Hoe een put te boren

Een bron is een gat gemaakt door de mens op aarde om een ​​vloeistof te bereiken. De meest gebruikte vloeistof in deze is water. Ongeveer 97% van het zoete water in de wereld bevindt zich in ondergrondse watervoerende lagen en ongeveer 15 miljoen Amerikaanse huishoudens hebben waterputten. De putten kunnen alleen worden afgegraven om de kwaliteit van het water te bewaken of om het water te verwarmen en / of af te koelen. Het wordt ook gebruikt om drinkwater te verschaffen na een aantal behandelingen. Het boren van een put kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, zoals hieronder wordt beschreven. Er zijn verschillende dingen waar je rekening mee moet houden voordat je een put boort.

stappen

Methode 1

2

Ken de specifieke locatie waar de put moet worden geboord. U moet het gedeelte, de gemeente, het gebied en de toegangsruimten naar het land kennen. U hebt ook gegevens nodig via geologische studies van uw staat.

3

Zoek uit of putten eerder op het terrein zijn geboord. De geologische records registreren de diepten van de vorige bronnen in het gebied en of ze water hebben gevonden of niet. U kunt deze documenten persoonlijk, telefonisch of online raadplegen. Deze records kunnen u helpen de diepte van de grondwaterspiegel te bepalen, evenals de locatie van de watervoerende lagen.

De meeste watervoerende lagen bevinden zich in de diepte van de grondwaterspiegel, die onbegrensde watervoerende lagen worden genoemd, omdat het materiaal er poreus uitziet. De ingesloten watervoerende lagen zijn bedekt met niet-poreuze lagen, die ondanks het drukken van het statische niveau van het water over het bovenste deel van de watervoerende laag moeilijker te boren zijn.

4

Controleer de topografische en geologische kaarten. Hoewel het minder handig is dan boorlogboeken, kunnen kaarten de algemene locatie van de watervoerende lagen weergeven, evenals de rotsformaties in het gebied. Topografische kaarten tonen de kenmerken van het oppervlak en de verhogingen ervan en deze kunnen worden gebruikt om plaatsen te traceren. Geologische records en topografische kaarten kunnen samen helpen bepalen of grondwater voldoende is om een ​​bron te boren.

5

Vraag de mensen die in de buurt van het pand wonen. Veel oude bronnen hebben de documentatie niet en er bestaan ​​geen records. Iemand die in het gebied woont, kan zich de hoeveelheid water herinneren die door een bron in dat gebied wordt geproduceerd.

6

Krijg hulp van een consultant. De medewerkers van het onderzoek naar de geologische staat van het gebied kunnen mogelijk de algemene vragen beantwoorden die u heeft en zullen u meer vertellen dan de hierboven genoemde middelen. Als u meer informatie wilt over wat de persoon u te bieden heeft, hebt u mogelijk de hulp van een professionele hydroloog nodig.

7

Verkrijgen van de nodige vergunningen. Raadpleeg de bevoegde gemeentelijke en overheidsinstanties om na te gaan wat de benodigde vergunningen zijn om ze te verkrijgen voordat u gaat boren. U kunt ook de voorschriften krijgen die van toepassing zijn op het boren van putten.

Methode 2

2

Kies de juiste constructiemethode. De meeste putten worden geboord, maar kunnen ook worden gegraven of gereden als de omstandigheden dit vereisen. Geperforeerde putten kunnen worden geopend met een boor of roterende kabel, gecrasht met een percussiekabel of gesneden met hogedrukwaterstralen.

De putten worden gegraven wanneer er voldoende water in de buurt van het oppervlak is en je niet door dichte rotsen hoeft te graven. Nadat een gat is gemaakt met een paar schoppen of voedingsapparatuur, wordt een doos in de aquifer neergelaten en wordt de put gesloten om contaminatie te voorkomen. Omdat deze ondieper zijn dan bronnen die worden geboord of aangedreven, drogen ze meer uit als ze in tijden van droogte zijn.

De putten worden geboord met een stalen punt of een pijp, die is verbonden met een massieve buis. Het eerste gat moet breder zijn dan de buis, waarna het geheel op de grond wordt geslagen, waarbij wordt gecontroleerd of de verbindingen goed vastzitten totdat het de watervoerende laag bereikt. De buizen moeten met de hand worden aangedreven op een diepte van 30 voet (9 m) en met een voortstuwingsmotor op een diepte van 50 voet (15 m). Omdat de gebruikte pijp een kleine diameter van 12 inch (1,25 m) is, is soms meer dan één put nodig om het benodigde water te leveren.

De bits kunnen roteren of hamer zijn en kunnen handmatig of met een team worden gebruikt. Deze werken het best op kleigronden om de bar te behouden en werken niet goed op zanderige of dichte rotsbodems. Deze bronnen kunnen met de hand worden geboord tot een diepte van 15 tot 20 voet (4,5 tot 6 m) en tot 37,5 m (125 voet) met toevoergaten. Buizen met een diameter tussen 2 en 30 inch (5 tot 75 m) worden gebruikt.

Opgravingen met roterende kabels kunnen het boren vergemakkelijken. Het kan worden geboord tot een diepte van 1000 voet (300 m). Het creëren van de gaten gaat van 3 tot 24 inch (7,5 tot 30 cm) breed. Hoewel het sneller door andere materialen kan boren, heeft het problemen om door de rots te boren en maakt de boorvloeistof het moeilijker om het geëxtraheerde materiaal te identificeren.

De percussiekabels werken als hamers, ze werken met lucht die op en neer gaat om de grond te verpulveren. Net als bij de roterende kabel, wordt water gebruikt om materialen los te maken en te verwijderen. Deze kabels kunnen naar de bodem boren, maar langzamer en tegen hogere kosten, maar kunnen elk type materiaal breken.

De hogedrukwaterstralen gebruiken dezelfde apparatuur als de roterende kabels. Deze methode duurt slechts enkele minuten, maar het water in het boorgat moet worden behandeld om verontreiniging van de watervoerende laag te voorkomen wanneer het grondwaterpeil wordt gepenetreerd.

3

Beëindig de bron. Nadat de put is geboord, plaatst u de kap om te voorkomen dat water wordt verontreinigd door de zijkanten van de put. Deze behuizing is meestal smaller dan de diameter van het gat en is op zijn plaats afgedicht met een injectiemateriaal, meestal klei of beton. De behuizing loopt op een diepte van 18 voet (5,5 m) en kan over de gehele lengte van de put lopen. De schermen voor het filteren van zand en grind worden in het deksel geplaatst. De put wordt dan bedekt met een sanitaire afdichting en, tenzij het water onder druk staat, wordt een pomp bevestigd om water naar de oppervlakte te trekken.