Hoe grammaticale categorieën te begrijpen

Op deze pagina vindt u de basisregels van de Spaanse grammatica, te beginnen met de zelfstandige naamwoorden totdat alle basisgrammaticale categorieën zijn behandeld. Alle regels voor grammatica en spelling in dit artikel zijn gebaseerd op neutraal Spaans.

Inhoud

Stappen

Deel 1de zelfstandige naamwoorden
Deel 2voornaamwoorden
Deel 3werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden
Deel 4de voorzetsels en verder

stappen

Deel 1
De zelfstandige naamwoorden

Begrijp wat een zelfstandig naamwoord is de substantief (of namen, van het Latijnse woord "nomen" met dezelfde betekenis) ze vertegenwoordigen plaatsen, mensen en dingen. Voorbeelden van zelfstandige naamwoorden zijn "professor", "strand" en "computer".

Merk op dat er verschillende soorten zelfstandige naamwoorden zijn. Dit zijn de gemeenschappelijke zelfstandige naamwoorden, de eigen zelfstandige naamwoorden, de collectieve zelfstandige naamwoorden, de samengestelde zelfstandige naamwoorden en de abstracte zelfstandige naamwoorden.

de Gemeenschappelijke zelfstandige naamwoorden zijn niet specifiek, zoals "professor", "strand" en "computer".

de eigen zelfstandige naamwoorden zijn specifiek, zoals "Jiménez", "Punta del Este" en "Apple Inc.". Deze zelfstandige naamwoorden worden altijd met een hoofdletter geschreven.

de Collectieve zelfstandige naamwoorden vertegenwoordigen een verzameling of een groep dingen, zoals "studenten", "zwerm" en "uitrusting". noot: in het Spaans wordt de overeenstemming tussen de collectieve zelfstandige naamwoorden en de werkwoorden in het enkelvoud gedaan (bijvoorbeeld "Het team won de race") tenzij het verzamelnaamwoord zelf meervoudig is (bijvoorbeeld "Teams vastgebonden").

de Abstracte zelfstandige naamwoorden verwijzen naar concepten, gevoelens en andere ontastbare objecten, zoals "eerlijkheid", "liefde" en "verdriet". Deze zelfstandige naamwoorden kunnen ook activiteiten vertegenwoordigen (bijvoorbeeld "lezing", "schrift", "zwemmen", "schilderij" en "tekening").

de samengestelde zelfstandige naamwoorden bestaan uit meer dan één woord, zoals "blikopener", dat is een samengestelde zelfstandig naamwoord gevormd uit de woorden "opent" en "blikjes". Deze zelfstandige naamwoorden zijn te vinden in verschillende vormen:

Als twee afzonderlijke woorden (bijvoorbeeld "carte blanche").

Zoals twee woorden met een voorzetsel (bijvoorbeeld "melktand").

Als een enkel woord (bijvoorbeeld "paraplu").

In sommige gevallen kunt u samengestelde zelfstandige naamwoorden vinden die bestaan als twee of meer afzonderlijke woorden, maar die ook als één woord bestaan. Het kan bijvoorbeeld ook worden gebruikt "blikopener" verwijzen naar een "blikopener".

Deel 2
voornaamwoorden

Leer dat het voornaamwoorden (van het Latijn "pro" of "door" en "nomen" of "naam") ze nemen de plaats in van zelfstandige naamwoorden (namen). Er zijn verschillende soorten voornaamwoorden, waaronder voornaamwoorden persoonlijk, bezittelijk, van het object, aanwijzend, onbepaald, reflecterende, vragende en relatief.

Leer dat persoonlijke voornaamwoorden te allen tijde worden gebruikt. Dit zijn de persoonlijke voornaamwoorden:

Eerste persoon enkelvoud	ik	Eerste persoon meervoud	wij, wij
Tweede persoon enkelvoud	je	Tweede persoon meervoud	je
Derde persoon enkelvoud	hij, zij	Derde meervoud	zij, hen

Dit zijn enkele voorbeelden:

Ik eet een pizza.

We gaan naar de bioscoop.

Je studeert Engels 6 uur per week.

We gaan op vakantie naar El Salvador.

Hij is mijn broer.

Zij is mijn zus.

Je bent erg lang.

De eerste persoon geeft aan dat dit de persoon is die spreekt (bijvoorbeeld "Ik ga alle pizza eten").

De tweede persoon geeft aan dat dit de persoon is aan wie het wordt uitgesproken (bijvoorbeeld "Je zult niet alle pizza eten").

De derde persoon geeft aan dat anderen over die persoon praten (bijvoorbeeld "Hij heeft alle pizza opgegeten").

Leer die bezittelijke voornaamwoorden definieer het eigendom of geef bezit aan.

Eerste persoon enkelvoud	de mijne, de mijne	Eerste persoon meervoud	onze, onze
Tweede persoon enkelvoud	de jouwe, de jouwe	Tweede persoon meervoud	de jouwe, de jouwe
Derde persoon enkelvoud	de jouwe, de jouwe	Derde meervoud	de jouwe, de jouwe

Dit zijn enkele voorbeelden:

Deze auto is van mij

Dit boek is van jou.

Het laatste bureau aan de rechterkant is van jou.

Deze notebooks zijn van ons.

Objectpronomina zijn persoonlijke voornaamwoorden die worden gebruikt als directe objecten. ¿Direct object? Dit is al teveel grammatica!

Het onderwerp van een zin is de rockster. Het directe doel is het publiek. Het onderwerp is degene die de actie uitvoert en het directe object is degene die de actie ontvangt. Dit zijn enkele voorbeelden:

Het kwartet stemmen zong een lied voor me.

Ik gaf het boek aan haar.

Eerste persoon enkelvoud	me	Eerste persoon meervoud	ons
Tweede persoon enkelvoud	je	Tweede persoon meervoud	hen
Derde persoon enkelvoud	jij, wat, de	Derde meervoud	zij, de

Leer die voornaamwoorden aanwijzend ze trekken de aandacht. Bijvoorbeeld:

deze hij heeft meer geheugen nodig.

dat Het staat in het historisch record.

deze zij zijn van mij en die zij zijn van jou

Er zijn verschillende demonstratieve voornaamwoorden die hieronder worden vermeld:

enkelvoud	meervoud
dit, dit, dit	deze, deze
dat, dat, dat	die, die
dat, dat, dat	die, die

¿"dat" of "dat"? Wat is het verschil? "dat" (en "die") wordt meestal gebruikt om te verwijzen naar iets dat ver weg is van de spreker en dicht bij de spreker, terwijl "dat" (en "die") wordt gebruikt om naar iets te verwijzen dat ver van beide is verwijderd.

Leer die voornaamwoorden onbepaald Ze zijn niet specifiek. Bijvoorbeeld "iemand hij liet het grammaticaboek achter op mijn bureau".

Wie heeft het grammaticaboek op mijn bureau achtergelaten? Jij noch ik weten het. Het was iemand, iemand, maar het was beslist niemand.

Onder de ongedefinieerde voornaamwoorden zijn de volgende (hoewel niet beperkt tot hen): "één", "een", "alle", "alle", "bit", "laag", "geen", "elk", "anders", "ander", "vrij", "elk", "niets", "iets", "iemand", "niemand".

Leer die voornaamwoorden reflecterende zijn de voornaamwoorden "spiegel". Dit betekent dat ze reflecteren het onderwerp of wijzen het opnieuw.

Eerste persoon enkelvoud	me	Eerste persoon meervoud	ons
Tweede persoon enkelvoud	je	Tweede persoon meervoud	is
Derde persoon enkelvoud	is	Derde meervoud	is

In het Engels zijn er, in tegenstelling tot Spaans, wat bekend staat als intensieve voornaamwoorden, die uit dezelfde wederkerende voornaamwoorden bestaan maar verschillen in termen van hun gebruik. In het Spaans wordt de plaats van de intensieve voornaamwoorden ingenomen door het adjectief "hetzelfde" toegevoegd aan persoonlijke voornaamwoorden.

Dit zijn enkele voorbeelden van wederkerende voornaamwoorden:

me Ik zag mezelf in de spiegel.

zij is ze schold zichzelf uit omdat ze het examen niet beter deed.

Dit zijn voorbeelden van het gebruik van het bijvoeglijk naamwoord "hetzelfde" toegevoegd aan persoonlijke voornaamwoorden:

ik hetzelfde Ik keek in de spiegel.

zij hetzelfde Hij voelde zich slecht omdat hij het examen niet beter deed.

Leer die voornaamwoorden vragende ze zijn gewend stel vragen Vragende voornaamwoorden zijn "wat", "die", "over", "welke", "welke", "hoeveel", "hoeveel", "hoeveel" en "hoeveel". Dit zijn enkele voorbeelden:

¿die dit document geschreven?

¿die laptop werkt met Linux?

noot: vroeger werden vragende voornaamwoorden gebruikt "die", "wiens", "wiens" en "wiens" maar ze zijn in onbruik geraakt en zijn vervangen door de eenvoudigste vorm "die".

Wat is dit boek? (equivalent aan)

Van wie is dit boek?

Leer dat een voornaamwoord relatief een relatie definiëren Deze voornaamwoorden verwijzen naar een eerdere verklaring. Dit is een voorbeeld:

Ik heb een vrouw ontmoet dat het heeft mijn hart gestolen

In dit voorbeeld "dat" Het verwijst naar de vrouw. Wie heeft mijn hart gestolen? De vrouw die ik ontmoette.

Relatieve voornaamwoorden zijn "wie ook", "zij die", "(de) dat", "die", "die", "welke", "die", "die", "die", "wiens" en "wiens".

Deel 3
Werkwoorden en bijvoeglijke naamwoorden

Ken de werkwoorden de werkwoorden (van het Latijn "Verbum", wat bedoel je? "woord", omdat het, althans in deze taal, het hoofdwoord van de zin vormt) ze vertegenwoordigen een actie of staat en geven ook de tijd aan van deze actie of staat. Bijvoorbeeld:
Ik dacht dat ik Ik was gesloten de deur met een sleutel

Meer informatie over bijwoorden. de bijwoorden beschrijf een actie, adjectief of ander bijwoord en geef tijd, manier en maat aan. Dit zijn enkele voorbeelden:

tijd: "Sara en Carla konden in de marathon lopen morgen".

mode: "Samuel at zijn lunch snel".

meten: "Julia deed het huiswerk uitstekend".

Leer dat het bijvoeglijke naamwoorden (van het Latijn "adjectum", wat bedoel je? "iets dat wordt gegooid") beschrijf de zelfstandige naamwoorden. Dit zijn enkele voorbeelden:

Jij bent een groot persoon.

Leguanen zijn huisdieren verschrikkelijk.

Je moeder is een vrouw vriendschappelijk.

Deel 4
De voorzetsels en verder

Overweeg de voorzetsels. de voorzetsels (van het Latijn "praepositum", wat bedoel je? "prepended") zijn woorden die zijn gekoppeld aan zelfstandige naamwoorden of hun equivalenten en die meestal voor hen worden geplaatst. Op deze manier vormt het voorzetsel samen met het zelfstandig naamwoord een uitdrukking die equivalent is aan een bijwoord of bijvoeglijk naamwoord.
Dit zijn enkele voorbeelden:
naar
met
door
in

Meer informatie over voegwoorden. de voegwoorden (van het Latijn "conjungo", wat bedoel je? "Ik een") zijn woorden die samenkomen met zinnen, zinnen of woorden.

Dit zijn enkele voorbeelden:

maar

door

Vergeet de tussenwerpsels niet. de interjecties (van het Latijn "interjicio", wat bedoel je? "Ik gooi") zijn woorden die zijn verwerkt in zinnen om gevoelens te uiten.

Dit zijn enkele voorbeelden:

Whoops!

Ouch!

Mijn god!

Hoera!

Definieer de artikelen. De gedefinieerde artikelen "de, de, de" en het onbepaalde "a, sommige, sommige" ze worden altijd gevonden naast zelfstandige naamwoorden, zoals het geval is met bijvoeglijke naamwoorden.

Delen op sociale netwerken:

Verwant