Hoe een film goed te regisseren

Kies een script Een goed script kan zelfs een middelmatige regisseur zijn, dus kies het verstandig. Je kunt het script ook zelf schrijven als het iets is dat je leuk vindt om te doen en je bent er goed in. Houd bij het schrijven of kiezen van een script rekening met bepaalde dingen die u kunnen helpen bij het kiezen van het best mogelijke script.

• De structuur is de sleutel tot een goed verhaal. Schrijvers gebruiken gewoonlijk een structuur met drie actieven om een ​​goed verhaal te maken. Deze structuur werkt als volgt: dispositie (eerste daad), confrontatie (tweede bedrijf) en resolutie (derde bedrijf). De belangrijkste ombuigpunten vinden plaats aan het einde van de eerste en tweede handeling.
• Een goed script toont in plaats van tellen. Het publiek moet zien wat er gebeurt op basis van de lichaamstaal van de acteurs, wat ze dragen, wat ze doen en hoe ze hun parlementen reciteren. De scripts zijn uiterst visueel van aard.
• Elke scène moet beginnen met een kop, die vaststelt of de scène plaatsvindt op een gesloten plaats (binnen) of buiten (buiten), of het nu dag of nacht is en waar het plaatsvindt. (Bijvoorbeeld: KAMER - INT. NACHT).
• Wanneer u de actie beschrijft, is het enige dat u moet beschrijven wat op het scherm wordt getoond. Bijvoorbeeld in plaats van schrijven "Juan komt de kamer binnen. Hij is boos omdat zijn vriendin hem heeft verlaten", zou je schrijven "Juan komt de kamer binnen. Klap de deur open en schop op de bank".

Oefen het script voordat je gaat filmen. Dit lijkt misschien voor de hand liggend, maar het is erg belangrijk. Bij het bereiken van de filmfase, moeten de acteurs zich op hun gemak voelen met hun toespraken en het pendelen ter plaatse.

• Begin met een beoordeling van het script. Dit betekent dat je aan tafel zit met de acteurs en alle scènes bekijkt. Op deze manier zullen ze zich beter op hun gemak voelen met de woorden, met jou en hun klasgenoten, wat het filmen veel gemakkelijker zal maken.
• Zeer getalenteerde acteurs hoeft niet te veel repeteren voordat de opname en kon best zijn ook erg emotioneel scènes die niet te proberen, zodat ze zijn koeler wanneer ze echt gaan om te filmen. Echter, dit werkt alleen met veteranen en getalenteerde acteurs, dus als je gaat werken met amateur-acteurs, is een goed idee om het script te oefenen voordat filmen.

Ken de verschillende soorten vliegtuigen en camerahoeken. Wanneer u regisseert, moet u de verschillende soorten opnamen, camerahoeken en camerabewegingen kennen om te weten hoe u elke scène moet opnemen en wat u daarvan wilt verkrijgen. De verschillende hoeken en soorten vliegtuigen veranderen de sensatie van een scène.

• Het frame (of lengte van beschikking): de belangrijkste soorten bronnen zijn algemeen panoramisch vlak (gewoonlijk een vlak van het instellen van een afstand van maximaal 400 m of 0,25 mijl) het hoofdvlak (dit is een vlak "op ware grootte" die overeenkomt met de afstand tussen het publiek en het scherm van een bioscoop en richt zich op de personages en de achtergrondafbeeldingen), de mediumfoto (deze wordt meestal gebruikt voor dialoogscènes of voor een close-up van een actie bepaald en bevat tussen 2 en 3 karakters die vanaf de taille worden gefilmd), de voorgrond (dit vlak stelt scherp op een gezicht of object met de achtergrond wazig, meestal om de geest van een personage te illustreren) en het close-up detail (richt zich meestal op een specifiek detail, zoals de mond of ogen, en wordt gebruikt om een ​​soort van dramatisch effect te produceren).
• De hoek van de camera bepaalt de relatie tussen de camera en wat wordt gefilmd en geeft het publiek emotionele informatie over het object of het personage in de opname. De belangrijkste soorten hoeken zijn de "vogelvlucht" (Toont een scène over, waardoor het publiek in een vergelijkbaar met een god positie en het maken van normale objecten zijn onherkenbaar), de hoge hoek (hier de camera wordt geplaatst op de voorraad met behulp van een platform en geeft een overzicht actie), de hoek op ooghoogte (dit is een meer neutrale hoek waar de camera fungeert als een ander mens die de scène observeert), lage hoek (dit heeft de neiging om het publiek een gevoel van hulpeloosheid voelen of verwarring omdat een object wordt waargenomen van onderaf, u angst of desoriëntatie) en schuine of hellende hoek inspiratie (gebruikt in vele horrorfilms en wekt een gevoel van onevenwichtigheid, overgang en instabiliteit).
• Camerabewegingen maken de actie langzamer dan snelle overgangen, maar ze kunnen ook meer effect hebben "realistisch". De hoofdbewegingen van de camera zijn de panning (een horizontale panning van de scène), de hellingen (een verticale panning van de scène), de verplaatsingsshots (waarbij de camera de actie in een bepaald type voertuig volgt in beweging), de opnames met een draagbare camera (de camera-stabilisatoren maken de foto`s gemaakt met een draagbare camera minder grillig terwijl ze tegelijkertijd een gevoel van directheid en realisme geven), de opnames met een platform (dit zijn in principe een machtsverschuiving in de lucht), de zoomlenzen (ze veranderen de vergroting van het beeld aan het publiek snel of langzaam herpositioneren) en (vergelijkbaar jacks aan het platform, maar zijn gemaakt van een helikopter luchtopnamen en meestal worden ze gebruikt als organigrammen aan het begin van een film).

Bewerk de film Op dit punt moet je de edities die je in de film hebt gemaakt op een vloeiende en samenhangende manier verenigen. Als algemene regel zou u dat moeten doen "in actie gesneden" zodat er niet veel passiviteit is die het publiek kan vervelen. Dit betekent dat je een overgang maakt van de ene opname naar de andere juist wanneer een actie wordt ondernomen (zoals John die de deur van de kamer opent). Je voegt je bij de breedste opname die het eerste deel van Juan`s beweging bevat, naar een meer gesloten opname die het tweede deel van de beweging bevat.

• Snijden in bewegingen die twee frames passeren, is een typisch voorbeeld van openbaring. Bijvoorbeeld, in een medium shot van twee pratende mannen, beweegt een van hen en onthult een close-up van het gezicht van de slechterik.
• Snijd naar een leeg vierkant waar het personage binnenkomt. Dit wordt bijvoorbeeld vaak gebruikt als iemand uit een auto stapt en alleen de voet zichtbaar is. Deze voet beweegt naar een leeg vierkant.
• Denk er bij het snijden aan om twee frames te nemen (ongeveer 1/12 seconde) zodat de ogen van de kijkers van de ene naar de andere kant van het scherm bewegen.