Hoe piano-akkoorden aan een melodie toe te voegen

Zoek de sleutel - bijvoorbeeld, C Major (DoM of C) is het gemakkelijkst - het wordt de gemeenschappelijke sleutel / akkoord genoemd. (En het helpt als je op zijn minst de basisakkoorden begrijpt en wat muzikale theorie voor harmonieën, etc.)

Ontdek de tonen van de melodie. Je moet de akkoorden overblijven met de tonen van de melodie - geen aan de andere kant. Probeer de noten vals te houden. Er zijn veel manieren om dit te doen. Als het nummer een "linkerhand" lijkt te hebben en als de structuur niet erg gecompliceerd is, luister dan naar het gedeelte waarop u het akkoord plaatst en beslis of het groter of kleiner is.

Stel dat je de noten G en C (G en C) in de melodie en het nummer is in de "sleutel G Major (G Major)," probeert een akkoord van C majeur (Do-Mi-Sol of GBD) spelen in Arpeggio (scheiding van het akkoord). Tenzij het nummer echt ingewikkeld is, zou een daarvan moeten worden overgelaten. Gewoon het analyseren van de sectie waarin u het plaatsen van het akkoord, de tonica (eerste noot, I) akkoord / melodie meestal gebroken zien hier en in de bar (s) van de melodie waar je probeert om dienovereenkomstig tegemoet te komen.

Zoek de akkoorden op de belangrijkste schalen zoals de I-IV-V: dit betekent dat de Tonic (I), de sub-dominante (IV) en de Dominant (V) gebaseerd zijn op cirkels van noten van de toonsoort van de song. Voor de mineure schalen zijn de Romeinse cijfers voor de akkoorden geschreven in kleine letters i-iv-v: het is dan de tonica (ik), sub-dominant (iv) en dominant (v) ... Schrijf het ergens op waar u ze kunt zien als dat nodig is, omdat ze verschijnen Vrijwel in de harmonische theorie!

Schrijf de akkoorden (zodra ze zijn vastgesteld) op de woorden de meest gebruikelijke akkoordprogressie gebruiken. Je kunt beginnen met het gebruik van de I- en V-akkoorden (eerste en vijfde) "van de toetsschaal" zijn het meest gebruikt. Dan is de eerste akkoord van de schaal voor de sleutel van C majeur is de tonica akkoord (I) van de "C Major" (Do-Mi-Sol) en vervolgens het akkoord "(V) is G Major" (Sol-Si-Re ) zodat je degene kunt gebruiken die het beste klinkt in de progressies op en neer op het toetsenbord in verschillende delen van het nummer ...

Het bevat deze progressies die het meest worden gebruikt: I IV V I - I vi IV V - I ii IV V - vi IV I V - I V vi iii IV I ii V waarbij elk cijfer betekent dat u de akkoorden moet gebruiken die door de noten worden genoemd in de "cirkel van noten" van die toets met de "tonica" als de eerste (I) van de toets tot (VIII) 7e en vervolgens "recyclen" ze.

Speel de akkoorden in een normale volgorde, van laag naar hoog: als "Do-Mi-Sol", in het algemeen - en dan wanneer het nodig is om een ​​verandering in het akkoord te overwegen (houd rekening met de gebruikelijke akkoordprogressies). Het akkoord is sterk afhankelijk van de noten die in de melodie voor dat deel van de song worden gebruikt. Dus een goed begrip van de theorie is handig - als bijvoorbeeld: de noten in de melodie zitten in de toonsoort Do (Do-Mi-Sol), dan heb je het "4th chord (Fa)" sub-dominant dat perfect past, of het "5e akkoord (zon), en natuurlijk" als (de VII) "kan werken omdat het veel op" Sol7 "lijkt, en natuurlijk kunnen de Re en Fa-akkoorden comfortabel zijn, allemaal zijnde op of in de buurt van Do Mayor.

Gebruik het omgekeerde Do-akkoord (dat niet van laag naar hoog is) als de akkoorden in de song niet veranderen, maar als ze een iets ander geluid voor de inversies hebben. Daarom, afhankelijk van de noten die u gebruikt als hoge noten "Zon of La" in de melodie dan is de De tweede inversie van het C-akkoord kan deze groep begeleiden.

Begrijp dat als de lage tonen Als een Re wordt gebruikt in de melodie, dan de basis- of grondtoonpositie van het C-akkoord zou worden gebruikt. Als echter hoge tonen (Mi, Fa of soms Sun) worden gebruikt, is de De eerste investering van Do wordt aangeraakt om het een andere tonaliteit te geven.

U wilt uw melodie schrijven, zelfs als u niet goed weet hoe u de muziek moet lezen. Veel muzikanten kunnen in één spelen ritmesectie - ze lezen niet veel muziek - maar ze leren en spelen een harmonie in de melodie door het op het gehoor mengen van andere instrumentalisten (improviseren).