Hoe een thoraxfoto te interpreteren
U hebt waarschijnlijk een röntgenfoto van de thorax gezien of er is er zelfs een genomen. Heb je je ooit afgevraagd hoe een röntgenfoto van de borst wordt gelezen? Wanneer u een röntgenfoto waarneemt, onthoud dan dat het een tweedimensionale weergave van een driedimensionaal object is. De hoogte en breedte worden gehandhaafd, maar de diepte gaat verloren. De linkerkant van de film vertegenwoordigt de rechterkant van de persoon en omgekeerd. De lucht ziet er zwart uit, vet ziet er grijs uit, zachte weefsels en water ziet er uit als lichtere grijstinten en botten en metaal zien er wit uit. Hoe dichter het weefsel, des te meer wit het op de röntgenfoto zal zien. De dichtere stoffen zien er radiopaak en helder uit in de film - terwijl de minder dichte stoffen er radiolucent en donker uitzien.
stappen
Deel 1
Voer eerste beoordelingen uit
1
Controleer de naam van de patiënt. Controleer allereerst de juiste röntgenfoto van de thorax. Dit lijkt misschien voor de hand liggend, maar als je gestresst bent en onder druk staat, kun je enkele basisbegrippen vergeten. Als u de verkeerde röntgenfoto hebt, verspilt u tijd en slaat u deze niet op.
2
Controleer de geschiedenis van de patiënt. Zorg ervoor dat u bij het voorbereiden van het lezen van een röntgenfoto alle informatie van de patiënt hebt, inclusief leeftijd en geslacht, en uw medische geschiedenis. Vergeet niet om de röntgenfoto te vergelijken met een vorige, als je die hebt.
3
Lees de datum van de röntgenfoto. Besteed speciale aandacht aan de datum waarop u eerdere röntgenfoto`s vergelijkt (controleer altijd de eerdere röntgenfoto`s, als u die hebt). De datum waarop de röntgenfoto werd gemaakt, biedt een belangrijke context voor de interpretatie van elke bevinding.
Deel 2
Evalueer de kwaliteit van de afbeelding
1
Controleer of de afbeelding is gemaakt met volledige inspiratie. Borstfoto`s worden meestal gemaakt wanneer de patiënt zich in de inspiratoire fase van de ademhalingscyclus bevindt, in eenvoudige termen, na het inhaleren. Dit heeft een belangrijk effect op de kwaliteit van de radiografie. Wanneer de röntgenbundels door het voorste deel van de borstkas naar de film gaan, zijn de meest zichtbare delen de ribben die zich het dichtst bij de film en de achterste ribben bevinden. Je zou tien ribbels moeten kunnen zien als het beeld met volledige inspiratie is genomen.
- Als u 6 vorige ribben kunt zien, heeft de afbeelding een zeer hoge kwaliteit.
2
Bekijk de tentoonstelling. Overbelichte films zien er donkerder uit dan normaal en kleine details zijn erg moeilijk te zien. De weinig belichte films zien er witter uit dan normaal en veroorzaken de schijn van ondoorzichtigheidsgebieden. Controleer de aanwezigheid van tussenwervelschijven om te bepalen of de röntgenfoto van de thorax is gemaakt met een geschikte penetratie.
In een thoraxfoto met weinig penetratie kunnen vertebrale lichamen en tussenwervelruimten niet worden onderscheiden.Dit heeft weinig penetratie als je de borstwervels niet kunt zien.Een film met te veel penetratie toont de tussenwervelruimten heel duidelijk.3
Controleer of er rotatie is Als de patiënt niet helemaal recht tegenover de cassette stond, kan er een merkbare rotatie op de radiografie zijn. Als dit is gebeurd, ziet het mediastinum er misschien heel ongewoon uit. Je kunt naar rotatie kijken door de claviculaire hoofden en de thoracale wervellichamen te observeren.
Controleer of de thoracale wervelkolom uitgelijnd is in het midden van het borstbeen en tussen de sleutelbeenderen.Controleer of de sleutelbeenderen waterpas zijn.Deel 3
Identificeer en lijn de radiografie uit
1
Zoeken naar bladwijzers Het volgende dat u moet doen is de positie van de röntgenfoto identificeren en correct uitlijnen. Controleer de relevante markeringen die op de röntgenfoto zijn afgedrukt. "L" voor links, "R" voor rechts, "PA" voor posteroanterior, "AP" voor anteroposterior, etc. Houd rekening met de positie van de patiënt: liggende positie (liggend naar boven), rechtop, lateraal of in de decubitusstand. Controleer en onthoud elke kant van de thoraxfoto.
2
Plaats de post-radiografische röntgenfoto en de zijradiografie in positie. Een normale radiografie op de borst bevat postero-axerior (PA) en laterale beelden die samen worden gelezen. Lijn ze uit om ze te observeren alsof de patiënt voor je stond, dus je rechterkant zal naar je linkerkant wijzen.
Als er vorige afbeeldingen zijn, moet u ze aangrenzend ophangen.De term posteroanterior (PA) bestaat in de richting van de röntgenfoto die de patiënt van de achterkant naar de voorkant, van achteren naar voren, passeert.De term anteroposterior (AP) bestaat uit de richting van de röntgenfoto die de patiënt van voren naar achteren, van de voor- naar de achterkant, kruist.De radiografie aan de zijkant van de borst wordt gemaakt met de linkerkant van de borst van de patiënt tegen de röntgencassette.Een schuin aanzicht is een weergave die wordt geroteerd tussen het standaard vooraanzicht en het zijaanzicht. Dit is handig voor het lokaliseren van verwondingen en het elimineren van overlappende structuren.3
Herkent een anteroposterior (AP) radiografie. Soms worden er AP-röntgenfoto`s gemaakt, maar deze worden meestal alleen genomen bij patiënten die erg ziek zijn om rechtop te staan voor een PA-radiografie. In vergelijking met PA-röntgenfoto`s worden AP-röntgenfoto`s meestal op een kortere afstand van de film gemaakt. De afstand verkleint het bundel divergentie-effect en de uitbreiding van structuren dichter bij de röntgenbuis, zoals het hart.
AP-röntgenfoto`s worden genomen op kortere afstanden - daarom lijken ze meer vergroot en minder scherp in vergelijking met standaard PA-beelden.Een AP-afbeelding kan een vergroting van het hart en een verbreding van het mediastinum laten zien.4
Bepaalt of de röntgenfoto is genomen vanuit een laterale decubituspositie. Een röntgenfoto van deze weergave wordt gedaan terwijl de patiënt op zijn zij ligt. Dit helpt bij het bepalen van de aanwezigheid van vocht (pleurale effusie) en laat zien of de effusie gelokaliseerd of mobiel is. U kunt de niet-afhankelijke hemithorax controleren om een pneumothorax te bevestigen.
De afhankelijke long moet de dichtheid ervan verhogen. Dit gebeurt vanwege de atelectase die wordt veroorzaakt door de druk die het gewicht van het mediastinum uitoefent op de long.Als dit niet gebeurt, is dit een aanwijzing dat er sprake is van luchtretentie.
5
Links en rechts uitlijnen. Je moet ervoor zorgen dat je de röntgenfoto op de juiste manier ziet. Je kunt het gemakkelijk en snel doen op zoek naar de maagbel. De bel moet aan de linkerkant zijn.
Bepaal de hoeveelheid gas en de locatie van de maagbel.Normale gasbellen waren ook te zien aan de lever- en milthoeken van de dikke darm.Deel 4
Analyseer de afbeelding
1
Begin met een algemene observatie. Voordat we ons op de specifieke details concentreren, is het goed om een algemene opmerking te maken. De belangrijke elementen die u mogelijk hebt weggelaten, kunnen de normale basiswaarden die u als referentiepunt gebruikt, wijzigen. Te beginnen met deze algemene observatie kan ook een nauwkeuriger onderzoek naar bepaalde elementen mogelijk maken. Technici gebruiken vaak de methode om de luchtwegen, botten, hartsilhouet, middenrif, longvelden en al het andere te controleren (ook bekend als ABCDE, met de initialen in het Engels).
2
Controleer of er instrumenten zijn zoals buizen, intraveneuze lijnen, elektrocardiogramverbindingen, pacemakers en nietjes of chirurgische afvoeren.
3
Controleer de luchtweg. Controleer om te bepalen of de luchtweg patent is en in de middelste lijn. In een spanningspneumothorax wordt de luchtweg bijvoorbeeld weggeleid van de aangedane zijde. Zoek in de carina, het punt waar de trachea zich splitst (verdeelt) in de hoofdbronchi rechts en links.
4
Controleer de botten. Zoek naar een breuk, verwonding of defect. Let op de totale grootte, vorm en contour van elk bot, dichtheid of mineralisatie (de osteopenetische botten zien er dun en minder ondoorzichtig uit), de corticale dikte in vergelijking met de medullaire holte, het trabeculaire patroon, de aanwezigheid van enige erosie, breuken, de lytische of blastische gebieden. Zoek naar de aanwezigheid van radiolucente en sclerotische laesies.
Een radiolucente laesie in het bot is een botgebied met een lagere dichtheid (dat er donkerder uitziet) - het ziet er mogelijk uit in vergelijking met het omringende bot.Een sclerotische laesie in het bot is een botgebied met een verhoogde dichtheid (dat er witter uitziet).In gewrichten, observeer de aanwezigheid van smalle of vergrote gezamenlijke ruimtes, verkalking van kraakbeen, lucht in de gewrichtsruimte en abnormale vetzakken.5
Zoek het teken van het hartsilhouet. Het teken van het silhouet is in feite het verwijderen van het silhouet of het verlies van het grensvlak van de long of het zachte weefsel, dat optreedt na de aanwezigheid van een massa of een vloed in de long. Controleer de grootte van het hartsilhouet (witte ruimten die het hart voorstellen, gelegen tussen de longen). Een normaal hartsilhouet bezet minder dan de helft van de breedte van de borstkas.
Controleer of het hart een waterflesvorm heeft in een eenvoudige PA-afbeelding, wat de aanwezigheid van een pericardiale effusie suggereert. Voer een echografie of een thorax-computertomografie (CT) uit om de diagnose te bevestigen.6
Controleer het diafragma. Controleer of het membraan plat of verhoogd is. Een vlak diafragma kan wijzen op de aanwezigheid van emfyseem. Een verhoogd diafragma kan wijzen op condensatie van het luchtruimgebied (zoals bij pneumonie), waardoor het onderste longveld niet zichtbaar is in termen van weefseldichtheid in vergelijking met de buik.
Normaal gesproken is het rechter diafragma hoger dan het linker diafragma, vanwege de aanwezigheid van de lever eronder.Controleer ook de costophrenic-hoek (die er helder zou moeten uitzien) om eventuele atrofie te identificeren, wat op de aanwezigheid van een lek zou kunnen wijzen (wanneer de vloeistof bezinkt).7
Controleer het hart. Onderzoek de randen van het hart - de marges van het silhouet moeten duidelijk zijn. Kijk of een radiopaciteit de rand van het hart verduistert, bijvoorbeeld in het geval van
longontsteking van de rechter middenkwab en de linker lingula. Het controleert ook de externe zachte weefsels om te controleren op afwijkingen.
Een hart met een diameter groter dan de helft van de thoracale diameter is vergroot.Controleer de lymfeklieren, kijk of er sprake is van subcutaan emfyseem (luchtdichtheid onder de huid) en andere letsels.8
Controleer de longvelden. Begin met het controleren van de symmetrie en het zoeken naar de aanwezigheid van een belangrijk gebied van radiolucentie of abnormale dichtheid. Probeer je ogen te trainen om door het hart en de bovenbuik naar de achterkant van de longen te kijken. Je moet ook kijken naar de aanwezigheid van vasculariteit en elke massa of knobbel.
Onderzoek de longvelden om infiltratie of vloeistof- of luchtbronchogrammen te identificeren.Als de vloeistoffen, bloed, slijm, tumoren, etc. ze vullen de luchtzakken, de longen zien er radiodicht (helder) uit, met minder zichtbare interstitiële tekens.9
Observeer de hilio`s. Zoek naar knobbeltjes en massa`s in de holtes van beide longen. In het vooraanzicht stellen de meeste hilaire schaduwen de linker en rechter longslagaders voor. De linker longslagader is altijd hoger dan de rechter, wat de linker hilum hoger maakt.
Controleer de aanwezigheid van verkalkte lymfeklieren in de hilaire regio, mogelijk veroorzaakt door een infectie van de tuberculose boven.tips
- Oefening baart kunst. Bestudeer en lees veel röntgenfoto`s om een expert te worden.
- Een goede algemene regel voor het lezen van röntgenfoto`s op de borst is om te beginnen met de algemene observaties en door te gaan met de specifieke details.
- Vergelijk altijd de vorige röntgenfoto`s, als u op hen rekent. Deze zullen u helpen nieuwe ziektes op te sporen en veranderingen te evalueren.
- Rotatie: controleer de claviculaire koppen in verhouding tot de processus spinosus, deze moeten op gelijke afstanden liggen.
- De grootte van het hart moet minder zijn dan 50% van de diameter van de borst in een PA-afbeelding.
- Volg een systematische benadering van het lezen van een thoraxfoto en zorg ervoor dat u niets mist.
Delen op sociale netwerken:
Verwant