Hoe de bodem te verbeteren

Alle tuiniers moeten soms de uitdaging aangaan om de bodem van een stuk land te verbeteren. Niet alle bodems bevatten goede omstandigheden voor de teelt. Bodemverbetering is echter een veel voorkomende taak voor landarbeiders (of ze nu in een klein of een groot project werken). Het is noodzakelijk om specifieke vaardigheden en strategieën toe te passen om de bodem effectief te verbeteren. Hier zijn enkele van de meest aanbevolen methoden om de bodem te verbeteren en de effectieve opbrengst van een stuk land te verhogen.

Inhoud

Stappen

Deel 1bodemvoedingsstoffen verbeteren
Deel 2verbeter de bodemtextuur
Deel 3pas de ph van de grond aan

Tips
Waarschuwingen

stappen

Deel 1
Bodemvoedingsstoffen verbeteren

Controleer welke voedingsstoffen uw planten nodig hebben. Er zijn drie zeer belangrijke voedingsstoffen voor tuinieren: stikstof (N) voor de groei van bladeren en stengels, fosfor (P) voor wortels, fruit en zaden en kalium (K) voor resistentie tegen ziekten en algemene gezondheid van de planten. Zaailingen hebben mogelijk meer fosfor nodig om zich te kunnen concentreren op de bladgroei en planten hebben meestal minder van deze voedingsstoffen nodig als het niet het groeiseizoen is. Voor de beste resultaten onderzoek je de specifieke planten die je laat groeien om uit te vinden wat ze nodig hebben. Deze worden normaal gepresenteerd als drie waarden "NPK", die het aandeel of de totale hoeveelheden van deze voedingsstoffen in die volgorde aangeven.

Als u een gedetailleerd rapport van de bestaande voedingsstoffen in uw bodem wilt, stuurt u grondmonsters naar uw plaatselijke kantoor of naar een laboratorium voor bodemonderzoek. Dit is niet nodig voor thuistuinen, tenzij uw planten last hebben van langzame groei of kleurveranderingen.

Kies meststoffen uit organische bronnen. Plantmateriaal en dierlijke stoffen (zoals visemulsie of vishydrolysaat) vormen de beste meststof voor microbiële groei op lange termijn, die de bodem rijk aan voedingsstoffen en poreus houdt. De meststoffen die in laboratoria worden gesynthetiseerd, voeden de plant meestal zonder de bodem te verbeteren en in sommige gevallen kunnen ze zelfs negatieve effecten veroorzaken.

Bescherm uw handen en gezicht altijd wanneer u werkt met grondadditieven, omdat deze bacteriën en andere gezondheidsbedreigingen bevatten.

Overweeg het gebruik van mest of andere organische stoffen. In plaats van kunstmest te maken, kunt u goedkopere, onverwerkte meststoffen vinden in een tuinwinkel of op een boerderij. Dit zijn enkele veelgebruikte opties:

U moet de mest minstens een maand laten ontleden voordat u hem gebruikt, om beschadiging van de planten te voorkomen. Kip- of kalkoenmest is economisch, maar kan op grote velden afstromingsproblemen veroorzaken. De mest van koeien, schapen, geiten en konijnen is van hogere kwaliteit en heeft een minder sterke geur.

Voeg beendermeel toe voor fosfor of bloedmeel voor stikstof.

Maak je eigen compost. De nieuwe compost duurt meestal vier tot acht maanden om te rijpen, tenzij je het proces versnelt door speciale bacteriën toe te voegen. Dit langetermijnproject zal enorm ten goede komen aan zowel de textuur van de bodem als aan de voedingsstoffen, als je bereid bent om door te gaan met het proces. Zet een grote buitencontainer opzij die hermetisch afgesloten is om het te beschermen tegen dieren, maar met gaten om de lucht te laten circuleren. Verzorg het met de volgende technieken:

Begin met 20% land, mest of volwassen compost - 10 tot 30% van de resten van plantaardig voedsel afkomstig van planten - en 50 tot 70% gedroogde bladeren, gemaaid gras en gras. Meng ze goed.

Houd de compost warm en vochtig en voeg niet-vlees (onbewerkt) voedsel van kippenresten toe.

Verander de compost minstens één keer per week of om de twee weken met een vork of schep om zuurstof te introduceren die de groei van nuttige bacteriën stimuleert.

Zoek naar regenwormen in de natte gebieden onder de rotsen en voeg ze toe aan de compostbak.

De compost is rijp (klaar voor gebruik) wanneer deze wordt opgestapeld bij het aanhalen, maar deze moet gemakkelijk van elkaar worden gescheiden. De vezels van de plant moeten zichtbaar blijven, maar de compost moet overwegend homogeen zijn.

Voeg het kunstmestmateriaal toe. Of ze nu een vaste meststof, afgebroken mest of compost gebruiken, de meeste tuinders mengen het meststofmateriaal volledig in de grond. Veel gewassen groeien goed met een mengsel van 30% compost en 70% aarde, maar groenten en fruit ontwikkelen zich vaak beter met kleinere hoeveelheden compost. De hoeveelheden kunstmest variëren aanzienlijk, afhankelijk van de concentratie. Volg de instructies voor uw specifieke installatie.

De verdedigers van de methode "nul grondbewerking" of "direct zaaien" Ze raden aan het materiaal aan het oppervlak toe te voegen, waardoor het beetje bij beetje in de grond kan ontbinden. De professionals beschouwen het als een meer natuurlijke en minder ingrijpende methode om de bodem te verbeteren, hoewel de volledige resultaten jaren in beslag kunnen nemen en een overvloedige organische stof vereisen.

Voeg het toe in de herfst voor betere resultaten. Veel planten profiteren van een "opladen" elke maand of elke twee maanden tijdens het groeiseizoen, maar dit varieert afhankelijk van de soort en variëteiten.

Als u denkt dat mest of compost mogelijk niet voldoende uiteenvallen, houdt u een regelmatige cirkel van grond rondom de planten om te voorkomen dat ze verbranden.

Voeg sporenelementen toe. Er zijn veel sporenelementen die een minder belangrijk of minder direct effect hebben, maar ze kunnen ziekten veroorzaken in de planten of een slechte bodem als ze onder de vereiste niveaus liggen. Als u er zeker van wilt zijn dat u ze toevoegt, meng dan voordat u gaat planten groen zand, zeewiermeel of azomiet in de grond. Voor kleine privétuinen mag u het niet nodig achten tenzij uw planten ziektes hebben.

De belangrijkste oligo-elementen zijn: ijzer, boor, koper, mangaan, molybdeen en zink.

De hier beschreven additieven zijn natuurlijk en geschikt voor biologische landbouw.

Overweeg de vruchtwisseling. Als u jaar in jaar uit hetzelfde type plant op dezelfde locatie plant, zal dit de bodemvoedingsstoffen sneller uitputten. Sommige planten gebruiken minder voedingsstoffen of voegen zelfs stikstof toe aan de bodem. Daarom zal het roteren van de planten jaarlijks zorgen voor stabielere nutriëntenniveaus.

Begin thuis met deze eenvoudige gids voor vruchtwisseling voor tuinieren. Raadpleeg voor de landbouw een ervaren lokale boer of een landbouwvoorlichtingsbureau, aangezien het rotatieplan varieert afhankelijk van de beschikbare gewassen.

Boeren kunnen ook overwegen om te gebruiken "dekken gewassen" van de winter, die worden gezaaid om voedingsstoffen voor het eigenlijke gewas te leveren. Plant een koudebestendig gewas ten minste 30 dagen voor de eerste verwachte vorst of 60 dagen als het gewas maar een beetje koud bestand is. Snij het gewas minimaal drie of vier weken voordat u het reguliere gewas gaat planten en laat de hoes in de grond ontbinden.

Overweeg het toevoegen van nuttige bacteriën of schimmels. Als uw grond goed belucht blijft en van voedingsstoffen wordt voorzien, groeien de microbiële populaties vanzelf en zullen de dode materie van de plant worden afgebroken tot voedingsstoffen die uw planten kunnen hergebruiken. Om de gezondheid van de bodem verder te verbeteren, kunt u bacteriële of schimmeltoevoegingen kopen in een tuinwinkel (als ze geschikt zijn voor uw plantensoorten). Grond die al snel ontleedt, heeft dergelijke toevoegingen niet nodig, hoewel er geen algemene regel is voor hoeveel u moet gebruiken of wanneer u moet stoppen met het gebruik ervan.

Een van de meest voorkomende toevoegingen is een soort schimmel die mycorrhiza wordt genoemd. Het hecht aan de wortels van de plant en helpt ze meer voedingsstoffen en water te absorberen. Alle planten, behalve die van het geslacht Brassica (inclusief mosterd en kruisbloemige groenten zoals broccoli en paksoi), profiteren hier van, tenzij de grond al in goede staat is.

Bacteriën die rhizobium worden genoemd, zijn vaak al in de grond aanwezig, maar u kunt een rhizobium-inoculant kopen om veilig te zijn. Deze vormen een symbiotische relatie met peulvruchten zoals aardappelen en bonen om stikstof aan de grond toe te voegen.

Deel 2
Verbeter de bodemtextuur

Begrijp de driehoek van de grond. Bodemgeleerden verdelen de deeltjes waaruit de bodem bestaat in drie categorieën. De zanddeeltjes zijn het grootst, de modderdeeltjes zijn iets kleiner en de kleideeltjes zijn het kleinst. Het aandeel van deze drie typen bepaalt het type bodem dat u hebt, dat wordt beschreven in een tabel met de naam "grond driehoek". Voor de meeste planten moet u een "mergel" of ongeveer een mengsel van 40-40-20 respectievelijk zand, slib en klei.

Vetplanten en cactussen geven vaak de voorkeur aan a "zandige leem" met 60 of 70% zand.

Breng een snelle grondtextest aan. Haal een kleine massa aarde weg, van onder de bovenste oppervlaktelaag. Hume het, probeer dan een bal te vormen en maak er een lint van. Deze snelle methode kan grote problemen opsporen, gebaseerd op de volgende diagnose:

Als uw grondtape breekt voordat deze 2,5 cm (1 inch) heeft bereikt, betekent dit dat u mergel of slib hebt. (Als je geen bal of lint kunt vormen, heb je een zanderige grond).

Als je meetlint 2,5 tot 5 cm (1 tot 2 inch) meet voordat je het breekt, betekent dit dat je lemen klei hebt. Het is waarschijnlijk dat uw bodem meer zal profiteren van zand en slib.

Als je tape groter is dan 5 cm, betekent dit dat je klei hebt. In dat geval heeft uw grond meer additieven nodig, zoals beschreven aan het einde van dit hoofdstuk.

Maak een grondmonster gereed voor een meer gedetailleerde test. Als u nog steeds niet zeker bent van uw bodem, kunt u nauwkeurigere informatie krijgen met twintig minuten werk en een paar dagen wachten. Om te beginnen, gooit u de grond weg van het oppervlak en haalt u vervolgens een monster van uw bodem weg dat ongeveer 15 cm (6 inch) diep is. Spreid het uit over een krant om te drogen en verwijder alle afval, stenen en ander groot vuil. Vorm verschillende landmassa`s, scheid het zo veel als je kunt.

Meng wat ingrediënten om de kruiktest uit te voeren. Zodra de grond droog is, plaatst u deze in een grote, hoge pot totdat deze ¼ van de capaciteit van de fles bereikt. Voeg water toe om ¾ van de flescapaciteit te vullen en voeg dan 5 ml (1 theelepel) niet-schuimend afwasmiddel toe. Sluit de pot af en schud deze gedurende ten minste 5 minuten om het vuil in meer fragmenten te scheiden.

Markeer de pot terwijl de aarde bezinkt. Laat de fles ten minste een paar dagen staan en markeer de buitenkant met een stift of tape met de volgende tussenpozen:

Markeer na 1 minuut de fles bovenop de bezonken deeltjes. Dit zijn zand, dat als eerste bezinkt door zijn grote formaat.

Na 2 uur markeert u de fles opnieuw. Tegen die tijd zal het grootste deel van het slib zich over het zand hebben gevestigd.

Zodra het water helder is, markeert u de fles een derde keer. De aarde met zware klei kan een week of twee nodig hebben om zich te vestigen, terwijl de meer leemachtige grond na een paar dagen een doorzichtige fles kan vertonen.

Meet de afstand tussen elk teken om de hoeveelheid van elk deeltje te krijgen. Verdeel elke maat door de totale hoogte van de deeltjes om het percentage van dat type deeltje te krijgen. Als u bijvoorbeeld 5 cm zand hebt en de totale hoogte van de deeltjeslaag 10 cm is, is uw grond 5 ÷ 10 = 0,5 = 50% zand.

Verbeter uw grond met compost of natuurlijk afval. Als je ontdekt dat je al mergel hebt, is het niet nodig om de grond te veranderen. Kleigronden hebben veel baat bij volgroeide compost, zoals beschreven in de sectie over voedingsstoffen in de bodem. Andere natuurlijke toevoegingen, zoals gedroogde bladeren of gemaaid gras, dienen soortgelijke doeleinden.

Gechipte houtspaanders, twijgen of schors zullen het vasthouden van water en voedingsstoffen verhogen, waardoor poriën in de grond worden gecreëerd en de materialen langzaam worden afgegeven. Vermijd nieuw hout omdat het stikstofatmosfeer in de bodem kan verminderen.

Overweeg om de vloer handmatig te wijzigen. Als u een vloer met zware klei (meer dan 20% is klei) of zeer zandgrond of cienoso (meer dan 60% is zand of slib), je kunt mixen de andere typen bodem tot een nagenoeg homogeen mengsel van zand en slib te bereiken en niet meer dan 20% klei. Dit kan hard werken zijn, maar het is sneller dan je eigen compost maken. Het doel is om een poreuze vloer te creëren die veel water, lucht en voedingsstoffen kan bevatten.

Houd in gedachten dat je alleen zand moet gebruiken zonder zout en erg hoekig.

Perliet (verkrijgbaar bij de tuin aanbod winkels) is nuttig voor alle grondsoorten, maar vooral voor kleigronden, die hoofdzakelijk als grote deeltjes optreedt.

Omgaan met bodemverdichting. Houd het voetgangersverkeer en het verkeer van voertuigen tot een minimum beperkt om de grond belucht te houden. Als de bodem is dik of krokant op de top, gebruik een vork om de bodem te draaien en te scheiden van de massa`s. Als uw grond te verdicht, met een beitel ploeg of maak gaten met een gazon beluchter. Zelfs als het vasthouden van water is geen probleem, de bodem dichtgepakte kan nuttige bacteriën en schimmels te doden en het bevorderen van de ontwikkeling van de anaërobe bacteriën schadelijk.

Het mengen van organisch materiaal is ook nuttig, zoals beschreven in het gedeelte over voedingsstoffen in de bodem.

Paardebloem en andere planten met lange primaire wortels kunnen helpen granulatie en verdichting van de bodem te voorkomen.

Een ander alternatief is om de technieken van te volgen "nul grondbewerking" of "direct zaaien" om de grond onveranderd te laten, waardoor het zich kan vormen als natuurlijke grond gedurende enkele jaren. Het minimaliseren van verkeer (voetgangers of voertuigen) wordt nog steeds aanbevolen voor deze methode.

Deel 3
Pas de pH van de grond aan

Neem een monster van de grond. Als u nauwkeurige resultaten wilt krijgen, gooit u de mulch weg totdat u een grond met een consistente kleur en textuur verkrijgt (meestal ongeveer 5 cm of 2 inch lager). Graaf een gat van 15 cm diep. Herhaal het proces verschillende keren in uw tuin of veld om een representatieve reeks monsters te verkrijgen.

Meet de pH van de grond. U kunt deze grondmonsters naar een lokaal uitbreidingskantoor of een laboratorium voor bodemonderzoek sturen en betalen om de pH of de zuurgraad van de grond te meten. U kunt echter een kit kopen om de pH van de grond te meten in tuincentra of kwekerijen voor een voordelige prijs en ze zijn gemakkelijk in het gebruik thuis.

Als u een landbouwer bent, is het raadzaam om monsters naar een professional te sturen, zodat u een juiste aanbeveling kunt ontvangen over de hoeveelheid additieven die u moet gebruiken. In het geval van thuiskwekers is het beter om een meer economische en snellere kit te kiezen, naast het gebruik van de methode van vallen en opstaan met de additieven.

Controleer de behoeften van uw plant. Veel planten geven de voorkeur aan een enigszins zure grond, uw grond zou een pH van 6,5 moeten hebben als u geen andere informatie hebt. Het ideaal is om de voorkeuren van uw plant te achterhalen op internet of in overleg met een ervaren tuinman.

Als u geen specifieke pH-waarden kunt vinden, moet u ervan uitgaan dat "zure grond" impliceert een pH van 6 tot 6.5, terwijl a "alkalische grond" impliceert een pH van 7,5 tot 8.

Maak de grond alkalischer. Als de pH-waarde van uw bodem is zeer laag voor uw installatie, het verhoogt de pH van de bodem alkalisch met deze toevoegingen. Koop tuinkalk, gemalen oesterschelpen of andere calciumsupplementen in een tuin aanbod winkel of verpletterd eierschalen tot een poeder. Mengen van het additief in een grote hoeveelheid grond (een handvol per keer) en controleert telkens wanneer de pH van de bodem.

Maak de bodem zuurder. Als u de pH-waarde van uw grond moet verlagen, moet u zuur toevoegen. Meng aluminiumsulfaat of zwavel dat u kunt kopen in een tuinwinkel en meet de pH opnieuw na elke toevoeging (een handvol per keer).

Er zijn geen consistente thuismethoden om de pH van de grond te verhogen. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de dennennaalden en puin koffie zijn geen betrouwbare of significant effect op de zuurtegraad van de bodem, ondanks de wijdverbreide aanbevelingen die anders beweren.

Test je bodem eens in de drie jaar. Na verloop van tijd zal de pH van je grond beetje bij beetje terugkeren naar zijn gebruikelijke niveau, wat grotendeels afhangt van het soort mineralen dat je in je omgeving aantreft. Tenzij je moeite hebt om de pH aan te passen of je planten groeiproblemen krijgen, is het voldoende om de grond elke drie jaar te testen.

tips

Giftige chemische stoffen in de bodem zijn niet een veel voorkomend probleem, maar de moeite waard als je woont in de buurt van een industrieel gebied, voor een stortplaats of giftig afval dumpen of naar eetbare planten te kweken weg. Stuur bodemmonsters om een landbouwvoorlichting kantoor om de relevante tests te doen en krijgen de nodige advies voor uw bodemtype. Gevaarlijke chemicaliën kunnen professionele terughoudendheid vereisen, terwijl anderen hoeft alleen te worden verdund met extra mulch.
Als er katten zijn die jouw tuin als hun latrine gebruiken, ontmoedig ze dan door een dun laagje stro in je tuin te verspreiden en open cirkels rond de planten te laten. Stro zal ook het vasthouden van water en de bodemtemperatuur verhogen, wat gunstig of schadelijk kan zijn, afhankelijk van de kenmerken van uw bodem en klimaat.

waarschuwingen

Vergeet niet om uw gezicht, handen en andere delen van het lichaam altijd te beschermen tegen de vervuiling die wordt veroorzaakt door bepaalde materialen om de bodem te verbeteren. Lees de waarschuwingslabels op de producten en leer hoe u de chemicaliën kunt gebruiken om de bodem te verbeteren zonder gevaar.
Wanneer u een organisch materiaal gebruikt om de bodem te verbeteren, beperk dan de opname van zaaddozen voor de soorten onkruid in de toevoegingen van de grond. Veel van deze zaden kunnen tijdens de tuincyclus ontkiemen en problemen veroorzaken.
Gebruik nooit honden- of hondenfaeces als meststof, omdat deze ziekten kunnen herbergen die gevaarlijk zijn voor de mens.
Citrusvruchten zijn niet ideaal voor compostering, omdat het veel tijd kost om te ontbinden en de activiteit van regenwormen vermindert.

Delen op sociale netwerken:

Verwant