Hoe de lensopening te kiezen (f stop)

Een van de belangrijkste configuraties in een aanpasbare camera is de grootte van het gat (bekend als "diafragma") waarmee licht door de lens van het gefotografeerde onderwerp naar de sensor gaat. De configuratie van de grootte van dit gat, algemeen bekend als "het aantal f" ("f stop") met verwijzing naar de standaardmeting of eenvoudigweg "de opening", bepaalt de scherptediepte, behandelt het effect van bepaalde lensonvolkomenheden en Je kunt bepaalde speciale effecten zoals `sterren` toevoegen rond sterk licht. Als u weet hoe de opening werkt, kunt u een weloverwogen keuze maken wanneer u moet beslissen welk lensdiafragma u wilt gebruiken.

Inhoud

Stappen
Tips
Waarschuwingen

stappen

Maak uzelf vertrouwd met enkele van de basisconcepten en terminologie. U moet ze kennen zodat u de rest van het artikel begrijpt.

de opening of stoppen. Het is het instelbare gat waardoor het licht van het onderwerp naar de sensor (of film) gaat. Vergelijkbaar met het gat in een pinhole-camera blokkeert de opening lichtstralen, behalve die die, zelfs zonder een lens, een omgekeerd beeld vormen door door het midden van het corresponderende punt in de tegenovergestelde richting van de film te gaan. Een lensopening blokkeert ook het zonlicht dat zou ver van het centrum waaraan de lens nadert minder (meestal met een aantal eenvoudige sferische oppervlakken maken) te vormen die perfect gericht (meestal veel complexer bolvormige oppervlakken) , wat aberraties veroorzaakt.

Omdat elke camera een instelbaar diafragma en meestal, zo niet tenminste de randen van de lens functie openingsgrootte configuratie van de opening is wat gewoonlijk de "opening".

de nummer f ("F - stop") of eenvoudigweg opening. Het is de straal van de brandpuntsafstand van de lens tot de grootte van het diafragma. Dit type meting wordt gebruikt omdat bepaalde belangrijke radius geeft hetzelfde visuele helderheid en vereist dezelfde sluitertijd voor een bepaalde configuratie (ISO filmsnelheid gelijk amplificatie van de sensor) zonder zorgen over de brandpuntsafstand.

de diafragma van de iris of gewoon iris. Het is het apparaat dat door de meeste camera`s wordt gebruikt om het diafragma in te stellen en aan te passen. Het bestaat uit een reeks dunne gesuperponeerde metalen platen die naar het midden van het gat in een platte metalen ring kunnen oscilleren. De iris vormt een centraal gat dat perfect rond en open is wanneer de platen buiten staan. Bovendien vernauwt het ze door de vellen naar het midden van dat gat te duwen om een kleiner veelhoekig gat te vormen (dat gebogen randen kan hebben).

De meeste SLR-camera`s (of digitale SLR-camera`s) sluiten alleen het diafragma van de iris, waardoor het meer zichtbaar is vanaf de voorkant van de lens tijdens belichting of wanneer de scherptediepte-functie is geactiveerd.

Verlaag de stop betekent een relatief kleiner diafragma gebruiken (groter f-getal).

Verhoog de stop betekent een groter diafragma gebruiken (kleiner f-getal).

Grote opening betekent gebruik van het grootst mogelijke diafragma (het kleinste aantal f).

de scherptediepte is het gebied vooraan of (afhankelijk van de context) de reikwijdte van het gebied dat duidelijk zichtbaar is van wat vooruit gaat naar wat erachter zit. Een kleiner diafragma vergroot de scherptediepte en vermindert het bereik van vervaging van de objecten achter de scherptediepte. De precieze omvang van de scherptediepte is enigszins subjectief omdat de scherpte geleidelijk afneemt naarmate de precieze afstand tot het focus punt en het vervagen is afhankelijk van factoren zoals het type onderwerp, andere bronnen van onscherpte en zichtomstandigheden .

Een relatief grote scherptediepte wordt genoemd diep terwijl een relatief kleine scherptediepte wordt genoemd ondiep.

de aberraties het zijn onvolkomenheden in het vermogen van de lens om het licht duidelijk te focussen. Over het algemeen vertonen minder dure en meer exotische doelen (zoals grote hoeken of visogen) grotere aberraties.

De opening heeft geen effect op lineaire vervormingen (rechte lijnen die gebogen lijken), maar komt meestal naar het midden van het bereik van de brandpuntsafstand van de zoomlens van de lens. Foto`s kunnen worden samengesteld om te voorkomen dat de aandacht op die punten wordt gevestigd door geen rechte lijnen zoals gebouwen of horizonten in de buurt van de rand van het frame te plaatsen. Ze kunnen worden gecorrigeerd met software of automatisch in sommige digitale camera`s.

de diffractie het is een basisaspect van het gedrag van golven die door kleine gaten gaan die het maximale niveau van scherpte van alle lenzen met kleine openingen beperken. Het wordt heel zichtbaar tot meer dan f / 11 en vermindert de kwaliteit van een goede camera en lens (soms moet je echter letten op een camera die precies geschikt is voor specifieke behoeften zoals een grote scherptediepte of een snelheid van hogere afdichting wanneer de gevoeligheid lager is of wanneer er geen hogere filterdichtheid is, is niet beschikbaar).

Begrijp wat de scherptediepte is. De scherptediepte is formeel "het bereik van de afstand van de objecten waar ze worden vastgelegd met een acceptabele scherpte". Er is slechts een afstand waarop de objecten "perfect" gefocust zijn, maar de scherpte neemt geleidelijk af voor en achter die afstand. Over een korte afstand in elke richting, de objecten zo klein wazig de film of sensor elke desenfoque- grotere afstand niet detecteert lijken of meer duidelijk in beeld. Het velddiepte-veld markeert bepaalde openingen dicht bij de focusschaal op een lens die dit goed kan meten. .

Ongeveer eenderde van de diepte van het veld voor de brandpuntsafstand en tweederde erachter (als deze zich niet uitstrekt tot in het oneindige, is een verschijnsel in relatie tot de hoeveelheid lichtstralen van een object dat moet buigen convergeren op een punt van focus en de stralen die van grotere afstanden komen, hebben de neiging parallel te gaan).

De scherptediepte neemt geleidelijk af. De achterste en voorste gedeelten zullen zachter of gerichter lijken met een kleiner diafragma, maar erg onscherp of onherkenbaar met een zeer groot diafragma. Overweeg of deze gebieden belangrijk en relevant zijn voor de context, dus moeten ze gefocust zijn of in ieder geval als ze afleidende elementen zijn en vervaagd zouden moeten zijn.

Als u wilt dat het achterste gedeelte erg wazig is, maar u hebt niet veel scherptediepte voor uw onderwerp, richt u dan op het deel dat de meeste aandacht vereist, zoals de ogen.

De scherptediepte lijkt algemeen groter wordende opening naast de brandpuntsafstand (langere brandpuntsafstand, de kleinere scherptediepte), de formaatindicatie (films of kleine sensoren geven meer diepte uitgaande van dezelfde hoek, bijvoorbeeld brandpuntsafstand equivalent) en afstand (er is veel minder diepte op korte scherpstelafstand).

Dus, als u een kleine scherptediepte wilt, kunt u zeer snelle (maar dure) lenzen kopen of inzoomen (het is gratis) en zelfs een klein groothoeklensdiafragma configureren.

Het artistieke doel van de scherptediepte te helen beeld scherp bewust of snijdiepte door vervaging afleidende elementen of achter.

Een praktisch nut van de brandpuntsafstand ligt een kleine opening en de pre-focuslens "hyperbrandpuntsafstand" (het dichtst en waarvoor de scherptediepte uitstrekt tot oneindig op afstand determinada- een tabel of markeert de scherptediepte voor het openen geselecteerd op de lens) of op afstand, klaar om een beeld snel binnen een manuele pre-benadering respectievelijk voorwerp snel en onvoorspelbaar bewegende autofocus (waarbij , je hebt ook een snellere sluitertijd nodig).

Vergeet niet dat je dit normaal gesproken niet zult zien via de kijker (of het scherm terwijl je componeert). Moderne camera`s meten met de lens in het grotere diafragma en stoppen alleen de lens bij het geselecteerde diafragma op het moment van belichting. De preview-functie van de scherptediepte staat meestal alleen een vaag beeld toe. (Ondanks een ander patroon in het focusdisplay - ze verschijnen niet op de uiteindelijke foto.) Daarnaast is het scherm in de moderne camera`s en andere SLR camera met autofocus, zelfs de ware diepte van het veld van de groothoeklens tonen sneller dan f / 2.8 (is oppervlakkiger dan het lijkt vertrouw op je autofocus, niet onderwerp jezelf zoveel mogelijk aan die beperking). Een betere optie is om gewoon de foto te maken, later af te spelen en te vergroten met de zoomfunctie op uw LCD-scherm om te zien of de achtergrond correct scherp (of wazig) lijkt.

Begrijp de interactie tussen het diafragma en de ogenblikkelijke verlichting (flitser). De flits van de flits is meestal zo kort dat de flitscomponent van de belichting alleen wordt beïnvloed door het diafragma. (De meeste 35-mm lenzen en spiegelreflexcamera`s hebben een maximum aan sluitertijden die compatibel zijn met "flitssynchronisaties" - waarboven slechts een fractie van het beeld zal worden belicht vanwege de manier waarop hun "schotvlak" werkt. focus. "Speciale high-speed synchronisatiemodi gebruiken snelle en zwakke flitsflitsen, die elk een fractie van het beeld belichten - ze verminderen het flitsbereik en zijn zelden bruikbaar. Een brede hoek verhoogt het maximale flitsbereik. Het verhoogt ook het effectieve flitsbereik door de proportionele belichting van een flits te vergroten en door de tijd gedurende welke het omgevingslicht wordt toegestaan te verminderen. Een kleiner diafragma kan nodig zijn om overbelichting op de voorgrond te voorkomen als gevolg van een minimale uitvoer waaronder de flitser niet kan worden verminderd (indirecte flits, die inherent minder effectief is, kan hier helpen). In veel camera`s kunt u de balans van een flits en omgevingslicht aanpassen met "flitsbelichtingscompensatie". Een digitale camera is beter met complexe configuraties flash omdat het resultaat van instant lichtflitsen zijn inherent intuïtief, hoewel sommige soorten studioflitsers hebben "shapewear lichten" en andere meer elegante en draagbaar heeft functies voor het bekijken shapewear lichten.

Test uw lenzen voor optimale duidelijkheid. Alle lenzen zijn verschillend en kunnen het best in verschillende openingen worden gebruikt om de beste resultaten te verkrijgen. Ga daarheen en fotografeer iets met veel fijne textuur door verschillende openingen en vergelijk de opnames, zodat je kunt zien hoe je lens zich gedraagt met verschillende openingen. Het object moet op "oneindig" (10 meter [30 voet] of meer staan met een groothoeklens van honderden meters met een telelens - sommige verre bomen komen goed) om verwarring met aberraties te voorkomen. Hier zijn enkele aanwijzingen voor waar u op moet letten:

Bijna alle lenzen hebben een lager contrast en minder scherpte in het grotere diafragma, met name in de hoeken van uw afbeelding. Dit geldt met name voor goedkopere lenzen van de point-and-shoot-modellen. Als u dus details in de hoeken van uw afbeeldingen wilt hebben die u duidelijk wilt houden, moet u een kleiner diafragma gebruiken. Voor platte thema`s is een diafragma van f / 8 meestal het scherpst. Voor objecten op verschillende afstanden is een kleinere opening beter om een grotere scherptediepte te hebben.

De meeste lenzen hebben een merkbare hoeveelheid afname van het licht in grote openingen. De afname in licht is wanneer de randen van de foto iets donkerder zijn dan het midden van de foto. Dit kan voor veel foto`s "goed" zijn, vooral voor portretten. Concentreer de aandacht naar het midden van de foto, waarvoor veel mensen dit effect toevoegen in de editie. Het is echter goed dat je weet waar je aan begint. De vermindering van het licht is meestal onzichtbaar na f / 8.

Zoomlenzen kunnen variëren afhankelijk van de afstanden. Probeer het hierboven te vermelden met verschillende zoominstellingen.

De diffractie verzacht de beelden van bijna elke lens met diafragmaopeningen van f / 16 of kleiner en maakt ze merkbaar zachter bij f / 22 of minder.

Dit alles is geldig bij een optimale helderheid van een beeld dat al een goede compositie, met inbegrip van de diepte van veld- en voor foto`s die niet ernstig zal worden beschadigd door een sluitertijd genoeg om bewegingsonscherpte te veroorzaken, het onderwerp fuzzy of ruis krijgen als gevolg van een "overmatige" gevoeligheid (versterking).

Verspil geen film waarin je dit onderzoekt. Test uw lenzen op een digitale camera, bekijk beoordelingen en als u geen keuze hebt, ga er dan van uit dat de duurste lenzen beter zijn bij f / 8, goedkopere modellen bij f / 11 en speciale lenzen zoals visogen bij f / 16. (Verlaag het diafragma met een adapterlens in een aanwijzen-en-nemen camera zo veel mogelijk, misschien met behulp van de modus voor diafragmaprioriteit).

Ken de speciale effecten met betrekking tot de opening.

de bokeh is een Japans woord dat vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar het uiterlijk van onscherpe gebieden, met name lichten die als lichtpuntjes worden weergegeven. Er is gezegd veel over de details van deze onscherpe vlekken, die soms helderder in het midden en soms een beetje helderder aan de randen zijn, zoals donuts, of zelfs een combinatie van de twee, maar zelden een auteur beseft hiervan behalve in artikelen over "bokeh". De meest voorkomende vervagen zijn:

Groter en diffuser met grotere openingen.

Verzacht aan de randen in de grotere opening, vanwege het perfect ronde gat (de rand van een lens, in plaats van het blad van een iris).

De vorm van de opening van het diafragma wanneer er geen grote opening is. Dit is meer zichtbaar in grotere openingen omdat ze groter zijn. Dit is misschien niet aantrekkelijk in een objectief waarvan de opening niet in de buurt komt van een cirkel zoals een goedkope lens met een diafragma van vijf of zes vellen.

Soms, de halve manen in plaats van cirkels in de richting van de zijkanten van de beelden, in zeer grote openingen, waarschijnlijk als gevolg van een van de elementen van de lens die niet zo groot is als het zou moeten zijn om alle delen van het beeld te verlichten openen, of vreemd vanwege een "coma" in zeer grote openingen (wat een probleem is bij het fotograferen van lichten `s nachts).

Voornamelijk tele-lenzen in de vorm van een rozet en spiegeltype, vanwege een centrale obstructie.

De diffractiestoornissen vormen sterren. felle lichten zoals spotlights `s nachts of spiegelende reflecties van het zonlicht wordt omringd door "diffractie doornen" en de productie van "sterren" met kleine openingen (ze zijn gevormd door een verhoogde diffractie punten van de veelhoekige gat in de iris). Ze hebben beide hetzelfde aantal punten dat je lens vellen (als je een even getal) als gevolg van de overlappende stekels weerszijden of twee of meer (als u een oneven getal). Ze zijn zachter en minder opvallend met vele lenzen openingsbladen (meestal zeldzame lenzen zoals Leica).

Ga daarheen en schiet. Het allerbelangrijkste (tenminste wat betreft het openen) is dat je de scherptediepte bestuurt. Het is zo eenvoudig als dit: een kleinere opening betekent een grotere scherptediepte, terwijl een grotere betekent minder scherptediepte. Een groter diafragma betekent ook meer achtergrondonscherpte. Hier zijn enkele voorbeelden:

Gebruik een kleine opening om grotere scherptediepte te forceren.

Onthoud dat de scherptediepte ondieper wordt naarmate je dichterbij komt. Als u bijvoorbeeld macrofotografie gebruikt, wilt u misschien het diafragma meer verkleinen dan met een landschap. Insectenfotografie daalt meestal tot f / 16 of minder en er moet kunstlicht worden gebruikt.

Gebruik een groter diafragma om een ondiepe scherptediepte af te dwingen. Dit is ideaal voor portretten (in plaats van zelfportret modes), bijvoorbeeld met behulp van de grootste diafragma je hebt, focus op de ogen, recompón en zien dat de achtergrond is van de aandacht en dus minder storend.

Vergeet niet dat als u de opening op deze manier opent, u een hogere sluitertijd kiest. Op een zonnige dag, zorg ervoor dat u de camera niet dwingt om de snelste sluitertijd te kiezen (meestal 1/4000 in digitale spiegelreflexcamera`s). Houd uw ISO-waarde laag om dit te voorkomen.

Fotografie om speciale effecten te verkrijgen. Als u nachtlichtjes fotografeert, krijgt u voldoende ondersteuning voor uw camera en als u sterren wilt vastleggen, gebruikt u een klein diafragma. Als je een grote en perfect ronde "bokeh" wilt (gebruik bij sommige onvolledige cirkels) een brede hoek.

Gebruik een invulflits. Gebruik indien nodig een relatief groot diafragma en een hoge snelheid om ze te combineren met het gebruik van de flitser gedurende de dag zodat de kunstlichtbron niet overbelast wordt.

Fotografie om een betere technische beeldkwaliteit te hebben. Als de scherptediepte niet centraal staat (wanneer, in het algemeen, bijna alles relatief ver van de lens verwijderd is en toch onscherp zou zijn), zal de sluitertijd hoog genoeg zijn om vervaging van de cameratrilling te voorkomen en de ISO-instelling is laag genoeg om ernstige ruis of andere kwaliteitsverliezen te voorkomen (meestal overdag), je hebt geen tricks nodig bij het openen. Elke flits is goed genoeg om te balanceren met voldoende omgevingslicht, dus het stelt de opening in die de beste details geeft bij het gebruik van de specifieke lenzen.

Nadat u ervoor hebt gekozen om de lens te openen, probeert u zoveel mogelijk met de openingsprioriteitsmodus.

tips

Er zit veel wijsheid in het gezegde: "f / 8 en val niet achter". De f / 8 biedt over het algemeen voldoende scherptediepte voor de meeste onderwerpen en is waar de 35 mm-lenzen en de lenzen van de SRL digitale camera`s zich op het scherpste (of dichtstbijzijnde) punt bevinden. Wees niet bang om het te gebruiken of te programmeren (een goede manier om je camera achter te laten voor wat het ook is) voor interessante onderwerpen die niet noodzakelijkerwijs stilzitten om de camera aan te passen.
Soms moet u uw diafragmakeuze aanpassen, zodat u een voldoende sluitertijd, een acceptabele filmsnelheid of een instelling voor "gevoeligheid" (versterking) hebt. U kunt ook eenvoudig de automatische configuratie van uw camera kiezen om u te helpen de elementen te definiëren voordat u gaat fotograferen. Doe het
De zachtheid van diffractie en in mindere mate onduidelijk (die zeldzamer dan vervaging patronen te maken) kan soms worden verminderd door het verwerken van functie "masker scherpte" in GIMP en Photoshop. Dit zal zachte randen te versterken, maar kan niet fijnere details die niet zijn vastgelegd te maken en kan moeilijk details zorgen als ze niet goed gebruikt.
Als een zorgvuldige selectie van het diafragma erg belangrijk is voor uw foto en u een automatische camera hebt, zijn de diafragmaprioriteitsmodus of "programma-shift" handige manieren om ze te configureren.

waarschuwingen

Maak "sterren" met heldere lichtvlekken die niet zo helder zijn als de zon.

Richt een tv-lens niet op de zon, vooral een zeer snelle lens of een zeer lange telelens, wanneer u probeert "sterren" te maken of om een andere reden. U kunt uw gezichtsvermogen of de camera beschadigen.
Richt een niet-SLR-camera, zoals de Leica, niet op de zon, behalve kort om een foto met de hand te maken met een klein diafragma. U kunt een gat in de sluiter laten verschijnen, waarvoor een dure reparatie nodig is.

Delen op sociale netwerken:

Verwant