Hoe een spectrofotometrie te doen

Een spectrofotometrie is een experimentele techniek die wordt gebruikt om de concentratie van een opgeloste stof in een bepaalde oplossing te meten, waarbij de hoeveelheid licht wordt berekend die erdoor wordt geabsorbeerd. Deze techniek is krachtig omdat bepaalde verbindingen verschillende golflengten van licht met verschillende intensiteiten zullen absorberen. Door het analyseren van het licht dat door de oplossing gaat, kunt u de concrete stoffen identificeren die in die oplossing zijn opgelost en wat de concentratie van deze stoffen is. Een spectrofotometer is het apparaat dat wordt gebruikt om de oplossingen in een onderzoekslaboratorium te analyseren.

stappen

2

Reinig de cuvetten of reageerbuisjes. Als u een praktijk op het laboratorium voor de school aan het doen bent, gebruikt u mogelijk wegwerpbuizen die niet hoeven te worden gereinigd. Als u herbruikbare cuvetten of reageerbuizen gebruikt, zorg er dan voor dat ze voor elk gebruik grondig worden gereinigd. Spoel elke cuvette zorgvuldig af met gedeïoniseerd water.

3

Giet de juiste hoeveelheid monster in de emmer. Sommige cuvetten hebben een maximaal volume van 1 milliliter (ml), terwijl de reageerbuisjes een maximaal volume van 5 ml kunnen hebben. Terwijl de laser die het licht produceert door de vloeistof gaat en niet een leeg deel van de container, krijg je een rigoureuze aflezing.

4

Bereid de controle-oplossing voor. De controle-oplossing bevat alleen het chemische oplosmiddel waarin de te analyseren stof wordt opgelost. Als u bijvoorbeeld zout in water hebt opgelost, is de controlevloeistof alleen water. Als u het water rood gekleurd had, zou de controle ook rood moeten zijn. Het moet hetzelfde volume hebben als de te analyseren oplossing en in hetzelfde type container worden bewaard.

5

Reinig de buitenkant van de emmer. Voordat u de cuvette in de spectrofotometer plaatst, moet u ervoor zorgen dat deze zo schoon mogelijk is om interferentie door stofdeeltjes of vuil te voorkomen. Gebruik een doekje met een pluisvrije behandeling om de resterende druppeltjes vloeistof of stof die zich aan de buitenkant van de emmer bevinden, te verwijderen.

2

Kalibreer het apparaat met behulp van de monsteroplossing. Plaats de monsteroplossing in het monstercompartiment en sluit het deksel. In een analoge spectrofotometer zal er een scherm zijn met een naald die beweegt volgens de intensiteit van de lichtdetectie. Wanneer het monster binnen is, zou u moeten zien dat de naald naar rechts beweegt. Noteer die waarde, voor het geval u het later nodig heeft. Terwijl de bedieningsoplossing nog in de machine zit, stelt u de naald met de instelknop in op nul.

3

Verwijder de controle-oplossing en controleer de kalibratie. Nadat het monster is verwijderd, moet de naald op nul blijven staan ​​of moet de digitale waarde nul blijven. Stuur de controle-oplossing terug naar het apparaat en zorg ervoor dat er geen wijzigingen in de naald of inlezen zijn. Als het apparaat goed is gekalibreerd met de controleoplossing, moet alles op nul blijven staan.

4

Meet de absorptie van uw monster. Verwijder de controle-oplossing en plaats het monster van het experiment in het apparaat. Wacht ongeveer 10 seconden totdat de naald is gestabiliseerd of totdat de digitale nummers niet meer veranderen. Registreert de% transmissie- of absorptiewaarden.

5

Herhaal het monster met de verschillende golflengten van het licht. Het monster kan meerdere onbekende verbindingen hebben, waarvan de absorptie zal variëren afhankelijk van de golflengte. Om onzekerheden te elimineren, herhaalt u de metingen met intervallen van 25 nm over het hele spectrum. Hiermee kunt u andere chemische componenten detecteren waarvan u vermoedt dat ze ook aanwezig zijn.

2

Vertegenwoordigt absorptiewaarden versus golflengtewaarden in een grafiek. De absorptiewaarde wordt gepresenteerd op de verticale as en, in vergelijking met de lichtgolflengte die is opgegeven voor een specifiek experiment op de horizontale as x. Het uitzetten van de maximale absorptiewaarden voor elke geteste golflengtegolflengte toont het absorptiespectrum van het monster en identificeert de verbindingen waaruit de monsternemingsstof en zijn verhoudingen bestaan.

3

Vergelijk de grafiek van het absorptiespectrum met de bekende frames voor specifieke elementen. Elke verbinding heeft een uniek absorptiespectrum en produceert altijd een piek bij dezelfde golflengte telkens wanneer deze wordt gemeten. Door de grafiek van onbekende elementen te vergelijken met de bekende verbindingen, kunt u de opgeloste stoffen in de oplossing identificeren.