Hoe de delen van een toespraak te identificeren

De delen van een toespraak leggen uit hoe woorden in verschillende contexten kunnen worden gebruikt. Elk woord werkt minstens als een deel van het discours - veel woorden kunnen op verschillende tijdstippen dienen als twee of meer delen van het discours, afhankelijk van de context.

Inhoud

Stappen
Tips
Waarschuwingen

stappen

Titel afbeelding Identify Parts of Speech Step 1

Begrijp dat de zelfstandige naamwoorden en hun "partners" de volgende zijn:

een naamwoord is een woord of zin die een persoon, plaats, ding of idee benoemt. (Alfredo, New York, desktop, schoonheid, uitvoeren.) Een substantief kan worden gebruikt als onderwerp van een werkwoord, het voorwerp van een werkwoord, een identificator van het substantief is het doel van een voorzetsel of appositive (een verklarende uitdrukking samengesteld uit een onderwerp of een object).
een bijvoeglijk naamwoord is een woord of een combinatie van woorden die een zelfstandig naamwoord of voornaamwoord wijzigen (groenachtig blauw, centraal, slecht bedacht, voorbijgaand). Bijvoorbeeld bij het gebruik van "blauwgroene zak" (pas het zelfstandig naamwoord "tas" aan).
een voornaamwoord Het is een woord dat een zelfstandig naamwoord vervangen en verwijst naar de persoon, plaats, ding, idee of daad eerder genoemde of kunnen worden afgeleid met de context van het gebed (hij, zij, dit, dat). Een voornaamwoord kan ook komen voor een zelfstandig naamwoord, als een manier om modificatie, zoals "Zijn boek", "haar" als een bezittelijk voornaamwoord aangeeft die het boek (zelfstandig naamwoord) bezit.
een voorzetsel is een woord of zin die de relatie van een zelfstandig naamwoord met een ander element in de zin (in, door, a, van, met) laat zien. Bijvoorbeeld: "Ik stop mijn geld in mijn tas", waarbij "in" een voorzetsel is.

Titel afbeelding Identify Parts of Speech Step 2

Denk aan een voorzetsel zoals een rups dat kan doen met een appel.

Titel afbeelding Identify Parts of Speech Step 3

Begrijp dat een werkwoord en zijn modifiers zijn:

een werkwoord is het woord of de zin die actie en koppelingen tot uitdrukking brengt. Werkwoorden kunnen transitief zijn, waarvoor een object nodig is (object = "de", in "Ik heb haar ontmoet") of intransitief, waarvoor alleen het zelfstandig naamwoord vereist is ("De zon komt op"). Sommige werkwoorden, zoals "voelen" Ze kunnen zowel transitief zijn ("Voel de textuur") als intransitief ("Ik heb het koud", waar koude een bijvoeglijk naamwoord is en geen object).

een bijwoord is een woord dat een werkwoord, een bijvoeglijk naamwoord of een ander bijwoord wijzigt (langzaam, koppig, veel). Bijvoorbeeld: "Ik rende langzaam" (het wijzigen van het werkwoord "uitvoeren").

Titel afbeelding Identify Parts of Speech Step 4

Leer dat de verbindende woorden of de uitroeptekens ook deels spreken.

een conjunctie is een woord dat andere woorden, zinsdelen of zinnen verbindt (en, maar of omdat). Bijvoorbeeld: "Ik hou van katten, maar ik hou niet van honden" (hier "maar" is een coördinerende combinatie). "Ik ging naar buiten, ook al regende het" ("hoewel" een ondergeschikte conjunctie is).

een tussenwerpsel is een woord, zin of geluid dat als een uitroep wordt gebruikt en in staat is om alleen te worden gebruikt (oh God, hel, mijn God). De uitdrukking "Onzin!" het is ook bekend als een uitroep. Het is niet grammaticaal gerelateerd aan de rest van de zin.