Hoe een Pap-test is gedaan

Een Pap-test is een eenvoudige, snelle en relatief pijnloze screeningstest die wordt gebruikt om kanker of precancereuze cellen in de baarmoederhals te detecteren. Het is essentieel om regelmatig Pap-testen te doen om baarmoederhalskanker vroegtijdig op te sporen en te behandelen. Als u wilt weten hoe u zich voor een Pap-test moet voorbereiden en meer te weten wilt komen over waar dit proces uit bestaat, begint u met de eerste stap hieronder.

Inhoud

Stappen
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Waarschuwingen

stappen

Deel 1

Bereid je voor op de Pap-test

Zorg ervoor dat uw afspraak niet overeenkomt met uw menstruatie. Wanneer u een afspraak voor deze test plant, probeer het dan op een manier die niet overeenkomt met uw volgende menstruatie. Het menstruatiebloed kan de testresultaten verstoren, waardoor het minder accuraat is.

Als u echter vóór uw afspraak onverwachts gaat bloeden of licht bloedt, hoeft u het niet te annuleren.
De gynaecoloog zal de hoeveelheid bloed beoordelen en bepalen of het de test waard is of dat je de afspraak voor nog een dag moet plannen.

Vermijd alles dat de resultaten van de Pap-test kan beïnvloeden. Het is belangrijk dat 24 tot 48 uur vóór de test geen activiteit wordt uitgevoerd of iets op of rond de vagina wordt geplaatst dat de resultaten van de test kan verstoren. Vermijd het volgende:

Heb seks

Neem een bad

Gebruik buffer.

Neem een douche (u zou nooit een vaginale douche moeten hebben).

Crèmes of vaginale lotions aanbrengen.

Denk eraan om vóór uw afspraak een lege blaas te hebben. In de Pap-test zullen ze een instrument in uw vagina inbrengen en de arts kan het onderste deel van uw buik indrukken. Daarom is het het beste om niet te veel vloeistof te drinken voor de afspraak om er zeker van te zijn dat je niet de volle blaas in gaat.

Maak je klaar om je vanaf de taille uit te kleden. Voordat de Pap-test wordt gedaan, moet je je vanaf de taille uitkleden.

Ze geven je een ziekenhuisjas om te dragen tijdens de procedure of ze vragen je eenvoudig om de kleding uit de onderste helft van je lichaam te halen.

Over het algemeen geven ze je een laken of handdoek om op je buik en dijen te plaatsen. Op die manier zul je je niet volledig blootgesteld voelen.

Deel 2

Weet wat je van de test kunt verwachten

Ga op de onderzoekstafel liggen en plaats je voeten in de stijgbeugels. U zult op de onderzoekstafel moeten liggen en uw voeten op de metalen stijgbeugels moeten plaatsen voor de arts om de test uit te voeren.

De beugels dienen om de benen uit elkaar te houden en de knieën gebogen. Hierdoor kan de arts gedurende de hele procedure een duidelijk zicht op de vagina hebben.
Als u niet weet hoe u uw voeten in de stijgbeugels moet zetten, vraag dan de arts en hij zal u graag begeleiden om ze correct te plaatsen.

Wacht tot de arts eerst lichamelijk onderzoek doet. Voordat de Pap-test wordt gestart, zal de arts een lichamelijk onderzoek van de vulva (de buitenste lippen van de vagina) uitvoeren.

Dit wordt gedaan om het bestaan van humaan papillomavirus (HPV), seksueel overdraagbare aandoening en de meest voorkomende oorzaak van abnormale Pap-testresultaten te verifiëren.

Onder de symptomen van HPV kunnen we genitale wratten en bloedingen vinden na seks. Indien onbehandeld, kan het humaan papillomavirus leiden tot baarmoederhalskanker.

Haal diep adem en probeer te ontspannen. Voor en tijdens de Pap-test zal de arts u vragen zich te concentreren op diep ademhalen.

Concentratie op uw ademhaling zal u helpen de maag, benen en vaginale spieren te ontspannen. Op deze manier kunt u de arts toestaan om het speculum gemakkelijker in te brengen.

Als dit de eerste keer is dat u deze test hebt gehad, zal het concentreren op uw ademhaling u kalm en minder nerveus houden voor en tijdens de test.

Laat de arts een gesmeerd speculum in je vagina plaatsen. Zodra het lichamelijk onderzoek is voltooid, zal de arts voorzichtig een gesmeerd speculum in uw vagina introduceren.

Het speculum is een metalen of plastic instrument dat de wanden van de vagina opent en de arts in staat stelt om de baarmoederhals te onderzoeken om elke afwijking te identificeren.

Zodra het speculum op zijn plaats zit, zal de arts een borstel gebruiken die lijkt op het wimpermasker (een "cytobrush" genoemd) om monsters te nemen van de wanden van de cervix.

Bereid je voor om je ongemakkelijk te voelen tijdens de procedure. Omdat het speculum expandeert en er monsters uit de baarmoederhals worden genomen, ervaren sommige vrouwen een bepaald niveau van ongemak vergelijkbaar met dat van menstruatiepijn. Andere vrouwen ondervinden geen ongemak.

Het is mogelijk dat u na de procedure een lichte bloeding heeft, maar het is volkomen normaal en zal snel stoppen.

Observeer de arts door de monsters op een glasplaatje te plaatsen. Nadat u de celmonsters van de wanden van de baarmoederhals hebt verzameld, plaatst u de monsters op een glasplaatje, dat u vervolgens in een blauwe beschermhoes plaatst.

De hele procedure duurt 3 tot 5 minuten. Zodra de arts klaar is met het verzamelen van de monsters, wordt het speculum verwijderd en kunt u uw voeten van de beugels verwijderen om te beginnen met aankleden.

De celmonsters worden naar het te analyseren laboratorium gestuurd en u ontvangt een melding wanneer de resultaten gereed zijn.

Deel 3

Begrijp waar de Pap-toets voor is

Ontdek waarom het nodig is om een Pap-test te doen. De Pap-test is een screeningstest. Dit betekent dat een groot aantal gezonde mensen wordt onderzocht om een klein aantal mensen met abnormale cellen te identificeren. Monsters die tijdens de Pap-test zijn verzameld, worden met een microscoop geanalyseerd om te zoeken naar premaligne (precancereuze) of kwaadaardige (kankerachtige) cellen.

De Pap-test is een eenvoudige en effectieve manier om vroege tekenen van kanker te detecteren. Dit is belangrijk, omdat baarmoederhalskanker volledig kan worden genezen met een eenvoudige behandeling van de baarmoederhals als deze tijdig wordt gedetecteerd.
Baarmoederhalskanker in latere stadia vereist een meer complexe behandeling, zoals hysterectomie en bestralingstherapie. Hoewel er nieuws is ontvangen over veelbelovend onderzoek naar een HPV-vaccin, is de primaire methode voor dit type kanker vroege diagnose en behandeling.

Begrijp wie een Pap-test zou moeten krijgen. De Pap-test wordt aanbevolen voor alle vrouwen van 21 jaar en ouder. Als de resultaten van uw eerste Pap-test normaal en negatief zijn voor HPV, wordt uw risiconiveau als laag beschouwd en hoeft u de test maar eens in de 3 jaar te nemen.

Vrouwen ouder dan 40 hebben een hoger risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker. Daarom is het ten zeerste aan te raden om zo snel mogelijk een afspraak te maken als u ouder bent dan 40 jaar en nog nooit een uitstrijkje hebt gehad.

Vergeet niet dat de Pap-test niet wordt gebruikt om andere vormen van kanker te ontdekken, zoals ovariumkanker of baarmoederkanker. Daarom moet u een jaarlijks gynaecologisch onderzoek plannen om de gezondheidsstatus van uw vagina, baarmoederhals, baarmoeder, eierstokken en bekken te evalueren.

De vrouwen die ze hoeven geen gewone pap-uitstrijkjes te ondergaan, ze zijn degenen die geen voorgeschiedenis van cervicale dysplasie hebben en die een hysterectomie hebben gehad met excisie van de baarmoederhals.

Houd in gedachten welke abnormale resultaten voor uw gezondheid kunnen betekenen. Wanneer een Pap-test abnormale resultaten vertoont, zijn meer tests of follow-up nodig. De volgende stap hangt af van de precieze resultaten van de Pap-test, uw eerdere geschiedenis van Pap-tests en eventuele risicofactoren voor baarmoederhalskanker.

Als kanker of precancereuze cellen worden geïdentificeerd, zal uw arts beslissen wat de beste behandeling is om te volgen. Als u zich vroeg genoeg identificeert, volstaat een eenvoudige behandeling met HPV-immuniserende geneesmiddelen om de kankercellen te doden. Normaal gesproken is Gardasil het meest voorgeschreven medicijn.

Als de kanker geavanceerder is, zal het noodzakelijk zijn om toevlucht te nemen tot extremere behandelingen zoals radiotherapie of hysterectomie.

waarschuwingen

De Pap-test is niet 100% nauwkeurig. Baarmoederhalskanker kan in een klein aantal gevallen over het hoofd worden gezien. Meestal ontwikkelt baarmoederhalskanker zich heel langzaam en het uitvoeren van een uitstrijkje moet op tijd veranderingen in de behandeling identificeren.

Meer weergeven ... (1)

Delen op sociale netwerken:

Verwant