkookpannen bevestigd aan een pijp. Je kunt ze heel gemakkelijk en tegen een zeer goedkope prijs bouwen. De potstills, in tegenstelling tot de kolomstills (die in wezen verticale kolommen zijn), kunnen gebogen of gerolde pijpen gebruiken die kunnen worden ondergedompeld in een container met water om te koelen. Er zijn geen pompen of grote hoeveelheden van dit soort water nodig, maar deze kunnen wel worden gebruikt.

Gebruik zo nodig nog een reflux. Een stil van dit type kan meer dan één destillatie per keer uitvoeren. De pakking tussen de condensor en de pot maakt het mogelijk dat de stoom condenseert en naar beneden druppelt naar de plaats waar de vloeistof is. Door dit "reflux", de opgaande damp wordt gereinigd en de zuiverheid van de wodka neemt toe.

Deel 5
Alcohol destilleren

Bereid je voor op destillatie. In de stilte, de Gefermenteerde was en een relatief laag alcoholgehalte worden verwarmd tot een temperatuur boven het kookpunt van alcohol, maar lager dan die van water. Dit verdampt alcohol, maar niet het grootste deel van het water. Verdampte alcohol (samen met een beetje verdampt water) gaat omhoog in de kolom, buis of stille buis.
Externe koeling wordt toegepast op de kolom, buis of pijp met koud water. Dit koelt de verdampte alcohol af en zorgt ervoor dat deze condenseert tot een vloeistof opnieuw wordt gevormd. Deze alcoholische vloeistof is wat wordt verzameld en wordt wodka.

Het destillatieproces begint met het verwarmen van de Was in de stil. Je kunt het doen met behulp van gasbranders, houtvuur of elektrische verwarmingsplaten, hoewel dit afhangt van het type stilstand dat je gebruikt. Je moet wijzen naar een temperatuur van ongeveer 78 ° C (173 ° F) op zeeniveau, maar dit het moet onder het kookpunt van water op zeeniveau blijven - dat is 100 ° C (212 ° F).

Als de wassen, alcohol en andere substanties verdampen en condenseren in het gebied van de stilstaande stof die is afgekoeld door vloeistofkoeling.

Gooi de hoofden weg. De eerste gedestilleerde vloeistof (genaamd "hoofden") die wordt verkregen uit de alembic zal vol zijn van methanol, dat schadelijk is, evenals andere vluchtige chemicaliën die ze zijn giftig en kunnen dodelijk zijn. In het geval van de destillatie van 19 liter (5 gallons) Was, je moet minstens de eerste 60 ml (2 ounce) gedistilleerde vloeistof weggooien.

Wees heel voorzichtig om deze vloeistof niet te drinken!

Verzamel het lichaam. Nadat u de koppen hebt weggegooid, bevat de gedestilleerde vloeistof die u verzamelt, de gewenste alcohol (ethanol), wat water en andere verbindingen en staat deze bekend als "lichaam" of de "hart". Gedurende deze tijd, als u een kolom nog steeds met een stroom koud water gebruikt, kan deze stroom worden gewijzigd om de uitgang en zuiverheid van de gedistilleerde vloeistof te regelen.

U moet streven naar een afgifte van 2 tot 3 theelepels (10 tot 15 ml) gedestilleerde vloeistof per minuut. Als de uitvoersnelheid toeneemt, zal dit de zuiverheid verminderen.

Gooi de staarten weg. Wanneer de temperatuur 100 ° C (212 ° F) of dichter bij het einde van het destillatieproces bereikt, produceert het andere schadelijke chemicaliën "wachtrijen", die foezelalcoholen bevatten. Staarten zijn ook niet wenselijk omdat ze propanol en butanol bevatten. Daarom moeten ze worden weggegooid.

Je moet altijd voorzichtig zijn om de staarten weg te gooien. Je moet ze niet consumeren!

Controleer het alcoholgehalte en de zuiverheid van de gedistilleerde vloeistof. Koel een monster van deze vloeistof af tot een temperatuur van 20 ° C (68 ° F) en meet het alcoholpercentage met een alcoholmeter. Het is mogelijk dat deze vloeistof te verdund is om een acceptabele wodka te maken (met een alcoholpercentage van minder dan 40%) of dat deze meer geconcentreerd is dan gewenst (misschien een percentage van meer dan 50% alcohol).

Over het algemeen wordt wodka verdund vóór het bottelen. Daarom is het mogelijk dat het alcoholgehalte van de gedistilleerde vloeistof erg hoog is. Evenzo kan het te veel aroma hebben of te aromatisch zijn, wat betekent dat extra distillaties moeten worden uitgevoerd of dat het met houtskool moet worden gefilterd.

Her distilleer de vloeistof als u dat wilt of indien nodig. Op deze manier verhoogt het het alcoholgehalte en wordt de gedestilleerde vloeistof verder gezuiverd. Het is gebruikelijk om de vloeistof drie of meer keer opnieuw te destilleren om een zeer zuivere wodka te verkrijgen.

Houd er rekening mee dat, elke keer dat u de wodka destilleert, het nodig is om de kop en munt weg te gooien.

Deel 6
Voeg de laatste hand toe

Filter de wodka met houtskool. De gedistilleerde vloeistof passeert een actief koolstoffilter, dat thuis verkrijgbaar is bij slijterijen. Hiermee kunt u ongewenste vluchtige smaken en aroma`s elimineren. Ook kunt u de gedestilleerde vloeistof zuiveren door het koolstoffilter te wijzigen.

Verdun de wodka tot je de gewenste concentratie krijgt. Voeg gezuiverd water toe aan de gedistilleerde vloeistof totdat het gewenste percentage alcohol is verkregen. Meet dit percentage verschillende keren door dit proces heen met behulp van een alcoholmeter totdat je de gewenste concentratie hebt bereikt.

Flessen wodka. Vul de flessen door een proces van vullen door zwaartekracht en bedek ze met een kurk of een deksel. Maak op maat gemaakte labels voor de flessen als je dat wilt. Het is mogelijk dat sommige zwaartekracht-vulmachines bestaan uit een bottelemmer met een capaciteit van 29 liter (7,5 gallon) met een spie, een vinylpijp en een eenvoudige plastic veerbelaste flessenvuller. U kunt ook wijnflesvullers gebruiken die meerdere tuiten hebben.

tips

Het is mogelijk dat u de pH van de puree wijzigt met gips of andere verbindingen. Op deze manier kunnen de enzymen die het zetmeel afbreken efficiënt werken.
Zelfgemaakte distillatie (en dus zelfgemaakte wodka) is legaal in Nieuw-Zeeland en de Tsjechische Republiek.
Je kunt wodka voorzien van smaken.
In Nieuw-Zeeland worden uitstekende kleine stills vervaardigd.

waarschuwingen

Wees voorzichtig met het weggooien rond de eerste 5% van de gedistilleerde vloeistof, omdat het methanol bevat. Dit is een gif voor de oogzenuw dat dodelijk kan zijn als het wordt ingeslikt.
In veel landen, zoals Australië en de VS, is thuisdistillatie illegaal.
Evenzo is het produceren en consumeren van alcohol als je jonger bent dan 21 jaar op veel plaatsen illegaal.
Alcohol is ontvlambaar en kan giftig zijn.
In het geval dat u een stilte maakt, moet u er rekening mee houden dat het mogelijk is dat de chemicaliën die uit het plastic en het rubber komen, evenals de leiding van het lassen en van de metalen, tijdens het destillatieproces naar de vloeistof worden gefilterd.
In de fermentatie-inrichting kan de druk accumuleren en ze laten exploderen. Apparaten van dit type zijn meestal geen gesloten en onder druk staande systemen, dus u moet de druk niet laten oplopen.
Destillatieapparaten worden verwarmd door open vuur en andere methoden die u kunnen kwetsen en explosies kunnen veroorzaken, vooral omdat alcohol van nature brandbaar is.
Als er in de stilstand lekken zijn of in het geval van een andere situatie waarin alcohol of alcohol damp aan een vlam kan worden blootgesteld, is de kans groot dat dit een ontploffing en een brand zal veroorzaken.
Het beste is om distillatie op een andere plaats dan uw huis uit te voeren als veiligheidsmaatregel.

Delen op sociale netwerken:

Verwant