Hoe een tragedie te schrijven

Een tragedie is een dramatisch werk dat een soort menselijk leed met zich meebrengt als centraal uitgangspunt. Er zijn veel soorten tragedies, van Griekse tragedie en Elizabethaanse tragedie tot hedendaagse fictie en drama. De meeste echte tragedies tonen het publiek de ondergang van een grote held, veroorzaakt door hun eigen daden of inactiviteit of door krachten waarover zij geen controle hebben. De tragedies zijn ontworpen om het publiek te zuiveren van de negatieve emoties die zich in ons ophopen door een catharsis van deze gevoelens. Het bestuderen van klassieke tragedies en het leren van het reilen en zeilen van fictie schrijven kan je helpen je eigen toneelstuk of tragische roman te schrijven.

Inhoud

Stappen

Deel 1bestudeer de tragedie
Deel 2ontwikkel een plot
Deel 3schrijf je eigen tragedie

Tips
Waarschuwingen

stappen

Deel 1
Bestudeer de tragedie

Lees klassieke tragedies. Veel tragedies zijn door de geschiedenis heen geschreven en elk weerspiegelt de tijd en plaats waarop het plaatsvond. Veel geleerden beschouwen de epische werken van Homerus als de oudste voorbeelden van de Griekse tragedie, waarin grote helden zoals Odysseus met een reeks tegenslagen te maken kregen. Maar misschien zijn de bekendste tragedies die geschreven door William Shakespeare, zoals Hamlet of Julius Caesar, waarin de held steevast sterft na enorm leed en ellende.
Griekse tragedies hebben meestal te maken met een enkel thema en de plot, terwijl Engelse tragedies (inclusief Shakespeare`s toneelstukken) over het algemeen meerdere plots hebben die verenigd zijn door gedeeld verlies en lijden.
Controleer uw lokale bibliotheek of zoek online om een uitgebreide verzameling tragische werken te vinden. Veel academici en literaire critici publiceren hun eigen lijsten van boeken die de belangrijkste en meest invloedrijke literaire werken beschouwen.

Leer de basispersonages. Hoewel elke tragedie uniek is in zijn personages en punten van de plot, zijn er enkele basiselementen van de tragedie die meestal van toepassing zijn op alle literaire werken van het genre. Een tragedie omvat meestal een tragische held (vaak een persoon van groot maatschappelijk belang) die een grote ondergang of de dood lijdt als gevolg van een aanzienlijke actie of nalatigheid, of een zondebok (een persoon van laag maatschappelijk belang) om die onvrijwillig tragische omstandigheden oplegde die buiten zijn macht lagen. De meeste tragedies hebben een aantal van de volgende soorten tekens:

De hoofdrolspeler: de hoofdpersoon, die bijna altijd een tragische held is.

De antagonist: elke persoon of ding waartegen de protagonist vecht (vaak een slechterik, maar niet altijd).

Complementen of tegenhangers: secundaire personages vaak geassocieerd met de protagonist of antagonist die enkele belangrijke aspecten van de hoofdpersonen onthullen of compliceren.

Repertoire karakters: ze worden vaak gebruikt om een functie die in de rest van de tragedie naar voren komt te overdrijven of uit te breiden.

Vertellers of een koor: ze zijn niet noodzakelijkerwijs aanwezig in alle tragedie maar ze vormen een belangrijk onderdeel van bepaalde werken. Ze worden vaak gebruikt om rechtstreeks met het publiek te communiceren.

Analyseer de figuur van de tragische held. Bijna alle tragedies draaien om een tragische held. In de vroege Griekse tragedies was die held vaak een god, maar naarmate het genre groeide, kwam de tragische held om oorlogshelden en zelfs koninklijke of politieke figuren te omvatten. De algemene regel voor tragische helden vandaag is dat het personage moreel sterk en in wezen bewonderenswaardig voor het publiek moet zijn.

De tragische held moet een soort van ruïne ervaren (bekend als de hamartia of "tragische fout"), vaak als gevolg van hun hibris (het wordt vaak beschouwd als trots, hoewel het ook het overwinnen van iemands culturele of ethische beperkingen omvat).

De tragische held ervaart meestal een soort van inzicht of erkenning van zijn tragische bestemming (genaamd de "anagnórisis"). Op dit punt weet hij dat er geen weg terug is en dat hij de tragische bestemming die hem te wachten staat, moet laten.

Bovenal moet de tragische held zielig zijn. Dit komt omdat het voorbestemd is om ruïne te ervaren en het publiek zou toejuichen of een gevoel van opluchting voelen als een slechterik tegenspoed ervaart. De echte tragedie van een tragisch werk is dat iedereen het soort lijden kan ervaren dat de held overkomt en zijn ondergang zou de negatieve emoties van het publiek moeten zuiveren.

Bestudeer de structuur van de tragische plot. Zoals alle tragedies unieke karakters bevatten die zijn gecategoriseerd "type" standaard kan elk frame uniek en origineel zijn terwijl het nog steeds voldoet aan een gemeenschappelijke voorspelbare structuur. De essentiële elementen van elke tragedie zijn:

De tentoonstelling: de "achtergrond" essentieel, wat allemaal tegelijkertijd kan gebeuren aan het begin van het werk of tijdens het dramatische stuk door middel van dialoog en monoloog.

Het conflict: de spanning die ontstaat als gevolg van een conflict, meestal tussen het personage en het wezen, het ene personage en het andere, het personage en de omgeving, het personage en de natuurlijke krachten of het personage en een groep.

De climax: het punt in het werk waarin de spanning niet kan worden omgekeerd en de gebeurtenissen moeten worden gericht op een van de twee mogelijke conclusies.

De resolutie of de uitkomst: de oplossing of vrijgave van spanning, vaak door het overlijden van een of meer personages in het werk.

Begrijp de soorten plot. De structuur van de plot van een tragedie hangt meestal af van een van de drie soorten frames. Dit zijn:

Klimaat: de spanning neemt toe naar een enkel punt (de climax) voor de oplossing, meestal door middel van een lineaire structuur die bestaat uit causale acties.

Episodisch: vaak samengesteld uit talloze korte en gefragmenteerde scènes met veel personages en talloze actielijnen om verschillende aspecten van de mensheid te benadrukken.

Non sequitur: inconsistente gebeurtenissen met existentiële en vaak onderontwikkelde karakters die betrokken zijn bij iets relatief onbeduidend bedoeld om de absurditeit van het bestaan te benadrukken.

Deel 2
Ontwikkel een plot

Kies een verhaalmodus. Tragedies zijn van oudsher geschreven en afgebeeld als toneelstukken. Dit gaat terug tot de eerste tragedies, die deel uitmaakten van een Dionysische ceremonie waarbij de actoren zich verkleedden als geiten om het lijden of de dood van een held te vertegenwoordigen. Tragedies kunnen echter ook worden geschreven voor een lezerspubliek in plaats van een toeschouwer, wat betekent dat romans of korte romans en zelfs fictie voor jongvolwassenen kunnen worden geclassificeerd als tragedie.

De narratieve modus die u kiest, is afhankelijk van uw krachtsgebieden of uw comfortzone als schrijver, evenals van de aard van het verhaal dat u zult vertellen.
Als je zowel fictie als drama redelijk hebt ervaren (of even onervaren bent), probeer dan een modus te kiezen die past bij jouw gewenste verhaal. Het is misschien eenvoudiger om eerst een plot te bedenken zonder het formaat van een stuk of roman op te leggen.

Idee een verhaal Zodra je een goed begrip hebt van de aard van de tragedies en hun fundamentele structurele componenten, zul je een basisschets van de plot moeten maken. De plot van de tragedie zullen de basisgebeurtenissen en -incidenten zijn die in je werk zullen plaatsvinden. Het zou met een of ander basisidee moeten omgaan, hoewel uiteindelijk het idee zou moeten worden overgebracht door de plot en de personages in plaats van gewoon te proberen "op" dat idee Met andere woorden, je verhaal moet iets betekenen zonder het publiek direct te vertellen wat het verhaal letterlijk betekent.

Als je je tragedie baseert op een bestaande mythe, zul je op een bepaalde manier beperkt zijn tot de gebeurtenissen van die mythe en je zult niet in staat zijn om significant af te wijken van de hoofdpunten van de plot in die mythe zonder dat het publiek zijn interesse verliest. Je zou echter een mythe, waarvan de conclusie vaag of ambigu is, radicaal kunnen herinterpreteren.

Als een ander alternatief, wil je misschien je eigen plot helemaal zelf maken, in welk geval je niet wordt beperkt door een canoniek karakter of evenement.

Kies een plot dat u zal helpen het verhaal te vertellen dat u wilt schrijven. Denk niet aan de plot als een beperking. Beschouw het in plaats daarvan als een lens waardoor je kunt schrijven over een of andere worsteling of aspect van de mensheid.

Maak een schets van de plot. Als je eenmaal een basisidee voor het verhaal hebt, moet je de plot voor dat verhaal schetsen. De eenvoudigste manier om dit te doen, is door enkele basisaspecten van het verhaal te schrijven, zodat je die aspecten grondiger kunt ontwikkelen en in een samenhangend plot kunt indelen. Een goede plek om te beginnen is door de volgende delen van de tragedie te schetsen:

De motivatie: waarom de protagonist en de antagonist doen wat ze in de geschiedenis doen.

De basisstructuur: de algemene gebeurtenissen die deel uitmaken van het verhaal en de volgorde waarin deze gebeurtenissen plaatsvinden of andere gebeurtenissen starten die zullen plaatsvinden.

De conclusie: wat zal er uiteindelijk gebeuren om het verhaal op te lossen.

De secundaire frames: elk secundair plot dat je het verhaal nog ingewikkelder wilt maken of de personages nog meer wilt uitdagen.

Maak karakters. Nu je een verhaal hebt bedacht en de basisstructuur van de plot hebt uitgezet, moet je de personages maken die je tragedie vertegenwoordigen. Je hebt de basispersonages nodig die je in de meeste tragedies tegenkomt, waaronder een protagonist, een antagonist, complement-personages en repertoire-personages. Op dit punt hoef je geen dialoog voor de personages te schrijven, maar moet je nadenken over hoe ze zich op de pagina of op het podium zullen ontwikkelen. Je kunt deze ideeën volgen door een paar zinnen of een alinea met notities over elk hoofdpersonage te schrijven.

Bedenk wat voor soort personages de rollen vullen die door je verhaal zijn gecreëerd.

Overweeg de relaties tussen elk personage. Als ze op elk moment interactie hebben of enige kennis van elkaar hebben, moeten ze een duidelijke en ondubbelzinnige relatie hebben. Gemeenschappelijke relaties worden meestal geclassificeerd als romantisch, kinderlijk, broederlijk, tussen agressor en slachtoffer, tussen rivaal en tegenstander, tussen baas en werknemer of tussen verzorger en ontvanger van zorg.

Vergeet niet om een tragische held op te nemen. Op dit punt moet u beslissen wat uw algemene ondergang zal zijn en welke beslissingen u zult nemen die u naar deze bestemming zullen leiden.

Overweeg om de personages zichzelf, anderen of hun relaties met anderen in vraag te stellen. Je kunt ze ook sterke meningen geven en deze meningen gebruiken om de persoonlijkheid en de rol van elk personage verder te ontwikkelen.

Je personages moeten realistisch en menselijk genoeg zijn om aardig en gemakkelijk te identificeren te zijn, maar aangezien je een tragedie gaat schrijven, wil je misschien een of meer personages wat superieur maken aan de personages mens. Dit kan de vorm aannemen van uitzonderlijke heldendom, grote rijkdom of macht, of het kan betekenen dat een of meer van de personages echt bovenmenselijk zijn (goden of godinnen, goochelaars, enz.).

Deel 3
Schrijf je eigen tragedie

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 10

Geef het complot lichaam. Op dit punt moet je een basisprincipe hebben bedacht, de reeks gebeurtenissen hebben geschetst die dat verhaal zullen vertellen en personages zullen maken die deze gebeurtenissen zullen vertegenwoordigen. Als je dit hebt voltooid, moet je de plot uitbreiden om een compleet en functioneel verhaal te maken. Afhankelijk van waar uw sterke punten zich bevinden, kan dit het gemakkelijke deel zijn of het buitengewoon moeilijke deel van het ontwikkelen van een verhaal voor u.

Focus op de details. De details zijn wat leven aan een verhaal geeft, maar je moet ook oppassen dat je het verhaal niet overstelpt met nutteloze trivialiteiten. Als je twijfelt, denk dan aan het principe van Tsjechovs wapen: als je iets gaat toevoegen (zoals het plaatsen van een pistool op het podium), moet het relevant zijn (het pistool moet bijvoorbeeld op een zinvolle manier worden gebruikt).
Maak de dingen ingewikkelder. Dit kan simpelweg betekenen dat je een soort van draai aan de plot toevoegt, maar een effectievere manier om het verhaal te compliceren zou zijn om iets heel interessants of boeiends te ontwikkelen over enkele van de hoofdpersonen. Op deze manier worden ze meer driedimensionaal en op hun beurt meer menselijk. Onthoud: geen enkele persoon is zo eenvoudig als het lijkt in de beschrijving van een personage.
Denk aan de manieren waarop elk personage verandert in de loop van de tragedie. Als een van de hoofdpersonen onveranderd na het verhaal verschijnt (naast, laten we zeggen, een slechterik die nooit spijt zal hebben van zijn acties), is je tragedie niet voldoende ontwikkeld.
Laat je karakters emotioneel zijn. Maak ze niet emotioneel op een onwaarschijnlijke manier, maar zorg ervoor dat, door het lijden op de pagina, hun lijden duidelijk is en wordt herkend door het publiek.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 11

Het ontwikkelt de ondergang van de tragische held. Je moet al een algemeen idee hebben van wat er met de tragische held zal gebeuren en welke reeks gebeurtenissen zal leiden tot zijn bestemming. Als je echter door het proces van het schrijven van de tragedie gaat, moet je die reeks van gebeurtenissen uitbreiden en elementen van de dood van de held door het hele boek of spel heen weven. Dit is het centrale element van een werk van tragedie en vereist constantheid door het manuscript en genoeg tijd om zich te ontwikkelen en te ontvouwen op de pagina (of op het podium).

Als de tragedie van de held wraak inhoudt, moet de lezer of het publiek de redenen voor deze wraak van de eerste scènes of hoofdstukken begrijpen. Bijvoorbeeld in de grote tragedie Hamlet van Shakespeare, de geest van koning Hamlet wordt aan het publiek voorgesteld in de eerste scène van de eerste act en het is bekend dat zijn dood een belangrijk aspect van het stuk hieronder zal zijn.

Alle belangrijke personages die relevant zijn voor de held en zijn ondergang moeten worden geïntroduceerd in een vrij vroeg stadium van de tragedie. Het werk of de roman moet beginnen met het geven van verklarende informatie of contextuele aanwijzingen om de situatie van de held te verklaren en moet vanaf het begin beginnen met het vaststellen van de opkomst van de held tot arrogantie en zijn toekomstige ondergang.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 12

Neem vergelijkingen of metaforen op. Historisch gezien waren simulaties en metaforen enorm belangrijk voor elke geslaagde tragedie. Ze geven extra betekenis aan de woorden op de pagina of de acties op het podium en stellen de lezer of het publiek in staat zich betrokken te voelen bij het verhaal door de vergelijkingen te ontcijferen en de "algemeen panorama" van je werk.

Metaforen zijn vergelijkingen tussen twee dingen, terwijl vergelijkingen dingen vergelijken met woorden als "als" of "zo`n". Alle vergelijkingen zijn metaforen, maar niet alle metaforen zijn vergelijkingen.

Een voorbeeld van een metafoor zou zijn "zijn ogen schijnen naar de mijne". De lezer weet dat de ogen van een personage niet letterlijk licht uitstralen en het is duidelijk dat de auteur bedoelde dat een personage levendige en boeiende ogen heeft.

Een voorbeeld van een vergelijking zou zijn "Toen hij huilde, schitterden zijn ogen als sterren". Nogmaals, de lezer weet dat de ogen van het personage niet letterlijk lijken op een hemellichaam, maar zowel de vergelijking als de metafoor geven een poëtische kwaliteit aan de taal die in een geschreven stuk wordt gebruikt.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 13

Scènes maken De scènes zijn het dagelijks brood van een tragedie. Ze zijn de infrastructuur waarin alles gebeurt en elke scène moet een duidelijk begin, midden en einde hebben die ook bijdragen aan het algemene verhaal.

Elke scène moet een basisstructuur hebben van preambule, actie, climax en resolutie of vertraging.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 14

Ontwikkel spanning. Wanneer je de plot uitbreidt, als je je afvraagt of het significant genoeg is, bedenk dan manieren om er meer van te maken. Als iemand bijvoorbeeld bang is dat hun man wordt gekidnapt of vermoord, maakt het de lezer duidelijk waarom dit tragisch zou zijn. Heb je in het verleden iemand verloren die belangrijk was? In de wereld die je hebt gemaakt, zou je als weduwe kunnen overleven? Al deze vragen zullen het verschil maken tussen het publieke denken "Hoe ongelukkig dat haar man stierf" en denk na "Dit is een tragische gebeurtenis die waarschijnlijk tot zijn eigen dood leidt".

De tragedies zitten vol met verschrikkelijke en rampzalige gebeurtenissen. Maak duidelijk dat de droevige dingen die je personages overkomen vreselijk zijn buiten de commotie op het maaiveld.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 15

Los de spanning op. Net zoals elke actie een rechtvaardige reactie moet hebben, moet de spanning van een tragedie een oplossing hebben. Je kunt kritieke gebeurtenissen niet gewoon onbeantwoord laten of een tragedie beëindigen zonder dat het leven van iedereen op de een of andere manier is veranderd (meestal uit elkaar valt). Alle losse eindjes moeten worden vastgebonden, alles wat tijdens de tragedie in gang is gezet, moet gebeuren en de vreselijke dingen die in het werk zijn gebeurd, moeten leiden tot aanzienlijk lijden, verlies of de dood.

Laat de oplossing van de spanning leiden tot een natuurlijk einde van het verhaal. De plot wordt beïnvloed als het verhaal nog een lange tijd doorgaat nadat de spanning is opgelost, omdat er niets in het spel is dat het verhaal aandrijft of de personages beïnvloedt.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 16

Controleer je werk. Zoals elk geschreven stuk, zal je tragedie een of twee herzieningen moeten ondergaan als het klaar is. Dit kan inhouden dat je meer details geeft om een personage te ontwikkelen, de gaten in de plot in te vullen en scènes toe te voegen, te verwijderen of herschrijven als dat nodig is. U kunt het manuscript zelf beoordelen of iemand die u kent en die u vertrouwt, vragen om een eerlijke evaluatie van het manuscript.

Geef twee tot vier weken nadat je het manuscript hebt voltooid voordat je het probeert te herzien. Het kan moeilijk zijn om al na een paar dagen afstand te nemen van je werk en omdat het verhaal nog vers in je geheugen zit, zou je bepaalde dingen over het hoofd kunnen zien die voor een externe lezer niet logisch zouden zijn.

Probeer een volledige reading te geven voordat je gaat zitten om wijzigingen aan te brengen. Maak gewoon aantekeningen van elke sectie die verwarrend, onderontwikkeld, onnodig of irrelevant is zonder te stoppen om deze te corrigeren. Vervolgens kunt u beslissen hoe u die problemen kunt verhelpen zodra u het einde van het manuscript hebt bereikt.

Bij het lezen en beoordelen, vraag jezelf af of het verhaal in zijn geheel klopt, of de plot boeiend en interessant is, of het goed stroomt of zich schokkerig voelt en of er genoeg op het spel staat voor de betrokken personages om een emotionele reactie bij de lezers of kijkers.

Denk na over de impact die het eindproduct zal hebben op lezers of kijkers.

Vergeet niet dat de tragische held een aardig personage moet zijn, met goede en begeerlijke kwaliteiten waarvan de ondergang het gevolg is van hun eigen beslissingen, of dit nu acties of inacties zijn. Zal de ondergang van je held er uiteindelijk toe leiden dat lezers of toeschouwers medelijden en angst voelen? Als dit niet het geval is, moet u mogelijk belangrijke wijzigingen in uw manuscript aanbrengen.

Titel afbeelding Write a Tragedy Step 17

Bewerk op het niveau van de regels. Als je eenmaal de grotere problemen van het manuscript hebt aangepakt tijdens de revisiefase, zul je een grondige editie van het hele werk moeten doen. Dit kan het controleren van de spelling omvatten, ervoor zorgen dat er overeenstemming is tussen het onderwerp en het werkwoord, verschillen corrigeren tussen werkwoordtijden en een deel van het werkwoord verwijderen. "vulling" van het manuscript.

Zorg ervoor dat de manier waarop je de woorden kiest en de zinnen uitdrukt, nauwkeurig en zorgvuldig is. Snijd onnodige woorden af (uit "vulling"), verwarrende woorden en termen en slecht geconstrueerde zinnen.

Voorkom het herhaaldelijk herhalen van dezelfde woorden. Dit geeft een slordige of zwakke indruk. Zoek in plaats daarvan naar nieuwe en interessante manieren om te zeggen wat je probeert te zeggen.

Los een zin te lang op en elk fragment in je werk. Deze kunnen verwarrend zijn voor lezers of kijkers en kunnen voor actoren moeilijk te reciteren zijn.

tips

Overweeg een co-auteur als u niet zeker weet hoe u de tragedie moet starten of beëindigen.
Tragedies zijn, zoals de naam al aangeeft, tragisch. Een goede tragedie zal het publiek doen huilen, maar het zal ook aan het einde een catharsis bereiken. Alles moet op de een of andere manier significant zijn en zich ontwikkelen naar een significante verandering voor alle betrokken personages.
Als de tragedie niet lukt, is het prima. Lees de mening van veel mensen voordat u uw boek publiceert, maar vergeet niet dat schrijven meer een geschenk is voor de auteur dan voor een andere persoon. Het zien van je werk voor je is het beste geschenk dat je kunt geven en je moet negatieve opmerkingen niet van je af laten nemen.