Hoe bomen te identificeren

Met zoveel bestaande boomvariëteiten kan differentiëren van elkaar een ingewikkelde taak zijn. Je moet letten op specifieke kenmerken, zoals de bladeren en de kwaliteit van de schors. Regelmatig studeren en oefenen is ook belangrijk als je wilt leren bomen beter te identificeren.

Inhoud

Stappen

Deel 1basisprocedure
Deel 2breid uw kennis uit en gebruik handleidingen
Deel 3specifieke voorbeelden

Dingen die je nodig hebt

stappen

Deel 1
Basisprocedure

Maak uzelf vertrouwd met lokale bomen. Voordat u een specifieke boom kunt identificeren, moet u weten welke bomen het meest voorkomen in het geografische gebied waarin u zich op dit moment bevindt. Als u dit weet, vermindert u uw mogelijkheden en is het dus gemakkelijk om de juiste conclusie te trekken.

In een enkel land kunnen er ongeveer 700 soorten bomen zijn. Je zult je kansen om bomen correct te identificeren aanzienlijk verbeteren als je je inspanningen concentreert op lokale bomen in plaats van te proberen meer dan 700 soorten te onthouden.
Bij het kiezen van middelen voor de studie, blijf bij die die beperkt zijn tot uw geografische regio of staat. Als u dergelijke specifieke bronnen niet kunt vinden, houd u dan in ieder geval aan de handleidingen die beperkt zijn tot een niet zo groot gebied van uw land.

Kijk naar de bladeren. Bestudeer de naalden of bladeren van de boom die u probeert te identificeren. Kijk naar de vorm van het blad, de kleur, de grootte en de rib. Deze informatie zou je opties nog meer moeten verminderen.

De naalden zijn dunne bladeren met grove toppen die meestal in clusters verschijnen.

De schalen zijn breder dan de naalden, maar het heeft ook een scherp punt en ze verschijnen in groepen. De schalen overlappen elkaar.

De brede platte bladeren hebben een brede vorm en liggen plat.

De eenvoudige bladeren kunnen breed of smal zijn, maar zijn over het algemeen vlak met gladde randen. Scherpe of gekartelde bladen daarentegen lijken op eenvoudige bladen, behalve dat ze puntige ribbels langs de zijkanten hebben.

De gelobde bladeren zijn brede bladeren met grote uitsteeksels of "heuvels en valleien" langs de perimeter.

De zwemvliezen bladeren hebben meerdere dunne bladeren die uit een enkele stengel komen, terwijl de geveerde bladeren verschillende dunne bladeren hebben die zijn bevestigd aan hun eigen stelen.

Onderzoek de korst. Kijk en raak de schors aan om de textuur te bepalen. Overweeg deze informatie met de informatie die u al hebt verzameld.

De schors met ruwheid of striae is meestal een van de meest voorkomende soorten. De diepe groeven lopen op en neer langs de lengte van de boom zonder een duidelijk patroon.

Squamous korsten hebben ook diepe scheuren, maar deze scheuren lijken kleine blokken schors te vormen bovenop de boom.

De gladde schors heeft weinig of geen ruwheid. De toppen of kloven die de gladde schors heeft zijn erg oppervlakkig.

Besteed aandacht aan de takken. Kijk vooral naar het patroon van de takken en de manier waarop de kleinere in elke afsluiting zijn gerangschikt.

De takken die sterk stijgen zijn behoorlijk verspreid, maar stijgen in een scherpe hoek. Daarentegen zijn de opgaande takken op soortgelijke wijze van elkaar gescheiden, maar stijgen ze met een minder uitgesproken hoek.

De uitgestrekte en open takken zijn ver van elkaar gescheiden. Ze stijgen iets, maar zijn bijna horizontaal als ze van bovenaf bekeken worden.

De takken verlengd en oplopend of opnieuw gekeerd beginnen te kantelen voordat ze buigen en dalen of in een rechte lijn.

De takken in clusters hebben hoeken die sterk stijgen, maar de takken zelf zijn nauw met elkaar verbonden.

Let op een vrucht of bloem. Kijk naar het soort fruit dat de boom produceert. Als de vrucht nog niet rijp is, kun je in plaats daarvan naar de bloemen van de boom kijken. Let ook op de plaatsing van de knoppen of knoppen van de boom.

De conische vrucht of amento bestaat uit een groep houtachtige en schilferige stukken gevormd in een cilindrische of conische massa.

De vlezige of zachte vrucht bevat meestal bessen of eetbaar fruit, zoals appels of peren. De pulp is zacht en neigt te geven wanneer ingedrukt.

Het harde of houtachtige fruit heeft een harde buitenkant. De eikels en noten zijn opgenomen in deze categorie.

Fruit in peulen bevat verschillende zaden of vaste massa`s in een enkele pod of envelop.

De gevleugelde vrucht bestaat uit een hard zaad in het midden van de vrucht met een lichte schil gelijk aan het papier dat uit het zaad komt.

Bestudeer de algemene vorm en hoogte. De grootte van de boom is het stukje definitieve informatie dat u nodig hebt om het te identificeren, samen met het algemene morfologische profiel.

De conische bomen zijn smal en hun bovenste deel eindigt meestal in een punt. Het zijprofiel ziet eruit als een driehoek.

De bomen die zich uitstrekken hebben brede en brede vormen. De takken strekken zich meestal uit van de stam van de boom.

De verticale bomen lijken op de bomen die zich uitstrekken, maar de takken verspreiden zich niet zo ver, waardoor de boom er smal uitziet.

Huilende bomen hebben takken en bladeren die naar beneden buigen en laag hangen.

Deel 2
Breid uw kennis uit en gebruik handleidingen

Zoek professionele hulp. Je kunt veel leren over het identificeren van bomen voor jezelf, maar als je serieus bent en meer wilt leren over bomen en hoe je ze kunt identificeren, kan het ontvangen van instructies van een lokale expert je de benodigde kennis sneller en vollediger geven.

Vind lokale cursussen en workshops. U kunt uw kennis van de bomen in uw geografische gebied verbeteren als u een cursus volgt die door een expert wordt gegeven. Kijk voor lessen en workshops aangeboden door universiteiten en studiecentra in de gemeenschap, evenals aangeboden door milieuorganisaties, wandelen, landbouwvoorlichtingskantoren en lokale, nationale en nationale parken.
Breng privétijd door met een expert. Als je in een formele les alles leert wat je nodig hebt en wat veldervaring kunt bieden, leer je bijna net zo veel als wanneer je een expert in een park of botanische tuin ontmoet, die veel beter is.

Studeer vaak. Of u nu een professionele opleiding volgt of alles zelf leert, een van de belangrijkste componenten om uw nauwkeurigheid en het vermogen om te identificeren te verbeteren, is de grondige kennis van een verscheidenheid aan bomen in uw omgeving, met name die welke vaker voorkomen. De enige manier om deze zorgvuldige kennis te verkrijgen, is door de kenmerken van die bomen regelmatig te bestuderen.

Je studie zou overvloedige praktijk in het veld moeten omvatten. Je kunt ook boeken en andere bronnen bestuderen, maar veilige veldoefeningen zullen je helpen om identificatieoefeningen in een sneller tempo te leren.

In het begin moet u middelen meenemen naar het veld, zoals boeken, grafieken en mobiele applicaties, om u te helpen bomen in de plaats te identificeren. Hoewel u, naarmate u meer ervaring opdoet, een punt bereikt waarop u de meeste lokale bomen zonder dergelijke hulpmiddelen kunt identificeren.

Koop een boek Investeer in een visuele encyclopedie van bomen. De beste boeken zijn boeken die een gemakkelijk te begrijpen taal gebruiken en de bomen in het boek moeten worden geclassificeerd op basis van hun karakteristieke kenmerken in plaats van ze op naam te identificeren.

Bekijk de tekeningen in het boek aandachtig. Ze moeten gedetailleerd zijn, maar gemakkelijk te interpreteren.

Vermijd boeken die in dit stadium vol technische beschrijvingen zijn. Als je meer wilt weten over het technische gedeelte van dingen, kun je later teruggaan naar deze boeken, als je ervaring hebt opgedaan en je vaardigheden hebt gepolijst.

Print een doos Als algemene regel kan het een goed idee zijn om een basisfoto van de bomen in uw omgeving af te drukken. Een foto is gemakkelijker te dragen dan een dik en zwaar boek, dus je kunt het zelfs bij je houden en een ongeplande identificatie uitvoeren wanneer je een interessant exemplaar vindt dat je niet herkent.

U kunt uw eigen foto maken op basis van andere bronnen, of u kunt er een zoeken in een boek, handmatige of online bron.

De universiteit van Butler heeft een kleine tafel (in het Engels) die u als basisreferentie kunt raadplegen. Gebruik het om bomen te identificeren of als een voorbeeld om de jouwe te maken. Neem hier een kijkje: http://butler.edu/herbarium/treeid/idchart.html

Zoek daar een applicatie voor. Momenteel zijn er toepassingen voor smartphones waarmee u bomen kunt identificeren zodra u ze vindt. Ontdek welke het beste bij u past of probeer er een paar uit voordat u er een kiest.

Sommige toepassingen om bomen te identificeren die het beoordelen waard zijn, zijn:

Welke boom is dat? (Wat is die boom?), Die identificatievragen vraagt om de mogelijkheden te beperken van welke boom je beschrijft.

Leafsnap, waarmee u een foto van het blad of de schors van een boom moet maken, zodat u deze kunt herkennen in de ingebouwde database.

Elke applicatie werkt anders, dus u moet de instructies lezen of met iedereen spelen om erachter te komen hoe u deze kunt gebruiken.

Ga naar internet Als u geen smartphone hebt of geen toepassing vindt die werkt voor uw doel, heeft u misschien meer geluk als u online naar antwoorden op zoek bent. Voer op internet een zoekopdracht uit op "bomen identificeren" en bekijk de resultaten totdat u een site ziet die helpt de kans te verkleinen dat het specimen dat u zag volgens zijn karakteristieke eigenschappen.

De sites die u toestaan om de resultaten te filteren op basis van bepaalde kenmerken zijn meestal nuttiger dan de algemene indexen of lijsten in alfabetische volgorde.

U kunt ook de applicatie invoeren Welke boom is dat? online als u de mobiele applicatie niet wilt gebruiken. Vind het hier: http://www2.arborday.org/trees/whattree/index.cfm?TrackingID=908

De universiteit van Wisconsin heeft ook een handig boomherkenningsinstrument dat u online kunt raadplegen: http://uwsp.edu/cnr-ap/leaf/Pages/TreeKey/treeToIdentify.aspx?feature=Main

Kew Gardens heeft nog een online applicatie die u kan helpen bij het identificeren van bomen: http://apps.kew.org/trees/?page_id=17

Deel 3
Specifieke voorbeelden

Zoek een den op Er zijn verschillende soorten pijnbomen, maar als leden van dezelfde grote familie hebben ze vaak dezelfde kenmerken.

Taeda-dennen zijn hoge bomen met een hoogte tussen 30 en 35 m (98 en 115 voet). Deze bomen hebben naalden die meestal worden gevonden in trossen van drie en conische vruchten produceren. De schors is schilferig en de takken zijn grotendeels gegroepeerd op de top van de boom.
De contorta dennen zijn dunne en smalle bomen die tussen de 40 en 50 m (130 en 160 voet) kunnen meten. Het bovenste deel van de boom is meestal afgeplat, maar er zijn ook naalden in groepjes van twee. Het heeft conische vruchten.

Herken een spar. Zoals met de dennen, zijn er een paar variaties van de spar binnen de sparren soorten, hoewel velen dezelfde eigenschappen delen.

Douglas-vuren behoren tot de hoogste boomsoorten ter wereld en bereiken gemiddeld een hoogte tussen 60 en 75 m (200 en 246 voet). De schors is dun en glad in de jonge, maar dik en kurkachtig in de oude bomen. Deze bomen produceren conisch fruit met een smalle vorm en roodachtig-bruine schubben - de naaldachtige bladeren zijn gerangschikt in spiralen, liggend vlak langs de scheuten. Het bovenste deel van de boom is enigszins cilindrisch.

De balsamico sparren zijn een kleinere variëteit en bereiken een hoogte tussen 14 en 20 m (46 en 66 voet). Het bovenste gedeelte van de boom is smal en puntig, waardoor zijn algemene vorm conisch wordt weergegeven. De schors is glad en grijs in de jonge bomen, maar hard en schilferig in de oude bomen - de bladeren zijn naalden. Wanneer de kegels volwassen worden, worden ze bruin, maar ze vallen uiteen en laten in de herfst gevleugelde zaden los.

Je moet weten hoe een eik eruit ziet. Eiken zijn meestal verdeeld in een groep witte eiken en een andere van rode eiken, maar er bestaan ook andere variaties.

Witte eiken hebben eenvoudige gelobde bladeren zonder borstelharen. Ze produceren eikels en de schors is meestal lichtgrijs met een geschubd uiterlijk.

Rode eiken produceren ook eikels, maar ze hebben gelobde bladeren met borstelharen aan de uiteinden. De schors is schilferig en donker roodachtig grijs tot roodachtig bruin. De takken zijn dun en eerst lichtgroen, voordat ze donkerrood en uiteindelijk donkerbruin worden.

Maak uzelf vertrouwd met de esdoorn. Esdoorns zijn allemaal vrij gelijkaardig, maar er zijn ook verschillende soorten binnen de grotere soorten.

De suiker esdoorns hebben vijf afgeronde lobben op het blad. In het voorjaar en de zomer zijn de bladeren groen, maar worden ze in de herfst licht geel, oranje of licht roodachtig oranje en de kleur in de herfst is meestal ongelijk. De schors heeft ruwheid en de vrucht die hij produceert is gevleugeld.

De zilveren esdoorn heeft bladeren met scherpe lobben die erg scherp zijn. Hoewel ze in de zomer bruisend groen zijn, zijn de bladeren in het najaar alleen lichtgeel. De schors is meestal glad en zilverachtig in jonge bomen, maar grijs en behaard in oude bomen.

Rode esdoorns hebben bladeren met scherpe lobben die enigszins scherp zijn. De bladeren zijn groen tijdens de zomer, maar worden meestal roodachtig tijdens de herfst. De schors van de boom is zacht en bleek grijs in jonge bomen, maar oudere bomen hebben een donkere schors, met een textuur die lijkt op een plaat. De rode esdoorns produceren een gevleugeld fruit met twee kanten.