Hoe een hond te helpen met epilepsie bij honden

Canineepilepsie kan de gezondheid van uw hond verslechteren en het kan ook voor u een moeilijk proces zijn. De term epilepsie betekent dat uw hond herhaaldelijk een reeks aanvallen ondergaat. Een aanval is het gevolg van een explosie van elektrische energie in de hersenen. Sommige honden kunnen slechts één aanval ervaren en nooit een andere in hun leven hebben, terwijl anderen ze herhaaldelijk kunnen presenteren. Om deze reden is het van vitaal belang dat u uw hond meeneemt naar de dierenarts als hij lijdt aan aanvallen, omdat deze kunnen verergeren zonder tussenkomst van een dierenarts. Om een ​​hond met epilepsie te helpen, kun je hem ondersteunen tijdens de afleveringen die hij presenteert, de hulp krijgen die hij nodig heeft na de aanvallen en de nodige stappen nemen om ze te voorkomen in de toekomst.

stappen

2

Houd je handen uit de buurt van je mond. Er bestaat een misvatting dat honden hun tong zullen inslikken en onder geen enkele omstandigheid mag u uw hand of vingers in de mond van uw hond leggen tijdens een aanval. Als je het doet, zal het je bijten. Probeer ook geen voorwerpen in uw mond te steken, omdat uw hond een tand kan breken of zelfs kan verdrinken.

3

Stel uw hond gerust na de aanval. Het is belangrijk dat u uw hond kalmeert voordat u een andere actie onderneemt. In sommige gevallen kan de aanval opnieuw optreden als uw hond erg nerveus is of probeert op te staan ​​zonder te herstellen. Blijf je hond kalmeren en blijf dicht bij hem na de aflevering.

4

Besteed aandacht aan de duur van de aanvallen van uw hond. Probeer de duur van de aanvallen bij te houden. Als u een telefoon bij de hand heeft, kan het opnemen van een video van het evenement de dierenarts helpen uw hond te diagnosticeren.

2

Stel vragen over medicijnen. Er zijn verschillende medicijnen beschikbaar die de frequentie en intensiteit van aanvallen bij honden kunnen verminderen. De meeste van deze medicijnen moeten dagelijks en voor de rest van het leven van uw hond worden toegediend. De belangrijkste opties zijn:

3

Houd er rekening mee dat medicijnen een kalmerend effect kunnen hebben. De meeste anti-epileptica veroorzaken een onmiddellijk sedatief effect, hoewel de meeste honden zich aan dat effect zullen aanpassen. In sommige gevallen kan medicamenteuze combinatietherapie het sedatieve effect helpen verminderen als uw hond ongunstig reageert op een bepaald medicijn.

4

Praat met een dierenarts over het kalmeren van uw hond tijdens stressvolle situaties. Als uw hond erg angstig is, moet u misschien sedativa gebruiken om aanvallen tijdens stressvolle tijden te voorkomen. Praat met een dierenarts over het geven van sedativa aan uw hond, af en toe, in geval van stressvolle situaties.

5

Houd de conditie van uw hond in de gaten. Hoewel hondenepilepsie bij de meeste honden kan worden behandeld, is het een progressief probleem. Zelfs met medicatie, blijven sommige honden sporadisch toevallen ervaren. Als de afleveringen frequenter of intenser worden, raadpleeg dan onmiddellijk een dierenarts.

2

Leer hoe u een grandmal aanval kunt identificeren. Tijdens een grand mal aanval, valt de hond op een van zijn zijden en zijn lichaam wordt rigide terwijl zijn leden trillen. Het is mogelijk dat de hond tijdens inbeslagnemingen huilt, kwijlt en bijt en urine of ontlasting afgeeft, die tussen 30 seconden en twee minuten aanhoudt. Houd er rekening mee dat niet alle honden stuiptrekkingen van dit type hebben. Sommige honden kunnen minder intense en voor de hand liggende aanvallen ervaren.

3

Identificeer een gegeneraliseerde aanval. Sommige honden ondervinden toevallen die hen ertoe aanzetten op een vreemde manier te bewegen of iets repetitiefs te doen, zoals likken of lopen in cirkels. Besteed aandacht aan elk vreemd gedrag dat je hond laat zien. Als u niet zeker weet of een gedraging een aanval is of niet, neem dan contact op met een dierenarts.

4

Blijf op de hoogte voor tekenen van een naderende aanval. Vóór een aanval kan uw hond het gevoel hebben dat er iets niet klopt en begint te reageren. U kunt merken dat uw hond bepaalde dingen doet vóór een aanval, waaronder: