Hoe onafhankelijkheid en vertrouwen in kinderen te bevorderen
De meeste ouders en verzorgers maken een tijd door waarin ze heen en weer geslingerd worden tussen het willen dat hun kinderen voor altijd baby`s blijven, maar ze vragen zich ook af wanneer ze onafhankelijk genoeg zullen zijn om dingen voor zichzelf te doen. Vooral moeders hebben de neiging om een grotere verantwoordelijkheid op zich te nemen voor kinderen, een kind dat vaak niet alles kan doen om meer van kinderen te verwachten. Alles blijven doen voor een kind belemmert emotionele groei en vertraagt de onafhankelijkheid.
Sterker nog, op alle leeftijden proberen kinderen hun eigen onafhankelijkheid te krijgen, en tegelijkertijd zijn ze een beetje of zelfs erg bang voor de scheiding die onafhankelijkheid met zich meebrengt. Het is belangrijk dat ouders en verzorgers overgangen naar een grotere onafhankelijkheid aanmoedigen, geleidelijk maar zeker, als kinderen groeien. Jouw rol is om angst te verlichten, te laten zien wat mogelijk is en een gevoel van veiligheid te geven dat, ongeacht wat je kinderen proberen, je hen begeleidt.
stappen
Methode 1
Model onafhankelijkheid
1
Model onafhankelijkheid Terwijl u uw kinderen over onafhankelijkheid leert, moet u eerst onthouden dat u zelf onafhankelijk bent. Er is een gezonde balans nodig in al uw relaties die u helpt uw eigen onafhankelijkheid en individualiteit te behouden. Als je er weerstand aan kunt bieden om alleen te zijn, zullen je kinderen dit van je leren.
- Er zullen problemen ontstaan als u een te zware ouder of voogd bent. Bijvoorbeeld, het zogenaamde "helicopter ouder" ( "helicopter ouder") is er een die niet kan verdragen worden gescheiden van het kind maar boven elk van hun aandelen, om "er" en aan "de veiligheid". Dit komt meestal van angst of van je eigen zorgen, en een persoonlijke spirituele zoektocht zal meestal nodig zijn om het te overwinnen. Kinderen die onderhevig zijn aan een dergelijke opvoeding kunnen angstig worden en bang voor onafhankelijkheid. Doe je best om je eigen angsten te beheersen en niet door te geven aan je kinderen.
- Kijk naar het model dat u uw kinderen laat zien over uw belangrijkste relatie met uw partner of partner. Codependent, ingewikkeld of onderdanig gedrag met andere zorgverlener kan kinderen naar nutteloze signalen, die op hun beurt kunnen ze ook leren bang om gescheiden te zijn. Voor uw eigen bestwil en dat van de kinderen moeten dergelijke gedragingen worden overwonnen.
2
Leer je kinderen dat het goed is om alleen te zijn. Help uw kinderen om te zien dat het acceptabel en soms wenselijk is om af en toe alleen te zijn, om het vreedzaam niet eens te zijn met de mening van een ander of om persoonlijke tijd te willen.
Het is bedoeld om het model van een gezond conflict voor uw kinderen te laten zien. Terwijl schreeuwen en verwijten geen deel uit van opvoeding van een kind, met het argument over iets dat zaken van rust en gematigde manier is iets dat ieder mens nodig heeft om een nuttige vaardigheid te leren. En er zullen momenten zijn waarop gij zult de been. In plaats van te doen alsof het nooit is gebeurd, verontschuldig je je altijd. Als het kind groot genoeg is, leg het dan ook uit.3
Zoek naar kansen om voorbeelden te tonen van je eigen kleine individuele prestaties. Een voorbeeld kan iets zo simpels zijn als het streven naar het openen van een pot, maar het niet opgeven en moeite hebben om het zonder hulp te openen. Roep de aandacht op door iets te zeggen als: "Kijk, mama deed haar best, ze gaf niet op en zij deed het!" Je zoon zal dan zien dat je de dingen alleen probeert te krijgen en dat je het heel vaak doet.
Sommige kinderen hebben de neiging zich snel over te geven. Het is nog belangrijker om het doorzettingsvermogen van deze kinderen te modelleren en hen aan te moedigen om het te blijven proberen. Bekritiseer hun inspanningen niet - maar stimuleer hun groei door herhaalde pogingen. Uiteindelijk zal succes in een taak de overhand hebben, met herhaaldelijk leren en uw steun.Als je ergens in faalt, modelleer dan een gedrag van verbetering. Dit is net zo belangrijk als zelfpromotie voor succes. Leer ze door je acties dat falen niet alleen kan overleven, maar ook een stimulans is om iets anders te doen of zelfs opnieuw te proberen op basis van de geleerde lessen.Herinner uw kinderen eraan dat als zij ooit het gevoel hebben dat ze de dingen niet alleen kunnen doen, u er bent en hen zult helpen. Hoe dan ook, bedenk dan dat deze steun kan variëren van fysieke hulp om gewoon te bieden verbale aanmoediging omdat je weet dat de bijzondere taak die zij hebben in de voorkant is haalbaar en zal veel baat hebben als ze het alleen doen.Methode 2
Helpt onafhankelijkheid te ontwikkelen
1
Observeer je kinderen terwijl ze spelen en in hun dagelijks leven. Besteed veel aandacht aan hun voorkeuren en antipathieën. Zoek naar mogelijkheden om met ze te praten over wat ze doen of wat ze spelen. Detecteer de manieren waarop ze hun games kunnen verbeteren door eenvoudige wijzigingen die ze zelf kunnen maken. Deze veranderingen kunnen net zo eenvoudig zijn als het toevoegen van een boek om een oprit voor een speelgoedauto te maken of waar u uw voeten neerzet wanneer u leert fietsen.
2
Vraag naar de inbreng van uw kind en advies over kleine taken. Je zoon zal leren dat zijn mening belangrijk voor je is. Als u uw suggesties volgt, groeit het interne en gezonde zelfrespect van het kind (in plaats van de extern opgelegde groeifactor die niet effectief is). Daarom is het jouw taak om de suggesties van je kind aan te moedigen en het een waardevolle hulpbron te maken voor de taak die voorhanden is.
Zeg iets als: "Ik ben zo blij dat je erover dacht om het brood in deze mand te doen. Dit maakt het eten een stuk eenvoudiger. "3
Neem uw kinderen op in dagelijkse huishoudelijke taken waarbij hun eigen dingen zijn betrokken. Het is veel gemakkelijker voor kinderen en als we ons zorgen maken, voor alles, identificeren en willen helpen met dingen waar ze om geven en waarmee ze vertrouwd zijn. Zelfs als het soms betekent dat je terug moet komen en de gebieden waar je hen hebt gevraagd om de leiding te nemen "echt opruimt", is het overdragen van de verwachtingen van de verantwoordelijkheid voor persoonlijke dingen de moeite waard.
Als u klaar bent met uw maaltijd, moet u hen aanmoedigen om hun vaat op een geschikte plaats te zetten (spoelbak of vaatwasser, afhankelijk van uw familie).Als u uw kamers wilt opruimen, begin dan met haalbare doelen, zoals vragen waar de boeken naartoe gaan en laat ze ze bewaren. Het doel is om hen te laten zien dat u hen vertrouwt door kleine, onafhankelijke beslissingen te nemen over hun eigen bezittingen. Dit advies kan ook worden uitgebreid tot persoonlijke hygiëne.Samenwerking thuis kan beginnen vanaf 3 jaar oud. Geef ze eerst kleine taken en verhoog vervolgens de uitdagingen terwijl het kind groeit.Methode 3
Limieten instellen en verliezen
1
Het vormt een gestructureerde en ongestructureerde tijd alleen. Laat uw kinderen kiezen waar ze willen zijn binnen de vastgestelde grenzen en wat ze willen doen. Dit kan een verscheidenheid aan gestructureerde en veilige opties omvatten. Dit is een tijd waarin je niets hoeft te delen of met iemand kunt praten, maar gewoon leert jezelf onafhankelijk te vermaken. Als je het met enthousiasme van je kant presenteert, kan een kind het als opwindend ervaren.
- Een voorbeeld zou kunnen zijn: "het is tijd voor jou en je kunt op de bank of aan tafel zitten en een boek lezen, tekenen of puzzelen". Alleen zijn wordt vaak als iets negatiefs gezien omdat het vaak wordt gebruikt als "time-out" of "alleen naar je kamer gaan". Helaas verwart dit eenvoudig het groeiende kind dat eenzaamheid associeert met het kwade. Als je tijd alleen aan te moedigen als een goede tijd, kunt u snel geven je de ruimte als je echt een pauze, en geen negatieve gevolgen hebben.
- Dit is een kans om het idee van alleen zijn te presenteren als een positief aspect bij het leren van zelfvertrouwen en levensvaardigheden in het algemeen, en niet als een straf.
2
Help uw kinderen verveling te zien als een gezonde reactie, een die hen leert om in zichzelf te zoeken en oplossingen te vinden. Het is niet jouw prioriteit om de verveling van een kind te verlichten. Uw prioriteit is om een veilige thuisomgeving te bieden waarin een kind zijn of haar verbeeldingskracht verkent en manieren ontdekt om verveling persoonlijk op te lossen. Als je die mogelijkheid constant wegneemt, kan het voor dat kind moeilijker zijn om te kalmeren en te zoeken naar interne manieren om verveling te verlichten, waardoor de deur open kan blijven voor risicovol gedrag. Neem een pauze en laat je ook vervelen.
3
Verspreid de ongestructureerde grenzen geleidelijk. Naarmate uw kinderen groeien, verwacht u meer onafhankelijkheid van hen en geeft u hen meer ongestructureerde tijd. Uw vertrouwen in uw kinderen zal een lange weg helpen om hen gezond te laten worden, en zij zullen hun onafhankelijkheid zien als een voorrecht, niet als iets om bang voor te zijn.
tips
- Onthoud dat je door het aanleren van onafhankelijkheid niet egoïsme leert. We hebben allemaal liefde, respect, vertrouwen en veiligheid nodig, en deze dingen kunnen bereikt worden door sociaal contact met familie en vrienden.
Delen op sociale netwerken:
Verwant