Hoe de openingsprioriteitsmodus van uw camera te gebruiken

De modus voor diafragmaprioriteit is de zelfbelichtingsmodus die door veel fotografen de voorkeur geniet vanwege de controle die deze biedt, van het fotograferen van weidse landschappen tot foto`s van de kleinste insecten. Het wordt door velen beschouwd als de manier die het beste past bij de manier waarop bepaalde soorten foto`s fotografen nodig hebben om na te denken over hoe ze te fotograferen. Als u de automatische groen verlaat en de fotografie met een opnamestand binnengaat, moet u nadenken en kunt u bepaalde belangrijke aspecten van de opname regelen.

Inhoud

Stappen
Tips
Waarschuwingen

stappen

Stel uw camera in op de modus voor diafragmavoorkeuze. Dit verschilt van fabrikant tot fabrikant (lees je handleiding), maar hier zijn enkele aanwijzingen voor een aantal veel voorkomende merken digitale camera`s:

De meeste digitale spiegelreflexcamera`s van Nikon: Ze hebben een functieknop. Draai het naar "A". Zodra u dit hebt gedaan, draait u de voorste bedieningsknop (in de greep voor de rechterhand, zeer dicht bij de aan / uit-knop) om het diafragma aan te passen. (Als u een camera zonder bedieningsknop aan de voorkant hebt, past de bedieningsknop aan de achterkant het diafragma aan).

Topkwaliteit digitale SLR Nikon-camera`s: Druk op de "MODE" -draaiknop terwijl u de achterste regelaar draait totdat u "A" ziet op het bovenste LCD-scherm. De draaiknop aan de voorkant zal dan het diafragma aanpassen.

Bijna alle Canon SLR-camera`s (en een paar compacte Canon`s): Draai de keuzeknop naar "Av". De knop van uw hoofdregelaar (naast de sluiter) past het diafragma aan.

Veel compacte digitale camera`s hebben een diafragmaprioriteitsmodus, maar u moet mogelijk de menu`s doorzoeken om ze te activeren en aan te passen. Dit is slechts een eenvoudige manier om de computer en de bestaande onderdelen te laten samenwerken, zonder extra kosten, maar het laat wel zien dat de fabrikant de tijd heeft genomen om u te helpen het beste uit een camera te halen. goedkoop.

Onthoud enkele basisbegrippen. Je hebt ze nodig zodat de rest van dit artikel zinvol is:

de nummers s het zijn jouw openingen Dit wordt weergegeven als een fractie van de brandpuntsafstand van uw lens. Een kleinere opening is een getal f groter f / 32 is een diafragma dat veel kleiner is dan f / 5.6.

verminderen betekent een opening gebruiken die kleiner is dan de grootste van uw lens (het kleinste cijfer f).

open Het is het tegenovergestelde van het verkleinen van de opening.

Scherptediepte is formeel "het bereik van afstanden waarbinnen het beeld van de objecten wordt vastgelegd met een acceptabele scherpte". Er is slechts één afstand waarop de objecten scherpgesteld zullen zijn perfect - de scherptediepte dekt de onderwerpen buiten het beoogde gebied van de perfecte focus, maar is nog steeds dichtbij genoeg om scherp te stellen, zodat voor de toeschouwer alles wat wordt vastgelegd in de diepte van Het veld lijkt doelgericht gefocust.

Test je lens. Alle lenzen zijn verschillend en elk objectief kan het best worden gebruikt met een ander diafragma voor optimale prestaties. Fotografeer iets met een vrij fijne textuur in verschillende openingen en vergelijk de opnames om te weten hoe je lens zich gedraagt in de verschillende openingen. Hier vindt u enkele aanwijzingen over waar u op moet letten:

Bijna alle lenzen hebben een lager contrast en zijn minder helder in het grotere diafragma, met name in de richting van de hoeken van het beeld. Dit geldt vooral voor lenzen van 35 mm en digitale camera`s. Wat de scherpte betreft, dit is een kwestie die totaal anders is dan de scherptediepte - dit gebeurt zelfs met een vlak onderwerp. Dus als er details in de hoeken van je foto`s staan die je scherp wilt houden, wil je een kleiner diafragma gebruiken. Voor platte onderwerpen is f / 8 normaal het scherpste diafragma.

De meeste lenzen hebben een merkbare hoeveelheid vignettering bij het grootste diafragma. Vignettering is wanneer de randen van een foto enigszins donkerder lijken dan het midden. Dit kan zijn goed voor veel fotografen, vooral voor portretten - dit vestigt de aandacht op het centrum van fotografie en is de reden waarom velen een vignet toevoegen in de postproductie. Maar goed, het is goed om te weten wat je gaat krijgen. Vignettering is meestal onzichtbaar na ongeveer f / 8.

Alle lenzen worden zachter langs het frame als u het diafragma verkleint tot een voldoende lange afstand. Dit is een fysieke beperking die inherent is aan cameralenzen - het dwingen van licht door een kleiner gat zorgt ervoor dat lichtstralen met elkaar interfereren.

Benaderingslenzen kunnen variëren afhankelijk van hoe ver ze naderen of weggaan. Test de hierboven genoemde functies voor verschillende naderingsinstellingen.

Ga naar buiten en maak foto`s.

Beheer uw scherptediepte Het is zo simpel als dit: een kleinere opening betekent een grotere scherptediepte - een grotere opening betekent minder scherptediepte. Een grotere opening betekent ook meer vervaging aan de onderkant (wat een probleem is gerelateerd, maar niet identiek aan de scherptediepte). Hier vindt u enkele voorbeelden:

Gebruik een kleine opening voor een grotere scherptediepte.

Vergeet niet dat de scherptediepte wordt verkleind naarmate u dichterbij komt. Als je bijvoorbeeld macrofotografie beoefent, wil je het diafragma veel meer verkleinen dan voor een landschap. Insectfotografen dalen vaak tot f / 16 of minder en moeten veel kunstlicht op hun onderwerpen richten.

Grote openingen zorgen ervoor dat de achtergrond onscherp is - dit is ideaal voor portretten, zoals in deze foto gemaakt bij f / 2.Gebruik een grotere opening voor minder scherptediepte. Dit is bijvoorbeeld ideaal voor portretten (veel beter dan de absurde automatische portretmodi) - gebruik het grootste diafragma dat je hebt, houd je focus op de ogen, maak opnieuw een compositie en je zult zien dat de achtergrond onscherp is en, in Daarom is het niet langer een afleiding.

Vergeet niet dat als u de opening op deze manier opent, hogere sluitertijden worden gebruikt. Zorg er bij klaarlichte dag voor dat je je camera niet de limiet van zijn sluitertijd bereikt (meestal 1/4000 op digitale SLR-camera`s). Houd uw ISO-schaal laag om dit te voorkomen.

Vergeet niet dat je dit niet zult zien via je kijker (of op je scherm terwijl je aan het componeren bent). Moderne camera`s meten met de lens op het breedste diafragma en verkleinen de lens alleen tot het geselecteerde diafragma op het moment van belichting. Bovendien laten de zoekers in moderne digitale spiegelreflexcamera`s niet eens de ware scherptediepte zien, zelfs als u fotografeert met het grootste diafragma met snellere lenzen (dat wil zeggen met een groter maximaal diafragma).

Veel SLR-camera`s hebben een scherptedieptecontroleknop aan de voorzijde van de camera. Als je ooit op een knop op je camera hebt gedrukt en je hebt je afgevraagd waarom de kijker donker werd, is dat de knop. Helaas, omdat het de kijker verduistert, is het erg moeilijk om de scherptediepte op deze manier in te schatten (hoewel het je misschien een indicatie kan geven van hoe verre focus verre fondsen zijn, wat niet hetzelfde is). Een betere optie in digitale camera`s is gewoon om de foto te maken, deze af te spelen en in te zoomen op het LCD-scherm om te zien of de achtergrond goed scherp is (of wazig).

Regelt sluitertijden. Als u een groter diafragma gebruikt, betekent dit dat u snellere sluitertijden gebruikt (of een lagere ISO-schaal met dezelfde sluitertijd) - in plaats daarvan gebruikt een kleiner diafragma een langere sluitertijd of moet u opschalen ISO om dezelfde snelheid te gebruiken. Dit heeft verschillende toepassingen:

Gebruik de kortste sluitertijd die je kunt. Als u bijvoorbeeld de camera met uw hand neemt of probeert de beweging met slecht licht te bevriezen, stelt u het diafragma in op het grootste van uw lens. Het verhoogt ook de ISO-schaal zoveel als je durft (precies hoeveel geluid aanvaardbaar is, is iets dat je zelf zult moeten meemaken). De camera gebruikt dan de kortste sluitertijd die u kunt gebruiken.

Gebruik de sluitertijd langzamer dan je kunt. Dit is erg goed als je bijvoorbeeld de beweging wilt vervagen (denk aan die dromerige foto`s van stromend water). Pas de ISO-schaal aan naar de laagste instelling, verminder het diafragma tot f / 16 (of minder, als je bereid bent om de wetten van de natuurkunde aan te vechten, of tenminste als je het niet erg vindt dat diffractie effect begint te krijgen). De camera gebruikt de langzamere sluitertijd die de situatie mogelijk maakt (hoewel moderne camera`s de belichtingstijd doorgaans niet meer dan 30 seconden synchroniseren).

Streef naar scherpte. Zoals hierboven vermeld, zijn bijna alle lenzen scherper wanneer ze een beetje worden verkleind. Als u uw eigen tests hebt gedaan zoals wordt gesuggereerd, gebruikt u deze opening voor elke opname waarvan u denkt dat deze u de juiste scherptediepte en sluitersnelheid geeft. Voor degenen die foto`s van een statief fotograferen, gebruik dit diafragma de hele tijd.

Als je je eigen tests niet hebt gedaan (en de waarheid is dat het fotograferen van proefpersonen, zoals muren, is saai), dan kun je veel wijsheid vinden in het oude gezegde: f / 8 en daar zul je zijn. De f / 8 geeft je meestal genoeg scherptediepte voor de meeste onderwerpen voor snapshots en het is ook waar de 35 mm-lenzen en die van digitale SLR-camera`s normaal hun maximale scherpte bereiken (of er dichtbij in de buurt komen).

tips

Wanneer u uw camera niet gebruikt, houd deze dan klaar voor wat kan worden gepresenteerd door hem in de volledig geautomatiseerde programmamodus te laten of misschien in de openingsprioriteitsmodus met een redelijk standaard diafragma, zoals f / 8.
Maak je niet al te veel zorgen over de resultaten van je tests. Deze tests zullen u vertellen hoe u de scherpste resultaten voor een plat onderwerp kunt krijgen in ideale situaties op een statief, niet voor het schot dat echte omstandigheden noodzakelijk maken. In het bijzonder:
Als je echt heel veel scherptediepte nodig hebt, Maak je geen zorgen over het gebruik van kleine openingen, zelfs die waar diffractie zichtbaar is. De onscherpte veroorzaakt door het feit dat een deel van het onderwerp zich buiten de scherptediepte bevindt, is een zeer complexe kwestie die onmogelijk te corrigeren is - het is een buitengewoon complex fenomeen dat verschilt van lens tot lens, en zelfs binnen dezelfde lens, afhankelijk van het diafragma, de afstand van het onderwerp en de brandpuntsafstand.

Diffractie is daarentegen een relatief eenvoudig fenomeen. Een eenvoudig "blur-masker" in uw favoriete afbeeldingseditor zal vaak goed werken.

Aarzel niet om uw open lens te gebruiken indien nodig. Als u bijvoorbeeld de camera met uw hand neemt en deze niet een beetje kunt verminderen zonder dat de camera trilt of als u de beweging wilt bevriezen, neemt u deze met de lens open - een beetje zichtbare onnauwkeurigheid in de hoeken is veel minder onaangenaam dan de effecten van camerabewegingen of een bewegend voorwerp dat wazig is. Het lagere contrast is ook eenvoudig te corrigeren met de software.

Bij veel lenzen zal het verkleinen van kleine diafragma`s zoals f / 16 heldere lichtpunten omzetten in "sterren". Deze hebben hetzelfde aantal punten als het aantal openingsvellen van uw lens (als u een even getal hebt) of dubbel (als u een oneven aantal openingsbladen heeft).

waarschuwingen

Het gebruik van een klein diafragma (hoog f-getal) kan zich ook richten op ongewenste objecten, zoals stof op de sensor, vuil of schade aan de lens. Mogelijk moet u ook de sensor of lens reinigen of teruggaan om elke afbeelding later te bewerken. Als de lens een grote kras heeft, richt hem dan niet naar de zon, wat een flits zou kunnen veroorzaken. (Overmatige reiniging na verloop van tijd veroorzaakt ook meer problemen dan een paar stofvlekken.) Als u een goedkoop filter op de lens heeft, bij voorkeur een of meerdere keren gecoat om flitsen te voorkomen, reinigt u deze zo vaak als u wilt. een groot probleem zijn als u de lenzen verwisselt op stille plaatsen en relatief stofvrij).

Meer weergeven ... (1)

Delen op sociale netwerken:

Verwant