Hoe maak je glas

Glas maken is een heel oud proces waarvan het archeologische bewijs dateert van voor 2500 voor Christus. Ooit beschouwd als een zeldzame en gewaardeerde kunst, is glasproductie een veel voorkomende industrie geworden. De producten gemaakt van glas worden gebruikt in winkels en huizen in de vorm van containers, isolatoren, versterkende vezels, lenzen en decoratieve kunst. Hoewel de gebruikte materialen kunnen variëren, is het algemene proces voor het maken van glas hetzelfde en wordt hieronder beschreven.

Inhoud

Stappen

Methode 1gebruik een oven
Methode 2gebruik een houtskoolgrill

Tips
Waarschuwingen
Dingen die je nodig hebt

stappen

Methode 1
Gebruik een oven

Krijg kiezelzand. Ook bekend als kwartszand is siliciumdioxidezand het hoofdingrediënt bij de vervaardiging van glas. Glas dat geen ijzerverontreinigingen bevat, is noodzakelijk voor de vervaardiging van doorzichtige stukjes glas. Dit komt omdat het aanwezige ijzer ervoor zorgt dat het glas een groenachtige kleur krijgt.

Als je siliciumzand van extreem fijne korrels gaat manipuleren, is het beter om een masker te gebruiken, want als je het inademt, kan het je keel en longen irriteren.
Je vindt silica-zand in online winkels. Het is niet erg duur en zou in kleine hoeveelheden niet meer dan 20 dollar moeten kosten. Als u op industriële schaal wilt opereren, kunnen gespecialiseerde winkels concurrerende tarieven bieden voor grote bestellingen, soms onder de $ 100 per ton.
Als u geen zand vindt dat voldoende vrij is van ijzerverontreinigingen, is het mogelijk het verfeffect ervan tegen te gaan door kleine hoeveelheden mangaandioxide toe te voegen. Aan de andere kant, als u groenachtig glas verkiest, verlaat u het strijkijzer!

Voeg natriumcarbonaat en calciumoxide in het zand toe. Natriumcarbonaat (meestal bekend als frisdrank) verlaagt de temperatuur die nodig is om glas commercieel te maken. Het zorgt er echter voor dat het water door het glas kan stromen, dus is het nodig om calciumoxide (of kalk) toe te voegen om deze eigenschap te annuleren. Het is mogelijk om magnesium en / of aluminiumoxiden toe te voegen om het glas duurzamer te maken. Over het algemeen vormen deze additieven tot 26 of 30% van het glasmengsel.

Voeg andere chemicaliën toe, afhankelijk van hoe u het glas wilt gebruiken. Het meest gebruikelijke additief voor een decoratief glas is loodoxide, dat zorgt voor de glans van het glaswerk, evenals de zachtheid om het snijden te vergemakkelijken en het smeltpunt te verlagen. De glazen kunnen lanthaanoxide bevatten vanwege de vuurvaste eigenschappen, terwijl ijzer het glas helpt de warmte te absorberen.

Loodkristal kan tot 33% loodoxide bevatten. Hoe meer loodoxide er is, hoe meer vaardigheid vereist is om het gesmolten glas te vormen, dus veel producenten van lood-kristallen kiezen voor een lager gehalte van dit element.

Voeg chemicaliën toe om de gewenste kleur in het glas te produceren. Zoals hierboven aangegeven geven de ijzerverontreinigingen in het kwartszand een groenachtige tint aan het glas, dus om deze tonaliteit te verkrijgen wordt ijzeroxide toegevoegd, evenals koperoxide. Zwavelverbindingen produceren een gele, barnsteenkleurige, bruinachtige of zelfs zwartachtige tint, afhankelijk van de hoeveelheid koolstof of ijzer die aan het mengsel wordt toegevoegd.

Plaats het mengsel in een smeltkroes of container die bestand is tegen hitte. De container moet bestand zijn tegen de extreem hoge oventemperaturen. Afhankelijk van uw additieven kan uw glasmengsel smelten bij een temperatuurbereik van 1500 tot 2500 ° C. Ook moet uw container eenvoudig te bevestigen zijn met metalen haken of hangers.

Smelt het mengsel in een vloeistof. In het geval van commercieel silicaglas, kunt u het in een gasoven doen, terwijl gespecialiseerd glas kan worden gemaakt met behulp van een elektrische smelter of in een oven.

Het kwartszand zonder additieven wordt omgezet in glas bij een temperatuur van 2300 ° C (4200 ° F). Het toevoegen van natriumcarbonaat (soda) verlaagt de temperatuur die nodig is om het glas op 1.500 ° C (2.700 ° F) te maken.

Het homogeniseert en elimineert de bellen van het gesmolten glas. Dit betekent dat het mengsel wordt verwijderd totdat het een consistente viscositeit heeft en chemicaliën zoals natriumsulfaat, natriumchloride of antimoonoxide worden toegevoegd.

Vorm het gesmolten glas. Het is mogelijk om het op verschillende manieren te doen:

Je kunt het gesmolten glas in een vorm gieten en het laten afkoelen. Het waren de Egyptenaren die deze methode gebruikten en dat is het aantal lenzen dat tegenwoordig wordt gemaakt.

Een grote hoeveelheid gesmolten glas kan worden verzameld aan het einde van een holle buis, die tijdens het draaien wordt geblazen. Het glas krijgt zijn vorm dankzij de lucht die in de buis komt, de zwaartekracht die eraan trekt en het gereedschap dat de glasblazer gebruikt om het gesmolten glas te bewerken.

Het gesmolten glas kan worden gegoten in een bad van gesmolten tin om ondersteuning te bieden en vervolgens kan stikstof onder druk worden gespoten om het te vormen en te polijsten. Glas dat met deze methode wordt gemaakt, wordt floatglas genoemd en zo worden vanaf de jaren vijftig glaspanelen vervaardigd.

Breng een warmtebehandeling op het glas aan om het te versterken. Dit proces wordt uitgloeien genoemd en elimineert eventuele stresspunten die zich tijdens het afkoelen op het glas hebben gevormd. Glas dat niet door dit gloeiproces is gegaan, is aanzienlijk zwakker. Zodra dit proces is voltooid, kan het glas worden gecoat, gelamineerd of behandeld om de sterkte en duurzaamheid te verbeteren.

De exacte temperatuur voor het uitgloeien van het glas kan variëren afhankelijk van de samenstelling van zo laag als 400 ° C (750 ° F) tot zo hoog als ongeveer 550 ° C (1000 ° F). De snelheid waarmee het glas moet afkoelen kan ook veranderen (meestal moeten de grotere stukjes glas langzamer afkoelen dan de kleinere). Het is raadzaam om de juiste manier van gloeien te onderzoeken voordat u begint.

Een verwant proces is ontlaten, waarbij het gevormde en gepolijste glas wordt geplaatst in een oven die is verwarmd tot ten minste 600 ° C (1100 ° F) en vervolgens snel ("getemperd") wordt gekoeld met hoge luchtstralen druk. Het gegloeide glas wordt in stukken gebroken door een druk van 6000 psi (pond per vierkante inch) aan te leggen, terwijl het geharde glas in kleine stukjes wordt gebroken met niet minder dan 10.000 psi en normaal rond 24.000 psi.

Methode 2
Gebruik een houtskoolgrill

Bereid een geïmproviseerde oven voor op een houtskoolgrill. Deze methode maakt gebruik van de warmte die wordt gegenereerd door een grote brand geproduceerd met de kolen om het siliciumdioxidezand te smelten en het in glas te veranderen. De gebruikte materialen zijn relatief goedkoop en gemakkelijk te vinden - in theorie is alles wat je nodig hebt een snelle reis naar de ijzerhandel en ben je klaar om je eigen glas te maken. Het maakt gebruik van een grote houtskoolgrill - het standaard "koepel" type werkt ook goed. Gebruik de dikste en meest resistente grill die je kunt. De meeste houtskoolgrills hebben een ventilatiekanaal in de basis, open het.

Zelfs bij het bereiken van extreem hoge temperaturen kan het moeilijk zijn om het siliciumdioxidezand op een rooster te smelten. Voeg een kleine hoeveelheid (ongeveer 1/3 tot 1/4 van het volume van het zand) van soda, limoen en / of borax toe aan je zand voordat je begint. Deze additieven verminderen de smelttemperatuur van het zand.
Als je het glas gaat opblazen, houd dan een lange, holle metalen buis bij de hand. Als je het in een vorm wilt gieten, bereid het dan van tevoren voor. Als u een vorm wilt die niet gaat branden of smelten met de hitte van gesmolten glas, is een van grafiet ideaal.

Overweeg de gevaren van deze methode. Deze methode zorgt ervoor dat een conventionele grill zijn normale temperatuurlimieten overschrijdt, zodat deze uiteindelijk kan smelten. Deze methode kan veroorzaken ernstig letsel of overlijden als het achteloos wordt uitgevoerd. Ga voorzichtig te werk. Heeft u een grote hoeveelheid aarde of zand ter beschikking, of zelfs een geschikte brandblusser voor hoge temperaturen om indien nodig het vuur uit te doven.

Neem alle mogelijke voorzorgsmaatregelen om zowel u als uw eigendom te beschermen tegen hoge temperaturen. Maak deze methode op een buiten betonnen oppervlak en met voldoende ruimte beschikbaar. Gebruik geen apparatuur die onvervangbaar is. Blijf weg van de grill terwijl u het glas verwarmt. Je moet ook zoveel mogelijk beschermende kleding gebruiken, waaronder:

Keukenhandschoenen of handgrepen van bestendig materiaal

Een lasermasker

Een resistent schort

Hittebestendige kleding

Ontvang een werkplaatsvacuüm met een lange slang. Gebruik ducttape of een andere methode, buig de slang zodat deze direct in het ventilatiekanaal aan de onderkant blaast zonder de hoofdstructuur van de grill aan te raken. U kunt de slang aan een van de poten of wielen van de grill bevestigen. Houd het grootste deel van het vacuüm zo ver mogelijk weg.

Zorg ervoor dat de slang stevig en vast zit. Als het tijdens het proces van het maken van glas losser wordt, geen Je moet de grill benaderen omdat deze extreem heet zal zijn.

Schakel het vacuüm in om de positie van de slang te controleren. Als het goed geplaatst is, blaast het direct in het ventilatiekanaal.

Plaats houtskool in je grill. Gebruik meer steenkool dan je nodig hebt om vlees te roosteren. Om een goed resultaat te krijgen, is het noodzakelijk om de grill bijna tot aan de rand te vullen. Plaats het zand in een gietijzeren pot en plaats het op zijn beurt in het midden van de grill, omringd door houtskool.

Hardhout houtskool brandt intensiever en sneller dan briketten, dus het is een betere optie indien beschikbaar.

Steek de kolen aan. Controleer de koolstofpakking om te zien of het mogelijk is deze rechtstreeks te ontsteken of een lichtere vloeistof vereist. Laat de vlammen gelijkmatig verspreiden.

Wacht tot de kolen heet zijn. Als de houtskool een grijsachtige kleur krijgt en een oranje gloed afgeeft, betekent dit dat deze klaar is.

Schakel het vacuüm in om lucht naar de kolen te leiden. Als het wordt gevoed met lucht uit de onderkant van het rooster, kan de houtskool branden bij een extreem hoge temperatuur (tot 1000 ° C of 2000 ° F). Wees voorzichtig, omdat grote vlammen kunnen worden geproduceerd.

Als u nog steeds niet genoeg temperaturen kunt bereiken, vervangt u de kap terwijl u de lucht door het ventilatiekanaal geleidt.

Als het glas gesmolten is, gebruik dan heel voorzichtig metalen gereedschap om het te verwijderen en vorm het. Vanwege de lage temperaturen van de grillmethode, kan gesmolten glas stijver zijn en moeilijker om mee te werken dan in een oven te smelten. Gebruik een tube, een mal of ander gereedschap om het te vormen zoals u dat normaal zou doen.

tips

Als het zand of de additieven die u gebruikt, grove korrels zijn, verpulvert u ze met een vijzel of met een mechanische molen. De deeltjes fijnere korrels smelten sneller.
U kunt sommige soorten strandzand gebruiken in plaats van zuiver silicazand, hoewel het resulterende glas ondoorzichtig, verkleurd of van mindere kwaliteit kan zijn. Gebruik het witste, fijnste en meest uniforme zand dat je kunt vinden.
Je kunt stukjes oud glaspoeder aan het zand toevoegen voordat je het smelkt om het te recyclen en het in een nieuw glas te veranderen. Het oude glas of "calcín" moet worden gecontroleerd op onzuiverheden die het nieuwe glas, zoals bellen, kunnen verzwakken.

Gebruik een masker om te voorkomen dat u per ongeluk inademt.

waarschuwingen

Het doven van extreem hete branden met water kan de situatie verergeren. Een vuur dat brandt bij 2.000 ° C is bijvoorbeeld heet genoeg om water (H2O) in zijn waterstof- en zuurstofcomponenten te splitsen, waardoor een grote hoeveelheid thermische energie vrijkomt. Voor zeer hete branden is het beter om een grote emmer met vuil of zand bij de hand te hebben.

Klasse D-blussers bevatten natriumchloride (keukenzout) en dienen om metaalbranden te onderdrukken.

altijd Wees voorzichtig als je in de buurt bent van bronnen van intense hitte. Probeer nooit een bril te maken in de buurt van kinderen of huisdieren.

Dingen die je nodig hebt

Silicagel (siliciumdioxide)
Natriumcarbonaat (frisdrank)
Calciumoxide (kalk)
Andere soorten oxiden en zouten (magnesiumoxide, aluminiumoxide, ijzeroxide, natrium- of calciumzouten) - optioneel
Loodoxide (optioneel)
Een hittebestendige smeltkroes, gietvorm of holle buis
Een oven om te eindigen met de productie van glas

Delen op sociale netwerken:

Verwant