Hoe mononucleosis te behandelen

Mononucleosis wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus of cytomegalovirus, beide stammen van het herpesvirus. Het wordt verspreid door direct contact met het speeksel van een geïnfecteerde persoon, waarvoor het de naam "kissing disease" heeft verdiend. Symptomen ontwikkelen zich ongeveer vier weken na contact met het virus en omvatten keelpijn, ernstige vermoeidheid en hoge koorts, evenals hoofdpijn en af en toe zwelling. De symptomen duren meestal twee tot zes weken. Er is geen medicatie of andere eenvoudige behandeling om mononucleosis te behandelen. Het virus moet meestal gewoon zijn koers volgen. Dit zijn de beste manieren om mononucleosis te behandelen.

Inhoud

Stappen
Methode 1
Methode 2
Methode 3
Tips
Waarschuwingen

stappen

Methode 1

Diagnose van mononucleosis

Identificeer de symptomen van mononucleosis. De diagnose van mononucleosis is niet altijd gemakkelijk om thuis te doen. De beste manier is om naar de volgende symptomen te zoeken, vooral als ze na een week of twee niet verdwijnen.

Ernstige vermoeidheid Misschien kun je je extreem slaperig voelen, of gewoon lusteloos en niet in staat om energie terug te winnen. Je kunt je uitgeput voelen na de minste inspanning. Dit kan zich ook manifesteren als algemene malaise of als een gevoel van ongemak.

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet1

Keelpijn, vooral een die niet weggaat na het nemen van antibiotica.

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet2

Fever.

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet3

Lymfeklieren, amandelen, lever en milt ontstoken.

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet4

Hoofdpijn en lichaam

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet5

Incidentele huiduitslag

Titel afbeelding Treat Mono Step 1Bullet6

Verwar mononucleosis niet met keelontsteking. Het is gemakkelijk om te overwegen dat de symptomen van een mononucleosis aan het begin overeenkomen met keelontsteking als gevolg van keelontsteking. Maar in tegenstelling tot keelontsteking, die wordt veroorzaakt door streptokokkenbacteriën, wordt mononucleosis veroorzaakt door een virus en kan het niet worden behandeld met antibiotica. Praat met uw arts als uw keelpijn niet verbetert na het nemen van antibiotica.

Raadpleeg uw arts. Als u vermoedt dat u mononucleosis heeft, of als u heeft vastgesteld dat u het heeft, maar de symptomen ondanks rust langer dan een paar weken aanhouden, dient u uw arts te raadplegen. Uw arts is het best geschikt om u te diagnosticeren op basis van uw symptomen en de palpatie van uw lymfeklieren, maar zij kunnen ook bloedonderzoek doen om dit te bevestigen.

Heterofiele antilichaamtesten of monospottest, test uw bloed op antilichamen tegen het Epstein Barr-virus. De resultaten komen dezelfde dag uit, maar deze test detecteert mogelijk geen mononucleosis tijdens de eerste week van de presentatie van de symptomen. Er is een andere versie van de antilichaamtest die mononucleosis binnen de eerste week kan detecteren, maar er is meer tijd nodig om een resultaat te rapporteren.

Tests die een hoog aantal witte bloedcellen detecteren, kunnen ook worden gebruikt om de aanwezigheid van mononucleosis te suggereren, maar ze zijn niet-specifiek en bevestigen de aanwezigheid van deze ziekte niet met zekerheid.

Methode 2

Behandel mononucleosis thuis

Krijg voldoende rust. Slaap gewoon en ontspan zoveel als je kunt. Rust in bed is de belangrijkste behandeling voor mononucleosis, en omdat u vermoeid zult zijn, zult u voelen dat dit het natuurlijkste is wat u moet doen. Rust is vooral belangrijk in de eerste twee weken.

Mensen moeten thuis blijven vanwege vermoeidheid en schoolactiviteiten en andere activiteiten uitstellen voor later. Dit betekent echter niet dat u af en toe niet kunt socializen. Tijd doorbrengen met vrienden en familie kan een goede manier zijn om aangemoedigd te blijven tijdens wat anders een frustrerende en vreselijke tijd zou zijn. Vermijd gewoon het maken van een overmatige inspanning en maak je klaar om te rusten als ze naar huis gaan. Vermijd fysiek contact met hen, vooral als het speeksel betreft.

Drink veel vloeistoffen Water en vruchtensappen zijn het beste, als doel om tenminste enkele liters per dag te drinken. Deze zullen helpen om koorts te verminderen, keelpijn te verlichten en uitdroging te voorkomen.

Neem een vrij verkrijgbare pijnstiller om zere keel en ongemak te verminderen. Als je kunt, neem dan de pijnstiller mee met het voedsel. Zowel paracetamol (Tylenol) als ibuprofen (Advil of Motrin B) komen goed.

Het gebruik van aspirine bij koorts kan een risico vormen voor het ontwikkelen van het syndroom van Reye, vooral bij kinderen en adolescenten. Bij volwassenen komt bijna niet voor.

Gorgelen met zout water om zere keel te verlichten. Meng 1/2 theelepel tafelzout met 8 oz (240 ml) warm water. Je kunt dit meerdere keren per dag doen.

Vermijd inspannende activiteiten. Tijdens mononucleosis kan je milt groeien, en zware inspanning, met name zware contactsporten, zoals het heffen van gewichten, brengt je milt op scheuring. Een gebroken milt kan uitermate gevaarlijk zijn, dus ga direct naar het ziekenhuis als u mononucleosis heeft en u acute pijn hebt, die plotseling opkomt aan de linkerkant van het bovenste deel van uw buik.

Probeer het virus niet aan andere mensen te verspreiden. Het is mogelijk dat u sommige mensen al hebt geïnfecteerd, omdat de symptomen zich pas na een aantal weken in het lichaam manifesteren, maar probeer de pijn te voorkomen die u doorgeeft aan uw vrienden en familie. Deel uw eten, drinken, zilverwerk of cosmetica met niemand. Probeer niet te hoesten of te niezen over andere mensen. Kus niemand en vermijd seksueel contact.

Methode 3

Andere medische zorg

Antibiotica werken niet tegen mononucleosis. Antibiotica helpen uw lichaam bacteriële infecties te vernietigen, maar mononucleosis wordt veroorzaakt door een virus. Noch wordt het gewoonlijk behandeld met antivirale middelen.

Krijg behandeling voor secundaire infecties. Je lichaam zal zwak zijn en vatbaarder worden voor de invasie van bacteriën. Mononucleosis gaat soms gepaard met streptokokken- of sinushygiëne of amandelen. Pas op en neem uw antibiotica als u vermoedt dat u een secundaire infectie heeft opgelopen.

Als de pijn hevig is, vraag dan aan uw arts of het nodig is om corticosteroïden voor te schrijven. Deze kunnen sommige symptomen verlichten, zoals ernstige zwelling van uw keel en amandelen. Corticosteroïden doen echter niets om het virus als zodanig te behandelen.

Zoek een spoedoperatie als uw milt breekt. Als u acute pijn en plotseling begin in het bovenste kwadrant links van uw buik hebt, vooral tijdens een fysieke activiteit, moet u onmiddellijk naar een ziekenhuis gaan.

tips

Verminder uw kansen op het krijgen van mononucleosis door uw handen regelmatig te wassen en onthoud het delen van drankjes, eten en cosmetica met andere mensen.
Mononucleosis is een ziekte die vaker voorkomt bij jongeren dan bij iemand ouder dan 40 jaar. Wanneer mononucleosis optreedt bij een volwassene, zijn de symptomen meestal slechts koorts die langer duurt dan normaal om op te lossen. Regelmatig bij volwassenen kunnen artsen het ook verwarren met een andere ziekte of een gezondheidsprobleem, zoals lever- of galblaasproblemen of zelfs hepatitis. Als de arts besluit om een antilichaamtest uit te voeren om de diagnose van de ziekte te bevestigen, moet u als patiënt de normale loop van de behandeling volgen, namelijk: wacht tot de ziekte voorbij is, neem vrij verkrijgbare pijnstillers over om pijn te bestrijden en koorts en rust in bed.
Hoewel sommige mensen zeggen dat mononucleosis slechts één keer in een leven voorkomt, is het niet waar. U kunt opnieuw mononucleosis krijgen, door het EBV-virus, het CMV-virus of beide tegelijk te contracteren.

waarschuwingen

Zoek onmiddellijk medische hulp als u ernstige buikpijn ervaart. Mononucleosis kan miltgroei veroorzaken, en als het uitvalt, kan een operatie nodig zijn.
Onthoud het kussen of het delen van een drankje of maaltijd met iemand terwijl u herstellende bent van mononucleosis. Evenzo, als je voor iemand met mononucleosis zorgt, raak dan niet betrokken bij een activiteit waar mogelijk speeksel kan worden uitgewisseld.
Als je nog steeds medicijnen hebt van een andere virale infectie, neem het dan niet in de hoop dat het de mononucleosis zal genezen. In bijna 90% van de patiënten presenteren ze huiduitslag als een reactie op antivirale geneesmiddelen, die artsen kunnen verwarren met een allergische reactie.

Delen op sociale netwerken:

Verwant