Hoe een epilepsie diagnosticeren in een beagle

De beagle is een van de rassen van honden met een hoger risico op het ontwikkelen van epilepsie. Beagles zijn vatbaar voor deze ziekte door een gen dat van vader op zoon wordt overgedragen. Om epilepsie te diagnosticeren, is het belangrijk om het verschil tussen epilepsie (een aandoening) en toevallen (een symptoom) te begrijpen. U moet de symptomen controleren en snel veterinaire aandacht voor uw hond krijgen als u ze ziet. Zodoende kan de dierenarts alle oorzaken van aanvallen of aanvallen uitsluiten om een diagnose van epilepsie te bereiken.

Inhoud

Stappen

Deel 1besteed aandacht aan de symptomen
Deel 2breng je hond naar de dierenarts

Waarschuwingen

stappen

Deel 1
Besteed aandacht aan de symptomen

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 1

Blijf op de hoogte voor aanvallen. Epilepsie komt vaak op jonge leeftijd voor, dus begint het meestal bijna tussen de 6 maanden en 5 jaar oud. Op deze manier worden dan aanvallen of aanvallen geproduceerd voor de rest van het leven van de hond. Honden kunnen verschillende soorten aanvallen hebben geassocieerd met epilepsie. Deze omvatten:

Focal-aanvallen Deze worden geassocieerd met vreemd gedrag als de hond raakte onzichtbare objecten in de lucht, bijvoorbeeld door herhaaldelijk en dwangmatig wrijven een lichaamsdeel of door het tonen van het gedrag van het willen "de vangst van een vlieg." Dit type aanvallen wordt ook wel een complexe partiële aanval of psychomotorische aanval genoemd.
Gegeneraliseerde aanvallen Dit type aanvallen beïnvloedt het hele lichaam. De hond is buiten bewustzijn en weet niet wat er met hem gebeurt of wat er om hem heen gebeurt. De hond kan niet worden gestopt en valt meestal opzij. Zijn lichaam verstijft, zijn ledematen doen vaak de roeibeweging en zijn mond kan stevig worden gesloten. Meestal duurt dit van 30 seconden tot 3 minuten, waarna de hond herstelt en weer bij bewustzijn komt.
Status epilepticus Op dit punt gaat de hond in een aanval, maar wordt niet wakker. De aanval zal voor onbepaalde tijd doorgaan of er zullen er meerdere zijn, maar de hond zal het bewustzijn tussen hen niet herstellen. Het is essentieel om dierenarts te waarschuwen als uw hond dit soort aanvallen heeft, aangezien hersenbeschadiging kan optreden tijdens de status epilepticus.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 2

Houd er rekening mee dat er meer aanvallen kunnen zijn. Honden met epilepsie zijn vatbaar voor een reeks gespreide aanvallen. Aanvallen komen vaak in reeksen of groepen voor, binnen een periode van 24 uur. De frequentie van deze series is afhankelijk van de hond. Een hond met lichte epilepsie kan bijvoorbeeld elke zes maanden een aanval krijgen, terwijl een ernstig getroffen hond elke twee weken een aanval kan krijgen.

Neem na de eerste aanval contact op met de dierenarts. Zodoende kan hij ervoor kiezen om uw huisdier te behandelen, zodat het minder waarschijnlijk is dat u op dezelfde dag opnieuw een aanval krijgt.

Als je kunt, neem dan een van de aanvallen op je mobiele telefoon op, zodat je deze later aan je dierenarts kunt laten zien. Dit kan nuttig voor hem zijn en kan hem helpen een diagnose te stellen.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 3

Besteed aandacht aan vreemd gedrag na een vermoedelijke aanval. Het abnormale elektrische gedrag in de hersenen kan ervoor zorgen dat uw beagle zich vreemd gedraagt vóór, tijdens en na een aanval. Dit zal een ander teken zijn dat uw hond mogelijk een aanval heeft gehad. Dit gedrag kan bestaan uit agressief zijn en proberen je te bijten wanneer de hond meestal stil is.

Houd dit detail in gedachten en wees heel voorzichtig wanneer je een kind de hond laat naderen, omdat het hem per ongeluk kan bijten.

Neem ook video`s van dit gedrag op om ze aan uw dierenarts te laten zien.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 4

Noteer de epileptische aanvallen van uw hond. Als eigenaar is uw eerste stap om te herkennen dat uw hond epileptische aanvallen heeft en dat u hem naar de dierenarts moet brengen. Het is echter belangrijk om de hoeveelheid en frequentie van de aanvallen van uw hond bij te houden. Dit zal de dierenarts helpen de ernst van de aandoening en het aantal medicijnen dat u mogelijk nodig heeft te bepalen.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 5

Bepaal het verschil tussen epilepsie en convulsies. De termen "inbeslagneming" en "inbeslagneming" worden vaak door elkaar gebruikt met "epilepsie" - er is echter een belangrijk verschil tussen beide. Epilepsie is een medische aandoening, terwijl een aanval een symptoom is. Dit komt overeen met longontsteking als medische aandoening, maar het symptoom is hoesten. Epileptische aanvallen kunnen worden veroorzaakt door een verscheidenheid van verschillende dingen zoals toxine inname, nierziekten, portosystemische shunts, hersenkanker, meningitis of andere lichamelijke of medische aandoeningen.

Deel 2
Breng je hond naar de dierenarts

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Stap 6

Breng uw hond naar de dierenarts als hij toevallen heeft. Aanvallen kunnen op verschillende ziektes wijzen, dus het is belangrijk dat een dierenarts de hond evalueert om de oorzaak te achterhalen. Helaas is er geen enkele test om te bepalen of de epileptische aanvallen van de hond epileptisch zijn.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Step 7

Praat over het diagnoseproces met de dierenarts. Om epilepsie te diagnosticeren, sluit de dierenarts alle aandoeningen uit die epileptische aanvallen kunnen veroorzaken. De toestand van epilepsie wordt beschreven als een ongecontroleerde elektrische activiteit in de hersenen waarvoor geen verklaring kan worden gevonden. Dit maakt epilepsie een "diagnose van uitsluiting", wat betekent dat het alleen wordt gediagnosticeerd wanneer alle andere oorzaken van convulsieactiviteit zijn uitgesloten. Dit houdt in dat u de dierenarts zo nodig veel tests moet laten doen.

De dierenarts begint met een medische geschiedenis om mogelijke blootstelling aan gifstoffen die toevallen zouden kunnen veroorzaken, uit te sluiten. Als dit een negatief resultaat oplevert, zullen de bloedtesten volgen. Deze evalueren de functie van de organen in een poging te bepalen of de lever, nieren en andere organen normaal functioneren. De bloedtest kan ook aantonen of er een probleem kan zijn waardoor de natuurlijke toxines zich ophopen en epileptische aanvallen veroorzaken.

Op basis van deze resultaten kan de dierenarts op zoek gaan naar aanwijzingen. Bijvoorbeeld, als de niveaus van creatinine in het bloed laag zijn, kan de dierenarts willen verdere tests voor leverfunctietests uit te sluiten portosystemische shunt.

De dierenarts zou willen schildklierniveaus regelen in het bloed (een lage schildklierhormoon kan epileptische aanvallen) zien elektrolyten in het bloed abnormaliteiten als gevolg van ziekten die aanvallen kunnen veroorzaken te detecteren.

Als de dierenarts zich zorgen maakt over een infectie (zoals meningitis) die epileptische aanvallen veroorzaakt, kan hij een monster van de wervelvloeistof of hersenen nemen en deze analyseren.

Als alle tests een normaal of negatief resultaat opleveren, moet de laatste test een beeld van het brein van de hond zijn en een MRI- of CT-scan uitvoeren. Dit geeft een beeld van de structuur van de hersenen en kan andere aandoeningen uitsluiten, zoals een hersentumor of hersencysten. Zodra alle tests een normaal resultaat hebben opgeleverd, kan de dierenarts vaststellen dat het absoluut epilepsie is.

Titel afbeelding Diagnose epilepsie bij Beagles Step 8

Volg het behandelingsregime van de dierenarts. De behandeling zal afhangen van de ernst en frequentie van aanvallen. Anticonvulsiva zijn de steunpilaar van behandeling van de hond en gewoonlijk wordt voorgeschreven fenobarbital, kaliumbromide of imepitoína.

De dierenarts kan ook diazepam-zetpillen voorschrijven die u tijdens een aanval aan de beagle kunt toedienen. Dit zal helpen de hersengolven te kalmeren en het risico op een volgende aanval te verminderen.

waarschuwingen

Als alle hondenrassen zijn inbegrepen, is de incidentie van epilepsie bij honden bijna 0,5%. Dit betekent dat 1 op 200 honden last heeft van epilepsie, waardoor het een veel voorkomende aandoening is.
Andere rassen die sterk vertegenwoordigd zijn als het gaat om epilepsie zijn Ierse setter, keeshond, Duitse Herder, Amerikaanse cocker spaniel Alaskan malamute, Poedel, de husky en miniatuurschnauzer.

Delen op sociale netwerken:

Verwant