Hoe een kankertest te krijgen

Het woord `kanker` kan angst oproepen, omdat het vaak wordt geassocieerd met een negatief resultaat of zelfs met de dood. Echter, met de juiste testen en vroege detectie van kanker, zijn veel mensen genezen voordat ze zover komen dat het hen een serieus probleem oplevert. Daarom is het zo belangrijk dat u bekend raakt met routinematige kankeronderzoeken en kunt u kiezen voor genetische of tumoronderzoeken die op u kunnen worden toegepast op basis van uw familiegeschiedenis en persoonlijke medische geschiedenis. Met dit in gedachten mag u geen screeningstests ondergaan voor kanker, tenzij u het risico loopt om het te ontwikkelen. Veel testen hebben een grote kans op het vinden van een "vals positief", tenzij u een hoog risico loopt om een specifieke kanker te ontwikkelen. Daarom moeten u en uw arts uw medische geschiedenis en familiegeschiedenis bespreken om de meest geschikte testen voor u te bepalen.

Inhoud

Stappen
Methode 1
Methode 2
Tips

stappen

Methode 1

Voorleggen aan een routine kankerscreening

Indienen voor screening op borstkanker, als u een vrouw bent. Alle vrouwen komen in aanmerking voor screening op borstkanker. In het algemeen wordt aanbevolen dat vrouwen om de twee jaar mammografie krijgen op de leeftijd van 50 jaar. Een mammogram is een vorm van röntgenstralen en is speciaal ontworpen om borstweefsel te controleren en eventuele afwijkingen op te sporen. Controleer vervolgens de verdachte gebieden van de mana (als die er zijn) met meer bewijs (zoals een biopsie en misschien een MRI).

Als u een familiegeschiedenis van borstkanker of andere risicofactoren heeft, kan de arts u adviseren om op gezette tijden een routinematige screening te starten.
Je moet ook naar de dokter gaan elke keer dat je een verdachte borstknobbel voelt als je zelf beoordeelt (je kunt de dokter vragen om je te laten zien hoe je je borsten kunt onderzoeken als je niet zeker weet hoe je het moet doen).
Klik hier voor meer informatie over het detecteren van en getest worden op borstkanker.
Als andere vrouwen in uw familie vóór 40 jaar borst- of eierstokkanker hebben gehad, wilt u misschien een genetische test laten uitvoeren om te zien of u het BRCA-gen heeft. Dit gen zorgt ervoor dat je meer risico loopt om deze kankers te ontwikkelen. Raadpleeg uw arts als u denkt dat u in aanmerking komt voor deze test.

Get test voor prostate kanker als u een man bent. De meeste mannen zouden op hun 55e moeten beginnen met testen. Er zijn twee soorten prostaatonderzoeken. Een digitaal rectaal onderzoek probeert eventuele knobbeltjes of tumoren in de prostaat of verharde of abnormale gebieden te detecteren. Een prostaatspecifieke antigeen (PSA) test neemt een bloedmonster en meet het niveau van PSA in het bloed. De arts kan een of beide aanbevelen op basis van uw familiegeschiedenis, medische geschiedenis, risico`s en symptomen.

Een PSA-test kan helpen bij het identificeren van prostaatkanker bij mannen die geen symptomen hebben, maar er is ook een kans dat ze een vals positief resultaat geven. Voordat u deze test doorvoert, raadpleegt u uw arts over de risico`s en voordelen van dit type test voor u.

Als u een onmiddellijk familielid (zoals een ouder, broer of zoon) heeft die vóór de leeftijd van 65 prostaatkanker heeft gehad, wilt u misschien eerder beginnen met screening. Afro-Amerikaanse mannen lopen ook een groter risico.

Klik hier voor meer informatie over het detecteren van en getest worden op prostaatkanker.

Kies voor de normale Pap-test om baarmoederhalskanker te ontdekken als u een vrouw bent. De andere screeningstest voor vrouwen is de Pap-test, die de baarmoederhals onderzoekt op eventuele voorstadia van kanker of kanker. Een speculum wordt ingebracht in de vagina en een monster van de cellen wordt rond de baarmoederhals genomen om onder een microscoop te worden onderzocht. Het wordt aanbevolen dat vrouwen deze test beginnen te krijgen op de leeftijd van 21 jaar of 3 jaar na het begin van seksuele activiteit (wat het eerst komt). Dit komt omdat het risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker rechtstreeks verband houdt met de aanwezigheid van HPV, een zeer veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (SOA) die veel mensen hebben en meestal asymptomatisch zijn.

Meestal wordt deze test om de drie jaar uitgevoerd.

Er zijn nu ook 2 vaccins beschikbaar: Gardasil en Cervarix. Deze vaccins beschermen tegen de HPV-stammen die baarmoederhalskanker veroorzaken. Deze vaccins worden nu aanbevolen voor alle meisjes, vanaf de leeftijd van 11 of 12. Zelfs als u bent gevaccineerd, wordt het nog steeds aanbevolen om baarmoederhalskanker uit te sluiten door middel van een Pap-test op een regelmatige basis.

Klik hier voor meer informatie over het verkrijgen van een Pap-test (die baarmoederhalskanker detecteert).

Controleer je huid om te zien of je huidkanker hebt. Huidkanker is een andere veel voorkomende kanker bij zowel mannen als vrouwen. Maar het goede nieuws is dat revisándote huid regelmatig om te zien of ze abnormale brokken of tumoren, kunnen afwijkingen op te sporen in de tijd en de behandeling van een arts. De dingen die je moet kijken naar zijn ongebruikelijk knobbeltjes op de huid, vooral als u ook een kleur uit de gewone (zoals blauw, zwart of verschillende tinten van bruin in een enkele laesie).

Gebruik de ABCDE-methode om te bepalen of een mol kwaadaardig is of niet. Een slechte mol is naarsymmetrisch, presenteert bonregelmatige bestellingen, heeft verschillende cruikt, dat is het dgrote diameter (dat wil zeggen, meet 6 mm of ¼ inch) en heeft een vorm enn ontwikkelingsproces of veranderen.

Als u een ongewone huidlaesie waarneemt die u bang maakt dat het kanker kan zijn, kunt u het beste zo snel mogelijk naar uw huisarts of dermatoloog (huidspecialist) gaan.

Deze arts kan u onderzoeken en alle tests uitvoeren die nodig zijn om een diagnose te bevestigen (kanker of ander gezondheidsprobleem).

Hoe eerder een huidkanker wordt ontdekt en gediagnosticeerd, hoe beter de kans om het te behandelen en het effectief te genezen. Daarom, als u twijfelt, moet u altijd uw arts raadplegen.

Hij begint op 50-jarige leeftijd kanker uit te sluiten. Voor de meeste mensen wordt aangeraden om elke 10 jaar vanaf de leeftijd van 50 jaar een colonoscopie uit te voeren. Dat gezegd hebbende, als u een familiegeschiedenis van darmkanker heeft bij familieleden jonger dan 50, moet u uw arts vragen of het passend zou zijn. een eerdere screening hebben.

Andere tests, zoals ontlastingstests of een sigmoidoscopie, kunnen ook worden gebruikt. Vraag uw arts naar de juiste tests voor u.

Krijg een longkanker-test als je rookt. Voor mensen met een geschiedenis van 30 of meer pakjes sigaretten, wordt het aanbevolen dat een longkanker-test wordt uitgevoerd met een lage dosis computertomografie. Met deze scan maak je verschillende afbeeldingen van je borst om te controleren op een afwijking. Dit advies is alleen van toepassing op mensen die vandaag roken of die 15 jaar geleden of minder zijn gestopt met roken.

De jaren van packs is het aantal pakjes sigaretten dat je per dag rookt vermenigvuldigd met het aantal jaren dat je hebt gerookt. Voor een geschiedenis van 30 jaar packs, zou je 30 jaar lang een pack moeten hebben gerookt, 2 packs per dag gedurende 15 jaar of 3 packs per dag gedurende 10 jaar.

Breng uw arts op de hoogte van verdachte symptomen of gezondheidsproblemen. In aanvulling op de routinescreening voor de 4 bovengenoemde kankers (borst-, prostaat-, baarmoederhals- en huidkanker), moet u zich ook bewust zijn van uw algemene gezondheidstoestand en uw arts op de hoogte stellen van eventuele symptomen of ziekten.

Veel kankers hebben nog geen screeningstests beschikbaar en om ze te detecteren zijn ze afhankelijk van de meldingen van de symptomen.

Als uw arts zich zorgen maakt over uw symptomen, kan ik u om meer onderzoekstests vragen. Echter, routinematige screening tests (voor asymptomatische personen) momenteel niet aanbevolen voor de meeste andere vormen van kanker, omdat er onvoldoende bewijs om het gebruik ervan te ondersteunen.

Gewichtsverlies of onverklaarbaar nachtelijk zweten (niet gerelateerd aan de menopauze) kunnen waarschuwingssignalen zijn voor mogelijke kanker. Als u een van deze symptomen heeft, dient u onmiddellijk een afspraak te maken met uw arts.

Krijg zo nodig meer tests als u vermoedt dat u kanker heeft. Als een van uw kankerscreeningtests positief is of als uw arts reden heeft om te vermoeden dat u mogelijk kanker heeft, wordt u om verdere tests gevraagd om meer te weten te komen of om de diagnose te bevestigen. Als het mammogram bijvoorbeeld positief was, zou u een borstbiopsie kunnen plannen en als de biopsie positief uitkomt met een diagnose van kanker, plant u een operatie (een lumpectomie of een borstamputatie).

Het doel van screeningtests is niet om kanker te diagnosticeren, maar om te bepalen wie het meeste risico loopt om het te ontwikkelen en voor wie meer onderzoek gerechtvaardigd is.

De meest gedetailleerde en uitgebreide diagnostische tests (die gewoonlijk de screeningtests volgen) zijn die welke zullen bevestigen of een kanker daadwerkelijk aanwezig was.

Methode 2

Voer genetische en tumormarkertests uit

Vraag naar genetische testen als u een familiegeschiedenis van kanker heeft. Het is bekend dat sommige soorten kanker, zoals borstkanker, eierstokkanker en bepaalde erfelijke vormen van darmkanker, worden geërfd en direct verband houden met de genen. Als u een familielid met kanker heeft gehad, vraag dan aan de arts of er een genetische test is die u kunt doen. Als er een is, kan het nemen van de test u waardevolle informatie geven. Het resultaat zal u vertellen of u het gen van de getroffen ouder niet hebt geërfd (wat betekent dat uw risico om kanker te ontwikkelen hetzelfde is als dat van de algemene bevolking) of dat u het gen hebt geërfd (waardoor u meer kans heeft om te ontwikkelen kanker volgens uw genen).

Voor borstkanker en eierstokkanker kunnen mutaties in het BRCA-gen worden overgeërfd en u kunt voor hen worden getest.
Voor bepaalde vormen van erfelijke darmkanker, zoals het Lynch-syndroom (ook bekend als HNPCC), kunnen ook genetische tests worden uitgevoerd.

Voorkom een herhaling van kanker door het controleren van tumormarkers. Als u eerder kanker heeft gehad en u bent genezen (of in remissie bent), kunt u uw arts vragen om u te testen op tumormarkers om de aanwezigheid van een eerdere kankerrecidief te detecteren.

Enkele voorbeelden van tumormarkers zijn Ca 19-9 voor alvleesklierkanker, Ca-125 voor eierstokkanker en PSA voor prostaatkanker.

Begrijp dat wat ertoe doet de voortgang van tumormarkers in de tijd is. De meeste mensen zijn bezorgd over de exacte metingen van hun tumormarkers. Ze maken zich echter tevergeefs zorgen, omdat het getal zelf niets betekent (het is zeer variabel tussen verschillende mensen). Het is de voortgang van het aantal na verloop van tijd (met seriële metingen) dat de arts waardevolle informatie geeft en wijst op een mogelijke herhaling van kanker.

Als het aantal tumormarkers constant is toegenomen, geeft dat aan dat u mogelijk een recidief heeft.

Als, aan de andere kant, tijdens het verloop van kankerbehandelingen het aantal tumormarkers afneemt, is dat een uitstekend teken dat de behandelingen effectief zijn.

Vraag uw arts naar meer informatie over het interpreteren van de waarden van tumormarkers voor het opsporen van kanker.