Hoe de toon in de literatuur te analyseren

De toon in de literatuur verwijst naar de houding die de auteur neemt ten opzichte van het onderwerp, de personages of de gebeurtenissen van een verhaal. Als je de toon van een literair werk begrijpt, kan dit je helpen een betere lezer te zijn. Het is ook mogelijk dat een essay of een taak voor een van je lessen je vraagt ​​om de toon van een literair werk te analyseren. U kunt beginnen met het analyseren van de toon door de tonen die in de literatuur gebruikelijk zijn te herkennen en vervolgens de specifieke toon van een literair werk te bepalen en deze op een effectieve manier te beschrijven. Dit zal je toelaten om een ​​hoge score te behalen in je essay.

stappen

2

Bepaal of de toon intrigerend is. Dit is een andere veel voorkomende toon in de literatuur en wordt vaak aangetroffen in suspense-romans of mysterieverhalen. De intrigerende tonen roepen een gevoel van angst en anticipatie op bij de lezer. Wanneer je een literair werk leest met een intrigerende toon, voel je je vaak aangemoedigd of voel je je heel erg ongerust.

3

Bepaal of de toon komisch is. Literaire werken met een dergelijke toon doen lezers vaak lachen of glimlachen. Vaak vindt u dit type toon in literaire werken van komedie of satire en kan dit worden geïnterpreteerd als geestig, speels of ironisch. In sommige gevallen, zoals in romans of verhalen, gebruiken schrijvers komische tonen in werken met een plechtige toon om het tegen te gaan.

4

Bepaal of de toon sarcastisch is. Deze toon wordt vaak gebruikt om de lezer te vermaken of om hem aan het lachen te maken en kan worden geïnterpreteerd als vernietigend en kritisch. De sarcastische toon is te vinden in verschillende romans en verhalen, vooral als ze in de eerste persoon worden verteld door een personage wiens gevoel voor humor sarcastisch of ironisch is.

5

Houd rekening met het verschil tussen de omgeving en de toon in de literatuur. Het onderscheid tussen beide kan gecompliceerd zijn, vooral omdat er meestal een verband of een onderlinge relatie tussen is. De omgeving verschilt echter van de toon omdat het eerder de omgeving en sfeer van een tekst beschrijft en wordt gecreëerd door de reactie die de lezer op de toon ervaart. Hoe dan ook, het vermogen van de schrijver om emoties naar de lezer over te brengen, geeft vorm aan zowel de omgeving als de toon.

2

Controleer de structuur van de zinnen. Lees enkele zinnen van het betreffende literaire werk om te bepalen hoe ze zijn gestructureerd. U kunt bijvoorbeeld constateren dat het korte zinnen zijn en dat de lengte meestal niet varieert, waardoor een bepaalde toon ontstaat. Je zou ook kunnen zien dat de zinnen lang zijn en dat ze zich over de hele pagina uitstrekken, wat een meer contemplatieve of doordachte toon zou kunnen creëren.

3

Besteed aandacht aan de afbeeldingen. U kunt ook aandacht besteden aan de afbeeldingen die een auteur gebruikt om een ​​instelling, een scène of een personage te beschrijven en op deze manier de toon instellen. Bepaalde afbeeldingen roepen bepaalde tonen op in een literair werk. Als de auteur goed gedefinieerde afbeeldingen gebruikt, kan dit u een idee geven van de toon die hij wilde overbrengen.

4

Lees het werk in kwestie hardop voor. Je kunt een beter beeld krijgen van de dictie van een literair werk door het hardop voor te lezen. De term "dictie" het verwijst naar het geluid van woorden wanneer ze naast elkaar in zinnen worden geplaatst. Daarom kan het duidelijker worden waargenomen bij het voorlezen van het werk. Hierdoor kunt u het geluid van elk woord horen en bepalen hoe het bijdraagt ​​aan het creëren van een bepaalde toon.

5

Houd er rekening mee dat literaire werken meer dan één toon kunnen hebben. Het is niet ongebruikelijk dat auteurs meer dan één toon in hun werk gebruiken, vooral als het een langer werk is, zoals een roman. U merkt misschien dat de toon verandert van het ene hoofdstuk naar het andere, van de ene verteller naar de andere of van de ene scène naar de andere van het werk. De auteur zou het kunnen doen om zichzelf beter in de stem van een personage te introduceren of om aan te geven dat er een verandering is in de personages of in de actie.

2

Het gebruikt bewijs verkregen uit dezelfde tekst. Nadat je de toon in detail hebt beschreven, moet je je argument ondersteunen met enkele citaten uit de tekst zelf. Zorg ervoor dat u aanhalingstekens kiest waarin de toon duidelijk geïllustreerd wordt op basis van de keuze van woorden, taal, dictie of afbeeldingen.

3

Vergelijk de verschillende tonen in hetzelfde werk. Als het werk meer dan één toon heeft, kunt u in uw analyse een vergelijking tussen beide opnemen. Dit gebeurt meestal in lange werken, zoals romans of epische gedichten. Identificeer de punten van het werk waarin de toonveranderingen zich voordoen en bespreek waarom je denkt dat de toon verandert en welk effect dit op jou als lezer had.

4

Het legt relaties tussen de toon en het thema, de omgeving, de plot en de stijl. De analyse van de toon moet altijd gerelateerd zijn aan de andere elementen van het werk, zoals de omgeving, de plot, het thema en de stijl. Vaak wordt de toon gebruikt om het algemene thema van het werk te illustreren of om een ​​bepaalde omgeving te ontwikkelen. Uw analyse zal meer solide en inzichtelijk zijn als u relaties tussen de toon en al deze elementen tot stand brengt.