Hoe pseudocode te schrijven

De pseudocode is een informeel hulpmiddel dat u kunt gebruiken om uw algoritmen te plannen. Naarmate u meer complexe codes gaat schrijven, kan het moeilijk worden om een volledig programma in uw hoofd te houden voordat u het codeert. Beschouw de pseudocode als een verbale codeschets die stap voor stap wordt geschreven en die u vervolgens kunt transcriberen in een programmeertaal. Het is een combinatie van menselijke taal en programmeertaal: het imiteert de syntax van een echte computercode, maar is meer gericht op leesbaarheid dan op technische specificiteit.

Inhoud

Stappen
Methode 1
Methode 2
Methode 3
Methode 4
Methode 5
Tips

stappen

Methode 1

Begrijp wat de pseudocode is

Begrijp wat de pseudocode is De pseudocode is een verbale codeschets die stap voor stap wordt geschreven en die u geleidelijk in een programmeertaal kunt transcriberen. Veel programmeurs gebruiken het om de functie van een algoritme te plannen voordat ze de meer technische taken van codering uitvoeren. De pseudocode dient als een informele gids, een hulpmiddel voor het doordenken van programmeerproblemen en een communicatie-apparaat dat u kan helpen uw ideeën aan anderen uit te leggen.

Begrijp waarom de pseudocode nuttig is. De pseudocode wordt gebruikt om te laten zien hoe een rekenalgoritme kan en zou moeten werken. Encoders gebruiken de pseudocode bij het programmeren vaak als een tussenstap tussen de initiële planningsstap en de stap van het schrijven van echte uitvoerbare code. Een goede pseudocode kan worden omgezet in opmerkingen voor het uiteindelijke programma, zodat de programmeur in de toekomst de code kan volgen of deze later kan herzien. De pseudocode kan ook nuttig zijn voor:

Beschrijf hoe een algoritme zou moeten werken De pseudocode kan illustreren in welk deel van het programma een bepaalde constructie, mechanisme of techniek moet verschijnen. Meer ervaren programmeurs gebruiken vaak pseudocode om beginnende programmeurs snel uit te leggen welke stappen ze moeten nemen om een bepaalde taak te voltooien.

Leg een computerproces uit aan mensen met minder technische training. Computers hebben een invoersyntaxis nodig om een programma uit te voeren, maar mensen (vooral degenen die geen programmeurs zijn) zullen het waarschijnlijk gemakkelijker vinden om een meer vloeiende en subjectieve taal te begrijpen die duidelijk het doel van elke regel code blootlegt.

Ontwerpcode in een samenwerkende ontwikkelingsgroep. Softwarearchitecten van een hoog niveau bevatten vaak pseudocode in hun ontwerpen om een complex probleem op te lossen waarvan ze zien dat programmeurs het doormaken. Als u samen met andere programmeurs een programma gaat ontwikkelen, merkt u misschien dat de pseudocode u helpt uw intenties te verduidelijken.

Onthoud dat de pseudocode subjectief is en niet gestandaardiseerd. Er is geen vaste syntaxis waaraan je je volledig moet houden, maar het is gebruikelijk dat professionele beleefdheid standaard pseudocodestructuren gebruikt die andere programmeurs gemakkelijk kunnen begrijpen. Als je een project voor jezelf gaat coderen, dan is het belangrijkste dat de pseudocode je helpt je gedachten te structureren en je plannen te vertegenwoordigen. Als je met anderen aan een project gaat werken (ongeacht of ze een collega zijn, programmeurs of medewerkers beginnen zonder technische training), is het belangrijk om op zijn minst een aantal standaardstructuren te gebruiken, zodat anderen je doel kunnen begrijpen.

Als je bent ingeschreven voor een programmeeropleiding aan een universiteit, programmeerkamp of bedrijf, wordt je waarschijnlijk beoordeeld op basis van de "standaard" pseudocode die je hebt geleerd. Deze standaard verschilt vaak per instelling en docent.

Duidelijkheid is het primaire doel van de pseudocode en het kan ook nuttig zijn om binnen de geaccepteerde programmeerconventies te werken. Terwijl u uw pseudocode converteert naar echte code, moet u deze transcriberen in een programmeertaal om u te helpen uw schema te structureren met dit in gedachten.

Begrijp de algoritmen. Een algoritme is een procedure om een probleem op te lossen in termen van acties die een programma moet uitvoeren en de volgorde waarin die acties zullen worden uitgevoerd. Een algoritme is slechts de reeks stappen om een probleem op te lossen. De stappen zijn meestal een "reeks", "selectie", "iteratie" of verklaring "volgens (case)".

In C zijn de "reeksverklaringen" absoluut noodzakelijk.

De "selectie" is de declaratie van het type "if / then / if not".

De iteratie is voldaan door verschillende verklaringen, bijvoorbeeld "terwijl", "doen" en "voor".

De verklaring "volgens (zaak)" wordt voldaan door de instructie "schakelen" (wijzigen of wijzigen).

Denk aan de drie basisconstructies die de stroom van een algoritme besturen. Als u een "reeks" -functie, een "while" -functie (loop) of een "if-then-if" -functie kunt implementeren, beschikt u over de basishulpmiddelen die u nodig hebt om een "geschikt" algoritme te schrijven.

SEQUENCE is een lineaire progressie waarbij de ene taak na elkaar wordt uitgevoerd. Bijvoorbeeld:

LEES de hoogte van de rechthoek

LEES de rechthoekbreedte

COMPUT gebied als hoogte bij breedte

TERWIJL het een lus (een herhaling) is met een eenvoudige voorwaardelijke test aan het begin. Het begin en het einde van de lus worden aangegeven door de trefwoorden WHILE en FINMIENTRAS. Alleen de lus wordt ingevoerd als de voorwaarde waar is. Bijvoorbeeld:

TERWIJL Bevolking < limiet

COMPUTAR Bevolking als Bevolking + Geboorten - Sterfgevallen

FINMIENTRAS

SI-THEN-BUT is een beslissing (selectie) waarin een keuze wordt gemaakt tussen twee alternatieve acties. Een binaire keuze wordt aangegeven via deze vier woorden: JA, DAN, MAAR en FINSI. Bijvoorbeeld:

JA Bewerkte uren> Maximaal normaal DAN

Toon extra uren bericht

SINO

Toon regelmatig tijd bericht

FINSI

Methode 2

Maak voorbeelden van pseudocode

Denk aan een eenvoudig voorbeeldprogramma. Stel je voor dat het programma alle exemplaren van het woord "foo" in een tekstbestand moet vervangen. Het programma leest elke regel van het bestand, zoekt naar een bepaald woord op elke regel en vervangt dat woord. Je zult merken dat de stappen die moeten worden herhaald in de pseudocode zijn geschreven met spaties zoals ze in echte code zouden zijn. Een eerste versie van de pseudocode zou ongeveer zo kunnen zijn:

Open het bestand
Voor elke regel van het bestand:
Zoek het woord
Verwijder de tekens van dat woord
Voer de tekens van het nieuwe woord in
Sluit vervolgens het bestand

Gebruik de pseudocode op een iteratieve manier: schrijf het een keer en bekijk het later nog eens. Een van de sterke punten van de pseudocode is dat je de basisbegrippen kunt schetsen en het moeilijke voor later kunt achterlaten. Houd er rekening mee dat er in het vorige voorbeeld van het vervangen van woorden geen details zijn over hoe u naar het woord moet zoeken. U, de programmeur, kunt de pseudocode herschrijven met algoritmen om de tekens uit het woord te verwijderen en de tekens van een nieuw woord in te voegen. Een tweede versie van de pseudocode zou ongeveer zo kunnen zijn:

Open het bestand

Voor elke regel van het bestand:

Zoek naar het woord door het volgende te doen:

Lees het personage op de regel

Als het karakter overeenkomt, dan:

Als alle volgende tekens overeenkomen:

Dan is er een echt toeval

Verwijder de tekens van dat woord

Voer de tekens van het nieuwe woord in

Sluit vervolgens het bestand

Gebruik de pseudocode om meer functies toe te voegen. De pseudocode helpt programmeurs na te denken over het oplossen van een probleem, evenals tussenstappen in een wiskundeprobleem. Bij correct gebruik kan de pseudocode een programmeeruitdaging eenvoudig lijken. Je kunt de pseudocode beetje bij beetje, stap voor stap verbeteren:

Open het bestand

Vraag de gebruiker welk woord hij wil vervangen

Voor elke regel van het bestand:

Zoek naar het woord door het volgende te doen:

Lees het personage op de regel

Als het karakter overeenkomt, dan:

Als alle volgende tekens overeenkomen:

Dan is er een echt toeval

Tel het aantal keren dat dat woord voorkomt

Verwijder de tekens van dat woord

Voer de tekens van het nieuwe woord in

Toon het aantal keren dat het woord voorkomt

Sluit vervolgens het bestand

Methode 3

Standaard pseudocode-procedure

Schrijf slechts één verklaring per regel. Elke instructie van uw pseudocode moet slechts één actie voor de computer uitdrukken. In de meeste gevallen, als het woord correct is geschematiseerd, komt elke taak overeen met een pseudocodelijn. Overweeg om je takenlijst te schrijven, vertaal die lijst vervolgens naar pseudo-code en converteer die pseudocode geleidelijk naar echte code, leesbaar door een computer.

Takenlijst:
Lees naam, uurtarief, gewerkte uren, aftrekpercentage
Voer berekeningen uit
brutoloon = uurtarief * gewerkte uren
aftrek = brutoloon * aftrekbedrag
nettoloon = bruto loon - aftrek
Schrijf naam, brutoloon, aftrek, nettoloon
pseudocode:
LEZEN naam, snelheid Tijd, gewerkte uren, rateDeduction
payBut = uurtarief * werkuren
aftrek = payBruta * koersaftrek
payNeta = betalenBruta - aftrek
WRITE naam, payBrute, deductie, payNeta

Hoofdletter van het oorspronkelijke sleutelwoord van elke instructie. In het vorige voorbeeld zijn READ en WRITE in hoofdletters om aan te geven dat dit de primaire functies van het programma zijn. De belangrijkste trefwoorden zijn: READ, WRITE, YES, FINSI, WHILE, FINMIENTRAS, REPEAT en UP.

Schrijf wat je wilt zeggen en niet hoe je het moet programmeren. Sommige programma`s schrijven pseudocode als een computerprogramma: ze schrijven dingen als "als a% 2 == 1 dan". In deze gevallen moeten de meeste lezers echter stoppen om te redeneren tussen abstracte symbolische lijnen. Het is gemakkelijker om een verbale regel te begrijpen als "als dit waar is". Hoe duidelijker u bent, hoe gemakkelijker het voor anderen zal zijn om te begrijpen wat u wilt zeggen.

Laat niets aan de verbeelding over. Alles wat er in het proces gebeurt, moet volledig worden beschreven. Pseudo-codeverklaringen zijn benaderingen van eenvoudige uitspraken in het Spaans. De pseudocode gebruikt normaal geen variabelen, maar beschrijft wat het programma zou moeten doen met near-real-world objecten zoals rekeningnummers, namen of transactiebedragen.

Een paar geldige voorbeelden van pseudocode zijn:

Als het accountnummer en wachtwoord geldig zijn, toon dan de basis accountinformatie.

Prorate de totale proportionele kosten van het verzendbedrag voor elke zending.

Enkele ongeldige voorbeelden van pseudocode zijn:

Doe g = 54 / r (reden: variabelen moeten niet worden gebruikt, in plaats daarvan moet je de betekenis in de echte wereld beschrijven).

Voer het hoofdproces uit tot het klaar is (reden: u moet specifieker zijn over de betekenis van "hoofdproces" en wat het proces kwalificeert als "voltooid").

Gebruik standaard programmeerstructuren. Hoewel er geen standaarden zijn voor de pseudocode, zullen andere programmeurs het gemakkelijker vinden om uw stappen te begrijpen als u bestaande (opeenvolgende) structuren van programmeertaal gebruikt. Gebruik termen zoals "if", "then", "while", "but" en "iterate" op dezelfde manier waarop u de termen "if", "then", "while", "else" en "loop" in uw gewenste programmeertaal. Houd rekening met de volgende structuren:

als VOORWAARDE dan INSTRUCTIE. Dit betekent dat een gegeven instructie alleen zal worden uitgevoerd als de gegeven voorwaarde waar is. "Instructie", in dit geval, betekent een stap die het programma zal uitvoeren. "Voorwaarde" betekent dat de gegevens aan een bepaald aantal criteria moeten voldoen voordat het programma de actie uitvoert.

terwijl VOORWAARDE INSTRUCTIE. Dit betekent dat de instructie steeds opnieuw moet worden herhaald totdat de voorwaarde ophoudt waar te zijn.

DOE DE INSTRUCTIE terwijl VOORWAARDE. Dit lijkt veel op "while CONDITION DO INSTRUCTION". In het eerste geval wordt de voorwaarde gecontroleerd voordat de instructie wordt uitgevoerd, maar in het tweede geval wordt de instructie eerst uitgevoerd. Dat wil zeggen dat in het tweede geval de INSTRUCTIE minstens één keer wordt uitgevoerd.

voor a = NUMBER1 t / m NUMBER2 INSTRUCTIE. Dit betekent dat `a`, een variabele, NUMBER1 krijgt toegewezen. "a" verhoogt bij elke stap één totdat de waarde de NUMBER2 bereikt. U kunt elke naam gebruiken voor de variabele die u meer geschikt acht dan "a".

NAAM functie (ARGUMENTEN): INSTRUCTIE. Dit betekent dat elke keer dat een bepaalde naam in de code wordt gebruikt, dit de afkorting van een bepaalde instructie is. De "argumenten" zijn een lijst met variabelen die u kunt gebruiken om de instructie te verduidelijken.

Gebruik blokken om stappen te structureren. De blokken zijn syntactische hulpmiddelen die verschillende instructies samenvoegen in één instructie. U kunt blokken gebruiken om informatie te sorteren (de stappen in Blok 1 komen bijvoorbeeld altijd voor de stappen in Blok 2) of eenvoudigweg om informatie in te pakken (bijvoorbeeld Instructie 1 en Instructie 2 zijn thematisch gerelateerd). In het algemeen markeren ze alle uitspraken die een zekere "afhankelijkheid" vertonen ten opzichte van andere verklaringen. Er zijn twee manieren om dit te doen:

Sleutels gebruiken:

{

Instruction1

Instruction2

...}

Of spaties gebruiken. Als u spaties gaat gebruiken, moeten alle instructies van hetzelfde blok vanuit dezelfde positie beginnen. De blokken in andere blokken hebben meer ruimte dan de bovenliggende blokken. Een instructie die tot een bovenliggend blok behoort, beëindigt het onderliggende blok, zelfs als er later een instructie met hetzelfde aantal spaties is.

blok1

Blok2

block3

Blok2

block3

blok1

Methode 4

Oefen met schrijven in pseudocode

Begin met het schrijven van het doel van het proces. Dit geeft je een manier om te bepalen of de pseudocode compleet is of niet: kortom, als de pseudocode zijn doel dient, dan is het voltooid. Blijf het proces zelf schrijven. Als het proces eenvoudig is, kunt u het in één keer doen. Observeer wat je hebt geschreven en stel jezelf de volgende vragen:

Kan iemand die op zijn minst enigszins bekend is met het proces de pseudocode begrijpen?
Is de pseudocode geschreven op een manier die gemakkelijk in een computertaal kan worden vertaald?
Beschrijft de pseudocode het hele proces zonder enig aspect buiten beschouwing te laten?
Bevat de doelgroep waarop de pseudocode adressen betrekking hebben de naam die voor elk object wordt gebruikt?

Titel afbeelding Write Pseudocode Step 1

Schrijf de initiële pseudocodestappen die de fasefuncties instellen. De eerste delen van een code definiëren meestal de variabelen en andere elementen die u moet gebruiken om het functionele algoritme te maken.

Bevat dimensievariabelen. Schrijf code die laat zien hoe elke variabele of data-element zal worden gebruikt.

Configureer de bedieningselementen. U moet uw besturingselementen in pseudocode definiëren (van tekst- en afbeeldingsframes in objectgeoriënteerde programmeertalen [POO], tot basisbesturingselementen in eenvoudiger codes) op dezelfde manier als voor een gewoon project.

Titel afbeelding Write Pseudocode Step 2

Schrijf functionele pseudocode. Gebruik de principes van de pseudocode om specifieke "door gebeurtenissen gestuurde" of "objectgestuurde" code toe te voegen zodra u de "configuratie" van uw project hebt voltooid. Elke coderegel moet een sequentiefunctie, een iteratiefunctie, een selectiefunctie of een andere andere actie beschrijven.

Titel afbeelding Write Pseudocode Step 4

Voeg zo nodig opmerkingen toe. In echte computercode vervullen de opmerkingen de functie van het identificeren van taken en delen van de code voor de lezer. De pseudocode moet deze stappen duidelijk uitleggen met een bijna natuurlijke taal, dus je hoeft waarschijnlijk geen opmerkingen te gebruiken voordat je de pseudocode in een programmeertaal hebt vertaald.

Veel programmeurs besluiten hun pseudocode in commentaren te veranderen in definitieve code. Dit helpt andere programmeurs (die mogelijk samenwerken, herzien of leren van de code) om de bedoeling achter elke regel te begrijpen.

Begin de opmerkingen met // zodat de computer ze niet leest. Zorg dat de dubbele balken zijn gemarkeerd. Bijvoorbeeld:

// ALS de robot geen obstakel vooraan heeft DAN

// Roep om robot te verplaatsen

// Voeg de opdracht Verplaatsen toe aan de opdrachthistorie

// RETURN Waar

// MAAR

// RETURN False zonder de robot te verplaatsen

// FINSI

Titel afbeelding Write Pseudocode Step 5

Lees het voltooide project opnieuw om te zoeken naar logica- of syntaxisfouten. Nogmaals, de syntaxis hoeft niet exact te zijn, maar je pseudocode moet logisch zijn. Probeer je voor te stellen dat je een andere persoon bent die de code leest en bepaal of je instructies zo duidelijk mogelijk zijn.

Evalueer de modules van uw code op basis van de verschillende elementen waaruit het bestaat. Bijvoorbeeld: de basisbewerkingen van de computer omvatten het lezen of verkrijgen van informatie uit een bestand, het schrijven van een bestand of het tonen op het scherm, het doen van wiskundige berekeningen, het toewijzen van waarden aan gegevensvariabelen en het vergelijken van een of meer elementen. Elk van hen heeft zijn eigen plaats in een computercodeproject, evenals in de pseudocode die u schrijft om het project te ondersteunen.

Voert basistaken uit in de pseudocode. Zodra u elke taak hebt geïdentificeerd, moet u deze voorstellen met een leesbare pseudocode die, terwijl u de werkelijke codetaal nabootst die u gaat gebruiken, niet exact één programmeertaal hoeft te volgen.

Zorg ervoor dat alle toepasselijke elementen in de pseudocode staan. Hoewel u sommige van de meer technische elementen, zoals variabele declaraties, mogelijk niet nodig hebt, is het noodzakelijk om elk van de taken en elementen in de tekst duidelijk weer te geven.

Controleer de pseudocode. Zodra de pseudocode het proces redelijk goed beschrijft, zonder ernstige fouten, bekijk het dan met een andere projectdeelnemer. Vraag uw teamleden om u hun mening te geven over welke delen van de pseudocode kunnen worden verbeterd. Vaak zijn de procesbeschrijvingen onvolledig, dus dit zal u helpen om de details van het proces te voltooien. Als je zelf aan de code gaat werken, lees dan zorgvuldig wat je hebt geschreven en overweeg iemand anders om het te herzien.

Als uw team de pseudocode niet goedkeurt, herschrijf het dan om het duidelijker te maken. Vraag je team wat er mis is: zijn de stappen onduidelijk of ben je vergeten een belangrijk deel van het proces mee te nemen?

Sla de pseudocode op. Nadat u en uw team de pseudocode hebben goedgekeurd, slaat u deze op in een bestand. Wanneer u de echt leesbare computercode schrijft, moet u de pseudocode opnemen als een opmerking in het computercodebestand. Start de opmerkingen opnieuw met // zodat uw computer ze niet leest.

Methode 5

Vertaal de pseudocode in een programmeertaal

Teken de pseudocode en begrijp hoe het werkt. De pseudocode presenteert u een algoritme. De code kan bijvoorbeeld verantwoordelijk zijn voor het bestellen van een lijst in alfabetische volgorde. De basis "genetische" code zal u begeleiden bij het samenstellen van het algoritme in de door u gekozen programmeertaal.

Gebruik code-elementen die bij uw programmeertaal passen. Deze elementen kunnen verklaringen van variabelen, verklaringen van het type "JA / DAN" en iteraties omvatten. Elke regel van de procedure kan op verschillende manieren worden geïmplementeerd. Uw opties zijn afhankelijk van het niveau van uw programmeertaal.

Stel dat u probeert gegevens weer te geven die de gebruiker te zien krijgt. U kunt een meldingsvenster gebruiken om die gegevens weer te geven of u kunt een bestaande grafische interface gebruiken waarop u gaat ontwerpen.

Implementeer de pseudocode. Schrijf de pseudocode op een nette, eenvoudige en efficiënte manier. Een goed geschreven pseudocode kan het hele algoritme efficiënter en foutenvrij maken wanneer u het programma uitvoert.

Teken de pseudocode opnieuw en vergelijk deze met de werkelijke code. Zorg ervoor dat uw echte en geïmplementeerde code de instructies volgt die zijn vastgesteld in de pseudocode. Bijvoorbeeld: als de pseudocode een invoer accepteert en een uitvoer genereert, test deze alle mogelijke invoeren en vergelijkt de uitvoer van de geïmplementeerde code met de uitvoer van de pseudocode. Je kunt een mede-programmeur vragen om de lay-out te maken of een betere methode voor je code aan te bevelen.

tips

Het bevat de basisbewerkingen van een computer. Het enige dat de computercode doet, is de computer vertellen om bepaalde basistaken uit te voeren. Als u een goede kennis van die taken hebt, kunt u een pseudocode schrijven die bijhoudt wat de eigenlijke code doet.
Gebruik de lege ruimtes effectief. Het gebruik van lege spaties om regels van code te scheiden is een veel voorkomende afspraak bij het programmeren van computers en is zelfs nog belangrijker wanneer mensen die code gaan lezen. Denk aan lege ruimtes alsof het `blokken` zijn: regels die beginnen met hetzelfde aantal lege spaties bevinden zich in hetzelfde `blok` en hebben relatief evenveel belang voor het algoritmeproces.

Meer weergeven ... (4)

Delen op sociale netwerken:

Verwant