Hoe de kosten van verkochte goederen (COGS) te berekenen

De kosten van verkochte goederen (of COGS, voor het acroniem in het Engels) helpen accountants en managers om een nauwkeurige schatting te krijgen van de kosten van een bedrijf. Deze indicator houdt rekening met de specifieke kosten van voorraadmaterialen (inclusief de kosten die direct verband houden met de productie van voorraad als de onderneming de producten rechtstreeks uit de grondstof vervaardigt). Voorraadkosten kunnen op verschillende manieren worden berekend. Om aan de normen te voldoen, moeten bedrijven echter een methode kiezen en deze consistent gebruiken. Lees verder om te leren hoe u de kosten van verkochte goederen (COGS) kunt berekenen voor een bedrijf dat de FIFO-methode gebruikt (first in, first out) - LIFO (last in, first out), ook bekend als FILO- of gemiddelde kostenmethoden voor het berekenen van voorraden.

Inhoud

Stappen

Methode 1gebruik de gemiddelde kosten van voorraad
Methode 2gebruik de fifo-inventarisatierapporteringsmethode
Methode 3gebruik de lifo-inventarisatierapportmethode

Tips
Dingen die je nodig hebt

stappen

Methode 1
Gebruik de gemiddelde kosten van voorraad

Bereken de gemiddelde kosten van de gekochte inventaris. De gemiddelde kosten zijn niet alleen een acceptabele methode om een rapport op te stellen, maar het kan ook een zeer nuttige manier zijn om na te denken over langlopende voorraadproducten. Om de gemiddelde kosten te berekenen, voegt u de aankoopprijs van alle eenheden van hetzelfde product in de inventaris toe en deelt u deze door het aantal gekochte eenheden.

Bijvoorbeeld: $ 1,00 + $ 1,50 / 2 = $ 1,25 (gemiddelde kosten).

Ontdek de gemiddelde kosten van de geproduceerde goederen. Als u in plaats van producten koopt, grondstoffen koopt en de voorraadproducten maakt, moet u uw eigen criteria gebruiken in het berekeningsproces. Het bepaalt een tijdsperiode en het aantal voorraadeenheden dat gedurende die periode is geproduceerd. Voeg de totale kosten van het materiaal toe (soms kunt u slechts één schatting gebruiken) en de hoeveelheid arbeid die specifiek is gebruikt om dat product te maken. Splits nu de totale voorraadeenheden die in die periode zijn geproduceerd.

Zorg er altijd voor dat de boekhoudpraktijken van uw bedrijf in overeenstemming zijn met alle geldende wetten en overheidsvoorschriften, aangezien er regels zijn die bepalen hoe de kosten van inventaris van geproduceerde goederen moeten worden berekend.

De kosten zullen zeker variëren afhankelijk van het product, maar het kan ook variëren voor hetzelfde product in de loop van de tijd.

Maak een fysieke telling van de inventaris. Noteer de voorraadhoeveelheden die beschikbaar zijn op de startdatum en doe het opnieuw op de einddatum. Vermenigvuldig de gemiddelde kosten met het verschil tussen de definitieve voorraad en de eerste voorraad.

Bereken de COGS met behulp van de gemiddelde kosten. Stel dat het totale bedrag dat aan een item wordt uitgegeven $ 1,25 x 20 items = $ 25 is. Als u 15 artikelen hebt verkocht, is de totale COGS (berekend met deze methode) $ 18,75 (15 x $ 1,25).

Bedrijven gebruiken de gemiddelde kosten wanneer hun producten gemakkelijk kunnen worden vervangen of wanneer ze fysiek onmogelijk te onderscheiden zijn van anderen van dezelfde soort, zoals producten zoals mineralen, olie of gas.

De meeste bedrijven die de rapportagemethode op basis van gemiddelde kosten gebruiken, berekenen de kosten van goederen op kwartaalbasis.

Methode 2
Gebruik de FIFO-inventarisatierapporteringsmethode

Kies een startdatum en een andere einddatum. FIFO is een alternatieve methode om rekening te houden met voorraadkosten. Om de COGS te berekenen met behulp van de FIFO-methode, moet u eerst een fysieke telling van de inventaris uitvoeren op de startdatum en een andere op de einddatum. Het is belangrijk dat de cijfers een nauwkeurigheid van 100% hebben.

Het is beter om voor elk type materiaal een ander onderdeelnummer toe te kennen.

Ontdek hoeveel u hebt betaald voor de gekochte goederen. U kunt de betalingsvouchers van de aanbieders bekijken. De kosten kunnen variëren, zelfs als ze tot hetzelfde type voorraad behoren. Zorg ervoor dat u de definitieve inventariswaarde boekt om beter te begrijpen hoe de waarden worden beïnvloed. De FIFO-methode gaat ervan uit dat de eerste goederen die zijn gekocht of geproduceerd, als eerste zullen worden verkocht.

Stel je bijvoorbeeld voor dat je 10 items van $ 1 per dag op je voorraad toevoegt aan je inventaris en op vrijdag nog eens 10 tot $ 1,50.

Stel je nu voor dat de definitieve inventaris aangeeft dat je op zaterdag al 15 items had verkocht.

Bereken de COGS. Trek de voorraad af van de voorraad die begint met de oudste datum. Vermenigvuldig ze dan met de aanschafwaarde.

Uw COGS zou zijn: 10 x $ 1 = 10 plus 5 x $ 1,50 = $ 7,50 voor een totaal van $ 17,50.

Met behulp van de FIFO-inventarisatierapporteringsmethode om de COGS te berekenen, zullen de totale kosten lager zijn en zal uw winst hoger zijn naarmate de voorraadkosten stijgen. In dit geval kost uw oudste voorraad minder dan de voorraad die u later die week hebt gekocht. Dit zal waar zijn zolang de artikelen voor dezelfde prijs aan de consument zijn verkocht.

Gebruik de FIFO-methode als de voorraadkosten in de loop van de tijd lijken te stijgen EN OOK u moet uw balansen versterken om indruk te maken op beleggers of een banklening te verkrijgen. De saldi weerspiegelen hogere activa alleen omdat de waarde van de resterende voorraad hoger zal zijn.

Methode 3
Gebruik de LIFO-inventarisatierapportmethode

Bestel voorraadaankopen op basis van de aankoopdatum, te beginnen met de meest recente. De LIFO-methode werkt in de veronderstelling dat de meest recente aankopen van voorraden de eerste zullen zijn die worden verkocht. Voor deze methode is het ook nodig om een inventaris op te stellen aan het begin en het einde van de periode die moet worden overwogen.

Ontdek de kosten die u hebt betaald om de goederen te kopen. U kunt de betalingsvouchers van de aanbieders bekijken. De kosten kunnen variëren, zelfs als ze tot hetzelfde type voorraad behoren.

Nogmaals, stel dat je op maandag 10 items van $ 1 per stuk aan je inventaris hebt toegevoegd en op vrijdag nog eens $ 10 aan $ 150. Tegen zaterdag had je al 15 items verkocht.

Bereken de kosten van verkochte goederen. Deze keer bestaat de COGS uit de 10 items die je bij $ 1,50 per stuk hebt gekocht (verkocht onder de LIFO-methode): 10 x $ 1,50 = $ 15,00. Voeg vervolgens de 5 items toe die je bij $ 1 per stuk hebt gekocht: 5 x $ 1 = $ 5. De totale COGS zou $ 20 zijn. Wanneer de andere items die nog in de inventaris zitten worden verkocht (de resterende 5), is de COGS $ 5 (5 x $ 1).

Bedrijven gebruiken de LIFO-methode als ze zeer grote voorraden en stijgende kosten hebben. Deze methode weerspiegelt een lagere winst en daarom betaalt het bedrijf minder belastingen.

tips

In de Verenigde Staten zijn er "boekhoudkundige principes algemeen aanvaard" (bekend als GAAP) die gestandaardiseerde functies vastleggen die moeten worden gebruikt bij het berekenen van COGS. Publiek verhandelde bedrijven moeten financiële rapporten verzenden op basis van GAAP. Daarom is het erg belangrijk om de rapporteringsmethode die het best bij het bedrijf past om de COGS te berekenen, juist te kiezen. Het is niet raadzaam om de methode te veranderen.
Er zijn andere boekhoudkundige bewerkingen die ook van invloed kunnen zijn op de COGS. Aankooprendementen en voorraadverliezen (voor diefstal of schade) kunnen bijvoorbeeld COGS verhogen of verlagen en kunnen niet worden beïnvloed door een wijziging in de voorraadhoeveelheden.
Kleine bedrijven of bedrijven die zeldzame goederen verkopen, moeten meestal een methode voor kostenberekening gebruiken op basis van de werkelijke kosten om COGS te berekenen.
De waarde van de kosten van verkochte goederen (COGS) is een afzonderlijke post in de winst-en-verliesrekening van de onderneming die moet worden afgetrokken van de behaalde winst.
De huidige voorraadwaarde is een afzonderlijk item in de balans van het bedrijf.