Hoe astigmatisme te meten

Astigmatisme is een veelvoorkomende toestand van de ogen. Het is een soort brekingsfout die wordt gediagnosticeerd door de oogarts en kan worden gecorrigeerd met een bril, contactlenzen en in sommige gevallen met een operatie. De oorzaak van astigmatisme is te wijten aan een hoornvlies met een onregelmatige vorm. De langwerpige vorm van het hoornvlies zorgt ervoor dat het netvlies het beeld op twee verschillende plaatsen scherpstelt, waardoor wazig zicht ontstaat. Mensen met astigmatisme klagen vaak over wazig of vervormd zicht, hoofdpijn en de behoefte om te turen om zich op de beelden te concentreren. De aandoening wordt gediagnosticeerd door een reeks tests die de vorm van het hoornvlies meten. Dit artikel legt uit hoe uw oogarts deze tests gebruikt om astigmatisme te meten tijdens een oogonderzoek.

Inhoud

Stappen

Methode 1visuele scherpte test
Methode 2keratometrie
Methode 3de brekingstest

stappen

Methode 1
Visuele scherpte test

Bekijk een grafiek met cijfers en letters wanneer uw arts dit zegt. Lees de nummers in het vak op afstand. Dit wordt een gezichtsscherptetest genoemd. Ze onderzoeken je om te diagnosticeren of je bijziendheid, verziendheid of astigmatisme hebt. Astigmatisme gaat gepaard met bijziendheid of verziendheid in 50 procent van de gevallen. Wazig zicht kan worden veroorzaakt door astigmatisme of een van deze veel voorkomende aandoeningen.

De resultaten worden weergegeven als een breuk, zoals 20/20 of 6/6 in de metrische conversie, de fractie van de gezichtsscherpte voor normaal zicht. Het eerste cijfer of de teller is de afstand tussen de grafiek en u, meestal 20 voet of 6 meter. Het tweede getal of de noemer is de grootte van de letters van de laatste regel die u kunt lezen in vergelijking met de normale gezichtsscherpte. Een persoon met 20/40 zicht heeft de helft van de gezichtsscherpte van een persoon met 20/20 visie.

Methode 2
keratometrie

Voer een test uit om het anterieur oppervlak van het hoornvlies te meten. Dit kan worden gedaan met behulp van een keratometer of een cornea-topograaf. U vindt deze twee teams in een oftalmologisch kantoor.

Kijk vooruit, terwijl de arts een kleine lichtstraal op het hoornvlies projecteert en dan uw reflectie meet met een keratometer.

Als u een nauwkeuriger meting van het oppervlak van uw hoornvlies wilt, kies dan een arts die een corneale topograaf op zijn kantoor heeft. De arts zal je vragen om op een tafel te zitten en naar een kom te kijken. Het binnenoppervlak van deze schaal is bedekt met een patroon van concentrische ringen. Een digitale camera bevindt zich aan de basis van de schaal en volgt het oppervlak door het patroon te meten dat in het oog wordt weerspiegeld. De gegevens die de camera verzamelt, kunnen een topografische kaart maken, met concentrische cirkels van verschillende kleuren die de veranderingen in hoogte van het hoornvlies laten zien. Een groot verschil in vorm en hoogte kan wijzen op een langwerpig hoornvlies en dus astigmatisme diagnosticeren.

De meeste corneale topografietests meten tussen 8.000 en 10.000 punten op het hoornvlies, waardoor keratometrie de meest nauwkeurige test is.

Methode 3
De brekingstest

Ga rechtop zitten en kijk vooruit terwijl de arts een retinoscoop voor uw ogen plaatst. De retinoscoop is een klein, draagbaar instrument dat de breking van het licht in het oog meet. De arts plaatst een apparaat met lenzen voor uw ogen dat uw zicht lichter of donkerder maakt. De arts zal de retinoscoop in uw ogen houden en op deze manier meten hoe uw ogen het licht richten.

Als je bijziendheid hebt, wordt het licht gebroken in een andere richting dan de lichtstraal die je projecteert, en als je verziendheid hebt, wordt het licht in dezelfde richting gebroken als de lichtstraal die je projecteert. De brekingstest helpt om de plaats te bepalen waar het hoornvlies een onregelmatige formatie heeft. Dit is wat we kennen als "as" in een recept van corrigerende lenzen.

Bespreek uw recept met uw oogarts, die corrigerende lenzen of een operatie kan aanbevelen. Het voorschrijven van astigmatisme in contactlenzen is aan het einde geschreven. Als bijvoorbeeld in de formule het astigmatisme een bijziendheidscorrectie vergezelt, kan het worden geschreven als -1,25 x 180. De -1,25 betekent de hoeveelheid correctie die u nodig hebt. De 180 specificeert de locatie van de correctie op de as volgens uw graad van astigmatisme.

Delen op sociale netwerken:

Verwant