Hoe misdaadverhalen te schrijven

Kies een scenario. "Schrijf wat je weet" is een goede mantra, vooral als je het zelfvertrouwen een boost wilt geven om een ​​project af te maken. Een misdaadverhaal in een tijd of historische plaats dat u nog nooit bezocht hebt, vereist een onderzoek naar de manier van spreken, gebruiken en stijlen van het scenario. Als dat is wat u interesseert, ga dan verder.

Kies een protagonist. Welnu, de rauwe en donkere detective of de geniale onderzoeker kunnen opties zijn, andere alternatieven of bochten beter uitvinden die uw karakter uniek maken. Sommige schrijvers adviseren om de eerste twee ideeën onmiddellijk te negeren, in de veronderstelling dat ze ook de eerste ideeën zijn die de lezers zullen overkomen. Je derde, vierde of vijfde idee neemt je mee naar een hoofdrolspeler die een nieuwe stijl introduceert in het genre.

Maak de schurken en verdachten. Als je een kort verhaal schrijft, kun je het goed vinden met een enkele slechterik, hoewel een bijkomend vermoeden dat er een vals spoor is, drama kan toevoegen. Een mysterieroman heeft meestal minstens vier verdachten, hoewel je misschien je perceel met acht verdachten wilt redden voor een latere poging.

Krijg constant inspiratie. Misschien meer dan wat dan ook, wordt aan schrijvers gevraagd waar ze inspiratie vandaan halen. Er is geen wonderbare formule voor de antwoorden, maar hoe meer aandacht je betaalt en hoe meer je opsomt, hoe meer je zult moeten werken. Houd een klein notitieboekje of een elektronische notitie-notulist in uw zak of nachtkastje, zodat u op plotselinge ideeën of dialogen kunt afluisteren. Lees regelmatig en zoek naar een personage of scenario-ideeën, zelfs in non-fictie of in andere bronnen.

Kies een perspectief De meeste mysterieuze auteurs kiezen een standpunt dat zoveel mogelijk informatie over het mysterie verbergt, zonder de lezer te verwarren. Dit kan het first-person perspectief zijn van de protagonist of een third-person perspectief dat zo dicht mogelijk bij de acties van de protagonist ligt. Denk goed na voordat je naar de gedachten van een ander gaat. Het is mogelijk, maar vaak voegt het onnodige complexiteit toe.

Onderzoek waar nodig. De meeste misdaadverhalen zijn geschreven voor een populair publiek, niet voor FBI-agenten of deskundige criminelen. Je lezers hebben geen perfect realisme nodig om van het verhaal te genieten, maar de belangrijkste elementen van het verhaal moeten redelijk geloofwaardig zijn. Je vindt veel informatie online of in een boekhandel, maar zeer gespecialiseerde onderwerpen kunnen vragen stellen aan iemand die in het veld werkt of op een gespecialiseerd online forum.

Niet afwijken van het pad. Als een scène niet gerelateerd is aan criminaliteit of onderzoek, vraag jezelf dan af wat het daar doet. Romantiek, secundaire plots en lange, losse gesprekken hebben hun plaats, maar ze mogen nooit de aandacht van de hoofdgrafiek en de hoofdpersonen stelen. Dit is vooral belangrijk in het geval van korte verhalen, waar je geen woorden kunt verspillen.